Η selfie ως παγκόσμιο φαινόμενο, η selfie ως μέθοδος πώλησης και προώθησης κάθε λογής προϊόντων στο διαδίκτυο, η selfie ως επιδράστικος τρόπος επικοινωνίας που ξεπερνά το φάσμα των social media. Μέχρι εδώ όλα κατανοητά. Η selfie, όμως, ως μορφή τέχνης μπορεί να υπάρξει; Και κυρίως μπορεί να «γεμίσει» και να κρατήσει το ενδιαφέρον μίας πρωτότυπης έκθεσης στο Λονδίνο; Εξαρτάται. Αν ο θεατής της αντιμετωπίσει ως αυτό που είναι -φωτογραφίες, δηλαδή, που εξυπηρετούν τη φιλοδοξία, έχεις καλώς. Αν αντιμετωπιστούν ως μέσο που επικοινωνεί ιδέες, ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει και ίσως χρειαστούμε ακόμη αρκετά χρόνια «προπόνησης» για να φτάσουν οι selfies μας σ' αυτό το σημείο. Κι όταν λέμε «προπόνηση», εννοούμε στην επικοινωνία μηνυμάτων, ιδεολογιών κ.λπ. Όχι στις πόζες και στο duckface.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Γιώργος Μαζωνάκης: Ο 21χρονος θα κατονομάσει ποιος προσπάθησε να τον δωροδοκήσει για να μην τον καταγγείλει
Καρδίτσα: Στόλισε το σπίτι με 20.300 λαμπιόνια για τη σύζυγό του που λάτρευε τα Χριστούγεννα
Σμαράγδα Καρύδη: «Ο Σταύρος Ξαρχάκος ήταν μία από τις μεγαλύτερες σχέσεις της ζωής μου»
Αιμίλιος Χειλάκης: «Ηθοποιός από τις “Άγριες Μέλισσες” είπε να μην συμμετέχω γιατί ήμουν φίλος του Λιγνάδη»
Μαρουσάκης: Ξεκινούν διαδοχικές κακοκαιρίες - Προσοχή παραμονή και ανήμερα των Χριστουγέννων
σχόλια