«Δεν είναι το τέλος του κόσμου οι Πανελλαδικές» ‒ όντως;

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ 2022 Facebook Twitter
Οι Πανελλαδικές είναι ένας από τους λίγους θεσμούς που επιχείρησαν να εισαγάγουν μια αξιοκρατία στη χώρα.
0

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Κανένας κόσμος δεν μπορεί να τελειώσει στα δεκαοκτώ σου. Ούτε στα δεκαεννιά. Ούτε στα εξήντα εννιά. Ούτε ποτέ. Όσο ζεις, ζεις. Κάνεις επιλογές. Προχωράς. Καλά κάνουν τόσοι άνθρωποι και βγαίνουν και λένε στα παιδιά να μην έχουν άγχος. Να γράψουν και βλέπουν.

Όμως ας βάλουμε λίγο νερό στον self-help εμπνευστικό χυμό που ταΐζουμε τα 18χρονα. Ας μην τους λέμε και τελείως ψέματα. Όχι πως αν κοπείς δεν τρέχει και τίποτα. Ναι, σε ένα φιλοσοφικό, μακροσκοπικο επίπεδο προφανώς και δεν τρέχει τίποτα. Κυριολεκτικά: Η ζωή είναι μπροστά σου και μην τη σπαταλήσεις.

Αλλά τα παιδιά λαμβάνουν ένα αντιφατικό μήνυμα. Από τη μια υπάρχει όλο αυτό το μελόδραμα με τις εξετάσεις, όλα αυτά τα έξοδα που αναλαμβάνουν οι γονείς για περίπου δύο χρόνια, και από την άλλη, ξαφνικά, όπως αρμόζει σε μια κοινωνία σε αληθή σύγχυση, την ημέρα των Πανελλαδικών ξυπνάμε βούδες. Λέμε: Πάρε ανάσα, κάθισε στη στάση του λωτού, πιες τον χυμό πορτοκάλι και όλα θα έρθουν στο μυαλουδάκι σου. Έτσι το παιδί μπερδεύεται. 

Σε κάθε περίπτωση, αν είναι να μιλήσουμε για τις Πανελλήνιες, να μιλήσουμε για το πώς να γίνουν πιο δίκαιες, ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές. Να μιλήσουμε για τα χρήματα που πρέπει να δοθούν στην εκπαίδευση και σε αυτούς που την υπηρετούν στις διάφορες βαθμίδες. 

Ας δούμε όμως και το ίδιο το βάσανο των εξετάσεων. Για πολλούς και πολλές οι Πανελλαδικές δεν είναι παίξε γέλασε. Γιατί; Γιατί είναι η μόνη τους διέξοδος για μια νέα αρχή, ο τρόπος να πάνε κάπου και να μάθουν γράμματα (γράμματα που δεν μπορούν να μάθουν στον κοινωνικό τους περίγυρο).

Βέβαια, κι αυτό τώρα παίζεται. Με τα ενοίκια, την τηλεκπαίδευση, τη μετατροπή του ελληνικού πανεπιστημίου σε εξεταστικό κέντρο, για πόσο ακόμα οι γονείς θα κάνουν τη θυσία; Ελπίζω για πολύ. Επειδή η φοιτητική ζωή είναι μια περίοδος ανένοχης εξερεύνησης πεδίων γνώσης, επιθυμιών, τόπων, καταστάσεων και προσώπων. Επειδή δεν βλέπουμε όλοι το ελληνικό πανεπιστήμιο ως αναγκαίο κακό αλλά ως κάτι με αξία. Για πολλά παιδιά το πανεπιστήμιο είναι η ευκαιρία τους να διαμορφώσουν εκ νέου τη ζωή τους, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να έχουν επιλογές μετά.

Οι Πανελλαδικές είναι ένας από τους λίγους θεσμούς που επιχείρησαν να εισαγάγουν μια αξιοκρατία στη χώρα. Η ιδέα είναι ότι διαβάζεις, γράφεις, πέρασες. Είναι μια όμορφη ιδέα. Αυτή, όμως, η προσέγγιση στην ισότητα ευκαιριών ήδη ηχεί παρωχημένη το 2022. Γιατί να εξαρτάται η περαιτέρω εκπαίδευσή σου από τις απαντήσεις σε κάποιες ερωτήσεις; Λαμβάνονται υπόψη αλλά κριτήρια; Μήπως έχεις άλλες δεξιότητες που μένουν εκτός της στεγνής, γραπτής εξέτασης; Κι αν δεν ξέρεις τι θες να γίνεις;

Αυτές οι ενστάσεις είναι καίριες και πρέπει να ληφθούν υπόψη όχι μόνο για τις Πανελλήνιες αλλά και για τον τρόπο που (δεν) υποστηρίζουμε τους φοιτητές στο πανεπιστήμιο. Ίσως άλλα συστήματα αξιολόγησης να είναι πιο ενδιαφέροντα και πιο δίκαια, όπως στη Γερμανία, όπου σε ορισμένες υποτροφίες εξετάζεται όχι μόνο το τι ξέρεις εσύ (βάσει της βαθμολογίας στις εξετάσεις) αλλά και τι ήξεραν οι γονείς (τυχαίο). 

Σε κάθε περίπτωση, αν είναι να μιλήσουμε για τις Πανελλήνιες, να μιλήσουμε για το πώς να γίνουν πιο δίκαιες, ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές. Να μιλήσουμε για τα χρήματα που πρέπει να δοθούν στην εκπαίδευση και σε αυτούς που την υπηρετούν στις διάφορες βαθμίδες. 

Αν είναι να έχουμε πρόβλημα με έναν θεσμό που δεν αντανακλά πια τις ιδέες μας περί αξιοκρατίας, καλό θα ήταν να δουλέψουμε προς την κατεύθυνση τις περισσότερης ισότητας στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, όχι να υποτιμούμε ένα από τα λίγα πράγματα στα οποία δεν μπορεί να πάρει τηλέφωνο ο μπαμπάς ή ο θείος για να σε περάσει. Είναι ωραίο που στις Πανελλήνιες καλύπτονται τα ονόματα των υποψηφίων. Είναι και σπάνιο για την Ελλάδα μας. 

Είναι σίγουρα άδικο να λέμε σε έναν άνθρωπο δεκαοκτώ χρονών ότι απέτυχε που δεν έγραψε. Όμως, αν θέλουμε σαν άλλοι γκουρού να τους λέμε «μην αγχώνεστε», πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι κι αυτοί που δεν έχουν να πάνε άμεσα στο εξωτερικό ή στη δουλειά του θείου τους δεν θα χαθούν, ότι δεν θα χρειάζεται να δουλεύουν μπαρ δέκα χρόνια για να σπουδάσουν, ότι δεν θα νιώσουν τη ματαίωση της ανεργίας ή της έλλειψης μόρφωσης (ας μην ξεχνάμε ότι το μεταπτυχιακό είναι το νέο πτυχίο!). Να εξασφαλίσουμε πως δεν θα νιώθουν κατώτεροι σε μια κοινωνία που δομείται γύρω απ’ τη (ακαδημαϊκή) γνώση και τις διαρκώς ανανεούμενες δεξιότητες. Πρέπει να σιγουρευτούμε ότι η ψύχραιμη, καλοπροαίρετη προτροπή «όλα καλά, τίποτα δεν τελειώνει» δεν κλείνει το μάτι στις ιεραρχίες. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πεθαίνοντας ως δημοσιογράφος στη Γάζα

Ακροβατώντας / Πόσο αξίζει η ζωή ενός Παλαιστίνιου δημοσιογράφου στη Γάζα;

Σίγουρα όχι όσο ενός που προέρχεται από τη Δύση, τουλάχιστον για τον ισραηλινό στρατό. Γιατί ο δυτικός κόσμος σίγουρα θα αντιδρούσε με μεγαλύτερη ένταση αν οι δημοσιογράφοι που έχασαν τη ζωή τους είχαν άλλες εθνικότητες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Ρεπορτάζ / Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκβιασμοί και αμφιλεγόμενες συναλλαγές ακινήτων/φιλέτων της μοναστηριακής περιουσίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η δικογραφία που έφερε στη Δικαιοσύνη το κύκλωμα το οποίο δρούσε με επίκεντρο τα Χανιά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η Ευρώπη από μια νέα οικονομική κρίση;

Οπτική Γωνία / Θ' αντέξει η Ευρώπη την επερχόμενη κρίση στη Γαλλία;

Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια και το ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού. Γιατί υπάρχει φόβος για ντόμινο στις αγορές; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool Κώστας Μήλας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Ρεπορτάζ / Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Με τους μισθούς καθηλωμένους και τα κόστη των διακοπών να έχουν ξεφύγει, οι μεγάλες καλοκαιρινές εξορμήσεις που συνηθίζαμε μέχρι πρόσφατα, κατέληξαν σε «long weekends» για πολλούς, ενώ για άλλους ούτε καν αυτό δεν είναι πια επιλογή.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Αθήνα / Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Δήμου Αθηναίων βρίσκεται πλέον το θέμα της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει, κατά πλειοψηφία, στην επαναφορά της κυκλοφορίας οχημάτων και στη μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Ρεπορτάζ / Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ζητάνε την επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι πληροφορίες της LiFO επιβεβαιώνουν τις συζητήσεις για την επιστροφή του Δημητριάδη, αλλά στο κόμμα και όχι στο Μαξίμου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ