ΤΟ ΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ της Irene Cara έστειλε πίσω στο γυμνάσιο την γενιά που είχε δεχτεί τη νεανική τηλεοπτική σειρά «Στον πυρετό της δόξας» ως μάννα εξ ουρανού σε μια εποχή που στην ελληνική τηλεόραση το είδος ήταν ταυτισμένο με σειρές όπως τα «Λιονταράκια» του Γιάννη Δαλιανίδη. Το «Μουσικόραμα» της Παρασκευής ήταν η αρχή του Σαββατοκύριακου και το «Fame» διέλυε πανηγυρικά τη μουντίλα του κυριακάτικου σούρουπου σε σημείο μέχρι και να ανυπομονείς να πας την άλλη μέρα σχολείο, μήπως και σου τύχουν κι εσένα αντίστοιχες καταστάσεις όπως στη Σχολή όπου διαδραματιζόταν η σειρά ή έστω για να ανταλλάξεις απόψεις και ενθουσιασμό για το χθεσινό επεισόδιο. Η σειρά ήταν τόσο δημοφιλής ώστε θυμάμαι να εμπνέει τον τίτλο μιας από τις μεγάλες καλοκαιρινές επιθεώρησης εκείνων των χρόνων που λεγόταν (προφανώς) «Στον πυρετό της λόξας».
Η αρχική της επίδραση σε μια ηλικιακή κλάση που περνούσε τότε το κατώφλι της εφηβείας ήταν σημαντική. Για να μην πούμε για τα κομμένα φούτερ και για τις γκέτες…
Οι κρουνοί της νοσταλγίας άνοιξαν καθώς ξεπρόβαλλαν ξαφνικά από τη λήθη εκείνα τα γεμάτα προσμονή κυριακάτικα βράδια στα βάθη των ‘80s παρέα με τους χαρακτήρες του τηλεοπτικού Fame, ασχέτως αν η εκλιπούσα δεν εμφανιζόταν στη σειρά αλλά στην ομώνυμη ταινία που είχε προηγηθεί, πολλοί από εμάς όμως ήμασταν ‘βρέφη’ τότε και η ταινία παιζόταν ως «ακατάλληλη». Την είδαμε όμως εκ των υστέρων στην τηλεόραση την ταινία του Άλαν Πάρκερ και πράγματι ήταν κάτι άλλο, πολύ πιο δυνατό και πιο αληθινό και πιο συγκινητικό και πιο νεοϋορκέζικο (η σειρά γυριζόταν σε στούντιο του Χόλιγουντ) από την καραμελωμένη και κατάλληλη για όλη την οικογένεια τηλεοπτική εκδοχή της.
Αυτά εκ των υστέρων και ενώ η σειρά με κάθε κύκλο της γινόταν όλο και πιο αδιάφορη μέχρι που έληξε άδοξα το 1987 και ουδείς εκ των πρωταγωνιστών της έκανε κατόπιν κάποιου είδους αξιοσημείωτη καριέρα, με εξαίρεση φυσικά την Τζάνετ Τζάκσον που είχε εμφανιστεί στον τέταρτο κύκλο. Η αρχική της όμως επίδραση σε μια ηλικιακή κλάση που περνούσε τότε το κατώφλι της εφηβείας ήταν σημαντική. Για να μην πούμε για τα κομμένα φούτερ και για τις γκέτες…
Κι αν δεν επανάλαβε όμως τον ρόλο της στην τηλεόραση η Irene Cara, ακουγόταν στους τίτλους της σειράς η φωνή της στο διάσημο ομώνυμο κομμάτι, έναν από αυτούς τους διαμαντένιους ποπ ογκόλιθους που λατρεύονται από ολόκληρο το σύμπαν (ασχέτως αν όλοι γνωρίζουν το μάταιο της λαχτάρας που διατρανώνει το ρεφρέν: I’m gonna live forever / I’m gonna learn how to fly). Κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να χαρίσει την αιωνιότητα στην ερμηνεύτριά του κι ας μην μπόρεσε με την καριέρα της η ίδια να εκπληρώσει σε βάθος χρόνου το άπιαστο ιδεώδες που υπόσχονται οι στίχοι του τραγουδιού.
σχόλια