Μία ιδιαίτερα σπάνια ολική έκλειψη Σελήνης προσέφερε σήμερα ένα εντυπωσιακό θέαμα που ήταν ορατό από μεγάλο μέρος του πλανήτη.
Το θέαμα αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο επειδή συμπίπτουν τρία φαινόμενα ταυτόχρονα: η πανσέληνος, η υπέρ-Σελήνη (δηλαδή το φεγγάρι στο περίγειό του, στην κοντινότερη απόστασή του από τη Γη) και η ολική έκλειψη. Η προηγούμενη «ματωμένη υπερ-Σελήνη» είχε συμβεί στις 30 Δεκεμβρίου 1982 και ήταν ορατή τότε στην Ευρώπη, την Αφρική και τη δυτική Ασία.
Η έκλειψη είχε διάρκεια περίπου τρεισήμισι ώρες, και ήταν ορατή κυρίως από την κεντρική και ανατολική Ασία, την Ινδονησία και την Αυστραλία καθώς το φεγγάρι βρίσκεται, παράλληλα, στη δεύτερη κοντινότερη απόστασή του από τη Γη για όλο το 2018, μετά την κοντινότερη που είχε συμβεί την 1η Ιανουαρίου.
Στην Αθήνα η έκλειψη έφθασε στο αποκορύφωμά της, δηλαδή η Σελήνη βρέθηκε στο σημείο πιο κοντά στο κέντρο της σκιάς της Γης, περίπου στις 15:30, όταν το φεγγάρι βρισκόταν ακόμη κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα, καθώς ανατέλλει λίγο πριν τις 18:00. Αυτό είχε ως συνέπεια το φαινόμενο να μην είναι άμεσα ορατό στη χώρα μας. Παρόλα αυτά η θέα της υπερσελήνης δεν ήταν λιγότερο εντυπωσιακή και στην Ελλάδα.
Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Καλιφόρνια για να δουν τη Σελήνη να χάνεται, κρυμμένη από τη σκιά της Γης και μετά να επανεμφανίζεται κατακόκκινη, εξ ου και η ονομασία «ματωμένο φεγγάρι».
Ορισμένοι περίμεναν ακόμη και πέντε ώρες ελπίζοντας ότι θα βρουν μια καλή θέση στο αστεροσκοπείο Γκρίφιθ του Λος Άντζελες που άνοιξε τις πόρτες του στις 3.30 τα ξημερώματα, τοπική ώρα, για να υποδεχτεί περίπου 2.000 επισκέπτες.
Η έκλειψη ξεκίνησε περίπου 15 λεπτά αργότερα, καθώς μια μαύρη σκιά άρχισε να καλύπτει τη λευκή υπέρ-Σελήνη. Μια ώρα μετά, το φεγγάρι χάθηκε τελείως κι όταν επανεμφανίστηκε η επιφάνειά του είχε πάρει το χρώμα του χαλκού.
«Το κόκκινο χρώμα κατά τη διάρκεια μιας σεληνιακής έκλειψης είναι πολύ ιδιαίτερο, είναι ένα σπάνιο δώρο να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε ένα ματωμένο φεγγάρι», σχολίασε ο καθηγητής φυσικής Μπράιαν Ράτσφορντ. Η κόκκινη ή χάλκινη απόχρωση είναι ένα φυσικό φαινόμενο που οφείλεται στο φιλτράρισμα του ηλιακού φωτός από τη γήινη ατμόσφαιρα.
Σε αντίθεση με τις εκλείψεις Ηλίου, δεν χρειάζονται ειδικά γυαλιά για να παρακολουθήσει κανείς μια έκλειψη Σελήνης.
Το σπάνιο θέαμα ήταν ορατό από τη Βόρεια Αμερική, τη Ρωσία, την Ασία και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής στερήθηκε αυτό το «σόου» αφού τη στιγμή της έκλειψης το φεγγάρι δεν είχε ανατείλει ακόμη σε αυτές τις περιοχές: ήταν ακόμη μέρα.
Η NASA μετέδωσε live τις εικόνες από το εντυπωσιακό φαινόμενο.
Στη Βόρεια Αμερική, την Αλάσκα και τη Χαβάη κάτοικοι και επισκέπτες είδαν την έκλειψη λίγες ώρες πριν ξημερώσει. Στη Μέση Ανατολή, την Ασία, την ανατολική Ρωσία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, το φεγγάρι είχε μόλις ανατείλει.
Οι δύο επόμενες φορές που η ολική έκλειψη Σελήνης θα συμπέσει με τη δεύτερη πανσέληνο του ίδιου μήνα, θα είναι στις 31 Δεκεμβρίου 2028 (αλλά τότε δεν θα υπάρχει υπέρ-Σελήνη) και στις 31 Ιανουαρίου 2037.
σχόλια