Τέμπη: Ένα κοινωνικό γεγονός

Ένα κοινωνικό γεγονός Facebook Twitter
Ένα πλήθος ευρύ, υπερκομματικό, ετερόκλητο. Διαφορετικοί άνθρωποι από διαφορετικές γενιές και συνομοταξίες, νέοι, μεγάλοι, οικογένειες, παιδιά. Ελάχιστα πανό, ελάχιστες σημαίες, περιορισμένη πολιτική «καπηλεία». Φωτ.: EUROKINISSI
0


ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΝΑ φτάσεις στην πλατεία Συντάγματος, έτσι κι αλλιώς αυτό ήταν αδύνατο από ένα σημείο και μετά. Αν βρισκόσουν οπουδήποτε σ’ αυτό που αντιλαμβανόμαστε όταν λέμε «στο κέντρο», ήσουν κομμάτι του πλήθους που είχε μαζευτεί για να δηλώσει, έστω και βουβά, την αγανάκτησή του με την αισχρή, ύποπτη και εντελώς προκλητική διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών.

Ένα πλήθος ευρύ, υπερκομματικό, ετερόκλητο. Διαφορετικοί άνθρωποι από διαφορετικές γενιές και συνομοταξίες, νέοι, μεγάλοι, οικογένειες, παιδιά. Ελάχιστα πανό, ελάχιστες σημαίες, περιορισμένη πολιτική «καπηλεία». Η αίσθηση της πραγματικά αυθόρμητης προσέλευσης είναι διάχυτη.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν βαθιά πολιτική η χθεσινή μεγάλη συγκέντρωση η οποία πέρα απ’ όλα υπήρξε ένα σημαντικό κοινωνικό (και δημοκρατικό) γεγονός. Όσο απρόβλεπτο (και αχώνευτο για κάποιους) ήταν το μέγεθος του πλήθους, τόσο προβλέψιμο ήταν το πρόωρο και βίαιο τέλος μιας άκρως πολιτισμένης –και βαθιά κοινωνικής– συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, με το γνωστό σκηνικό χημικών και χάους, και μάλιστα σε μια εκδήλωση που είχε κεντρικό σύνθημα «δεν έχω οξυγόνο».  

Διαφορετικοί άνθρωποι από διαφορετικές γενιές και συνομοταξίες, νέοι, μεγάλοι, οικογένειες, παιδιά. Ελάχιστα πανό, ελάχιστες σημαίες, περιορισμένη πολιτική «καπηλεία». Η αίσθηση της πραγματικά αυθόρμητης προσέλευσης είναι διάχυτη.

Το τραύμα είναι βαρύ, η πληγή βαθιά, οι ενδείξεις συγκάλυψης χαστούκι στο πρόσωπο, ο κυνισμός των αρχών γροθιά στο στομάχι. Και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που τόσοι άνθρωποι που δεν βγαίνουν τακτικά «στον δρόμο» αποφάσισαν να δηλώσουν τη φυσική τους συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη.

Εκτός των άλλων, ήταν και μια απόδραση από την ανάπηρη κλεισούρα του πληκτρολογίου και της οθόνης. Μια ευκαιρία ίσως να μοιραστούν με αγνώστους κοινούς θυμούς και κοινούς φόβους, ανομολόγητους ίσως, όπως το να πηγαίνει το μυαλό σου κατευθείαν στον όλεθρο καμιά φορά που κλυδωνίζεται στριγγλίζοντας το βαγόνι στο μετρό. Και μια αφορμή να ζητήσουν να ταυτιστεί επιτέλους το δίκαιο με το νόμιμο, όσο ουτοπικό κι αν έχει φτάσει να θεωρείται κάτι τέτοιο.

Οι μικροφωνικές εγκαταστάσεις δεν έφταναν για να καλύψουν το μέγεθος της συγκέντρωσης, συνεπώς μόνο όσοι βρίσκονταν κοντά σχετικά μπορούσαν να ακούσουν τους ομιλητές. Αργότερα είδα ένα βίντεο με τη δήλωση του πατέρα της σκοτωμένης στο τρένο του τρόμου Ιφιγένειας Μήτσκα: «Τις τελευταίες ημέρες από θύματα κινδυνεύουμε να γίνουμε θύτες. Βγαίνει ο υπουργός και μας κατηγορεί ότι πίσω από όλες τις ενέργειές μας κρύβονται οικονομικά οφέλη. Σε πληροφορώ κ. Γεωργιάδη ότι λεφτά έχουμε, παιδιά δεν έχουμε…».

Αυτό το τελευταίο («λεφτά έχουμε, παιδιά δεν έχουμε») έχει γίνει ήδη επικεφαλίδα σε διάφορα σχετικά δημοσιεύματα και αξίζει να γίνει ένα πικρό και σαρκαστικό σύνθημα που επιστρέφει στην κεντρική εξουσία όλη την περιφρόνηση που έχει επιδείξει όχι μόνο στο κοινό αίσθημα αλλά και στην κοινή αντίληψη για την λειτουργία των θεσμών.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ναζί κανείς ή να μη ζει;: Το φάντασμα της Λένι Ρίφενσταλ επιστρέφει ξανά  

Daily / «Ναζί κανείς ή να μη ζει;»: Το φάντασμα της Λένι Ρίφενσταλ επιστρέφει ξανά  

Συμπαθούσα ή συνεργός; Το ντοκιμαντέρ «Riefenstahl» επαναφέρει για μια ακόμη φορά το ερώτημα που ακολουθούσε την «σκηνοθέτρια των Ναζί» μέχρι το τέλος της ζωής της σε ηλικία 101 ετών. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εθνικός πανωλεθρίαμβος

Daily / Εθνικός πανωλεθρίαμβος

Δύο απανωτές πανωλεθρίες – μία από την «σύζυγο» χθες και μία από την «επίσημη αγαπημένη» σήμερα – δύσκολα θα τις αντέξει ο ευάλωτος ψυχισμός του Έλληνα φιλάθλου, όπου τα συμπλέγματα κατωτερότητας βαδίζουν αγκαλιά με τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Highest 2 Lowlest: Ο Σπάικ Λι μεταφέρει το πνεύμα του Κουροσάβα στη Νέα Υόρκη του σήμερα

Daily / Highest 2 Lowlest: Ο Σπάικ Λι φέρνει τον Κουροσάβα στη σημερινή Νέα Υόρκη

Η νέα ταινία του «μαέστρου» από το Μπρούκλιν, διαθέσιμη εδώ και λίγες μέρες στο Apple TV+, αποτελεί ένα συναρπαστικό ριμέικ του αστυνομικού θρίλερ «High and Low» του Ιάπωνα σκηνοθέτη, έξι δεκαετίες μετά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ