Είναι μία καλή είδηση στην δύσκολη εποχή του μνημονίου και των ελαστικών ωραρίων. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η μείωση του χρόνου εργασίας των εργαζομένων με παράλληλη μείωση των αποδοχών τους και χωρίς τη συγκατάθεσή τους, αποτελεί βλαπτική μεταβολή των όρων της συμβάσεως εργασίας. Με αυτή την απόφαση το ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε μαθηματικό ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου, ενώ παράλληλα επιδίκασε υπέρ του αποζημίωση 1.500 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη.
Όπως γράφει το www.newpost.gr , οι αρεοπαγίτες ερμηνεύοντας τον Αστικό Κώδικα και την εργατική νομοθεσία (Ν. 2112/1920) αποφάνθηκαν ότι η από τον εργοδότη μονομερής βλαπτική για τον υπάλληλο μεταβολή των όρων της συμβάσεως εργασίας παρέχει στον τελευταίο (υπάλληλο) το δικαίωμα να θεωρήσει τη μεταβολή αυτή ως άτακτη καταγγελία της εργασιακής σχέσεως εκ μέρους του εργοδότη και να απαιτήσει την πληρωμή της νόμιμης αποζημιώσεως ή να αξιώσει την τήρηση των συμβατικών όρων.
Εάν δε ο εργοδότης αποκρούσει τις προσφερόμενες υπηρεσίες του υπαλλήλου, τότε μπορεί να ζητήσει απ' αυτόν (επειδή κατέστη υπερήμερος) την καταβολή του μισθού του.
Βλαπτική μεταβολή, σύμφωνα με τους δικαστές, αποτελεί και η μείωση των ωρών απασχόλησης του υπαλλήλου σε σχέση με εκείνες που αρχικά είχε συμφωνηθεί, με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών του.
Είναι δε βλαπτική για τον εργαζόμενο η μεταβολή όχι μόνο όταν προκαλεί υλική ζημία αλλά και ηθική, υπογραμμίζουν οι αρεοπαγίτες, καθώς από τη γενική υποχρέωση προνοίας πηγάζει η υποχρέωση του εργοδότη να σέβεται την προσωπικότητα του μισθωτού.
Μάλιστα, προσθέτει η αρεοπαγιτική απόφαση, ενόψει του κατ' εξοχήν προσωπικού χαρακτήρα της σχέσεως εργασίας, "ο μισθωτός υφίσταται ηθική ζημία από τυχόν βάναυση ή προσβλητική της προσωπικότητάς του συμπεριφορά του εργοδότη, έστω και αν η συμπεριφορά αυτή δεν πηγάζει από δολία προαίρεση του εργοδότη για βλαπτική μεταβολή ή για εξαναγκασμό του εργαζόμενου σε αποχώρηση από την υπηρεσία".
Στην προκειμένη περίπτωση μαθηματικός κατά τη σχολική χρονιά 2003 - 2004 απασχολήθηκε 12 ώρες εβδομαδιαίως, ενώ κατά τις επόμενες σχολικές περιόδους (2005 έως 2008) συμφωνήθηκε με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ότι θα απασχοληθεί 20 ώρες εβδομαδιαίως.
Όμως κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς 2005 - 2006 ανακοινώθηκε στον μαθηματικό ότι θα μειωθούν οι ώρες διδασκαλίας του κατά τέσσερις. Ο εκπαιδευτικός διαμαρτυρήθηκε αμέσως μόλις του ανακοινώθηκε η μείωση των ωρών διδασκαλίας και απέστειλε εξώδική δήλωση διαμαρτυρίας, ζητώντας την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση.
Η Δικαιοσύνη έκρινε ότι η ενέργεια αυτή της διεύθυνσης του εκπαιδευτηρίου συνιστά βλαπτική μεταβολή των όρων της εργασιακής σύμβασης του καθηγητή, καθώς έγινε χωρίς τη συναίνεση του και δεν αποτελεί επιτρεπτή ενέργεια μέσα στο πλαίσιο του διευθυντικού της δικαιώματος. Αντίθετα η ενέργεια αυτή της διεύθυνσης του εκπαιδευτηρίου υπερβαίνει κατάδηλα τα όρια της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που επιβάλει ο Αστικός Κώδικα και, κατά συνέπεια, ο μαθηματικός δικαιούται ολόκληρο το μισθό που αντιστοιχεί στις 20 ώρες διδασκαλίας.
Επίσης, το δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό της διεύθυνσης του εκπαιδευτηρίου ότι επήλθε μείωση των ωρών διδασκαλίας καθώς "κόπηκαν" τα τμήματα στο σχολείο από οκτώ σε έξι. Και απέρριψε τον ισχυρισμό, γιατί το διάστημα εκείνο το εκπαιδευτήριο προσέλαβε άλλον καθηγητή της ίδιας ειδικότητας.
Τέλος, κρίθηκε ότι δικαιούται ο μαθηματικός αποζημίωση 1.500 ευρώ για ηθική βλάβη, καθώς υπέστη προσβολή της προσωπικότητας του, υποβαθμίστηκε ως άνθρωπος και ως καθηγητής στους συναδέλφους του, στους μαθητές, στους γονείς των μαθητών και στον περίγυρό του.
σχόλια