Big Brother: Σαν φλασιά από κακό τριπ

big brother7
Σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα μετά, τα ριάλιτι αποτελούν εδώ και χρόνια ένα αναπόσπαστο και εκτεταμένο τμήμα του τηλεοπτικού βιότοπου.
0


ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΠΑΝΗΛΘΕ το Big Brother, η «μητέρα» – ή το «ground zero»  – των τηλεοπτικών ριάλιτι, και αναπόφευκτα δυστυχώς, θυμήθηκα εκείνη την πρώτη, αλήστου μνήμης εκδοχή του στην ελληνική τηλεόραση, πριν από 24 χρόνια σχεδόν. Άλλες εποχές, άλλα κόλπα. Ένας λόγος παραπάνω που το θυμάμαι είναι το γεγονός ότι είχαμε την τιμή να προσκληθούμε, ως περιοδικό (Symbol), στο «σπίτι του Μεγάλου Αδελφού» λίγο πριν την πρεμιέρα της εκπομπής και να καταγράψουμε τις εντυπώσεις μας.

Κάτι αφηρημένα σαρκαστικό θα είχα γράψει φαντάζομαι περί θαυμαστού καινούριου κόσμου, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Το μόνο πραγματικά που μου έρχεται στο μυαλό, σαν φλασιά από κακό τριπ, είναι η αποπνικτική αίσθηση εγκλεισμού στο κλινικό (ΙΚΕΑ της ώχρας) και βάναυσα υπερφωτισμένο σκηνικό που θα «φιλοξενούσε» τους παίκτες.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το νέο Big Brother είναι τίγκα στους influencer πάσης φύσεως και συνομοταξίας, περιστασιακούς και μη (αν δεν είναι η κύρια ιδιότητά τους, είναι η συνοδευτική, ακόμα και αγρότης – influencer υπάρχει στο καστ) ενώ δύο από τις παίκτριες έχουν συμμετάσχει κατά το πρόσφατο παρελθόν και σε άλλα ριάλιτι, και μάλιστα του ίδιου τηλεοπτικού σταθμού.

Και τι δεν είχε γραφτεί τότε στο ευρύτερο χωριό μας για το νέο αυτό φαινόμενο που υπερέβαινε κατά πολύ το παραλληλόγραμμο της μικρής οθόνης και έμοιαζε με κοινωνικό πείραμα μεταμφιεσμένο σε προϊόν μαζικής ψυχαγωγίας… Αναλύσεις επί αναλύσεων, καταγγελτικές και χλευαστικές κυρίως, από μίνι δοκίμια περί οργουελικής δυστοπίας μέχρι ψεκασμένες επισημάνσεις για τον «παντεπόπτη οφθαλμό» που αποτελεί το σύμβολο του Μεγάλου Αδελφού. Όλοι όμως το παρακολουθούσαν λίγο-πολύ, παρά την αμηχανία και την ετεροντροπή (για λογαριασμό των συμμετεχόντων) που μπορεί να τους προκαλούσε.

Το «παιχνίδι», όπως και το σκηνικό του, μπορεί να έμοιαζε εντελώς προκάτ και στημένο, λειτουργούσε όμως, έστω και με τον λούμπεν κυνισμό του, και ως μια ηθογραφική αναπαράσταση της εποχής, ένα θερμοκήπιο σύγχρονων χαρακτήρων που είχαν συγκεκριμένη ατζέντα (να αποκτήσουν ευρεία δημοσιότητα, έστω και ως «νούμερα») δεν έπαυαν όμως να είναι πραγματικά πρόσωπα. Η πόρτα είχε ανοίξει διάπλατα – παρότι πρόκειται για ριάλιτι εγκλεισμού – κι από τότε, δεν έκλεισε ποτέ.

Σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα μετά, τα ριάλιτι αποτελούν εδώ και χρόνια ένα αναπόσπαστο και εκτεταμένο τμήμα του τηλεοπτικού βιότοπου, και φυσικά όχι μόνο. Η ιδέα τους, η αισθητική τους, η υφή τους, οι κώδικές τους, τα απόνερά τους βρίσκονται παντού στη σύγχρονη κουλτούρα. Στο διαδίκτυο, στα social media, ακόμα και στη μυθοπλασία. Και βέβαια δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το νέο Big Brother είναι τίγκα στους influencer πάσης φύσεως και συνομοταξίας, περιστασιακούς και μη (αν δεν είναι η κύρια ιδιότητά τους, είναι η συνοδευτική, ακόμα και αγρότης – influencer υπάρχει στο καστ) ενώ δύο από τις παίκτριες έχουν συμμετάσχει κατά το πρόσφατο παρελθόν και σε άλλα ριάλιτι, και μάλιστα του ίδιου τηλεοπτικού σταθμού.

Θα είχε πλάκα να δήλωναν, αντί για οτιδήποτε άλλο, «παίκτριες ριάλιτι» ως επαγγελματική ιδιότητα, σαν αθλητές που αλλάζουν ομάδα ή σαν ηθοποιούς που αλλάζουν ρόλο, αλλά ούτε καν αναφέρεται αυτή η προϋπηρεσία στο βιογραφικό τους, όπως το εμφανίζει η παραγωγή του Big Brother.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εμείς και οι «μουλάδες»

Daily / Εμείς και οι «μουλάδες»

Για μια χώρα που η Εκκλησία έχει τόση μεγάλη εξουσία (και τόσο αμύθητη περιουσία), που ισχύει σε μια ολόκληρη περιοχή της το άβατο για τις γυναίκες και που αρνείται σθεναρά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, σαν πολύ έντονη άποψη δεν έχουμε για το Ιράν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Daily / Ύβρις πιο βαθιά κι από τον ωκεανό

Το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix «Titan: The OceanGate Disaster» για τις συνθήκες που οδήγησαν στο μοιραίο, τελευταίο ταξίδι του υποβρύχιου σκάφους Titan με προορισμό το ναυάγιο του «Τιτανικού», λειτουργεί ως παραβολή για τις συνέπειες της ύβρεως και της απληστίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Daily / Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Ως προσωπικότητα, ως χαρακτήρας και ως φυσιογνωμία, ο «μεσσίας της Σκεπαστής» - κάπως έτσι τον θυμάμαι – ήταν κατά κοινή ομολογία μια ξεχωριστή και ρομαντική περίπτωση μέσα στον άγριο κόσμο του «οπαδικού κινήματος».  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Daily / Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Μέχρι να επικυρωθεί και τυπικά ο διορισμός της και σε αναμονή του ερχομού της τον επόμενο μήνα, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ «Κέρδισε κάθε μάχη» του 2015, ένα υβρίδιο απομνημονευμάτων και εγχειριδίου αυτοβοήθειας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είδα τον Διονύση κάποτε

Daily / Είδα τον Διονύση κάποτε

Το εξαιρετικά εμπνευσμένο φιλμ που είχε γυρίσει πριν από μισό αιώνα ο Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο τηλεοπτικό κοινό τον Διονύση Σαββόπουλο, βρίσκεται πλέον διαθέσιμο στο Ertflix ως πολύτιμο κειμήλιο μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τρολάροντας προς τον Ναζισμό 

Daily / Τρολάροντας προς τον ναζισμό 

Πριν από λίγες μέρες ο Kanye West κυκλοφόρησε ένα αγρίως προβοκατόρικο, ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, τραγούδι που λέγεται «Heil Hitler» και καταλήγει με έναν προεκλογικό λόγο του Φίρερ από το –προφανώς όχι και τόσο μακρινό– 1936. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ