Η Λατινοπούλου και η κοινωνική απαξία της ντροπής

Η Λατινοπούλου και η κοινωνική απαξία της ντροπής Facebook Twitter
Δεν ξέρω πότε κάποιος θα έπρεπε να ντρέπεται για όσα πρεσβεύει και πότε να σκεφτώ ότι εξασφαλίζει το ψωμί του.
0


ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ ΤΗ ΜΕΡΑ που έμαθα για την ύπαρξη της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Ήταν Ιούνιος του 2021. Το βίντεό της για το πώς «καταστρέφεται η κοινωνία μας, η κοσμοθεωρία μας» από γυναίκες που «αναδεικνύουν τα τριχωτά σημεία του σώματός τους» είχε γίνει viral. Είχε ξεκινήσει τότε ένας μισοσοβαρός-μισοαστείος σχολιασμός όσων έλεγε και το βίντεο σύντομα οδήγησε σε μερικά βραχύβια μιμς. Τίποτα ξεχωριστό δηλαδή, άλλη μια μέρα που με κάτι ασχολούμαστε στο ίντερνετ. Όπως είχε γράψει τότε μια σχολιάστρια, «σήμερα μάθαμε το όνομά της και ελπίζω αύριο να το ξεχάσουμε». 

Τις ειδήσεις αυτής της τριετίας που συνόδευαν το όνομα της Αφροδίτης Λατινοπούλου τις ενέτασσα πάντα στα λίγο γραφικά της ημέρας. Κάτι με τις δηλώσεις της για το πώς είναι προνόμιο να παίρνουν οι ομοφυλόφιλοι απαλλαγή απ’ τον στρατό, κάτι με τη συνεργασία με τον Μπογδάνο, κάτι με σχολιασμούς μακριά απ’ την πραγματικότητα, η δημόσια παρουσία της είχε συνδεθεί με το ευτράπελο. Ή, τέλος πάντων, με το ασόβαρο. 

Διαβάζοντας τα ξημερώματα της 10ης Ιουνίου την πρόβλεψη ότι θα παιχτεί μια έδρα ανάμεσα σ’ εκείνη και τον Πύρρο Δήμα της ΝΔ, σκέφτηκα ότι επείγει να αναθεωρήσω το τι σημαίνει γραφικό. 

Βλέποντας από αυτές και τις προηγούμενες ευρωεκλογές το είδος της δημόσιας παρουσίας που έχουν κάποιοι ευρωβουλετές και κάποιες ευρωβουλεύτριες, αισθάνομαι ότι η συλλογική πίστη στην ύπαρξη κάποιας «σοβαρότητας», δηλαδή κάποιου πράγματος στιβαρού, με σημασία για τις ζωές μας, φθίνει. 

Σε σχέση με τη δημόσια εικόνα μας, από παιδιά μαθαίνουμε να ντρεπόμαστε. Ποιος δεν έχει ακούσει τη φράση «καλά, δεν ντρέπεσαι;» όταν ένα παιδί συνετίζεται για κάποια απαράδεκτη πράξη. Η ντροπή λειτουργεί αποτρεπτικά. Είναι ένα νοητό όριο ανάμεσα σ’ εμάς και το φέρον κοινωνική απαξία. 

Αυτό με έχει προβληματίσει. Με αφορμή την εκλογή της Αφροδίτης Λατινοπούλου, έβαλα σε λέξεις κάτι που κύλαγε γύρω από πολιτικές συζητήσεις, αλλά δεν είχα διαγνώσει με ακρίβεια, ότι δεν μπορώ πια να καταλάβω τι είναι γελοίο και τι πολιτικά αξιοσημείωτο. Δεν ξέρω πότε κάποιος θα έπρεπε να ντρέπεται για όσα πρεσβεύει και πότε να σκεφτώ ότι εξασφαλίζει το ψωμί του (το οποίο μπορεί να είναι πολύσπορο και χωρίς γλουτένη, με τον μισθό των ευρωβουλευτριών να φτάνει τα 7.853,18 ευρώ καθαρά) σε μια στιγμή που αυτή η εξασφάλιση δεν είναι ποτέ δεδομένη. 

Η πολιτική είναι, θεωρητικά, μια σοβαρή υπόθεση. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι, θεωρητικά, ένας σοβαρός θεσμός. Οι έννοιες και οι θεσμοί, ωστόσο, δεν μπορούν να έχουν ύψος μεγαλύτερο από των ανθρώπων που τους εκπροσωπούν. Βλέποντας από αυτές και τις προηγούμενες ευρωεκλογές το είδος της δημόσιας παρουσίας που έχουν κάποιοι ευρωβουλευτές και κάποιες ευρωβουλεύτριες, αισθάνομαι ότι η συλλογική πίστη στην ύπαρξη κάποιας «σοβαρότητας», δηλαδή κάποιου πράγματος στιβαρού, με σημασία για τις ζωές μας, φθίνει. 

Άκουσα με ενδιαφέρον το podcast του Άρη Δημοκίδη πάνω στο θέμα. Σύμφωνα με την έρευνά του, παλιότερα τα κόμματα επιθυμούσαν να στείλουν στην Ευρωβουλή βαριά πυροβολικά, συνταγματολόγους, νομικούς, γνώστες διεθνούς δικαίου, ανθρώπους που ήξεραν περί τίνος πρόκειται, γνώστες της νομικής επιστήμης και, κυρίως, άσημους για το ευρύ κοινό. Το είδος των επιστημόνων που στον τομέα τους είναι πασίγνωστοι και έξω απ’ αυτόν το όνομά τους δεν λέει τίποτα. 

Βλέποντας τη Λατινοπούλου να πηγαίνει απ' το τίποτα στην Ευρωβουλή μέσα σε τρία χρόνια, με όχημα την παρουσία της στα social και το ότι εμφανώς αφουγκράστηκε μια ανάγκη, ενώ παράλληλα έχτισε μια ουσιαστική επικοινωνιακή σχέση με το όποιο κοινό την προτίμησε είτε γιατί εκφράζεται απ’ όσα αντιπαθεί είτε γιατί εγκρίνει το είδος της γυναίκας που πρεσβεύει, η κύρια απορία μου είναι «τελικά, γιατί όχι;». 

Aν όλα όσα σχολιάστηκαν ως γελοία, αν όλα όσα θεωρήθηκαν ασόβαρα, τελικά κρίνονται επαρκή, αν αυτή η δημόσια παρουσία, η εύκολη προσβολή, η εσάνς απλοϊκής, «τσιτάτης» αμορφωσιάς δεν έχει ως απάντηση ουσιαστική κοινωνική απαξία αλλά, αντίθετα, γίνεται αποδεκτή από 120.000 Έλληνες και Ελληνίδες, γιατί να μην προσπαθήσουν κι άλλες γυναίκες να μπουν στην πολιτική –αν αυτό είναι πολιτική– με αυτόν τον τρόπο; 

Πέρα απ’ το κούνημα το δαχτύλου, το μάθημα κοινωνικών αξιών και τη σημασία της ισότητας, ποιος είναι ο πρακτικός αντίλογος; Πού είναι η ήττα;  

Δεν έχω γράψει πουθενά ακόμα τη λέξη «ακροδεξιά» κι αυτό γιατί, στην περίπτωση της Λατινοπούλου, δεν είναι η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στον νου. Είναι κάτω κάτω, μετά τις λέξεις «τρίχες», «lifestyle», «προβοκατόρισσα». Πριν μπούμε σε συζήτηση για την ακροδεξιά, χρειάζεται να έχουμε ένα πολιτικό κριτήριο, οι έννοιες να είναι ορισμένες και λίγο ακίνητες για να μπορέσουμε να σταθούμε κι εμείς απέναντι και να τις κρίνουμε. Τίποτα όμως δεν στέκεται αυτές τις μέρες. 

Aν και καλώς μας απασχολεί η άνοδος της ακροδεξιάς, πιστεύω ότι πρέπει να μας απασχολήσει και το ότι αρκετές και αρκετοί από εμάς δεν έχουμε προσαρμοστεί αρκετά γρήγορα στο τι σημαίνει «πολιτική» σήμερα, στο πώς αυτή επιτελείται και από ποια πρόσωπα· και το τι βλέπουμε όταν πρόσωπα εκλέγονται σε θεσμούς που απαιτούν από εμάς να σεβαστούμε το κύρος τους. Προσωπικά, έχω αρχίσει στο πρόσωπο των εκλεγμένων να μη βλέπω πολιτικούς παρά ανθρώπους που βρήκαν τρόπο να εξασφαλίσουν έναν υψηλό μισθό για κάποια χρόνια. Αυτό κάτι λέει για την αξιοπιστία του θεσμού και του οργάνου. 

Και όταν, συλλογικά πια, δούμε στο πρόσωπο των εκλεγμένων άτομα και όχι θεσμούς, το τέλος του κύρους θα είναι κοντά.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ακροδεξιά, τα «ιμάτιά» της και μια υγειονομική ζώνη από λάστιχο

Guest Editors / Η Ακροδεξιά, τα «ιμάτιά» της και μια υγειονομική ζώνη από λάστιχο

Στο σημερινό όγδοο σημείωμα του Παρατηρητηρίου για την Ακροδεξιά, το Σημείο διερευνά τα νομικο-δικαστικά και πολιτικά μέσα αντιμετώπισης του δεξιού εξτρεμισμού στην Ελλάδα – αλλά και τους λόγους της παροιμιώδους αποτυχίας τους.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ-ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ