Από το περασμένο Σαββατοκύριακο, οι ΗΠΑ έχουν αυξήσει σημαντικά τη στρατιωτική παρουσία τους στη Μέση Ανατολή, διατηρώντας όμως σκόπιμα ασαφείς ορισμένες λεπτομέρειες, ώστε να διατηρηθεί η επιχειρησιακή αβεβαιότητα, ενώ ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αξιολογεί το ενδεχόμενο άμεσης αμερικανικής εμπλοκής στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.
Δεν έχει υπάρξει νέα ενημέρωση σχετικά με την ανάπτυξη των βομβαρδιστικών B-2, που θα χρησιμοποιούνταν για επίθεση στο σε μεγάλο βάθος υπογείως πυρηνικό κέντρο εμπλουτισμού ουρανίου στο Fordow του Ιράν, με βόμβες-διάτρησης καταφυγίων βάρους 13,6 τόνων, σχεδιασμένες να διαπερνούν έως και 60 μέτρα βράχου.
Τη Δευτέρα το βράδυ, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Πιτ Χέγκσεθ, ανακοίνωσε ότι διέταξε την αποστολή επιπρόσθετων δυνάμεων στο Κεντρικό Επιτελείο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, με σκοπό την ενίσχυση της αμυντικής θέσης στην περιοχή.
Ο Τραμπ, επιστρέφοντας στην Ουάσινγκτον μετά την πρόωρη αποχώρησή του από τη Σύνοδο Κορυφής της G7 στον Καναδά, δήλωσε ότι επιδιώκει «μια πραγματική λύση» στη σύγκρουση, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν αναζητά απλώς κατάπαυση του πυρός, αλλά κάτι καλύτερο, χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Ενδείξεις για πιθανή αμερικανική αεροπορική επιδρομή προκύπτουν από την κίνηση άνω των 31 αεροσκαφών ανεφοδιασμού της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, κυρίως KC-135 Stratotankers και KC-46 Pegasus, που κατευθύνονταν ανατολικά προς την Ευρώπη και πιθανώς πιο ανατολικά τις επόμενες ημέρες.
Τα βομβαρδιστικά B-2 έχουν εμβέλεια περίπου 6.000 μιλίων χωρίς ανεφοδιασμό και συνήθως επιχειρούν από λίγες βάσεις, όπως η Whiteman στο Μιζούρι, η Fairford στην Οξφόρδη και η απομονωμένη βάση Diego Garcia στον Ινδικό Ωκεανό, μισθωμένη από το Ηνωμένο Βασίλειο για τις ΗΠΑ.
Η Δυνατότητα Επίθεσης στην πυρηνική εγκατάσταση Fordow του Ιράν
Το Fordow είναι ένα από τα δύο κύρια ιρανικά κέντρα εμπλουτισμού ουρανίου, κρυμμένο 80-90 μέτρα κάτω από ένα βουνό. Μόνο οι ΗΠΑ διαθέτουν τη βόμβα GBU 57/B Massive Ordnance Penetrator, ικανή να διαπεράσει τέτοια βάθη, και μόνο τα B-2 μπορούν να τη μεταφέρουν.
Για την καταστροφή του Fordow απαιτούνται πιθανότατα πολλαπλές επιθέσεις, με δεύτερη βόμβα να πλήττει το ίδιο σημείο που άνοιξε η πρώτη, ενώ η επιχείρηση θα χρειαστεί περισσότερα από ένα βομβαρδιστικά για να εξασφαλιστεί η επιτυχία.
Παρά την κυριαρχία του Ισραήλ στον εναέριο χώρο του Ιράν από την έναρξη των επιθέσεων, το Fordow δεν έχει υποστεί ζημιές σύμφωνα με τον πυρηνικό ελεγκτή IAEA.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει δεύτερη ομάδα αεροπλανοφόρων με επικεφαλής το USS Nimitz, που κινείται από την Ανατολική Ασία προς τη Μέση Ανατολή, όπου θα συναντήσει το USS Carl Vinson και τουλάχιστον τρία αντιτορπιλικά στην ανατολική Μεσόγειο, ενισχύοντας τις στρατιωτικές δυνατότητες της περιοχής.
ΗΠΑ: Η βόμβα GBU-57
Οι ΗΠΑ σήμερα πρακτικά είναι η μοναδική στρατιωτική δύναμη -εάν δεχθούμε ως δεδομένα τα στοιχεία που δημοσιεύονται για οπλοστάσια των μεγάλων δυνάμεων- που διαθέτει όπλο ικανό να βάλει οριστικό τέλος στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης και συγκεκριμένα στην τοποθετημένη στα έγκατα βουνού εγκατάστασης του Φορντό.
Η βόμβα GBU‑57 Massive Ordnance Penetrator (MOP) είναι μία αμερικανική διατρητική βόμβα μαζικής ισχύος. Με βάρος που αγγίζει τα 13.600 κιλά, αυτός ο γιγαντιαίος «καταστροφέας οχυρών» έχει σχεδιαστεί για να εξουδετερώνει εξαιρετικά βαθιά και ενισχυμένα υπόγεια καταφύγια -στόχους που δεν επηρεάζονται από τα συμβατικά όπλα.
Η GBU‑57 κατασκευάστηκε από την Boeing για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ στις αρχές του 2000 και θεωρείται το ισχυρότερο μη πυρηνικό όπλο στο αμερικανικό οπλοστάσιο. Φέρει πολεμική κεφαλή με περισσότερα από 2.400 κιλά εκρηκτικών υλών και έχει ικανότητα διείσδυσης που υπερβαίνει τα 60 μέτρα σε ενισχυμένο σκυρόδεμα. Ο κύριος στόχος της; Εγκαταστάσεις όπως το Φορντό, η υπόγεια μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, χωμένη βαθιά σε βραχώδες έδαφος κοντά στην πόλη Κομ.
Ωστόσο, η χρήση της MOP δεν είναι απλή υπόθεση. Το μόνο αεροσκάφος που μπορεί να τη μεταφέρει είναι το βομβαρδιστικό stealth B‑2 Spirit. Παρότι οι ΗΠΑ διαθέτουν μικρό αριθμό αυτών των βομβών (περίπου 20), αυτές παραμένουν υπό αυστηρό στρατηγικό έλεγχο. Το Ισραήλ, αν και διαθέτει εξελιγμένα μαχητικά και προηγμένα οπλικά συστήματα, δεν έχει στην κατοχή του ούτε τη βόμβα ούτε το βομβαρδιστικό που απαιτείται για την ενεργοποίησή της -πράγμα που σημαίνει ότι για οποιαδήποτε επιχείρηση εναντίον υπόγειας ιρανικής εγκατάστασης θα χρειαστεί άμεση υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι σήμερα, η GBU‑57 δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε πολεμική επιχείρηση, παραμένοντας ως «τελευταία λύση» στο στρατηγικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ. Ωστόσο, η ύπαρξή της αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα ισχύος -και ένα εργαλείο πίεσης σε ένα εξαιρετικά εύθραυστο γεωπολιτικό τοπίο.
Με πληροφορίες από Guardian
