Τζόντι Φόστερ: Φοβόμουν τον Χόπκινς στη Σιωπή των Αμνών

Τζόντι Φόστερ: Φοβόμουν τον Χόπκινς στη Σιωπή των Αμνών Facebook Twitter
3

Η 53χρονη Τζόντι Φόστερ αποκάλυψε σε συνέντευξη της ότι φοβόταν πραγματικά τον Άντονι Χόπκινς, όταν τον αντιμετώπιζε ως Χάνιμπαλ Λέκτερ στην «Σιωπή των Αμνών».

Μιλώντας  στο τηλεοπτικό σόου «The Graham Norton Show» η Φόστερ είπε:

«Ποτέ δεν του μίλησα. Ήταν τρομακτικός! Φτάσαμε στο τέλος των γυρισμάτων και δεν είχαμε μιλήσει ούτε μια φορά, τον απέφευγα στ’ αλήθεια αλλά την τελευταία ημέρα με πλησίασε και με δάκρυα στα μάτια του είπα ότι τον φοβόμουν πολύ. Κι εγώ φοβόμουν εσένα, μου είπε».

 Τόσο η ίδια όσο και ο συμπρωταγωνιστής της κέρδισαν πάντως από ένα Όσκαρ για τις ερμηνείες τους στην ταινία αυτή του 1991.

Πολιτισμός
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπραντ Πιτ, Τζέιν Όστεν και Χίτσκοκ από αύριο στους κινηματογράφους

Πολιτισμός / Μπραντ Πιτ, Τζέιν Όστεν και Χίτσκοκ από αύριο στους κινηματογράφους

Το «F1» του Τζόζεφ Κοζίνσκι, που φιλοδοξεί να γίνει η απόλυτη ταινία αγώνων ταχύτητας, η κομεντί «Jane Austen Wrecked my Life» και το χιτσκοκικό «The Man who knew Too Much» ξεχωρίζουν από το πληθωρικό πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Το book boyfriend, ο ιδανικός σύντροφος, το κακό παράδειγμα ή ο χάρτης των επιθυμιών μας;

Πολιτισμός / Το book boyfriend, ο ιδανικός σύντροφος, το κακό παράδειγμα ή ο χάρτης των επιθυμιών μας;

Πώς οι φανταστικοί ήρωες των βιβλίων διαμορφώνουν τις απαιτήσεις μας απέναντι στο «τέλειο σύντροφο;» - Να είναι ευγενικός και τζέντλεμαν; Να είναι «αλήτης» ή να είναι ο καλύτερός μας φίλος;
LIFO NEWSROOM
Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός 2025: Η πρόσληψη του παρελθόντος – Η σήμερον ως αύριον και ως χθες

Πολιτισμός / Το «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» επιστρέφει για έκτη συνεχόμενη χρονιά

Με συνολικά 140 εκδηλώσεις, το φετινό πρόγραμμα διατρέχει πολλαπλά πεδία καλλιτεχνικής έκφρασης και αναδεικνύει τη δημιουργική πολυφωνία του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. 
LIFO NEWSROOM

σχόλια

2 σχόλια
"τον φοβόμουν πολύ. Κι εγώ φοβόμουν εσένα" διόλου περίεργο,αυτός ήταν και ο πραγματικός εσώτερος ψυχισμός των χαρακτήρων που υποδύονταν στην ταινία!ο άξονας και η αληθινή υπόθεση του φιλμ είναι η σχέση και η διάδραση μεταξύ τους και για την ακρίβεια ο έρωτας που αισθανόταν ο λέκτερ για την κλαρίς και πώς όλο αυτό τους έβγαινέ σε φόβο από ανασφάλεια και ενοχές.
Συμφωνώ. Αυτή είναι και η ήρεμη δύναμη της ταινίας, μαζί με την παγωμένα εκφραστική ερμηνεία του Χοπκινς. Η υπόθεση όσον αφορά τα γεγονότα είναι χιλιοπαιγμένη άλλωστε από τότε(σκοτεινά μυαλά, δολοφόνοι σε χαζοσειρούλες κλπ) αλλά, αυτό το παράξενο ατού των χαρακτήρων της ταινίας την κάνει μοναδική.