Ξέρω τι θα κάνεις φέτος το καλοκαίρι

Ξέρω τι θα κάνεις φέτος το καλοκαίρι Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Stupid Greg/ LIFO
0

Υποτίθεται ότι πρόκειται για την περίοδο της Μεγάλης Χαλάρωσης κι όμως είναι απίστευτο πόσο φορτισμένες με προσδοκίες και εμμονές είναι οι καλοκαιρινές διακοπές. Κι όμως την πατάμε κάθε χρόνο, επιρρεπείς στην ψευδαίσθηση ότι «φέτος θα τη δούμε αλλιώς και θα ξεκουραστούμε πραγματικά». Ως γνωστόν, «διώξε τη φύση σου κι αυτή θα επιστρέψει καλπάζοντας»…

Θα πάρεις άδεια αρχές Ιουλίου για να αποφύγεις τη συνεύρεση με όλη την πλέμπα (και τον Αύγουστο θα βαράς το κεφάλι σου στους τοίχους του διαμερίσματος, όσο κι αν προσπαθείς να δεις το απόκοσμο μαυσωλείο της άδειας και κωματώδους πρωτεύουσας με λογοτεχνικούς όρους).

Θα αγοράσεις καινούργια στολή διακοπών (μαγιό, βερμούδες κ.λπ.) casual, χαρωπής και ουδέτερης σημειολογίας (ώσπου να καταλάβεις ότι μόνο το μαύρο ταιριάζει με την ξινή ιδιοσυγκρασία σου).

 

Θα κολυμπάς περισσότερο και θα «σαπίζεις» λιγότερο (μέχρι τις πρώτες κράμπες).

 

Θα χρησιμοποιήσεις τις διακοπές για περισυλλογή και σημαντικές αποφάσεις για τη νέα σεζόν (πιο μάταιη διαδικασία ακόμα κι απ' το αντίστοιχο «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» την παραμονή της Πρωτοχρονιάς).

 

Θ' αφήσεις το κινητό στην Αθήνα (ναι, καλά...).

 

Θα επισκεφτείς το παλιό εξοχικό και θα συμφιλιωθείς με τους ηλικιωμένους και «μαλακωμένους» πλέον συντηρητικούς γείτονες, που σου την έσπαγαν όταν ήσουν πιτσιρικάς (το τριπ «τσαγιού και συμπάθειας» θα κρατήσει μέχρι ν' αρχίσουν να γκρινιάζουν για τους Αλβανούς που δεν τους επιτρέπουν να έχουν την πόρτα ξεκλείδωτη «όπως παλιά»).

 

Θα κόψεις το ξενύχτι, για να δεις τον ήλιο να ανατέλλει με τον πρώτο καφέ και όχι με την τελευταία μπίρα της ημέρας (και μετά θα ξεραθείς μέχρι το ηλιοβασίλεμα, στη θέα του οποίου, το βιολογικό σου ρολόι θα επανέλθει στους φυσιολογικούς του ρυθμούς).

 

Θα αποφύγεις να κλείσεις εγκαίρως εισιτήριο και δωμάτιο για να μην δεσμεύεσαι από το σύστημα τουριστικής εκμετάλλευσης (και μετά θα θυμηθείς ότι έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια από τότε που κοιμήθηκες τελευταία φορά στην παραλία).

 

Θα πας μόνος σου διακοπές, για να είσαι κύριος του εαυτού και των επιλογών σου (την τρίτη μέρα θα έχεις τη στάμπα του «κολλιτσίδα» σ' όλο το νησί).

 

Θα διαλύσεις τη σχέση σου, για να είσαι διαθέσιμος σε καλοκαιρινούς έρωτες (το βλέμμα του λιγούρη θα σε προδώσει και πάλι).

 

Θα πας στη Μύκονο μόνο για να πας επιτέλους στη Δήλο («έλα μωρέ κι αύριο μέρα είναι, δε θα πάνε πουθενά τ' αρχαία»).

 

Θα αφήσεις τα ακουστικά πίσω, για να ακούς τους «φυσικούς ήχους» στο μέρος που βρίσκεσαι (στο μεταξύ όμως την παλιά καντίνα την έχει πάρει local νεολαίος που βαράει μεσημεριάτικα λαϊκά).

 

Θα τρως ελαφρά και θα περιορίσεις την άναρχη μεζεδοκατάνυξη («ας μην την πιούμε όμως πάλι ξεροσφύρι τη ρακή»).

 

Θα ανέβεις επιτέλους ντάλα μεσημέρι στο μοναστήρι ψηλά στο βουνό ως άσκηση αυτόπειθαρχίας («του χρόνου, πρώτα ο θεός, οπωσδήποτε...»).

 

Θα διαβάσεις επιτέλους στ' αλήθεια κάποιο από τα «μεγάλα» βιβλία που λες ότι έχεις διαβάσει, αλλά το αναβάλλεις από την εφηβεία (μέχρι να δεις στον ύπνο σου τον Ρασκόλνικοφ μαυρισμένο με τάνγκα στη διπλανή σεζ λονγκ).

 

Θ' αφήσεις το κινητό στην Αθήνα (ναι, καλά...).

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 16.8.2018

Ταξίδια
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ