Με την επόμενη εβδομάδα να παίρνει πλέον τα χαρακτηριστικά κρίσιμης καμπής, τα διάφορα στρατόπεδα αναμετρούν τις δυνάμεις τους. Η ανασχηματισμένη κυβέρνηση προσπαθεί να ανακόψει τις φυγόκεντρες δυνάμεις στο εσωτερικό της και μετρά κατά πόσο οι δηλώσεις δύο τουλάχιστον βουλευτών της πως θα καταψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο συνιστούν πραγματική απειλή ή απλά προσωπικά επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Οι πλατείες προετοιμάζονται για τη μεγάλη μάχη και την όσμωση τους με κόμματα και συνδικάτα, καθώς όλοι γνωρίζουν πως η 48ωρη απεργία είναι η τελευταία ευκαιρία της "ειρηνικής" διαμαρτυρίας.
Με τη σειρά της η Ευρώπη, έχοντας αναγνωρίσει το συστημικό κίνδυνο της ελληνικής κρίσης κατέληξε σε πολιτική συμφωνία στήριξης απαιτώντας όμως την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου που θα κάνει το μνημόνιο 1 να μοιάζει με σοσιαλδημοκρατική πολιτική. Ταυτόχρονα είναι σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις των κυβερνήσεων με τις " αόρατες" αγορές ώστε οι ιδιώτες να συναινέσουν σε μια εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με επιμήκυνση των ομολόγων που κατέχουν.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τις επόμενες 10 ημέρες, έτσι ώστε και η νέα σύνοδος κορυφής να εγκρίνει το νέο δάνειο, αλλά και να πραγματοποιηθούν τα τεστ αντοχής των ευρωπαϊκών τραπεζών σε ένα σχετικά σταθερό περιβάλλον.
Τα νέα τεστ σε αντίθεση με τα περυσινά, προβλέπουν κούρεμα των ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες κατά 40%, γεγονός που θα αναδείξει τη δεινή κεφαλαιακή τους επάρκεια ή πιο σωστά θα καταδείξει πως είναι ήδη χρεοκοπημένες και όχι μόνο οι ελληνικές.
Ουσιαστικά η ευρωπαϊκή αλλά και η παγκόσμια ανάπτυξη στέκονται πάνω σε ένα βάλτο τοξικών χρεών που έχει οδηγήσει στην εκτίναξη των κρατικών χρεών μέσα από τα πακέτα διάσωσης, χωρίς όμως να έχει επιλυθεί ούτε στο ελάχιστο το πρόβλημα. Απλά έχει μετατοπιστεί στην κοινωνία για να κερδηθεί λίγος χρόνος, με τα κράτη να αναλαμβάνουν το κόστος των άδικων μέτρων και με την Ελλάδα να συμπυκνώνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο αυτή τη διαδικασία.
Έτσι ο Βενιζέλος ως άτυπος πρωθυπουργός δηλώνει με κυνική ειλικρίνεια πως τα νέα μέτρα είναι άδικα αλλά αναγκαία για να αποφευχθεί η χρεοκοπία και πως χωρίς την 5η δόση δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Δεν είναι όμως τόσο ειλικρινής για να δηλώσει πως αυτούσια η 5η δόση θα καλύψει τόκους παλιότερων δανείων.
Σαν το παραμύθι, ο βασιλιάς είναι γυμνός και μέχρι να βρεθεί το παιδί που θα ξεστομίσει τη λυτρωτική αλήθεια, αναλαμβάνοντας το κόστος των λεγόμενων του, το ψεύτικο είδωλο της παρακμής θα αναπαράγεται ως η μόνη αλήθεια. Άραγε υπάρχει ζωή μετά τις αγορές;
σχόλια