Μάικλ Λόρενς: Από τη Ρώμη του Φελίνι και το Λος Άντζελες του Τζιμ Μόρισον στο αραξοβόλι της Ύδρας

Από την Ρώμη του Φελίνι και το Λος Άντζελες του Τζιμ Μόρισον στο αραξοβόλι της Ύδρας  Facebook Twitter
Ο Μάικλ Λόρενς. Φωτο: Ben Roberts
0

ΕΙΔΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ στα social media ότι πέθανε πριν από λίγες μέρες στην Ύδρα, όπου ζούσε ως μόνιμος κάτοικος τις τελευταίες δεκαετίες, ο καταξιωμένος Αμερικανός εικαστικός και συγγραφέας Μάικλ Λόρενς.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αποχώρησε πλήρης ημερών όχι λόγω ηλικίας (ήταν 78 χρονών) αλλά λόγω της ζωής που έζησε, των τόπων που διέμεινε, των ανθρώπων που γνώρισε στην κόψη του περασμένου αιώνα.

Ήταν γιος του Μαρκ Λόρενς, άξιου καρατερίστα του παλιού Χόλιγουντ με ειδίκευση στους γκάνγκστερ και στους πάσης φύσεως «κακούς» (χαρακτηριστικός ο ρόλος του Ζίγκι στο Key Largo του Τζον Χιούστον, πλάι στον Μπόγκαρτ, την Μπακόλ και τον Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον), και της ποιήτριας Φάνια Φος.

Είχε μόλις κλείσει τα επτά του χρόνια όταν υπό την πίεση του φάσματος του μακαρθισμού η οικογένειά του μετακόμισε στη Ρώμη της Τσινετσιτά και του Φελίνι, καθιστώντας την παιδική του ηλικία ένα μαγικό και σουρεαλιστικό ταξίδι, μια εξερεύνηση των μυστικών της Ιστορίας με φόντο τα λαμπρά ερείπια και μνημεία της Αιώνιας Πόλης και τα συναρπαστικά πρώιμα σπαράγματα της Ντόλτσε Βίτα. Στα μέσα της εφηβείας του όμως επέστρεψε στο Λος Άντζελες όπου λίγο αργότερα γνώρισε τον συνομήλικό του και συμφοιτητή του στο Πανεπιστήμιο UCLA, Τζιμ Μόρισον.

Το νήμα της ζωής του Μόρισον κόπηκε νωρίς, ο Λόρενς όμως μόλις είχε ξεκινήσει την καλλιτεχνική του διαδρομή και έναν περιπατητικό κοσμοπολιτισμό χαρακτηριστικό της μποέμ διασποράς του προηγούμενου αιώνα, που θα τον έφερνε ξανά πίσω στην Ευρώπη αλλά και σε μέρη όπως το Αφγανιστάν ή η Ταγγέρη, όπου θα συναντούσε τον Πολ Μπόουλς.

Πριν από μερικά χρόνια είχε κυκλοφορήσει κι ένα ωραίο βιβλίο απομνημονευμάτων του από εκείνη την περίοδο με τον τίτλο Tripping With Jim Morrison & Other Friends (το εισαγωγικό σημείωμα, μάλιστα, φέρει την υπογραφή του περιβόητου «γκουρού της ψυχεδέλειας» Τίμοθι Λίρι).

«Συνάντησα τον Τζιμ Μόρισον μια ζεστή μέρα του 1964 στο Πάρκο Χόλπμπι, κοντά στο UCLA» γράφει στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. «Ήταν ο πρωταγωνιστής μιας φοιτητικής ταινίας. Τον είδα από μακριά να στέκεται στην κορυφή του λόφου και να ακούει τον σκηνοθέτη. Η στάση του ισορροπούσε ανάμεσα στην πλήρη προσοχή και στη νωχελική περισυλλογή –δεν περίσσευε ούτε μια ακατάστατη χειρονομία– ενώ άλλες στιγμές έμοιαζε σα να λιποθυμά αργά με τον τρόπο ενός σπουδαίου και γεμάτου χάρη μαέστρου που αποχαιρετά την ορχήστρα σαν Ζεν μοναχός που βρίσκεται σε κατάσταση μόνιμου διαλογισμού».

Σε ένα άλλο σημείο περιγράφει τον τρόπο που ο Τζιμ Μόρισον «κουλουριαζόταν καθώς ρύθμιζε εμμονικά τα κουμπιά του ραδιοφώνου, σα να σκύβει μπροστά στο ιερό του ναού, σα να αποτελεί αυτή η αφοσιωμένη ακρόαση την πηγή όλων των συνδέσεων, σα να αναγνωρίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο η ομορφιά όλων των πραγμάτων». 

Το νήμα της ζωής του Μόρισον κόπηκε νωρίς, ο Λόρενς όμως μόλις είχε ξεκινήσει την καλλιτεχνική του διαδρομή και έναν περιπατητικό κοσμοπολιτισμό χαρακτηριστικό της μποέμ διασποράς του προηγούμενου αιώνα, που θα τον έφερνε ξανά πίσω στην Ευρώπη αλλά και σε μέρη όπως το Αφγανιστάν ή η Ταγγέρη, όπου θα συναντούσε τον Πολ Μπόουλς.

Βλέποντας τον 20ό αιώνα να βαδίζει ασθμαίνων προς το τέλος του, αποφάσισε να μετοικήσει μόνιμα στην Ύδρα, όπου και παρέμεινε ως το τέλος, την ώρα που έργα του εκτίθεντο σε διάσημες γκαλερί και επιφανή εικαστικά ιδρύματα του πλανήτη.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Για τα πανηγύρια

Daily / Για τα πανηγύρια

Τα πανηγύρια είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του πακέτου της καλοκαιρινής εμπειρίας. Δεν είναι κακό αυτό. Κι ας απορούμε κάποιοι με την «γιγάντωσή» τους, την οποία δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει με τίποτα λίγες δεκαετίες πριν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ