Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία

Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Χωρίς Τίτλο, Tragedia civile (1975). Τοίχος καλυμμένος με φύλλα χρυσού, καλόγερος, παλτό, καπέλο, λάμπα. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada
0

Σίδερο, ύφασμα, κάρβουνα, σακάκια, χρώματα σκούρα, υλικά φτωχά. Πνεύμα ουμανιστικό, εγκαταστάσεις εμβληματικές. Μεταφυσικές διαστάσεις, βαρύτητα. Ποίηση, νοσταλγία, λύπη, θαυμασμός, μουσικές. Έργα που έχουν μυρωδιά από καφέ και χώμα. Γλυπτά που συνδέονται με μεγάλες στιγμές της ευρωπαϊκής τέχνης. Δημιουργίες που θυμίζουν πόσα πράγματα βρήκε στην arte povera η εικαστική αναζήτηση. 

Μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο, το Fondazione Prada στη Βενετία τιμά μια κορυφαία μορφή της ευρωπαϊκής τέχνης και μια γέφυρα που ενώνει την Ελλάδα με την Ιταλία στήνεται πάνω από έργα που σημάδεψαν τη σύγχρονη τέχνη. Εξήντα μικρής και μεγάλης κλίμακας έργα διερευνούν το καλλιτεχνικό εκτόπισμα του Γιάννη Κουνέλλη, στήνοντας ένα σπάνιο ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο, καθώς τα έργα συνδιαλέγονται με την ιστορία του κτιρίου και τα αριστουργήματα που ανήκουν στη συλλογή του. 

O Κουνέλλης συνέδεσε την τέχνη με τη ζωή με τον πιο απρόβλεπτο τρόπο, έκανε άλογα και πουλιά «ζωντανά» κομμάτια των έργων του. Έδωσε μεταφυσικές διαστάσεις στα πιο ταπεινά υλικά. Έφτιαξε μια νέα εικαστική γλώσσα και μας δίδαξε να την μιλάμε. Δημιούργησε έργα για να σχολιάσει τη νοσταλγία και την ποιητική δύναμη.

Δύο χρόνια μετά τον θάνατό του, η πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση που διοργανώνεται προς τιμήν του συγκεντρώνει περισσότερα από 60 έργα που δημιουργήθηκαν μεταξύ 1959 και 2015. Κάποια ανήκουν σε ιταλικά μουσεία, κάποια έφτασαν στη Βενετία από μεγάλους οργανισμούς του εξωτερικού και μερικά ανήκουν σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές ανά τον κόσμο. 

O Κουνέλλης συνέδεσε την τέχνη με τη ζωή με τον πιο απρόβλεπτο τρόπο, έκανε άλογα και πουλιά «ζωντανά» κομμάτια των έργων του. Έδωσε μεταφυσικές διαστάσεις στα πιο ταπεινά υλικά. Έφτιαξε μια νέα εικαστική γλώσσα και μας δίδαξε να την μιλάμε. Δημιούργησε έργα για να σχολιάσει τη νοσταλγία και την ποιητική δύναμη. Κρέμασε τα έργα του στις πιο ετερόκλητες τοποθεσίες. Αντικατέστησε τον καμβά με πόρτες, ντουλάπια, σκελετούς κρεβατιών, παράθυρα, καμπάνες, γύψινες μάσκες, ρούχα.

Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Ο Γιάννης Κουνέλλης. Φωτογραφία: Αναστασία Βουτυροπούλου

«Δεν σκότωσα ποτέ, αλλά είμαι έτοιμος να το κάνω, αν μου ποδοπατήσουν το δικαίωμα στην ελευθερία. Δεν δανείστηκα γλωσσικά αποσπάσματα, παρά μόνο από ανάγκη. Δεν αναζήτησα παρά μόνο όμορφα πράγματα. Μέτρησα την απόσταση μέσα από την αντικειμενικότητα. Είδα το ιερό στα αντικείμενα της καθημερινής χρήσης. Πίστεψα στο βάρος ως σωστό μέτρο. Αγάπησα τις φράσεις που δείχνουν την παρθενία ως υπέρτατη κατάσταση. Διέσχισα μονοπάτια δύσκολα, μέσα στο δάσος, ανηφορίζοντας προς το βουνό. Το μολύβι, τα μαλλιά, τα σύννεφα, η Μικρή Άρκτος που δείχνει τον Βορρά, ο Άνεμος. Δεν ξέρω να ζω έξω από τον λαβύρινθο της γλώσσας. Αγαπώ την ελιά, τ' αμπέλι και το στάρι. Θέλω την επιστροφή της ποίησης με όλα τα μέσα: με την άσκηση, την Παρατήρηση, τη μοναξιά, τον λόγο, την εικόνα, την εξέγερση. Ανικανοποίητος μέχρι το διηνεκές» έγραφε ο Γιάννης Κουνέλλης στον κατάλογο της έκθεσής του «From the Europe of Old» (Ολλανδία 1987), περιγράφοντας το σύμπαν του.  

Στο σύνολό τους τα έργα στο Fondazione Prada προσφέρουν μια λεπτομερή εικόνα του έργου του καλλιτέχνη. Συγχρόνως, αναδεικνύουν τη σημασία της ιταλικής τέχνης στο ευρύτερο διεθνές κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο και θυμίζουν πως οι Ιταλοί ένιωθαν πάντα τον Έλληνα εικαστικό δικό τους. «Έφτασα στη Ρώμη την Πρωτοχρονιά του 1956. Αυτή την πόλη την αγαπώ, η Ρώμη είναι ο εαυτός της και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο» δήλωνε πάντα εκείνος για την πόλη όπου έζησε ως το τέλος και την οποία είχε ως ορμητήριο για το μεγάλο ταξίδι του στην τέχνη. 

Επίσης, την επιμέλεια του στησίματος υπογράφει, σε συνεργασία με το Αρχείο Κουνέλλη, μια μεγάλη προσωπικότητα των τεχνών, ο 79χρονος σήμερα Τζερμάνο Τσέλαντ, που διευθύνει το Fondazione Prada Milan από το 1995. Ο διάσημος ιστορικός τέχνης, κριτικός, θεωρητικός, επιμελητής εκατοντάδων εκθέσεων και εκδόσεων παγκοσμίως είναι εκείνος στον οποίο χρωστάμε τον όρο arte povera.

 
Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Από αριστερά προς τα δεξιά: Χωρίς Τίτλο (1959). Μπουκάλια, κόντρα πλακέ / Χωρίς Τίτλο (1960). Ακρυλικό και σμάλτο σε καμβά / Χωρίς Τίτλο (1969). Λινάτσα, σπόροι, όσπρια, καφές. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada

Σε ό,τι αφορά το στήσιμο στη Βενετία, τα πρώτα έργα του Κουνέλλη (φιλοτεχνημένα μεταξύ 1960 και 1966) έχουν πάρει ήδη θέση σε δύο διαφορετικούς χώρους του πρώτου ορόφου. Είναι αυτοί οι πίνακες –οι μόνοι που ζωγράφιζε τότε, με ένα πολύ προσωπικό και ιδιότυπο πλαστικό λεξιλόγιο–, στον καμβά των οποίων συναντιόντουσαν αριθμοί, γράμματα, λέξεις, απίθανα σημάδια, συχνά θραύσματα από διαφημίσεις και πινακίδες που έβρισκε στους δρόμους της Ρώμης. Με αυτές τις απόπειρες ο Κουνέλλης εξέφρασε την πρώιμη επιθυμία του (που αργότερα μεταλλάχθηκε σε ταυτότητα) να αποδομήσει λέξεις και έννοιες. Άλλωστε, ήδη από το 1961 είχε αρχίσει να ζωγραφίζει πάνω σε εφημερίδες ως αντίδραση στις κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες της εποχής.

Πρόλογος ήταν όλα για να φτάσουμε στο 1967, τη χρονιά που συνδέθηκε με την arte povera, μια ακόμα καθαρά «πολιτική» πράξη, καθώς το κίνημα αδιαφορούσε για τα συμβατικά, συνήθη υλικά και την ελιτίστικη και έγκυρη γλώσσα του κόσμου της τέχνης και αναζητούσε τη δημιουργική έξαρση στα ασήμαντα αντικείμενα ή στο βαθύ συναίσθημα. Κάπως έτσι, υπολογίζοντας στην ολοκληρωμένη εμπειρία, ετοίμασε περφόρμανς, συμπεριέλαβε στα έργα του –γύρω στο 1970– μουσικούς και χορευτές, πειραματίστηκε με την όσφρηση χρησιμοποιώντας καφέ, και αργότερα μέχρι και γκράπα. 

Η αφήγηση στη Βενετία ολοκληρώνεται με εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας (εντός και εκτός του κτιρίου) που δημιούργησε ο Κουνέλλης από τα τέλη της δεκαετίας του '80. Μεταλλικές, κατά κύριο λόγο, κατασκευές σε συνδυασμό με αντικείμενα ποικίλης προέλευσης: από μουσικά όργανα έως σάκους, από γύψο σε πέτρες, παλτά σε γυαλιά και μηχανικά εργαλεία μέχρι θραύσματα επίπλων. 

«Σε κάθε στιγμή της καλλιτεχνικής του αναζήτησης ο Γιάννης Κουνέλλης ανέπτυξε μια πολύ προσωπική σχέση με τον πολιτισμό και την ιστορία, αποφεύγοντας τόσο τη σοφιστικέ όσο και την ευλαβική προσέγγιση» αναφέρει ο επιμελητής της εντυπωσιακής έκθεσης. 

Κακά τα ψέματα, στην πόλη όπου χτυπά αυτό το διάστημα η καρδιά της εικαστικής δημιουργίας και που φέτος όλα περιστρέφονται γύρω από τον τίτλο «May you live in interesting times», μια άλλη έκθεση υπενθυμίζει στους επισκέπτες ότι περίπου επί πέντε δεκαετίες μια σπάνια προσωπικότητα του μοντερνισμού συνέβαλε καθοριστικά στο να ζούμε σήμερα σε ενδιαφέρουσες εικαστικά εποχές... 

Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Στο πάτωμα: Χωρίς Τίτλο (2011). Παλτά, καπέλα, παπούτσια. Στο βάθος: Χωρίς Τίτλο (1965). Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada
Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Χωρίς Τίτλο (1980). Φλάουτο, βιολί, ταμπούρλο, τρομπέτα, σάλπιγγα, τσέλο, μαντολίνο, φιάλες υγραερίου, φλόγες. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada
Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Χωρίς Τίτλο (2013). Σίδερο, καφές. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada
Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Αριστερά: Χωρίς Τίτλο (2004). Ρολά μολύβδου, ύφασμα. Δεξιά: Χωρίς Τίτλο (2013). Ξύλο, μέταλλο, ύφασμα, λάμπα, καμβάς. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione PradaUntitled, 2004lead rolls, fabric (452 elements)rightJannis KounellisUntitled, 1973wood, oil lamp, canvas, metal, cloth
Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Χωρίς Τίτλο (1993-2008). Ντουλάπες, σιδερένια καλώδια / Χωρίς Τίτλο (2004). Ρολά μολύβδου,ύφασμα. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada
Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Χωρίς Τίτλο (1971). Λαδομπογιά σε καμβά, καρέκλα, τσελίστας. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada
Ο Γιάννης Κουνέλλης αποθεώνεται στη Βενετία Facebook Twitter
Χωρίς Τίτλο (2015). Σίδερο, κάρβουνο. Φωτογραφία: Agostino Osio - Alto Piano. Ευγενική παραχώρηση: Fondazione Prada
Εικαστικά
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ