Η ονειρική pop των Still Corners απόψε στην Αθήνα

Η ονειρική pop των Still Corners απόψε στην Αθήνα Facebook Twitter
«Με τον καινούργιο δίσκο μας ακολουθήσαμε απλά το ένστικτό μας και το αφήσαμε να μας οδηγήσει στα τραγούδια, στον ήχο, στη μουσική. Δεν πολυσκεφτήκαμε το πώς θα είναι ο ήχος, δεν απορρίψαμε τραγούδια».
0

Αν είναι να περιμένουμε κάτι καλό στη μουσική στο κοντινό μέλλον, τότε αυτό σίγουρα θα έρχεται πάντα από κάτι «εστέτ τύπους» που κουβαλάνε μέσα τους το στιλ, τα σύμβολα και την αγάπη για τη μουσική, όπως έκαναν παλιότερα και όσοι τους επηρέασαν.

Ο λόγος για τον Αμερικανό Greg Hughes και τη Βρετανίδα Tessa Murray, το ντουέτο δηλαδή των Still Corners που σχηματίστηκαν λίγο μετά την τυχαία συνάντηση των δυο τους, το καλοκαίρι του 2009, σε έναν σταθμό στον υπόγειο του Λονδίνου. Ήταν «μουσικός έρωτας» με την πρώτη ματιά αφού έναν χρόνο μετά κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σινγκλ με τίτλο «Don't fall in love», για να ακολουθήσουν τα πρώτα άλμπουμ τους στην περίφημη δισκογραφική Sub Pop.

Με επιρροές και αναφορές από τον Vangelis και τον Leonard Cohen, μέχρι τον Ennio Morricone και τους Roxy Music της δεκαετίας του '80 οι Still Corners φτιάχνουν μουσική κινηματογραφική, κιθαριστική και ονειρική. Πρόσφατα μάλιστα στο τελευταίο τους άλμπουμ το «Slow Air» επιστρέφουν στη φόρμα των πρώτων χρόνων, όπως και τους αγάπησε το κοινό τους μετά από ένα πέρασμα σε πιο σκοτεινά και ηλεκτρονικά ηχητικά μονοπάτια με το άλμπουμ του 2016, στη δική τους Wrecking Light Records, το «Dead Blue».

Ο Vangelis είναι ένας από τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες όλων των εποχών. Οι μελωδίες του, η αίσθηση του χώρου και φυσικά η ατμόσφαιρά του που είναι μοναδικά. Είναι μαγικό το γεγονός ότι ένας μουσικός με οδηγό τα πλήκτρα του μπορεί και στήνει ολόκληρες συμφωνίες.

Το κοινό τους πια σε ολόκληρο τον κόσμο μεγαλώνει και θα το ανακαλύψουμε και σύντομα στην Αθήνα, στο club Gagarin. Μιλήσαμε μαζί τους τηλεφωνικά, λίγο πριν προσγειωθούν στην Ελλάδα και να τι μας είπαν:

«Νιώθουμε ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα ρεύμα για τη μουσική μας και τον καινούργιου μας δίσκο το "Slow Air", ένα ρεύμα που είχε ξεκινήσει πριν από λίγο καιρό και πλέον μεγαλώνει, μέρα με τη μέρα. Με τον καινούργιο δίσκο μας ακολουθήσαμε απλά το ένστικτό μας και το αφήσαμε να μας οδηγήσει στα τραγούδια, στον ήχο, στη μουσική. Δεν πολυσκεφτήκαμε το πώς θα είναι ο ήχος, δεν απορρίψαμε τραγούδια. Ό,τι μας έκανε να νιώθουμε όμορφα είναι μέσα σε αυτό το δίσκο».

— Αναφέρετε τον Vangelis (Papathanasiou) ως μια σημαντική επιρροή στον ήχο σας και την αισθητική σας. Μπορείτε να μας πείτε πώς και με ποιον τρόπο;

Ο Vangelis είναι ένας από τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες όλων των εποχών. Οι μελωδίες του, η αίσθηση του χώρου και φυσικά η ατμόσφαιρά του που είναι μοναδικά. Υπάρχει ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για τον Vangelis, το Journey to Ithaca, το οποίο και σου προτείνουμε να δεις, γιατί δίνει μια πολύ πλήρη εικόνα τόσο του studio του όσο και του πώς δουλεύει ως μουσικός και συνθέτης. Είναι μαγικό το γεγονός ότι ένας μουσικός με οδηγό τα πλήκτρα του μπορεί και στήνει ολόκληρες συμφωνίες. Υπέροχος μουσικός!

— Υπάρχουν άλλοι Έλληνες μουσικοί που γνωρίζετε;

Αγαπάμε τους Baby Guru και το group στο οποίο έπαιζε ο Vangelis, τους Afrodite's Child.

— Αν κρυφοκοιτούσα τώρα στη δισκοθήκη σας, τι βινύλια θα έβλεπα;

Τελευταία ακούμε πολύ το album του Chet Baker Sings, το «Avalon» των Roxy Music, το «Graceland» του Paul Simon, το «All Melody» του Nils Frahm και το «Pavilion of Dreams» του Harold Budd.

— Και από καινούργιες μουσικές;

Ονόματα όπως του Mark Pritchard, του Todd Terje και του Nils Frahm είναι αυτά που ακούμε τον τελευταίο καιρό.

 

Still Corners - Black Lagoon

— Ταξιδεύετε πολύ για προσωπικούς λόγους αλλά και επαγγελματικούς. Τι σας αρέσει να κάνετε όταν ταξιδεύετε, πώς περνάτε τον χρόνο σας;

Ο καθένας μας κάνει και κάτι διαφορετικό. Στον Greg αρέσει πολύ να χαζεύει έξω από το παράθυρο και να κρατάει σημειώσεις ενώ σε μένα να διαβάζω και να ακούω μουσική. Το πιο διασκεδαστικό πράγμα που έχουμε ανακαλύψει τον τελευταίο καιρό είναι ότι ακούμε τη βιογραφία του Keith Richards σε audio book. Έχουμε ακούσει περίπου 15 ώρες και η συνολική του διάρκεια είναι 23 ώρες. Για εμάς είναι σαν παιχνίδι τόσο διασκεδαστικό γιατί όταν ακούμε τις ιστορίες που αφορούν τα τραγούδια και τις ηχογραφήσεις σταματάμε την αφήγηση, βάζουμε τα τραγούδια, τα ακούμε και παρατηρούμε τις πληροφορίες που δίνει το βιβλίο γύρω από αυτά. Ανάμεσα σε άλλους αφηγητές είναι και ο Johnny Depp και φυσικά ο Keith Richards με αυτή τη βαθιά και χαρακωμένη χαρακτηριστική φωνή του. Ακόμη και αν κάποιος έχει διαβάσει το «Life», είναι εμπειρία να το ακούσεις σε audio book.

— Να υποθέσω ότι διαβάζετε rock βιογραφίες μουσικών;

Ναι! (με μια φωνή και οι δύο) Μας αρέσει πολύ η αυτοβιογραφία του Tony Visconti (στενός συνεργάτης του David Bowie) το ίδιο και του Slash του κιθαρίστα των Guns'n Roses. Η αυτοβιογραφία που είναι σοκαριστική αλλά και διασκεδαστική ταυτόχρονα είναι των Motley Crew το "The Dirt: Confessions of the world's most notorius rock band".

— Το κοινό σας στην Αθήνα θα είναι περισσότερο από ποτέ. Τι θα ακούσουμε αυτή τη φορά στο live;

Θα έχουμε υπέροχα και ατμοσφαιρικά visuals και χαμηλωμένα φώτα. Στη σκηνή θα είμαστε 3 μουσικοί, ο υπέροχος drummer μας, η Tessa στα keyboards και στα φωνητικά και εγώ (Greg) στην κιθάρα. Σε αυτή την περιοδεία ροκάρουμε περισσότερο και το show μας θα αποτελείται από τραγούδια από όλα μας τα albums, κάτι σαν ένα best of.

— Σας ευχαριστώ, θα τα πούμε από κοντά στην Αθήνα.

Σε ευχαριστούμε εμείς. Θα σε δούμε από κοντά.

 

Still Corners - Don't fall in love

Info

Still Corners

21/11, 21:00

Gagarin 205 (Λιοσίων 205, 210 8547 600-1)

Εισιτήρια: 18 Ευρώ

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ