Φεστιβάλ Αθηνών: Οι τυφλοί ποιητές του Ισλάμ, στίχοι κεντημένοι σε μετάξια

Φεστιβάλ Αθηνών: Οι τυφλοί ποιητές του Ισλάμ, στίχοι κεντημένοι σε μετάξια Facebook Twitter
Αναζητώντας τα ίχνη των προγόνων των μελών της ομάδας του, ο Λόουερς μιλά για μια Ευρώπη διαφορετικών εθνοτήτων, γλωσσών και πολιτιστικών καταβολών που δεν αφορά την πολυπολιτισμική Ευρώπη των τελευταίων δεκαετιών αλλά διατρέχει τη χιλιόχρονη ιστορία της.
0

Την άνοιξη του 2013 σουνίτες μαχητές από το συριακό παρακλάδι της Αλ Κάιντα (Jabhat al-Nusra) αποκεφάλισαν το άγαλμα του Σύρου Abu al 'ala al Ma'arri, του φημισμένου τυφλού ποιητή του 11ου αιώνα που οι ελευθερόφρονες ιδέες του θεωρούνται αιρετικές από τους φανατικούς ισλαμιστές.


Είναι ο ένας από τους δύο ποιητές που ενέπνευσαν την παράσταση «The blind poet» του Γιαν Λόουερς (γεν. 1957), ιθύνοντα νου της βελγικής Needcompany. H άλλη ήταν η περίφημη για την ομορφιά, την καλλιέργεια και τα ελεύθερα ήθη της Wallada bint al-Mustakfi από την Ανδαλουσία, κόρη του Μοχάμεντ Γ' του χαλιφάτου της Κόρδοβα. Ήταν ένας από τους τελευταίες χαλίφες των Ουμαγιάδων (ή Ομεϋάδων) που κατείχαν το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου από το 756 μ.Χ. έως και το 1031 μ.Χ.


Σε μια επίσκεψή στην Κόρδοβα ο Λόουερς συνέλαβε την ιδέα για μια παράσταση που θα αναφερόταν στο σκηνοθετημένο περιεχόμενο της επίσημης Ιστορίας με αφορμή τη σπουδαία πολιτιστική και καλλιτεχνική παράδοση της αραβικής, ισλαμικής Ισπανίας από τον 8ο αι. έως και τον 11ο αι., σε σύγκριση με την πρωτόγονη Ευρώπη της ίδιας περιόδου.


Τι σημαίνει αυτό; Γιατί η Ιστορία πάντα ψεύδεται και μας εξαπατά; Γιατί η Ιστορία γράφεται από τους νικητές. Από άνδρες. Από τους λίγους που επιβάλλουν στις μάζες τι να κάνουν.


Το Μεγάλο Τέμενος της Κόρδοβα, έκτασης 23.400 τ.μ., ήταν η αφορμή. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα που ξεκίνησε να οικοδομείται το 785 και πήρε την πλήρη μορφή του μέσα στους επόμενους δύο αιώνες. Καθώς χτίστηκε σε σημείο όπου υπήρχε ναός του Ιανού στα ρωμαϊκά χρόνια και στη συνέχεια, επί Βησιγότθων (γύρω στο 500), χριστιανικός ναός του Αγίου Βικεντίου, στη μορφή του εμπεριέχονται αρχιτεκτονικά/διακοσμητικά στοιχεία διαφορετικών πολιτισμών. Τα διπλά τόξα με τις 856 κολόνες (!), σε συνδυασμό με την πολυτέλεια της κατασκευής, κόβουν την ανάσα. Κι όμως, το 1523, στη μέση του Μεγάλου Τεμένους χτίστηκε με την άδεια του Καρόλου του Ε' καθεδρικός ναός!


«Αυτή η εκκλησία», γράφει ο Λόουερς, «φαντάζει μικρή και αρκούντως γελοία στη μέση της εξαιρετικά εκλεπτυσμένης ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Έμεινα κατάπληκτος από όλη αυτή την ιστορική κακοτεχνία.


Η Κόρδοβα ήταν η πρωτεύουσα της αραβικής Ισπανίας. Οι κάτοικοί της κυμαίνονταν από 300.000 έως και 1 εκατομμύριο. Οι γυναίκες κατείχαν θέσεις εξουσίας, μετέφραζαν Πλάτωνα και ο αθεϊσμός δεν ήταν σπάνιος. Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλές βιβλιοθήκες και περισσότερα από 600.000 βιβλία. Για να κατανοήσει κανείς το μέγεθος, την ίδια εποχή η μεγαλύτερη χριστιανική πόλη ήταν το Παρίσι, με 30.000 κατοίκους. Η μεγαλύτερη χριστιανική βιβλιοθήκη είχε 60.000 βιβλία και ο Καρλομάγνος ήταν αναλφάβητος.


Τι σημαίνει αυτό; Γιατί η Ιστορία πάντα ψεύδεται και μας εξαπατά; Γιατί η Ιστορία γράφεται από τους νικητές. Από άνδρες. Από τους λίγους που επιβάλλουν στις μάζες τι να κάνουν.

Φεστιβάλ Αθηνών: Οι τυφλοί ποιητές του Ισλάμ, στίχοι κεντημένοι σε μετάξια Facebook Twitter
Τελικά, σε ποιο βαθμό η Ιστορία που μαθαίνουμε βασίζεται σε ψέματα, τυχαίες συναντήσεις και αναμετρήσεις στη ροή των γεγονότων;» αναρωτιέται ο Λόουερς, αντιπαραθέτοντας ισχυρές άγνωστες γυναίκες και αδύναμους άνδρες με πανοπλία.


Στην Κόρδοβα του 11ου αι. οι γυναίκες ήταν ίσες με τους άνδρες – τουλάχιστον οι γυναίκες ισλαμικής καταγωγής. Οι χριστιανές τις θεωρούσαν υπερβολικά τολμηρές – επικίνδυνες. Η Κόρδοβα είναι μία μόνο από τις πολλές περιπτώσεις που η Ιστορία έρχεται και μας συναντά. Στην παράσταση "Blind Poet" επιχειρούμε ταξίδια στην Ιστορία μέσα από το οικογενειακό δέντρο των μελών Needcompany. Ψάχνοντας στο παρελθόν, διαπιστώσαμε ότι καθένας έχει κάποια σύνδεση ή ομοιότητα με τον άλλον. Ένας από τους μακρινούς μου προγόνους έφτιαχνε πανοπλίες και όπλα τον καιρό του Γοδεφρείδου του Μπουιγιόν και ακολούθησε τον στρατό του στην Α' Σταυροφορία. Διέσχισαν τη Γερμανία, όπου ένας πρόγονος της Γκρέις Έλεν Μπάρκι (σ.σ. μαζί με την οποία ίδρυσε τη Νeedcompany) τους υποδέχτηκε ως δήμαρχος.


Τελικά, σε ποιο βαθμό η Ιστορία που μαθαίνουμε βασίζεται σε ψέματα, τυχαίες συναντήσεις και αναμετρήσεις στη ροή των γεγονότων;» αναρωτιέται ο Λόουερς, αντιπαραθέτοντας ισχυρές άγνωστες γυναίκες και αδύναμους άνδρες με πανοπλία.
Στο σημείωμά του για το «Blind Ρoet», βέβαια, ξεχνά ότι η μεγαλύτερη χριστιανική πόλη του Μεσαίωνα ήταν η Κωνσταντινούπολη με περισσότερους από 1.000.000 κατοίκους – αλλά, ως γνωστόν, για τους Δυτικοευρωπαίους η Βυζαντινή Ιστορία δεν περιλαμβάνεται ακριβώς στην Ευρωπαϊκή... Κατά τα άλλα, ο προβληματισμός είναι πολύ κοντά στην «αγωνία» αρκετών δικών μας ιστορικών που τα τελευταία χρόνια σπεύδουν να αποκαταστήσουν τις μισές αλήθειες, τις αποκρύψεις, τα μυθεύματα της ελληνικής Ιστορίας, φαινόμενο οικείο στις επίσημες Ιστορίες όλων των χωρών του κόσμου.


Περαιτέρω, μέσω του ποιητή από τη Συρία και της ποιήτριας από την Ανδαλουσία αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές του ισλαμικού πολιτισμού σε μια εποχή που ο δυτικός κόσμος έχει βυθιστεί στην καχυποψία και στην εχθρότητα απέναντι σε ό,τι ακούει στη λέξη Ισλάμ. Οι σύγχρονοι φονταμενταλιστές και οι κτηνώδεις επιλογές τους έχουν επισκιάσει το θαύμα του ισλαμικού Χρυσού Αιώνα (8ος αι.-13ος αι.), όταν στα διάσπαρτα σε μια ευρύτατη γεωγραφική περιοχή χαλιφάτα (από την Ισπανία και το Μαρόκο μέχρι το Ιράν και το Πακιστάν) άνθησαν οι επιστήμες και οι τέχνες.


Αναζητώντας τα ίχνη των προγόνων των μελών της ομάδας του, ο Λόουερς μιλά για μια Ευρώπη διαφορετικών εθνοτήτων, γλωσσών και πολιτιστικών καταβολών που δεν αφορά την πολυπολιτισμική Ευρώπη των τελευταίων δεκαετιών αλλά διατρέχει τη χιλιόχρονη ιστορία της. Χίλια χρόνια πίσω υπάρχει ο Αμπού αλ 'αλά αλ Μα'αρί και η Βαλλιάντα μπιν αλ-Μουστακφί.


Ο πρώτος δεν είναι Ευρωπαίος αλλά οι ιδέες του ανήκουν στον Διαφωτισμό, 600 χρόνια πριν. Τυφλός από τα τέσσερά του, ο Αλ Μα'αρί (973-1057) σπούδασε στο Χαλέπι, στην Τρίπολη, στην Αντιόχεια. Έζησε για λίγο στη Βαγδάτη, όπου έγινε δημοφιλής για τα ποιήματά του, τα οποία ουδέποτε θέλησε να πουλήσει. Ήδη τότε είχε τραβήξει τον δικό του δρόμο, κρατώντας αποστάσεις από την παραδοσιακή στιχουργία ως προς τη δομή και το περιεχόμενο των ποιημάτων του. Γύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στα νότια του Χαλεπίου, κι έζησε ασκητικά ως τα 83 του. Είχε πάντα τη συμπαράσταση των φίλων του και των μαθητών που συνέρρεαν για τα μαθήματά του στην ποίηση και στη ρητορική. Ήταν χορτοφάγος και δεν παντρεύτηκε ποτέ.

H Βαλιάντα μπιν αλ-Μουστακφί (994 ή 1011-1091) υπήρξε μια σπάνια περίπτωση γυναίκας. Ο χαλίφης πατέρας της πέθανε νωρίς, αφήνοντάς της μεγάλη περιουσία που της επέτρεψε να ζήσει όπως ήθελε και να μην παντρευτεί ποτέ.


Ήταν πεσιμιστής και ελευθερόφρων. Αρνήθηκε να γράψει για σκηνές μάχης, ερωτικές ιστορίες και τα συναφή. Την αλήθεια στόχευσε, γνωρίζοντας, όπως έχει γράψει, ότι ο ποιητικός λόγος ακολουθεί συμβάσεις, άρα δεν μπορεί να την αποδώσει. Ρασιοναλιστής καθώς ήταν, έβαλε ενάντια στους κλειστούς ορίζοντες των ιερέων, είτε ήταν μουσουλμάνοι, είτε εβραίοι, είτε χριστιανοί, και καταδίκασε την εκμετάλλευση της πίστης των ανθρώπων προκειμένου κάποιοι να αποκτούν εξουσία και πλούτη.

H Βαλιάντα μπιν αλ-Μουστακφί (994 ή 1011-1091) υπήρξε μια σπάνια περίπτωση γυναίκας. Ο χαλίφης πατέρας της πέθανε νωρίς, αφήνοντάς της μεγάλη περιουσία που της επέτρεψε να ζήσει όπως ήθελε και να μην παντρευτεί ποτέ. Πανέμορφη και πολύ καλλιεργημένη, διατηρούσε ένα διάσημο σαλόνι στο οποίο έβρισκαν καταφύγιο όλοι οι σημαντικοί καλλιτέχνες και συγγραφείς της Κόρδοβα, μια εποχή που τέχνες και γράμματα ανθούσαν.


Το ποιητικό ταλέντο της ήταν απ' όλους αναγνωρισμένο. Ερωτευμένη με τον ποιητή Ibn Zaydun, έγραψε διάφορα ποιήματα στα οποία αποτυπώνει τα αισθήματά της, μερικά καυστικού περιεχόμενου που εκφράζουν ζήλια και θυμό, άλλα με διάθεση νοσταλγίας και επιθυμία επανασύνδεσης. Η ερωτική αυτοδιάθεσή της και ο τρόπος που διήγε τον βίο της (π.χ. φορούσε διαφανείς τουνίκ πάνω στις οποίες κεντούσε στίχους της) είχαν προκαλέσει την αντίδραση των μουλάδων που τη χαρακτήριζαν διεφθαρμένη, αλλά είχε σημαντικούς φίλους που υπεράσπισαν, όποτε χρειάστηκε, την τιμή της. Ένας απ' αυτούς ήταν ο βεζίρης Ibn Abdús, πολιτικός αντίπαλος του εραστή της, Ibn Zaydun (ο βεζίρης τού πήρε την περιουσία και τον εξόρισε). Η Βαλιάντα μετακόμισε στο παλάτι του και έζησε μαζί του μέχρι το τέλος.


Απίθανες ιστορίες από τις οποίες ίχνη μόνο υπάρχουν στη μεταμοντερνιστική παράσταση της Νeedcopmany που έκανε πρεμιέρα τον Μάιο του 2015 στο Kunstenfestival. Το εντυπωσιακό αποτέλεσμα οφείλει πολλά στη μουσική του Maarten Seghers και στους εκπληκτικούς περφόρμερ που συμμετέχουν.

Ιnfo:
Jan Lauwers & Needcompany
The blind poet

Πειραιώς 260, Δ
28-29 Ιουνίου 2016
21:00

εισιτήρια: €5-25

Η παράσταση είναι πολύγλωσση, με ελληνικούς υπέρτιτλους.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ