And just like that, η επιτομή του hate watch

And just like that, η επιτομή του hate watch Facebook Twitter
Oι πρωταγωνίστριές μας είναι πλέον πενηνταπεντάρες και ζάπλουτες, συχνά με προβλήματα που φαίνονται αφύσικα, σαν να πρέπει να χωρέσουν όλοι οι κοινωνικοί προβληματισμοί σε μία σεζόν.
0


ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ είδα το 5ο επεισόδιο της τρίτης σεζόν «Αnd just like that». Πιθανόν να γράφω αυτό το κείμενο με την ελπίδα πως θα βρω κάποιον να το βλέπει επίσης, γιατί μέχρι τώρα δεν έχω βρει ούτε μισό άνθρωπο να την παρακολουθεί. Εικάζω πως τη σειρά, που αποτελεί μια άτυπη συνέχεια του «Sex and the city», τη βλέπουν κυρίως άνθρωποι σαν και μένα, θλιβεροί μεσήλικοι oπαδοί του «Sex and the city» που ξέρουν ότι είναι κάκιστη, αλλά επιμένουν. Koινό και κριτικοί μισούν αυτήν τη σειρά περίπου το ίδιο. «Ελάτε, ας ακολουθήσουμε το “Αnd just like that” στην άβυσσο όλοι μαζί», έγραψε πρόσφατα το «Vanity Fair».

Το «Sex and the city» ξεκίνησε ως στήλη που έγραφε η αρθρογράφος Candace Bushnell στην εφημερίδα «Νew York Observer» από το 1994 έως το 1996, περιγράφοντας τη δική της ζωή αλλά και αυτή των φίλων της ως single τριαντάρηδων στο Μανχάταν. Η στήλη κυκλοφόρησε ως βιβλίο και εκεί βασίστηκε εν μέρει η σειρά που ξεκίνησε το 1998, ή τουλάχιστον εκεί βασίστηκε το πρώτο της επεισόδιο.

Δεν μπορώ να σταματήσω να βλέπω και να μισώ και τη σειρά και τους χαρακτήρες σε ένα απολαυστικό hate watch. Τώρα, το μόνο που μου απομένει είναι να βρω κάποιον άλλον που το βλέπει για να το συζητήσουμε.

Οι τέσσερις ηρωίδες είναι ντυμένες στα μαύρα, μιλάνε στην οθόνη και λένε διάφορες δηλητηριώδεις ατάκες για τη ζωή στη Νέα Υόρκη και τη ζούγκλα της αναζήτησης ερωτικού συντρόφου. Τα επόμενα επεισόδια προφανώς δεν ήταν έτσι, αλλά εάν κάτι έκανε το «Sex and the city» μοναδικό, τουλάχιστον στις πρώτες σεζόν του, ήταν οι διάλογοι, που ήταν απολαυστικοί, και η απελευθερωμένη fun οπτική της γυναικείας σεξουαλικότητας. Δεν υπήρχαν μέχρι τότε σειρές στις οποίες οι γυναίκες μιλούσαν ανοιχτά για το σεξ και τις σχέσεις.

Επίσης, για να μην ξεχνιόμαστε, η σειρά ήταν ένας ενδυματολογικός παράδεισος. Χάρη σε αυτήν έγιναν διάσημα τα παπούτσια Manolo Blahnik, τα κολιέ με όνομα, οι μεγάλοι κρίκοι από κίτρινο χρυσό, τα υπερμεγέθη λουλούδια στα φορέματα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το Galliano φόρεμα-εφημερίδα της Κάρι έξω από το πάρτι αρραβώνων του Βig; Το look της καουμπόισσας στα Χάμπτονς και, φυσικά, το πιο ακραίο, όταν φόρεσε ένα παραδοσιακό βαυαρικό dirndl για να κάνει πικνίκ με τις φίλες της στο πάρκο;

Τέσσερα χρόνια μετά το τέλος της σειράς, το 2008, έκανα μια συνέντευξη με την ενδυματολόγο της σειράς, τη θρυλική Πατρίσια Φιλντ, μια τρομερή Ελληνοαμερικάνα κυρία με έντονα καροτί μαλλιά. Συναντηθήκαμε στο Alexander’s Bar της «Μεγάλης Βρετανίας». Ήταν, νομίζω, η πρώτη φορά που είδα κάποιον να πίνει ούζο με πάγο σε ψηλό ποτήρι ως μεσημεριανό απεριτίφ. 

Η πρώτη ταινία-άτυπο σίκουελ που βγήκε στις οθόνες το 2008 ήταν κατώτερη των περιστάσεων, όχι όμως τόσο κατώτερη όσο η δεύτερη ταινία που βγήκε δύο χρόνια μετά και ήταν πραγματικά ντροπιαστική. Oι τέσσερις φίλες ταξιδεύουν στο Άμπου Ντάμπι σε ένα από τα πιο σαχλά σενάρια που έχουν γραφτεί ποτέ, το οποίο μάλιστα βρίθει από ρατσιστικά στερεότυπα. Έχουν περάσει δεκατέσσερα χρόνια, αλλά είναι σίγουρα ό,τι χειρότερο έβγαλε ποτέ το συγκεκριμένο franchise. Και κάπως έτσι φτάσαμε στη σειρά που ξεκίνησε το 2021 και βρίσκεται πλέον στην τρίτη σεζόν της. Κανείς δεν ξέρει γιατί χρειαζόμαστε μια σειρά με τους ήρωες του «Sex and the city».

And just like that, η επιτομή του hate watch Facebook Twitter
Στο «And just like that» η Κάρι μοιάζει πιο αυτοαναφορική από ποτέ.

Oι πρωταγωνίστριές μας είναι πλέον πενηνταπεντάρες και ζάπλουτες, συχνά με προβλήματα που φαίνονται αφύσικα, σαν να πρέπει να χωρέσουν όλοι οι κοινωνικοί προβληματισμοί σε μία σεζόν: η Μιράντα χωρίζει, ανακαλύπτει ότι είναι λεσβία και τα φτιάχνει με μία από τις χειρότερες stand-up κωμικούς όλων των εποχών, η μία κόρη της Σάρλοτ είναι non-binary, ενώ η άλλη βρίσκεται σε polyamorous relationship κ.λ.π., κ.λ.π. Oι διάλογοι είναι μέτριοι, η πλοκή μπάζει από παντού.

Οι χαρακτήρες δεν είναι καν συμπαθητικοί: η Κάρι μοιάζει πιο αυτοαναφορική από ποτέ, η Μιράντα πάσχει από ξαφνική έλλειψη αυτοπεποίθησης, οι νέοι χαρακτήρες που έχουν προστεθεί για να αντισταθμίσουν την έλλειψη της Σαμάνθα είναι σχεδόν αδιάφοροι. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορώ να σταματήσω να βλέπω και να μισώ και τη σειρά και τους χαρακτήρες σε ένα απολαυστικό hate watch. Τώρα, το μόνο που μου απομένει είναι να βρω κάποιον άλλον που το βλέπει για να το συζητήσουμε.

And Just Like That Season 3 Trailer

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM