Το μικρό καλοκαίρι του Δημήτρη Ευθυμάκη

Το μικρό καλοκαίρι του Δημήτρη Ευθυμάκη Facebook Twitter
Είναι το τελευταίο ελληνικό καλοκαίρι. Αυτό που ο Δημήτρης Ευθυμάκης κολυμπάει ανέμελος στις αμμουδιές της Πύλου με σωσίβιο φλαμίνγκο, υποκαθιστώντας τον Έλληνα που δεν θέλει να αντικατασταθεί.
0

Ο ΦΟΝΞΙΟΝΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ, πανίσχυρη και ασυνείδητη συλλογική διεργασία. Για έναν ανθρωπολόγο, η σύνδεση ανάμεσα στο ναυάγιο της Πύλου, τη θλιβερά συνακόλουθη θεωρία πληθυσμιακής αντικατάστασης και την υπόθεση των αρθρογράφων-που-δεν-υπάρχουν είναι σχετικά προφανής. Και, ως συνήθως, είναι δημογραφική.

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε τερματικό δημογραφικό μαρασμό. Απ’ τα χρόνια του Μνημονίου και μετά, «μειωνόμαστε» κατά εκατοντάδες ανθρώπους τη μέρα – συνολικά, από το 2010, ο ελληνικός πληθυσμός έχει μειωθεί κατά 600.000. Είναι ένα φαινόμενο περίπλοκο, πολυπαραγοντικό, κι εμείς έχουμε όλους ανεξαιρέτως τους παράγοντες στο κόκκινο (χαμηλές γεννήσεις, αυξημένοι θάνατοι, επιδείνωση βιοτικού επιπέδου, εργασιακή ανασφάλεια, νέοι που μεταναστεύουν και δεν επιστρέφουν, σύστημα υγείας σε κατάρρευση κ.ά.).

Προς το παρόν, τίποτα δεν επιτρέπει να ελπίζουμε ότι οι τάσεις αυτές είναι αναστρέψιμες. Με λίγα λόγια, τείνουμε προς εθνική σμίκρυνση, αν όχι μερική εξαφάνιση.

Μια κοινωνία που πεθαίνει σε απ’ ευθείας μετάδοση αναγκαστικά αισθητικοποιεί τον θάνατο και την καταστροφή, βρίσκοντάς τους προεκτάσεις γοητευτικές και απολαυστικές. Μια έλξη για το τέλος, μια μαγνητική και λάγνα αναζήτηση του απύθμενου βάθους.

Η τάση αυτή, όπως συχνά παρατηρείται (ειδικά όταν μιλάμε για ελεύθερη πτώση, που εδώ γι’ αυτό μιλάμε), συνοδεύεται από γενικευμένη παρακμή, κυνισμό, μισανθρωπία, κανιβαλισμό. Μια κοινωνία που πεθαίνει σε απ’ ευθείας μετάδοση αναγκαστικά αισθητικοποιεί τον θάνατο και την καταστροφή, βρίσκοντάς τους προεκτάσεις γοητευτικές και απολαυστικές. Μια έλξη για το τέλος, μια μαγνητική και λάγνα αναζήτηση του απύθμενου βάθους.

Ταυτόχρονα, έχουμε το εξής: η Ελλάδα είναι μια κοινωνία της οποίας το εθνικό αφήγημα είναι ιστορικά βασισμένο στον εθνοφυλετισμό και στην (πολύ συγκεκριμένη) ελληνορθόδοξη παράδοση. Οτιδήποτε «άλλο» θα πρέπει να φτύσει αίμα για να αφομοιωθεί – εννοούμε να αφομοιωθεί στη συνείδηση όσων φέρουν το εθνικό αυτό αφήγημα. Εξού και η ακραία ντόπια δημοφιλία της θεωρίας «πληθυσμιακής αντικατάστασης» που είναι, οφείλουμε πλέον πάντα να το υπογραμμίζουμε, μια ακροδεξιά θεωρία συνωμοσίας.

Κι έτσι φτάνουμε στον «Δημήτρη Ευθυμάκη». Στην εφιαλτική και μεταθανάτια νεοελληνική επικράτεια όπου είναι αδύνατον τόσο να ζήσεις όσο και να γεννηθείς, στο κλειστοφοβικό dοmain των ψευδών συμβόλων και των αντεστραμμένων αναπαραστάσεων, οι εικονικοί ημεδαποί εμφανίζονται στον βαθμό που αναχαιτίζονται οι πραγματικοί αλλοδαποί. Σαν αντιπαραβαλλόμενα pop-ups.

Οι αρθρογράφοι-που-δεν-υπάρχουν ΕΙΝΑΙ οι νέοι ημεδαποί – φέρουν μάλιστα και όλα τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά που γαργαλάνε το φαντασιακό της συμβολικής πλειοψηφίας και που το Protagon αλίευσε προσεκτικά σε «τράπεζες φωτογραφιών»: γκριζαρισμένοι άνδρες με κοκκάλινο γυαλί πρεσβυωπίας και καθησυχαστικό γενάκι πρώην αριστερού, που τώρα όμως τα λέει σωστά. Πρόκειται για την πρώτη μόλις γενιά ενός νέου εικονικού πληθυσμού της χώρας που έρχεται. Αρθρογράφοι-που-δεν-υπάρχουν για αναγνώστες-που-δεν-ζουν-πια-κι-ούτε-πρόκειται-να-γεννηθούν, αλλά που τουλάχιστον εξακολουθούν να είναι «ο εαυτός τους». 

Είναι έτσι, λοιπόν, το τελευταίο ελληνικό καλοκαίρι. Αυτό που ο Δημήτρης Ευθυμάκης κολυμπάει ανέμελος στις αμμουδιές της Πύλου με σωσίβιο φλαμίνγκο, υποκαθιστώντας τον Έλληνα που δεν θέλει να αντικατασταθεί.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ