Συμφωνώ. Αυτή είναι και η ήρεμη δύναμη της ταινίας, μαζί με την παγωμένα εκφραστική ερμηνεία του Χοπκινς. Η υπόθεση όσον αφορά τα γεγονότα είναι χιλιοπαιγμένη άλλωστε από τότε(σκοτεινά μυαλά, δολοφόνοι σε χαζοσειρούλες κλπ) αλλά, αυτό το παράξενο ατού των χαρακτήρων της ταινίας την κάνει μοναδική.