Με αφορμή την ταινία για την ζωή του James Brown, - που προβάλλεται αυτές τις μέρες στους ελληνικούς κινηματογράφους - το New Yorker έκανε ένα αφιέρωμα στην θρυλική εμφάνιση του μουσικού το 1964 στην τηλεόραση. Έγραψαν σχετικά ότι το “Get On Up” μια καλή ταινία με εξαιρετικές ερμηνείες είναι το δεύτερο καλύτερο φιλμ που έχει γίνει για τον θρυλικό καλλιτέχνη. Το πρώτο δεν είναι άλλο από την εμφάνιση του στα T.A.M.I awards το 1964. Ήταν τόσο συγκλονιστική και σοκαριστική η εμφάνιση του για την εποχή που επισκίασε τους Rolling Stones που έκλεισαν την βραδιά. Και μάλιστα τους στοίχειωσε για το υπόλοιπο της καριέρας τους.
-M.Π.
O Brown χόρευε και τραγουδούσε σαν δαιμονισμός, σαν να μην υπήρχε αύριο και το αποτέλεσμα σύμφωνα με τον αρθρογράφο του New Yorker ήταν τα πιο ερωτικά, εκρηκτικά, συναρπαστικά 18 λεπτά που είχαν παιχτεί ποτέ στην τηλεόραση όπως και η πιο ηλεκτρισμένη περφόρμανς στην ιστορία της μεταπολεμικής αμερικάνικης μουσικής.
Κανείς δεν είχε δει τίποτα παρόμοιο τότε στην τηλεόραση. O Brown χόρευε και τραγουδούσε σαν δαιμονισμός, σαν να μην υπήρχε αύριο και το αποτέλεσμα σύμφωνα με τον αρθρογράφο του New Yorker ήταν τα πιο ερωτικά, εκρηκτικά, συναρπαστικά 18 λεπτά που είχαν παιχτεί ποτέ στην τηλεόραση όπως και η πιο ηλεκτρισμένη περφόρμανς στην ιστορία της μεταπολεμικής αμερικάνικης μουσικής.
«Χόρεψα τόσο άγρια που ο μάνατζερ μου άρχισε να κλαίει. Έπρεπε όμως να το κάνω. Απέναντι μου είχα ποπ καλλιτέχνες – εγώ ήμουν R&B. Έπρεπε να δείξω σε όλους την διαφορά και πίστεψε πραγματικά ήταν πολύ δύσκολο. Δεν νομίζω ότι είχαν δει ποτέ στην ζωή τους έναν άνθρωπο να χορεύει τόσο γρήγορα», δήλωσε μετά.
Το 1964 λίγους μήνες μετά το ψήφισμα του νόμου για τα πολιτικά δικαιώματα, το πρόγραμμα του T.A.M.I. show [Διεθνή Νεανικά Βραβεία Μουσικής] ήταν γεμάτο από εμφανίσεις μαύρων μουσικών όπως οι Chuck Berry, Marvin Gaye, the Supremes, Smokey Robinson and the Miracles και φυσικά ο James Brown με τους Famous Flames. Την εκπομπή θα έκλειναν οι Rolling Stones που είχαν έρθει από την Αγγλία με σκοπό να παίξουν R&B στην χώρα που το γέννησε. Οι Stones που έτρεφαν μια τεράστια εμμονή με την «μαύρη» μουσική εκείνο το διάστημα ήξεραν πολύ καλά ποιος ήταν ο James Brown και τι μπορούσε να κάνει. Και ο Brown δεν ήταν καθόλου χαρούμενος που θα έπαιζε πριν από αυτούς. Τους θεωρούσε ερασιτέχνες. Αλλά ούτε και ο Mick Jagger που σκεφτόταν σοβαρά να μην βγει από το καμαρίνι του από το σοκ.
Έπαιξε χωρίς διακοπή τρία κομμάτια στην σειρά, τα Out of Sight”, “Prisoner of Love,” και το "Please, Please, Please”. Έκλεισε με το “Night Train". Το αποκορύφωμα ήταν το “Please, Please, Please” που έπεσε στα γόνατα του από την έξαψη και για πρώτη φορά έβαλε πάνω στην σκηνή την περίφημη κάπα όπως συνήθιζε να κάνει αργότερα στις συναυλίες του. Έλεγε γι' αυτό «Είναι μια πνευματική κατάσταση. Έχεις μπλεχτεί κάπου και δεν θέλεις να τα παρατήσεις. Αυτός είναι ο ορισμός της ψυχής. Το να μπλέκεις και να προσπαθούν να σε σταματήσουν και απλά να μην θέλεις να σταματήσεις. Η ιδέα της κάπας ήρθε αργότερα επειδή είναι καλό για το σόου.»
Στις αρχές της καριέρας τους, οι Stones δεν είχαν ακόμη την αυτοπεποίθηση και το σθένος πάνω στην σκηνή που θα αποκτούσαν αργότερα και ο Jagger θεωρήθηκε ένας αναιμικός περφόρμερ. Ο Marvin Gaye τον είχε πλησιάσει τότε και του είχε πει απλά να βγει στην σκηνή και να κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Ο Richards είχε δηλώσει για εκείνη την εμφάνιση τους ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας τους – το να βγουν να παίξουν μετά τον Brown δηλαδή. Δεν το ξέχασαν ποτέ και σήμερα ο Jagger είναι ένας από τους παραγωγούς του φιλμ “Get On up”. O Brown σίγουρα είχε μια πολυτάραχη ζωή. Ήταν βασανισμένος αλλά και βάναυσος χαρακτήρας ταυτόχρονα αλλά έβγαζε μια απόκοσμη ακτινοβολία πάνω στην σκηνή και αυτά τα 18 λεπτά στην τηλεόραση δείχνουν αυτό ακριβώς.
σχόλια