And just like that, η επιτομή του hate watch

And just like that, η επιτομή του hate watch Facebook Twitter
Oι πρωταγωνίστριές μας είναι πλέον πενηνταπεντάρες και ζάπλουτες, συχνά με προβλήματα που φαίνονται αφύσικα, σαν να πρέπει να χωρέσουν όλοι οι κοινωνικοί προβληματισμοί σε μία σεζόν.
0


ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ είδα το 5ο επεισόδιο της τρίτης σεζόν «Αnd just like that». Πιθανόν να γράφω αυτό το κείμενο με την ελπίδα πως θα βρω κάποιον να το βλέπει επίσης, γιατί μέχρι τώρα δεν έχω βρει ούτε μισό άνθρωπο να την παρακολουθεί. Εικάζω πως τη σειρά, που αποτελεί μια άτυπη συνέχεια του «Sex and the city», τη βλέπουν κυρίως άνθρωποι σαν και μένα, θλιβεροί μεσήλικοι oπαδοί του «Sex and the city» που ξέρουν ότι είναι κάκιστη, αλλά επιμένουν. Koινό και κριτικοί μισούν αυτήν τη σειρά περίπου το ίδιο. «Ελάτε, ας ακολουθήσουμε το “Αnd just like that” στην άβυσσο όλοι μαζί», έγραψε πρόσφατα το «Vanity Fair».

Το «Sex and the city» ξεκίνησε ως στήλη που έγραφε η αρθρογράφος Candace Bushnell στην εφημερίδα «Νew York Observer» από το 1994 έως το 1996, περιγράφοντας τη δική της ζωή αλλά και αυτή των φίλων της ως single τριαντάρηδων στο Μανχάταν. Η στήλη κυκλοφόρησε ως βιβλίο και εκεί βασίστηκε εν μέρει η σειρά που ξεκίνησε το 1998, ή τουλάχιστον εκεί βασίστηκε το πρώτο της επεισόδιο.

Δεν μπορώ να σταματήσω να βλέπω και να μισώ και τη σειρά και τους χαρακτήρες σε ένα απολαυστικό hate watch. Τώρα, το μόνο που μου απομένει είναι να βρω κάποιον άλλον που το βλέπει για να το συζητήσουμε.

Οι τέσσερις ηρωίδες είναι ντυμένες στα μαύρα, μιλάνε στην οθόνη και λένε διάφορες δηλητηριώδεις ατάκες για τη ζωή στη Νέα Υόρκη και τη ζούγκλα της αναζήτησης ερωτικού συντρόφου. Τα επόμενα επεισόδια προφανώς δεν ήταν έτσι, αλλά εάν κάτι έκανε το «Sex and the city» μοναδικό, τουλάχιστον στις πρώτες σεζόν του, ήταν οι διάλογοι, που ήταν απολαυστικοί, και η απελευθερωμένη fun οπτική της γυναικείας σεξουαλικότητας. Δεν υπήρχαν μέχρι τότε σειρές στις οποίες οι γυναίκες μιλούσαν ανοιχτά για το σεξ και τις σχέσεις.

Επίσης, για να μην ξεχνιόμαστε, η σειρά ήταν ένας ενδυματολογικός παράδεισος. Χάρη σε αυτήν έγιναν διάσημα τα παπούτσια Manolo Blahnik, τα κολιέ με όνομα, οι μεγάλοι κρίκοι από κίτρινο χρυσό, τα υπερμεγέθη λουλούδια στα φορέματα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το Galliano φόρεμα-εφημερίδα της Κάρι έξω από το πάρτι αρραβώνων του Βig; Το look της καουμπόισσας στα Χάμπτονς και, φυσικά, το πιο ακραίο, όταν φόρεσε ένα παραδοσιακό βαυαρικό dirndl για να κάνει πικνίκ με τις φίλες της στο πάρκο;

Τέσσερα χρόνια μετά το τέλος της σειράς, το 2008, έκανα μια συνέντευξη με την ενδυματολόγο της σειράς, τη θρυλική Πατρίσια Φιλντ, μια τρομερή Ελληνοαμερικάνα κυρία με έντονα καροτί μαλλιά. Συναντηθήκαμε στο Alexander’s Bar της «Μεγάλης Βρετανίας». Ήταν, νομίζω, η πρώτη φορά που είδα κάποιον να πίνει ούζο με πάγο σε ψηλό ποτήρι ως μεσημεριανό απεριτίφ. 

Η πρώτη ταινία-άτυπο σίκουελ που βγήκε στις οθόνες το 2008 ήταν κατώτερη των περιστάσεων, όχι όμως τόσο κατώτερη όσο η δεύτερη ταινία που βγήκε δύο χρόνια μετά και ήταν πραγματικά ντροπιαστική. Oι τέσσερις φίλες ταξιδεύουν στο Άμπου Ντάμπι σε ένα από τα πιο σαχλά σενάρια που έχουν γραφτεί ποτέ, το οποίο μάλιστα βρίθει από ρατσιστικά στερεότυπα. Έχουν περάσει δεκατέσσερα χρόνια, αλλά είναι σίγουρα ό,τι χειρότερο έβγαλε ποτέ το συγκεκριμένο franchise. Και κάπως έτσι φτάσαμε στη σειρά που ξεκίνησε το 2021 και βρίσκεται πλέον στην τρίτη σεζόν της. Κανείς δεν ξέρει γιατί χρειαζόμαστε μια σειρά με τους ήρωες του «Sex and the city».

And just like that, η επιτομή του hate watch Facebook Twitter
Στο «And just like that» η Κάρι μοιάζει πιο αυτοαναφορική από ποτέ.

Oι πρωταγωνίστριές μας είναι πλέον πενηνταπεντάρες και ζάπλουτες, συχνά με προβλήματα που φαίνονται αφύσικα, σαν να πρέπει να χωρέσουν όλοι οι κοινωνικοί προβληματισμοί σε μία σεζόν: η Μιράντα χωρίζει, ανακαλύπτει ότι είναι λεσβία και τα φτιάχνει με μία από τις χειρότερες stand-up κωμικούς όλων των εποχών, η μία κόρη της Σάρλοτ είναι non-binary, ενώ η άλλη βρίσκεται σε polyamorous relationship κ.λ.π., κ.λ.π. Oι διάλογοι είναι μέτριοι, η πλοκή μπάζει από παντού.

Οι χαρακτήρες δεν είναι καν συμπαθητικοί: η Κάρι μοιάζει πιο αυτοαναφορική από ποτέ, η Μιράντα πάσχει από ξαφνική έλλειψη αυτοπεποίθησης, οι νέοι χαρακτήρες που έχουν προστεθεί για να αντισταθμίσουν την έλλειψη της Σαμάνθα είναι σχεδόν αδιάφοροι. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορώ να σταματήσω να βλέπω και να μισώ και τη σειρά και τους χαρακτήρες σε ένα απολαυστικό hate watch. Τώρα, το μόνο που μου απομένει είναι να βρω κάποιον άλλον που το βλέπει για να το συζητήσουμε.

And Just Like That Season 3 Trailer

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ