Η selfie ως παγκόσμιο φαινόμενο, η selfie ως μέθοδος πώλησης και προώθησης κάθε λογής προϊόντων στο διαδίκτυο, η selfie ως επιδράστικος τρόπος επικοινωνίας που ξεπερνά το φάσμα των social media. Μέχρι εδώ όλα κατανοητά. Η selfie, όμως, ως μορφή τέχνης μπορεί να υπάρξει; Και κυρίως μπορεί να «γεμίσει» και να κρατήσει το ενδιαφέρον μίας πρωτότυπης έκθεσης στο Λονδίνο; Εξαρτάται. Αν ο θεατής της αντιμετωπίσει ως αυτό που είναι -φωτογραφίες, δηλαδή, που εξυπηρετούν τη φιλοδοξία, έχεις καλώς. Αν αντιμετωπιστούν ως μέσο που επικοινωνεί ιδέες, ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει και ίσως χρειαστούμε ακόμη αρκετά χρόνια «προπόνησης» για να φτάσουν οι selfies μας σ' αυτό το σημείο. Κι όταν λέμε «προπόνηση», εννοούμε στην επικοινωνία μηνυμάτων, ιδεολογιών κ.λπ. Όχι στις πόζες και στο duckface.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Ουκρανή πρόσφυγας δολοφονήθηκε σε τρένο στις ΗΠΑ – Συγκλονίζει το βίντεο
«Δεν με νοιάζει αν είναι έγκλημα πολέμου»: Ο Βανς υπερασπίζεται το φονικό drone strike στην Καραϊβική
Πρωτοφανής ανακάλυψη στην Αλβανία: Βρέθηκε τάφος του 3ου αιώνα μ.Χ. με επιγραφές στα ελληνικά
Η Αλβανία χάνει τη λάμψη του «κρυμμένου διαμαντιού»
Μήνυση 14χρονου κατά 60χρονου για την επίθεση στο Ηράκλειο – Τι λέει ο πατέρας του ανηλίκου
σχόλια