LIVE!

Γιατί οι Ελληνίδες δεν κάνουν παιδιά;

0



«ΑΠΟΚΤΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ
ΝΩΡΙΣ, ταυτόχρονα με την καριέρα σας, και μην αναβάλλετε τη μητρότητα» έλεγε το ακυρωμένο συνέδριο υπογονιμότητας, στο οποίο παπάδες και γιατροί, σφιχταγκαλιασμένοι, θα ενημέρωναν πατρικά τα άτακτα κορίτσια πως η γονιμότητα μειώνεται μετά τα 40. 

Μετά την καθιέρωση της ημέρας «του αγέννητου παιδιού» από την Ιερά Σύνοδο (Ιούλιος 2019), τις αφίσες στο μετρό κατά των εκτρώσεων, όπου τα έμβρυα φώναζαν σπαρακτικά «Αφήστε με να ζήσω» (Ιανουάριος 2020), φτάσαμε πλέον και στο ακυρωμένο «συνέδριο γονιμότητας» για να καταλάβουμε το προφανές: πως ξαναμπαίνουμε με το ζόρι σε έναν διάλογο για την αυτοδιάθεση και το δικαίωμα ή όχι στην έκτρωση.  

Απ’ όλα τα απίθανα επιχειρήματα που διάβασα, το αγαπημένο μου ήταν αυτό του δημογραφικού, πως δηλαδή η χώρα αφανίζεται λόγω των προβλημάτων υπογονιμότητας και των γυναικών που κάνουν εκτρώσεις, τις νοιάζει μόνο η καριέρα τους και δεν γεννάνε σφριγηλά Ελληνόπουλα.

Ουσιαστικά, για να κάνεις παιδιά στην Ελλάδα θέλεις ή πολλά χρήματα ή πολλή βοήθεια ‒ αν έχεις και από τα δύο, είσαι σίγουρα μια χαρά. Όλα τα υπόλοιπα περί υπογονιμότητας και γυναικών που αναβάλλουν τη μητρότητα «γιατί τις νοιάζει μόνο η καριέρα» είναι πολύ βολικά, αλλά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.

Μπορώ να σκεφτώ άπειρους λόγους για τους οποίους κάνουν οι γυναίκες παιδιά, αλλά ομολογώ ότι το ευφάνταστο αυτό επιχείρημα μου θύμισε το (φρικαλέο ‒συγγνώμη, Χαρούλα, σε λατρεύω‒, αλλά ΟΧΙ) τραγούδι «Έλα να κάνουμε έναν Έλληνα ακόμα».

Κανείς δεν αμφισβητεί πως μακροπρόθεσμα το δημογραφικό πρόβλημα είναι σοβαρό, κυρίως για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους. Παρ’ όλα αυτά, δεν μιλάμε για ένα αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Όταν μια κοινωνία φτάνει σε υψηλό επίπεδο διαβίωσης, οι οικογένειες απλώς παύουν να κάνουν παιδιά. Επίσης, το δημογραφικό πρόβλημα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις εκτρώσεις ‒ κάθε έκτρωση δεν είναι και μια χαμένη ευκαιρία για παιδί, ούτε και μπορούμε να ζητάμε από τις γυναίκες να γεννούν παιδιά που δεν θέλουν, για να λυθεί το δημογραφικό. Ναι, η υπογονιμότητα είναι ένας σοβαρός παράγοντας, αλλά το βασικό ζήτημα είναι πως δεν υπάρχουν κίνητρα για να κάνεις οικογένεια στην Ελλάδα.

692
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Τα στοιχεία είναι απλά. Η Ελλάδα, μετά από δέκα χρόνια κρίσης και με σημαντικό brain drain, έχει το χαμηλότερο ποσοστό απασχολούμενων γυναικών στην Ε.Ε. και έναν κατώτατο μισθό που έχει μειωθεί, αντί να αυξηθεί, τα τελευταία δέκα χρόνια. Την ίδια ώρα το κόστος ζωής όλο και αυξάνεται (να μιλήσουμε για τις τιμές των ενοικίων στα αστικά κέντρα ή για τις σχεδόν ανύπαρκτες πιθανότητες στεγαστικού δανείου για νέους γονείς;).

Ας μιλήσουμε και για την άδεια μητρότητας. Εκτός κι αν είσαι δημόσια υπάλληλος, η άδεια μητρότητας των τεσσάρων μηνών στον ιδιωτικό τομέα είναι ελάχιστη (ναι, υπάρχει η δυνατότητα να την επεκτείνεις, παίρνοντας την άδεια του ΟΑΕΔ, αλλά αυτό προϋποθέτει μια σχετική οικονομική ασφάλεια). Το χειρότερο, δε, είναι να είσαι ελεύθερη επαγγελματίας με μπλοκάκι, καθώς στα χαρτιά δεν δικαιούσαι καν άδεια λοχείας. («Από ποιον θα πάρεις άδεια, κούκλα μου;» είπε ο λογιστής σε μια φίλη μου μηχανικό. «Από τον εαυτό σου;»). Δεν χρειάζεται να ανησυχείς, βέβαια, καθώς δικαιούσαι το ιλιγγιώδες ποσό των 600 ευρώ (ή και 800, ανάλογα με την ειδικότητα), που σίγουρα είναι ένα εξαιρετικό κίνητρο για να μείνεις χωρίς εισόδημα για τουλάχιστον τέσσερις μήνες.

Άπαξ και γυρίσεις στη δουλειά, θα πρέπει, ως διά μαγείας, να βρεις και κάποιον να σου φυλάει το παιδί. Οι επιλογές είναι ελάχιστες. Εάν είσαι από τους άτυχους που δεν έχουν παππού και γιαγιά να ξεχάσουν τη ζωή που ήξεραν και να κάθονται εννιά και δέκα ώρες την ημέρα με ένα μωρό, καλή σου τύχη! Ήρθε η ώρα να βρεις «μια γυναίκα» (ας μην αναλύσουμε καν αυτόν τον όρο). Έχεις να διαθέσεις τουλάχιστον 500 με 600 ευρώ τον μήνα; Αν όχι, ήρθε η ώρα να αφήσεις τη δουλειά σου και να κάτσεις με το μωρό στο σπίτι, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Τι γκρινιάζεις τώρα; Παιδί δεν ήθελες; 

Ουσιαστικά, για να κάνεις παιδιά στην Ελλάδα θέλεις ή πολλά χρήματα ή πολλή βοήθεια ‒ αν έχεις και από τα δύο, είσαι σίγουρα μια χαρά. Όλα τα υπόλοιπα περί υπογονιμότητας και γυναικών που αναβάλλουν τη μητρότητα «γιατί τις νοιάζει μόνο η καριέρα» είναι πολύ βολικά, αλλά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

LIVE!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM