Αθήνα

Δενπρόλαβα τον Ιλισσό «ξεσκέπαστο», ότανδιέσχιζε τη μισή Αθήνα μέχρι τα τέλητης δεκαετίας του '50, στη θέση τηςσημερινής Μιχαλακοπούλου, της ΒασιλέωςΚωνσταντίνουκαι της Καλλιρρόης / τον θυμάται πολύκαλά ο πατέρας μου και πάντα τρελαίνομαινα βάζω κάτω γονείς, συγγενείς, σχετικούςκαι άσχετους να μου λένε πώς ήταν αυτήή η άλλη γειτονιά το '50 και το '60 / ο πατέραςμου μεγάλωσε στο Νέο Κόσμο και η μητέραμου στο Κουκάκι και πάντα σπάω χοντρήπλάκα γιατί οι Κουκακιώτες ψιλοσνόμπαραντους Νεοκοσμίτες / κι η μάνα μου συνήθιζενα αστειεύεται με τις ταξικές διαφορέςπου τους χώριζαν / μου θυμίζει τον ελαφρύσνομπισμό των παιδιών από το ΠαλιόΦάληρο προς τους Νεοσμυρνιώτες και τοδικό μας σουσουδισμό με τους Καλλιθεώτες/ χαζομάρες της εφηβείας / και τώρακάθομαι μπροστά σε ένα μεγάλο κουτίπαπουτσιών με παλιές οικογενειακέςφωτογραφίες και δεν χορταίνω να βλέπωδικούς μου ανθρώπους ή εντελώς αγνώστους,προγόνους ή παλιούς φίλους των γονιώνμου, με φόντο μια ασπρόμαυρη, σχεδόνψεύτικη Αθήνα / μου φαίνεται πάνταπαράξενο να ανακαλύπτω οικείες φιγούρεςδίπλα σε κτίρια ή στέκια για τα οποίαέτυχε να διαβάσω κάπου, κάποτε / σαν ναμην μπορώ να πιστέψω ότι όλοι αυτοί οιάνθρωποι, όλα αυτά τα μέρη υπήρξαν καιπριν από μένα / τέτοιος απύθμενοςεγωκεντρισμός / κι επιστρέφουμε στηνπαλιά ιστορία / γιατί αγαπάμε τις πόλειςμας τόσο πολύ άνευ όρων / γιατί με πειράζεινα κακολογούν την Αθήνα / εγώ μπορώ νατην κακολογώ όσο θέλω / αλλά μόνο μεταξύμας / αλλάζω θέμα / είμαι στο Σύνταγμακαι μου ραγίζει η καρδιά με το κόκκινοδιώροφο λεωφορείο που κάνει γύρους στηνΑθήνα σχεδόν πάντα άδειο / είναι τόσοόμορφο, τόσο κόκκινο και τόσο έρημο / ταδρομολόγια πρέπει να άρχισαν τις αρχέςΔεκεμβρίου / έτσι έπεσαν πάνω στα γεγονόταπου ακολούθησαν την δολοφονία του ΑλέξηΓρηγορόπουλου / όχι ότι τους χειμώνεςη Αθήνα έπηζε από τους ξένους τουρίστες,αλλά αυτό το φετινό δεν πρέπει να έχειματαγίνει / άκουσα για ξενοδοχείο με400 άτομα προσωπικό και μόνο πέντε δωμάτιανα έχουν κόσμο / αν δεν έρθουν και τακαθιερωμένα γκρουπ με Ιταλάκια καιΓαλλάκια άσ' τα να πάνε / κι αφού σαςμαύρισα την καρδιά, μερικές καλέςειδήσεις / «αδειάζει» το Δημαρχείο τηςπλατείας Κοτζιά από τις δημοτικέςυπηρεσίες και οι αίθουσες που θααπελευθερωθούν πρόκειται να υποδεχθούντο φωτογραφικό αρχείο του δήμου / καιτο νεοκλασικό μέγαρο που στεγάζει σήμερατη Δημοτική Πινακοθήκη, η οποία οσονούπωμετακομίζει στο Μεταξουργείο, θα στεγάσειτο Δημοτικό Μουσείο της πόλης / τουλάχιστοναυτό έχει στο μυαλό του ο ΝικήταςΚακλαμάνης.