Μια αίσθηση ευτυχίας πλανάται πάνω από τη χώρα

Μια αίσθηση ευτυχίας πλανάται πάνω από τη χώρα Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Stupid Greg / LIFO
0

ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΟΥ ΑΝ δεν το συνειδητοποιούμε λόγω εγγενούς αχαριστίας, είμαστε σαφώς πιο ευτυχισμένοι φέτος σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του World Happiness Report, που κατατάσσει την Ελλάδα στην 58η θέση από την 67η θέση που βρισκόταν πέρσι.

Προχθές, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Ευτυχίας (κάθε μέρα είναι γιορτή σ’ αυτήν τη ζωή) που έχει καθιερώσει αυτός ο vintage και περιέργως ανθεκτικός θεσμός που λέγεται Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών «προς αναγνώριση της σημασίας της ευτυχίας στις ζωές των ανθρώπων ανά τον κόσμο» (αμήν), κυκλοφόρησε παράλληλα και η ετήσια έκθεση World Happiness Report που κατατάσσει τις χώρες του κόσμου ανάλογα με το πόσο ευτυχισμένοι είναι οι κάτοικοί τους. Η έκθεση τελεί υπό την εποπτεία του Δικτύου Λύσεων Βιώσιμης Ανάπτυξης (του ΟΗΕ επίσης) και η τελική κατάταξη βασίζεται σε δεδομένα πηγών όπως η Gallup World Poll με άξονα έξι βασικά κριτήρια: κοινωνική στήριξη, εισόδημα, υγεία, ελευθερία, γενναιοδωρία και απουσία διαφθοράς. Στη δημοσκόπηση συμμετέχουν γύρω στα 100.000 άτομα.  

Από την τερματικά καταθλιπτική 67η θέση που βρισκόταν πέρσι, η Ελλάδα σκαρφάλωσε στην 58η θέση, ενώ η Κύπρος βρέθηκε στην 46η (η Τουρκία, πάλι, κύλησε φέτος στην 106η).

Στην πρώτη θέση για έκτη συνεχή χρονιά η Ρεάλ Μαδρίτης της ευτυχίας, η Φινλανδία, γεγονός που προκαλεί τη μόνιμη κατάπληξη όσων έχουν δει έστω και μισή ταινία των αδελφών Καουρισμάκι ή έχουν γνωρίσει έστω και μισό Φινλανδό (η στεγνή και κατατονική μοιρολατρία των οποίων δεν περιγράφεται, και ομιλώ εκ κάποιας σχετικής πείρας). Ακολουθούν στην πρώτη δεκάδα οι συνήθεις ύποπτοι (Δανία, Ισλανδία, Ολλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Ελβετία, Λουξεμβούργο, Νέα Ζηλανδία), ενώ ως ευφορική σφήνα ανάμεσά τους έχει πλασαριστεί στην 4η θέση το Ισραήλ, μια χώρα που ζει σε ημι-εμπόλεμο καθεστώς, που ασκεί, εν μέρει έστω, πολιτική απαρτχάιντ και περιτριγυρίζεται αποκλειστικά από ορκισμένους εχθρούς της. Η παραλιακή του Τελ-Αβίβ τα σπάει πάντως, σύμφωνα με πάσα μαρτυρία.  

Και εμείς όμως είμαστε πιο ευτυχισμένοι φέτος (δεν το νιώθετε;), σύμφωνα πάντα με την έκθεση, ασχέτως του αν δεν το συνειδητοποιούμε λόγω μιας εγγενούς αχαριστίας. Από την τερματικά καταθλιπτική 67η θέση που βρισκόταν πέρσι, η Ελλάδα σκαρφάλωσε στην 58η θέση, ενώ η Κύπρος βρέθηκε στην 46η. (η Τουρκία, πάλι, κύλησε φέτος στην 106η ). Μοιάζει ταπεινωτική η κατάταξη για τη χώρα του απέραντου γαλάζιου, πάντως δεν είμαστε και τόσο χάλια όσο δείχνει η βαθμολογία μας, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Ισπανία βρίσκεται στην 32η, η Ιταλία στην 33η και η Πορτογαλία στην 56η, δύο μόλις θέσεις πάνω από εμάς και μία πάνω από τη Νότια Κορέα του «Squid Game».

Κατά τα λοιπά, όπου φτωχός κι η μοίρα του. Το Αφγανιστάν είναι η τελευταία χώρα στην κατάταξη (137η), ενώ μια θέση πιο πάνω βρίσκεται ο δύσμοιρος Λίβανος των απανωτών κρίσεων, κάτω από καμιά τριανταριά χώρες της Αφρικής. Για άλλη μια φορά, μετά το βαρύγδουπο πόρισμα της έκθεσης προέκυψε το ίδιο υπαρξιακό αλλά και μεθοδολογικό ερώτημα: μπορεί να είναι μετρήσιμη μια αφηρημένη χίμαιρα όπως η ευτυχία ή ακόμα και η κοινωνική ευημερία;

Ένα άλλο προβοκατόρικο, σαρκαστικό και ρητορικό μάλλον ερώτημα ήταν αυτό που έθεσε χθες στον λογαριασμό του στο Twitter ο διάσημος Σερβοαμερικανός οικονομολόγος Μπράνκο Μιλάνοβιτς με αφορμή τη δημοσιοποίηση της φετινής λίστας: «Πώς εξηγείται το γεγονός ότι οι τρεις πιο ευτυχισμένες χώρες στον κόσμο –η Φινλανδία, η Ισλανδία και η Δανία– είναι επίσης αντιστοίχως η Νο10, η Νο1 και η Νο9 χώρα στην κατά κεφαλή κατανάλωση αντικαταθλιπτικών; Πρώτα παίρνεις το αντικαταθλιπτικό και μετά απαντάς στο ερωτηματολόγιο για την ευτυχία;».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«The Gentlemen»: Επτά ώρες συναρπαστικής και άμυαλης ξεγνοιασιάς στο σύμπαν του Γκάι Ρίτσι 

Daily / «The Gentlemen»: Επτά ώρες συναρπαστικής και άμυαλης ξεγνοιασιάς στο σύμπαν του Γκάι Ρίτσι 

Η σειρά του Netflix είναι οτιδήποτε θα περίμενε κανείς –και με το παραπάνω– από μια τυπική δημιουργία του Άγγλου σκηνοθέτη, περιέργως όμως το πράγμα λειτουργεί μια χαρά, παρά το άπλωμα της ιστορίας σε οχτώ επεισόδια. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στη μνήμη του κορυφαίου σύγχρονου θεωρητικού και ιστορικού του σινεμά, Ντέιβιντ Μπόρντγουελ

Daily / Στη μνήμη του κορυφαίου σύγχρονου θεωρητικού και ιστορικού του σινεμά, Ντέιβιντ Μπόρντγουελ

Πέθανε πριν από λίγες μέρες στα 76 του ο επιφανής Αμερικανός πανεπιστημιακός που επί δεκαετίες καθοδηγούσε τους σπουδαστές κινηματογράφου ανά την υφήλιο με τα βιβλία του και με τον ακατάβλητο ενθουσιασμό του για το μέσο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεν μας άξιζε ο Γιάννης Αντετονκούμπο, αλλά θα είναι πάντα και δικός μας

Daily / Δεν μας άξιζε ο Γιάννης Αντετονκούμπο, αλλά θα είναι πάντα και δικός μας

Το ντοκιμαντέρ «Giannis: The Marvelous Journey» είναι μια καλοφτιαγμένη και κατά τόπους συγκινητική καταγραφή της παραμυθένιας διαδρομής του αναιμικού παιδιού από το αθηναϊκό «γκέτο», που κατέκτησε την κορυφή του κόσμου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι «προφητείες» του Έντουαρντ Σαΐντ για το Παλαιστινιακό έχουν επαληθευτεί με τον χειρότερο τρόπο 

Daily / Οι «προφητείες» του Έντουαρντ Σαΐντ για το Παλαιστινιακό έχουν επαληθευτεί με τον χειρότερο τρόπο 

Δύο δεκαετίες μετά τον θάνατό του, τα γραπτά του επιφανούς Παλαιστινιο-Αμερικανού πανεπιστημιακού, συγγραφέα και στοχαστή μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ, όπως επιβεβαιώνουν ακόμα και σκόρπια σπαράγματα από το πλούσιο και βαρυσήμαντο έργο του. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη χώρα, το φάντασμα του «woke»

Daily / Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη χώρα, το φάντασμα του «woke»

Ζούμε την ιδεολογική ηγεμονία μιας βαθιά σκοτεινής και καχύποπτης δεξιάς, ασχέτως του αν στην καθοδηγούμενη συχνά και προμελετημένη υστερία κατά της πανίσχυρης δήθεν woke κουλτούρας, σιγοντάρει κάθε καρυδιάς καρύδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ