«Δεν είναι το τέλος του κόσμου οι Πανελλαδικές» ‒ όντως;

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ 2022 Facebook Twitter
Οι Πανελλαδικές είναι ένας από τους λίγους θεσμούς που επιχείρησαν να εισαγάγουν μια αξιοκρατία στη χώρα.
0

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Κανένας κόσμος δεν μπορεί να τελειώσει στα δεκαοκτώ σου. Ούτε στα δεκαεννιά. Ούτε στα εξήντα εννιά. Ούτε ποτέ. Όσο ζεις, ζεις. Κάνεις επιλογές. Προχωράς. Καλά κάνουν τόσοι άνθρωποι και βγαίνουν και λένε στα παιδιά να μην έχουν άγχος. Να γράψουν και βλέπουν.

Όμως ας βάλουμε λίγο νερό στον self-help εμπνευστικό χυμό που ταΐζουμε τα 18χρονα. Ας μην τους λέμε και τελείως ψέματα. Όχι πως αν κοπείς δεν τρέχει και τίποτα. Ναι, σε ένα φιλοσοφικό, μακροσκοπικο επίπεδο προφανώς και δεν τρέχει τίποτα. Κυριολεκτικά: Η ζωή είναι μπροστά σου και μην τη σπαταλήσεις.

Αλλά τα παιδιά λαμβάνουν ένα αντιφατικό μήνυμα. Από τη μια υπάρχει όλο αυτό το μελόδραμα με τις εξετάσεις, όλα αυτά τα έξοδα που αναλαμβάνουν οι γονείς για περίπου δύο χρόνια, και από την άλλη, ξαφνικά, όπως αρμόζει σε μια κοινωνία σε αληθή σύγχυση, την ημέρα των Πανελλαδικών ξυπνάμε βούδες. Λέμε: Πάρε ανάσα, κάθισε στη στάση του λωτού, πιες τον χυμό πορτοκάλι και όλα θα έρθουν στο μυαλουδάκι σου. Έτσι το παιδί μπερδεύεται. 

Σε κάθε περίπτωση, αν είναι να μιλήσουμε για τις Πανελλήνιες, να μιλήσουμε για το πώς να γίνουν πιο δίκαιες, ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές. Να μιλήσουμε για τα χρήματα που πρέπει να δοθούν στην εκπαίδευση και σε αυτούς που την υπηρετούν στις διάφορες βαθμίδες. 

Ας δούμε όμως και το ίδιο το βάσανο των εξετάσεων. Για πολλούς και πολλές οι Πανελλαδικές δεν είναι παίξε γέλασε. Γιατί; Γιατί είναι η μόνη τους διέξοδος για μια νέα αρχή, ο τρόπος να πάνε κάπου και να μάθουν γράμματα (γράμματα που δεν μπορούν να μάθουν στον κοινωνικό τους περίγυρο).

Βέβαια, κι αυτό τώρα παίζεται. Με τα ενοίκια, την τηλεκπαίδευση, τη μετατροπή του ελληνικού πανεπιστημίου σε εξεταστικό κέντρο, για πόσο ακόμα οι γονείς θα κάνουν τη θυσία; Ελπίζω για πολύ. Επειδή η φοιτητική ζωή είναι μια περίοδος ανένοχης εξερεύνησης πεδίων γνώσης, επιθυμιών, τόπων, καταστάσεων και προσώπων. Επειδή δεν βλέπουμε όλοι το ελληνικό πανεπιστήμιο ως αναγκαίο κακό αλλά ως κάτι με αξία. Για πολλά παιδιά το πανεπιστήμιο είναι η ευκαιρία τους να διαμορφώσουν εκ νέου τη ζωή τους, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να έχουν επιλογές μετά.

Οι Πανελλαδικές είναι ένας από τους λίγους θεσμούς που επιχείρησαν να εισαγάγουν μια αξιοκρατία στη χώρα. Η ιδέα είναι ότι διαβάζεις, γράφεις, πέρασες. Είναι μια όμορφη ιδέα. Αυτή, όμως, η προσέγγιση στην ισότητα ευκαιριών ήδη ηχεί παρωχημένη το 2022. Γιατί να εξαρτάται η περαιτέρω εκπαίδευσή σου από τις απαντήσεις σε κάποιες ερωτήσεις; Λαμβάνονται υπόψη αλλά κριτήρια; Μήπως έχεις άλλες δεξιότητες που μένουν εκτός της στεγνής, γραπτής εξέτασης; Κι αν δεν ξέρεις τι θες να γίνεις;

Αυτές οι ενστάσεις είναι καίριες και πρέπει να ληφθούν υπόψη όχι μόνο για τις Πανελλήνιες αλλά και για τον τρόπο που (δεν) υποστηρίζουμε τους φοιτητές στο πανεπιστήμιο. Ίσως άλλα συστήματα αξιολόγησης να είναι πιο ενδιαφέροντα και πιο δίκαια, όπως στη Γερμανία, όπου σε ορισμένες υποτροφίες εξετάζεται όχι μόνο το τι ξέρεις εσύ (βάσει της βαθμολογίας στις εξετάσεις) αλλά και τι ήξεραν οι γονείς (τυχαίο). 

Σε κάθε περίπτωση, αν είναι να μιλήσουμε για τις Πανελλήνιες, να μιλήσουμε για το πώς να γίνουν πιο δίκαιες, ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές. Να μιλήσουμε για τα χρήματα που πρέπει να δοθούν στην εκπαίδευση και σε αυτούς που την υπηρετούν στις διάφορες βαθμίδες. 

Αν είναι να έχουμε πρόβλημα με έναν θεσμό που δεν αντανακλά πια τις ιδέες μας περί αξιοκρατίας, καλό θα ήταν να δουλέψουμε προς την κατεύθυνση τις περισσότερης ισότητας στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, όχι να υποτιμούμε ένα από τα λίγα πράγματα στα οποία δεν μπορεί να πάρει τηλέφωνο ο μπαμπάς ή ο θείος για να σε περάσει. Είναι ωραίο που στις Πανελλήνιες καλύπτονται τα ονόματα των υποψηφίων. Είναι και σπάνιο για την Ελλάδα μας. 

Είναι σίγουρα άδικο να λέμε σε έναν άνθρωπο δεκαοκτώ χρονών ότι απέτυχε που δεν έγραψε. Όμως, αν θέλουμε σαν άλλοι γκουρού να τους λέμε «μην αγχώνεστε», πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι κι αυτοί που δεν έχουν να πάνε άμεσα στο εξωτερικό ή στη δουλειά του θείου τους δεν θα χαθούν, ότι δεν θα χρειάζεται να δουλεύουν μπαρ δέκα χρόνια για να σπουδάσουν, ότι δεν θα νιώσουν τη ματαίωση της ανεργίας ή της έλλειψης μόρφωσης (ας μην ξεχνάμε ότι το μεταπτυχιακό είναι το νέο πτυχίο!). Να εξασφαλίσουμε πως δεν θα νιώθουν κατώτεροι σε μια κοινωνία που δομείται γύρω απ’ τη (ακαδημαϊκή) γνώση και τις διαρκώς ανανεούμενες δεξιότητες. Πρέπει να σιγουρευτούμε ότι η ψύχραιμη, καλοπροαίρετη προτροπή «όλα καλά, τίποτα δεν τελειώνει» δεν κλείνει το μάτι στις ιεραρχίες. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Ρεπορτάζ / Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Αντί να απομακρύνει το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο που έχει χτιστεί επάνω της, ο δήμαρχος το ανακαινίζει, παραβλέποντας αυτήν τη ζώνη τεράστιας ιστορικής, αρχαιολογικής και περιβαλλοντικής σημασίας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Με αντιπολίτευση την ακρίβεια 

Οπτική Γωνία / Με αντιπολίτευση την ακρίβεια 

Ο πρωθυπουργός, με τα μέτρα που εξήγγειλε, έδωσε το καθαρό στίγμα της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής του, αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό για μια πιο αριστερή αντιπολίτευση, της οποίας οι προτάσεις αναμένονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Προβάλλοντας πλέον έναν ήπιο «κριτικο-μνημονιακό» τόνο, ο Αλέξης Τσίπρας καταλήγει σε ένα πενιχρό σχήμα: τη διαμάχη μεταξύ της αναπτυξιακής Ελλάδας και της κλεπτοκρατίας, την αντίθεση έντιμης-παραγωγικής χώρας με μια μικρή μερίδα διεφθαρμένων και τις προσβάσεις τους στο κράτος.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα – να ανησυχούμε ή όχι;

Μελέτη του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του ΕΚΠΑ καταγράφει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την παρουσία PFAS σε αυγά ελευθέρας βοσκής, αναδεικνύοντας το ζήτημα των «παντοτινών χημικών».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Πολιτική / Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Ο πρωθυπουργός με την ομιλία του στη ΔΕΘ θα προσπαθήσει να απαντήσει στους πολίτες που δεν έχουν δει ως τώρα την οικονομική ανάπτυξη που διαφημίζει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τα μέτρα που θα ανακοινώσει ως απτή απόδειξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Πεθαίνοντας ως δημοσιογράφος στη Γάζα

Ακροβατώντας / Πόσο αξίζει η ζωή ενός Παλαιστίνιου δημοσιογράφου στη Γάζα;

Σίγουρα όχι όσο ενός που προέρχεται από τη Δύση, τουλάχιστον για τον ισραηλινό στρατό. Γιατί ο δυτικός κόσμος σίγουρα θα αντιδρούσε με μεγαλύτερη ένταση αν οι δημοσιογράφοι που έχασαν τη ζωή τους είχαν άλλες εθνικότητες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Ρεπορτάζ / Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκβιασμοί και αμφιλεγόμενες συναλλαγές ακινήτων/φιλέτων της μοναστηριακής περιουσίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η δικογραφία που έφερε στη Δικαιοσύνη το κύκλωμα το οποίο δρούσε με επίκεντρο τα Χανιά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η Ευρώπη από μια νέα οικονομική κρίση;

Οπτική Γωνία / Θ' αντέξει η Ευρώπη την επερχόμενη κρίση στη Γαλλία;

Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια και το ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού. Γιατί υπάρχει φόβος για ντόμινο στις αγορές; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool Κώστας Μήλας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ