Λοιπόν, πώς πήγε η δημοκρατία το 2024;

Λοιπόν, πώς πήγε η δημοκρατία το 2024; Facebook Twitter
Η δημοκρατία υποχώρησε, έκανε γενναία βήματα προς τα πίσω, κινδύνευσε ακόμα περισσότερο... Εικονογράφηση: bianka/LiFO
0

ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ δισεκατομμύρια άνθρωποι πήραν μέρος σε εκλογικές διαδικασίες σε όλο τον κόσμο, σε διάφορους τύπους εκλογών (εθνικές, προεδρικές, δημοτικές, ευρωεκλογές κ.ά.). Το 2024 πραγματοποιήθηκαν εκλογές σε περισσότερες από ογδόντα χώρες σε όλο τον πλανήτη, ανάμεσα σε αυτές και σε μερικές από τις πολυπληθέστερες. Ήταν μια χρονιά παγκόσμιου εκλογικού οργασμού, η συγκυρία ήταν εντυπωσιακή. Με μια πρώτη ανάγνωση, πρόκειται για ενός είδους θρίαμβο της δημοκρατίας. Σε πολλές χώρες, ακόμα και σε κάποιες που έχουν ταυτίσει πολλά χρόνια από την ιστορία τους με απολυταρχικά καθεστώτα, διεξήχθησαν εκλογές. Όπως συνηθίζουν να λένε οι πολιτικοί για να χαϊδεύουν τα αυτιά και να ενισχύουν τις ψευδαισθήσεις των ψηφοφόρων, η δημοκρατία νίκησε. Ακούγεται συχνά και στη χώρα μας. Οι πολίτες –θα συμπλήρωναν οι ίδιοι– πήραν την τύχη τους στα χέρια τους και με τις αποφάσεις τους την ώρα της κάλπης εκφράστηκαν ελεύθερα και διαμόρφωσαν την προοπτική και το μέλλον τους. Πολύ ωραίο ηχεί όλο αυτό, είναι όμως έτσι;

Αξίζει να σταθεί κανείς σε ένα ρεπορτάζ που κατέγραψε δημοσιογράφος του BBC κατά την εκλογική διαδικασία τον περασμένο Νοέμβριο στη Μολδαβία, όπου οι πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν για πρόεδρο της χώρας. Ορισμένοι προσήλθαν στις κάλπες, ψήφισαν και έμειναν με την εντύπωση ότι εκείνη την ώρα θα πάρουν τα χρήματα που τους είχαν υποσχεθεί τις προηγούμενες ημέρες κάποιοι. Ένας παραγωγός του τηλεοπτικού δικτύου άκουσε μια γυναίκα, η οποία είχε ρίξει το ψηφοδέλτιό της στη διάφανη κάλπη, να ρωτάει έναν από τους παρατηρητές των εκλογών από πού θα πληρωνόταν! Τη ρώτησε αν της είχαν προσφερθεί χρήματα για να ψηφίσει και το παραδέχτηκε εύκολα και χωρίς ενδοιασμό. Ήταν, μάλιστα, θυμωμένη και έλεγε ότι ένας άντρας που την είχε στείλει στην κάλπη, μετά δεν σήκωνε το τηλέφωνό του. «Με ξεγέλασε», είπε οργισμένη. «Όχι μόνο εσένα, καλή μου», παρατήρησε ο παραγωγός (inequality.org, 20.10.2024).

Ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, με το όνομα Έλον Μασκ, έδωσε περισσότερα από 200 εκατ. δολάρια υπέρ της εκστρατείας του Τραμπ, μοίραζε χρήματα σε όσους θα ψήφιζαν τον εκλεκτό του και μετέτρεψε το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που κατέχει σε όργανο ακροδεξιάς προπαγάνδας υπέρ του Τραμπ.

Αυτοί που υποσχέθηκαν χρήματα σε ψηφοφόρους της Μολδαβίας είχαν ταχθεί εναντίον της υποψήφιας προέδρου Μάια Σάντου, η οποία είναι φιλοευρωπαία και υπέρ της ένταξης της χώρας της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντίπαλός της ήταν ο Αλεξάντρ Στογιάνογλου, πρώην γενικός εισαγγελέας, ο οποίος υποστηριζόταν από το ρωσόφιλο σοσιαλιστικό κόμμα. Οι Ρώσοι κατηγορήθηκαν για εμπλοκή στις εκλογές υπέρ του Στογιάνογλου, αλλά φυσικά το αρνήθηκαν μετά βδελυγμίας. Πάντως, για την ιστορία, η «δυτικόδουλη και ρωσοφοβική» (όπως τη χαρακτήρισε ελληνική ιστοσελίδα η οποία ισχυρίζεται ότι είναι αριστερή) Σάντου, έστω και οριακά, κέρδισε τις εκλογές. Αυτοί που έριξαν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, πολύ χρήμα για να αλλοιώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα στη μικρή αυτή χώρα απέτυχαν. Ανάμεσά τους ένας δισεκατομμυριούχος με το όνομα Llan Shor, που έστειλε 15 εκατ. δολάρια σε 130.000 πολίτες με αντάλλαγμα τη δέσμευσή τους ότι θα ψηφίσουν κατά της Σάντου. Ο Llan Shor είναι ένας 37χρονος ολιγάρχης φυγάς από τη χώρα, που είχε καταδικαστεί γιατί υπέκλεψε από το τραπεζικό σύστημα της Μολδαβίας 1 δισ. δολάρια (Reuters, 21.10.2024).

Είναι η μικρή Μολδαβία των λιγότερων από 2,5 εκατ. ανθρώπων, όπου σημειώθηκαν σε εκλογές παρεμβάσεις τέτοιου είδους, όπου το χρήμα επηρεάζει τα αποτελέσματα, ενδεικτικό παράδειγμα; Υπάρχει απάντηση και έρχεται από τις ΗΠΑ των 334,9 εκατ. ανθρώπων. Εκεί ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, με το όνομα Έλον Μασκ, έδωσε περισσότερα από 200 εκατ. δολάρια υπέρ της εκστρατείας του Τραμπ, μοίραζε χρήματα σε όσους θα ψήφιζαν τον εκλεκτό του και μετέτρεψε το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που κατέχει σε όργανο ακροδεξιάς προπαγάνδας υπέρ του Τραμπ (Guardian, 23.12.2024). Οι παρεμβάσεις του έπληξαν με τον πιο κυνικό και ωμό τρόπο την ίδια τη δημοκρατία της χώρας, έκαναν τον Μασκ ακόμα πλουσιότερο και του απέφεραν μια ισχυρή θέση πλάι στον Τραμπ.

Σε ένα απολογιστικό κείμενο για το 2024 ο «Guardian» έθεσε ένα ενδιαφέρον ερώτημα: «Λοιπόν, πώς πήγε η δημοκρατία το 2024;». Την απάντηση δεν θα τη βρούμε μόνο στη Μολδαβία ή στις ΗΠΑ, αλλά σχεδόν παντού. Η δημοκρατία υποχώρησε, έκανε γενναία βήματα προς τα πίσω, κινδύνευσε ακόμα περισσότερο. Η δύναμη του χρήματος ως μέσου χαλιναγώγησης παραμένει καθοριστική και οδήγησε εκατομμύρια πολίτες να επιλέξουν εχθρούς της δημοκρατίας (ακροδεξιούς και φασίστες). Μετά από κάποιες δεκαετίες ο κόσμος έχει στραφεί σε επικίνδυνους δρόμους, το μέλλον είναι εντελώς αβέβαιο. Ναι, η δημοκρατία δεν τα πήγε καθόλου καλά το 2024 και κανένας δεν θα ισχυριζόταν ότι έχει πολλές πιθανότητες να τα πάει καλύτερα τη χρονιά που μόλις άρχισε…

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ