Τον Ιούνιο του 1949 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το βιβλίο που σήμερα μοιάζει πιο έντονα από ποτέ ως «ο αποκαλυπτικός κώδικας των χειρότερων φόβων μας»
SHORTCUT
Καταρχάς, ας χαρούμε για τη μεγάλη πτώση των νεοναζί αλλά και για τη χαμηλή επίδραση των παραπλανητικών «αντηχείων» των social media.
Φοβόμουν ότι θα μπερδευτώ ακόμα περισσότερο μ’ αυτήν τη βραχύβια, τουριστική παραμονή στο σύμπαν του Γουέστερος, αλλά τελικά κάτι έπιασα, καθώς η σειρά βάδιζε αργά και με ελεγειακούς τόνους προς το αιώνιο σούρουπο
SHORTCUT ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ
Ναι, είμαστε ρατσιστές – τέλος στα προσχήματα
Τελευταία, το ερώτημα «Είναι οι Έλληνες ρατσιστές;» μοιάζει όχι απλώς ρητορικό αλλά ανεκδοτολογικής υφής, τύπου «Είναι ο Πάπας καθολικός;» ή «Χέζει η αρκούδα στο δάσος;».
Η μακρόσυρτη και πληκτική σταύρωση του Γούντι Άλεν
Αρνούνται, λέει, οι εκδότες στις ΗΠΑ ακόμα και να ακουμπήσουν το βιβλίο απομνημονευμάτων του 83χρονου σκηνοθέτη από τη στιγμή που το όνομά του έχει καταστεί επίσημα «τοξικό» και εγγυάται μόνο αγωγές, απειλές και διαφυγόντα κέρδη.
Τι θα κάνεις το Πάσχα; Τίποτα, ελπίζω.
Η μαύρη αλήθεια είναι ότι στην εποχή μας «τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο από το να μην κάνεις τίποτα» και η «ψηφιακή» νηστεία απαιτεί θέληση και θυσίες.
Παναγία των Παρισίων: Τι φρέσκια κόλαση είναι, πάλι, τούτη;
Παρ’ ότι έχουμε αναισθητοποιηθεί σ’ ετούτον τον αιώνα από την ατέλειωτη λιτανεία βίαιων και τρομακτικών γεγονότων στη μικρή μας οθόνη, η τελετουργική σχεδόν καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων έμοιαζε με «φρέσκο τρόμο» δυσοίωνης υφής πριν παραληφθεί για διαχείριση από τα social media.
Να 'τανε το '99 να 'ρθει μια βραδιά
Η τραγωδία της νοσταλγίας για την εποχή των συντριπτικών ψευδαισθήσεων, της χυδαίας «ευημερίας» και της θεσμικής κερδοσκοπίας πριν από είκοσι χρόνια.
Μη με ρωτάς, δεν θυμάμαι: Για τη συνέντευξη Παπαδόπουλου στον Δανίκα
«Σοκ και δέος» με μια συνέντευξη ανάμεσα σε επίμονα σπαράγματα του περασμένου αιώνα.
Τι είναι η ποίηση στον 21ο αιώνα; Ο Λόρενς Φερλινγκέτι στα 100
Πώς να του φαίνεται, άραγε, του διάσημου Αμερικανού ποιητή το γεγονός ότι γεννήθηκε τη χρονιά της ποτοαπαγόρευσης και τώρα παρατηρεί τη ζωή στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα;
Μακελάρηδες, τρομοκράτες και φονταμενταλιστές
Κάποιοι άνθρωποι ζορίζονται ιδιαιτέρως με τη σύγχρονη πραγματικότητα, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να επιμένουν να ζουν στο 1999.
Δημοσιογράφος - πολιτικός - whatever
Η χαλαρή και προβλέψιμη μετάβαση δημοσιογραφικών «αστέρων» στην επαγγελματική πολιτική σκηνή
Πρέπει να το πιστέψεις για να το δεις
Η θέση του φωτορεπορτάζ αιχμής στην εποχή της κατακλυσμιαίας ροής πληροφορίας και της ψηφιακής πανσπερμίας εικόνων που κατακλύζουν καθημερινά τις οθόνες μας.
Θέλουμε κι εμείς λίγη αγάπη από το ελληνικό σινεμά
Θέλουμε μια ταινία που να κυριαρχήσει στη δημόσια συζήτηση, να γίνει σημείο αναφοράς και να αγαπηθεί πραγματικά, κάτι που έχει να συμβεί πάρα πολύ καιρό.
«Καλέ, αυτός την ψώνισε!»: Η δυσώδης περίπτωση του σταυροφόρου Πολάκη
Μάγκας ή τζάμπα μάγκας ή ψώνιο, δεν έχει τόση σημασία: το υπόδειγμα που περιφέρει ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας είναι δυσώδες και σκάρτο.
Κρίσεις πανικού και σπαράγματα αισιοδοξίας
Είναι τα πράγματα τόσο χάλια ή έχουμε μπει οικειοθελώς σε ένα μαζοχιστικό τριπ όπου η απαισιοδοξία μοιάζει με μοναδική δικλείδα ασφαλείας απέναντι σ’ ένα απειλητικό και επισφαλές κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον;
15 χρόνια Facebook: Ό,τι πιο κοντινό στη Μέρα της Μαρμότας
Τώρα που θα ξεκινήσει και επίσημα η προεκλογική περίοδος, θα σου πω εγώ πόσο κοντά θα έρθουμε και τι ωραία αλληλεπίδραση θα εκτυλιχθεί στον μηχανισμό «σύνδεσης» που μας έμπλεξες, κύριε Ζούκερμπεργκ!
Κατώτατος μισθός: Μαστίγιο, καρότο και σύνδρομο της Στοκχόλμης
Οι millennials έγιναν μεσήλικες περιμένοντας να έρθει η ανάπτυξη.
«Ας την ψηφίσουν τη Συμφωνία να τελειώνουμε»
Σπανίως καταγράφεται μια μέση κοινή γνώμη που εδώ και καιρό δεν έχει να κάνει με την πολιτική αντιπαράθεση, όπως αυτή παρουσιάζεται στα μέσα.
Πόσο καλή ιδέα είναι το ξαναδιάβασμα παλιών βιβλίων;
Προσωπικά, τις φοβάμαι αυτές τις αναθεωρητικές τελετουργίες. Κι αν αποδειχτούν όλα μια τραγική παρεξήγηση;
Τι θα έλεγε, άραγε, ο Χατζιδάκις για όλα αυτά που μας συμβαίνουν;
25 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατό του και με αφορμή αυτό το «αργυρούν ιωβηλαίο» θα τον ανακαλούμε ακόμα περισσότερο.
Το αγκάθι του Προσφυγικού και ο ρόλος του δημοσιογράφου
Η «πολιτική αποτροπής» έχει επικρατήσει, αφού φαίνεται να αποφασίσαμε ότι «δεν μας φτάνουν τα οικονομικά δεινά μας, έχουμε κι αυτούς»
<
>
