Και η Αττική αναμένεται να κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της λειψυδρίας.
Μετά την Πάτμο και τη Λέρο, όπως όλα δείχνουν, μπαίνει και η Αττική στη λίστα με τις περιοχές όπου έχει σημάνει κόκκινος συναγερμός για τη λειψυδρία, με τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων να εισηγείται θετικά, το απόγευμα της Πέμπτης (27/11) για την κήρυξη καθεστώτος κατάστασης έκτακτης ανάγκης.
Εκτός από την Αττική, η εισήγηση αφορά και το Μεγανήσι Λευκάδας.
Η θετική εισήγηση της ΡΑΑΕΥ, μετά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου για το θέμα της λειψυδρίας, για την κήρυξη καθεστώτος κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην Αττική, καθώς και στο Μεγανήσι Λευκάδας, έρχεται σε συνέχεια των αντίστοιχων αποφάσεων για τη Λέρο και την Πάτμο, που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα από την έλλειψη νερού.
Σημειώνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, πως το αίτημα να κηρυχθεί η περιοχή της Αττικής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της λειψυδρίας είχε σταλεί από την ΕΥΔΑΠ στα τέλη Οκτωβρίου, για να τεκμηριώσει την ανάγκη έργων για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.
Λειψυδρία: Τι σημαίνει η κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης για την Αττική
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος και τα όσα είπε ο ίδιος ο υπουργός, Σταύρος Παπασταύρου το βράδυ της Τετάρτης (26/11), «το θέμα να κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η Αττική, δε σημαίνει έκτακτα μέτρα για τους πολίτες. Τι σημαίνει; Επιτάχυνση διαδικασιών, μελετών και ολοκλήρωση έργων».
Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, μιλώντας στο Action24, διευκρίνισε ότι η απόφαση αυτή δεν σχετίζεται ούτε με περιορισμούς στην κατανάλωση νερού ούτε με αυξήσεις στα τιμολόγια της ΕΥΔΑΠ.
Όπως εξήγησε, η κήρυξη μιας περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας επιτρέπει τη χρηματοδότηση έργων ύδρευσης με δημόσιους πόρους, ακόμη και αν ο δήμος δεν διαθέτει διαχειριστική επάρκεια. Παράλληλα, ενεργοποιεί διαδικασίες ταχείας ωρίμανσης για την υλοποίηση των απαραίτητων υποδομών.
Υπενθύμισε ότι η Αττική βιώνει σοβαρές περιόδους λειψυδρίας περίπου κάθε 25–30 χρόνια, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το 1991.
Σημείωσε ακόμη ότι από το 2022 χάνονται περίπου 250 εκατ. κυβικά μέτρα νερού ετησίως, μια απώλεια που καθιστά ακόμη πιο επείγουσα την ολοκλήρωση των έργων και των μελετών που αφορούν τη διαχείριση και την προστασία των υδάτινων πόρων.
