Από ένα σημείο και μετά, η ταινία άρχισε να λειτουργεί ως το απόλυτο ψυχολογικό τεστ προσωπικότητας των ημερών μας. Κι αυτό δεν είναι κακό, σίγουρα.
SHORTCUT
Η εξέδρα των φανατικών οπαδών στο παλιό γήπεδο της ΑΕΚ, που λειτούργησε για πρώτη φορά ακριβώς πριν από 40 χρόνια, ήταν για τους έφηβους οπαδούς ένα ελεύθερο πεδίο αντικοινωνικής συλλογικότητας.
Το «δεν ξέρω» ή το «δεν μπορώ να έχω άποψη» δεν προκαλεί emoji, ούτε «αντιδράσεις», ούτε σχόλια, ούτε κοινοποιήσεις, εμπεριέχει όμως, μέσα στην αδυναμία του, ένα ισχυρό αντίδοτο στον ορυμαγδό «αυθεντίας» που κατακλύζει τη δημόσια συζήτηση στο εξωτερικό.
SHORTCUT ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ
Το Απόλλων και το Αττικόν μπορεί να επιστρέψουν, η παλιά «κανονικότητα» όμως κάηκε ολοσχερώς
Χρόνια περιμένουμε να επουλωθεί η πληγή του καμένου κτιρίου στη Σταδίου. Μάταια όμως. Τα χαλάσματα παραμένουν εκεί, σαν καλλιτεχνική εγκατάσταση με θέμα την οργή, το τραύμα, τις ψευδαισθήσεις, τις κοινωνικές ρωγμές.
Από την ΠΑΣΠ στη NASA: Σκέψεις με αφορμή την περίπτωση της Ελένης Αντωνιάδου
Ένα αφήγημα εθνεγερσίας, επιστημονικής φαντασίας και «αιμορραγίας εγκεφάλων» στο εξωτερικό
Προσεχώς περιβαλλοντική «Αποκάλυψη»· κατάλληλο για όλους
Οικολογία του τρόμου, κλιματικό απαρτχάιντ, σενάρια επικείμενης Αποκάλυψης… Με το καλημέρα της νέας σεζόν, τα άρθρα του Τζόναθαν Φράνζεν και του Σλάβοϊ Ζίζεκ στο «New Yorker» και στον «Independent» αντίστοιχα μας καλούν να εγκαταλείψουμε κάθε ελπίδα και κάθε ψευδαίσθηση.
Είδα όνειρο ότι είμαι υπέρ του Βαρουφάκη και ξύπνησα κάθιδρος και κατηφής
Εκεί φτάσαμε, λοιπόν, μ' αυτά που ακούμε. Να σκεφτόμαστε σοβαρά τη συσχέτισή μας με το όραμα του Βαρουφάκη ‒ όποιο κι αν είναι αυτό, οι επαίτες δεν μπορούν να είναι εκλεκτικοί.
Η κόλαση είναι οι διακοπές των άλλων
Σαν να μην έφτανε η καθημερινή φόρτιση, η ατμόσφαιρα στην πόλη επιβαρύνεται επιπλέον με προσδοκίες, με λαχτάρες, με επιθυμίες απόδρασης, με οράματα από παλιά καλοκαίρια αλλά και φθόνο.
Το δίλημμα της Κυριακής
Ο ψηφοφόρος που δεν έχει να περιμένει τίποτα (προσωπικά ή συλλογικά) από το αποτέλεσμα, ούτε λιγότερο πατριώτης είναι, ούτε χαβαλές, ούτε τελεί υπό πολιτική παραίτηση. Σε παράλυση βρίσκεται, διότι πλέον τα έχει δοκιμάσει κυριολεκτικά όλα.
Θερινά σινεμά – Netflix: 0-0
Κάποτε μου φαινόταν αδιανόητο να δω καινούργια ταινία σε θερινό λόγω των «απαράδεκτων» συνθηκών. Τζάμπα νεανικός σνομπισμός, άστοχη αντικοινωνικότητα και αλαζονική ξινίλα: τώρα η νεολαία βλέπει ταινίες στο κινητό.
Το φάντασμα της ελευθερίας και η «χρυσή» μποεμία στην Ύδρα του '60
Παρακολουθώντας στο μικρό θεριό σινεμά της Ύδρας μια «κλειστή» προβολή του νέου ντοκιμαντέρ για τον δεσμό του Λεόναρντ Κοέν και της Μαριάν Ιλέν στο νησί τη δεκαετία του '60
Επιστροφή στο μέλλον: 70 χρόνια από το «1984» του Όργουελ
Τον Ιούνιο του 1949 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το βιβλίο που σήμερα μοιάζει πιο έντονα από ποτέ ως «ο αποκαλυπτικός κώδικας των χειρότερων φόβων μας»
Φινάλε κύκλου ή φινάλε σειράς οι επερχόμενες εκλογές;
Καταρχάς, ας χαρούμε για τη μεγάλη πτώση των νεοναζί αλλά και για τη χαμηλή επίδραση των παραπλανητικών «αντηχείων» των social media.
Βλέποντας για πρώτη φορά «Game of Thrones» στο φινάλε του
Φοβόμουν ότι θα μπερδευτώ ακόμα περισσότερο μ’ αυτήν τη βραχύβια, τουριστική παραμονή στο σύμπαν του Γουέστερος, αλλά τελικά κάτι έπιασα, καθώς η σειρά βάδιζε αργά και με ελεγειακούς τόνους προς το αιώνιο σούρουπο
Ναι, είμαστε ρατσιστές – τέλος στα προσχήματα
Τελευταία, το ερώτημα «Είναι οι Έλληνες ρατσιστές;» μοιάζει όχι απλώς ρητορικό αλλά ανεκδοτολογικής υφής, τύπου «Είναι ο Πάπας καθολικός;» ή «Χέζει η αρκούδα στο δάσος;».
Η μακρόσυρτη και πληκτική σταύρωση του Γούντι Άλεν
Αρνούνται, λέει, οι εκδότες στις ΗΠΑ ακόμα και να ακουμπήσουν το βιβλίο απομνημονευμάτων του 83χρονου σκηνοθέτη από τη στιγμή που το όνομά του έχει καταστεί επίσημα «τοξικό» και εγγυάται μόνο αγωγές, απειλές και διαφυγόντα κέρδη.
Τι θα κάνεις το Πάσχα; Τίποτα, ελπίζω.
Η μαύρη αλήθεια είναι ότι στην εποχή μας «τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο από το να μην κάνεις τίποτα» και η «ψηφιακή» νηστεία απαιτεί θέληση και θυσίες.
Παναγία των Παρισίων: Τι φρέσκια κόλαση είναι, πάλι, τούτη;
Παρ’ ότι έχουμε αναισθητοποιηθεί σ’ ετούτον τον αιώνα από την ατέλειωτη λιτανεία βίαιων και τρομακτικών γεγονότων στη μικρή μας οθόνη, η τελετουργική σχεδόν καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων έμοιαζε με «φρέσκο τρόμο» δυσοίωνης υφής πριν παραληφθεί για διαχείριση από τα social media.
Να 'τανε το '99 να 'ρθει μια βραδιά
Η τραγωδία της νοσταλγίας για την εποχή των συντριπτικών ψευδαισθήσεων, της χυδαίας «ευημερίας» και της θεσμικής κερδοσκοπίας πριν από είκοσι χρόνια.
Μη με ρωτάς, δεν θυμάμαι: Για τη συνέντευξη Παπαδόπουλου στον Δανίκα
«Σοκ και δέος» με μια συνέντευξη ανάμεσα σε επίμονα σπαράγματα του περασμένου αιώνα.
Τι είναι η ποίηση στον 21ο αιώνα; Ο Λόρενς Φερλινγκέτι στα 100
Πώς να του φαίνεται, άραγε, του διάσημου Αμερικανού ποιητή το γεγονός ότι γεννήθηκε τη χρονιά της ποτοαπαγόρευσης και τώρα παρατηρεί τη ζωή στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα;
Μακελάρηδες, τρομοκράτες και φονταμενταλιστές
Κάποιοι άνθρωποι ζορίζονται ιδιαιτέρως με τη σύγχρονη πραγματικότητα, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να επιμένουν να ζουν στο 1999.
<
>
