Ο Πίτερ Ο’ Τουλ έπαιρνε πάντα τη δουλειά στα σοβαρά και τη ζωή στην πλάκα

Ο Πίτερ Ο’ Τουλ έπαιρνε πάντα την δουλειά στα σοβαρά και την ζωή στην πλάκα  Facebook Twitter
Έπινε για να ενισχύσει την κάθε στιγμή και μετά έσβηνε από τη μνήμη του την εμπειρία για να ξαναρχίσει από την αρχή.
0

«ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΚΟΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ, θα είμαι αυτός που θα ταράξει την απαλή άμμο της μονοτονίας», είχε γράψει σε ένα ποίημα του όταν ήταν ακόμα μαθητής ο Πίτερ Ο’ Τουλ. 

Το ‘πε και το ‘κανε. Τόσο στην κινηματογραφική οθόνη όσο και στο θεατρικό σανίδι (κυρίως εκεί), η παρουσία του υπήρξε ηλεκτρική, εκτυφλωτική, εμφατική, μεγαλειώδης, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς και στο περσινό ντοκιμαντέρ που γύρισε ο Τζιμ Σέρινταν με τίτλο Peter O’Toole: Along the Sky Road to Aqba και μόλις έκανε την ελληνική του πρεμιέρα στην Cosmote TV, υπάρχει όμως διαθέσιμο και στο YouTube από τις 14 Δεκεμβρίου – ημέρα που συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου ηθοποιού που γεννήθηκε στο Λιντς της βόρειας Αγγλίας το 1932 αλλά του άρεσε να τονίζει τα κέλτικα γονίδιά του και έλεγε ότι έχει γεννηθεί στην Ιρλανδία.

Ο Πίτερ Ο’ Τουλ υπήρξε οκτώ φορές υποψήφιος για Όσκαρ χωρίς να πάρει ποτέ κανένα (πρόκειται για ρεκόρ το οποίο μοιράζεται με την Γκλεν Κλόουζ) παρά μόνο το τιμητικό Όσκαρ «συνολικής προσφοράς» που αποδέχτηκε με βαριά καρδιά και ιδιαιτέρως σκωπτική διάθεση το 2003.

Κάποτε είχε παρασύρει τον Μάικλ Κέιν σ’ ένα μακρύ, μεθυσμένο Σαββατοκύριακο και μετά τη λήξη του κανείς από τους δυο δεν θυμόταν τι είχε συμβεί ούτε γιατί ξαφνικά τους είχε απαγορευτεί εφ’ όρου ζωής η είσοδος στο αγαπημένο τους εστιατόριο.

Μετά τον πόλεμο και μετά την τραυματική, όπως έλεγε ο ίδιος, θητεία του στο Βασιλικό Ναυτικό, βρέθηκε από το πουθενά σχεδόν στη διάσημη RADA (Royal Academy of Dramatic Arts), στην ίδια τάξη με μορφές όπως ο Άλμπερτ Φίνεϊ (ο οποίος αργότερα θα απέρριπτε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον «Λόρενς της Αραβίας» ανοίγοντας τον δρόμο για την διεθνή καταξίωση του Ο’ Τουλ) και ο Άλαν Μπέιτς. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που ακούγονται στο ντοκιμαντέρ, ήταν τέτοιο το πληθωρικό χάρισμα και η σαγηνευτική μεγαλοπρέπεια που εξέπεμπε, ώστε οι συμφοιτητές του τον αποκαλούσαν «sir». 

Πιο κοντά στο ταμπεραμέντο του όμως ήταν περιπτώσεις όπως ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, ο Πίτερ Φιντς και ο Ρίτσαρντ Χάρις, με τους οποίους μοιραζόταν επίσης μια έντονη αδυναμία (για να το θέσουμε διακριτικά) στο ποτό.

Το περίεργο είναι ότι παρά τις έντονες καταχρήσεις, απεδείχθη ο μακροβιότερος όλων εκείνης της φοβερής γενιάς, ασχέτως αν στις τελευταίες δεκαετίες θύμιζε περισσότερο ένα φάντασμα του εαυτού του. Στο ντοκιμαντέρ του Σέρινταν τον θυμούνται κάποιοι επιφανείς «επιζώντες» όπως ο Ντέρεκ Τζακόμπι, ο Μπράιαν Κοξ και ο Άντονι Χόπκινς, οι οποίοι αφηγούνται περιστατικά που αποδεικνύουν περίτρανα πόσο ο Πίτερ Ο’ Τουλ έπαιρνε τη δουλειά του στα σοβαρά και πόσο τη ζωή του στην πλάκα.

Άλλη μια ατάκα του εμφανίζεται σαν επίγραμμα στο ντοκιμαντέρ: «Δεν αντέχω το φως, μισώ τις καιρικές συνθήκες. Η ιδέα μου για τον παράδεισο είναι να πηγαίνω από το ένα καπνισμένο δωμάτιο στο άλλο».

Ποτέ δεν υποχωρούσε στην ενδοσκόπηση, την οποία ίσως φοβόταν. Και παρότι είχε φωτογραφική μνήμη, βρισκόταν συχνά σε κατάσταση πλήρους μπλακάουτ λόγω του αλκοόλ (και της κόκας, για κάποια χρόνια στη δεκαετία του ’70). Έπινε για να ενισχύσει την κάθε στιγμή και μετά έσβηνε από τη μνήμη του την εμπειρία για να ξαναρχίσει από την αρχή.

Κάποτε είχε παρασύρει τον Μάικλ Κέιν σ’ ένα μακρύ, μεθυσμένο Σαββατοκύριακο και μετά τη λήξη του κανείς από τους δυο δεν θυμόταν τι είχε συμβεί ούτε γιατί ξαφνικά τους είχε απαγορευτεί εφ’ όρου ζωής η είσοδος στο αγαπημένο τους εστιατόριο. «Ποτέ μη ρωτάς τι έχεις κάνει», ψιθύρισε ο Ο’ Τουλ στο αυτί του μικρότερου κατά έναν χρόνο συναδέλφου του. «Καλύτερα να μην ξέρεις».

Peter O’Toole: Along the Sky Road to Aqba

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμείς και οι «μουλάδες»

Daily / Εμείς και οι «μουλάδες»

Για μια χώρα που η Εκκλησία έχει τόση μεγάλη εξουσία (και τόσο αμύθητη περιουσία), που ισχύει σε μια ολόκληρη περιοχή της το άβατο για τις γυναίκες και που αρνείται σθεναρά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, σαν πολύ έντονη άποψη δεν έχουμε για το Ιράν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Daily / Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix «Titan: The OceanGate Disaster» για τις συνθήκες που οδήγησαν στο μοιραίο, τελευταίο ταξίδι του υποβρύχιου σκάφους Titan με προορισμό το ναυάγιο του «Τιτανικού», λειτουργεί ως παραβολή για τις συνέπειες της ύβρεως και της απληστίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Daily / Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Ως προσωπικότητα, ως χαρακτήρας και ως φυσιογνωμία, ο «μεσσίας της Σκεπαστής» - κάπως έτσι τον θυμάμαι – ήταν κατά κοινή ομολογία μια ξεχωριστή και ρομαντική περίπτωση μέσα στον άγριο κόσμο του «οπαδικού κινήματος».  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Daily / Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Μέχρι να επικυρωθεί και τυπικά ο διορισμός της και σε αναμονή του ερχομού της τον επόμενο μήνα, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ «Κέρδισε κάθε μάχη» του 2015, ένα υβρίδιο απομνημονευμάτων και εγχειριδίου αυτοβοήθειας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είδα τον Διονύση κάποτε

Daily / Είδα τον Διονύση κάποτε

Το εξαιρετικά εμπνευσμένο φιλμ που είχε γυρίσει πριν από μισό αιώνα ο Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο τηλεοπτικό κοινό τον Διονύση Σαββόπουλο, βρίσκεται πλέον διαθέσιμο στο Ertflix ως πολύτιμο κειμήλιο μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ