Ο Michel Houellebecq ετοιμάζεται να σοκάρει και πάλι την κοινή γνώμη

Ο Michel Houellebecq ετοιμάζεται να σοκάρει και πάλι την κοινή γνώμη Facebook Twitter
Οι επισκέπτες της έκθεσης που ετοιμάζει αυτό το καλοκαίρι ο Houellebecq θα έχουν την ευκαιρία, κυριολεκτικά, να δουν το μυαλό και την καρδιά του, να μπουν στον κόσμο των έμμονων ιδεών του συγγραφέα, ο οποίος φημίζεται για τις προβοκατόρικες θέσεις και απόψεις του
4

 

Πολυβραβευμένος, προκλητικός, κάποτε στα όρια της δυσφορίας, ο Γάλλος λογοτέχνης Michel Houellebecq ετοιμάζεται και πάλι να κάνει αισθητή την παρουσία του φέτος το καλοκαίρι, αυτή τη φορά, όμως, όχι μέσα από τις προβοκατόρικες σελίδες κάποιου βιβλίου του, αλλά μέσα από δύο εκθέσεις, στη Ζυρίχη και στο Παρίσι. Το πρώτο «χτύπημα» του θα σημειωθεί στο πλαίσιο της έκθεσης Manifesta 11 στη Ζυρίχη (11 Ιουνίου – 18 Σεπτεμβρίου), με ένα διαφορετικό project που στόχο έχει και πάλι να προβοκάρει και να συζητηθεί. Το δεύτερο του «χτύπημα» θα σημειωθεί μέσα από μία έκθεση στο Παρίσι, επίσης μέσα στο καλοκαίρι.

Τι περιλαμβάνει το όλο project; Σε συνεργασία με τον γερμανό καλλιτέχνη Christian Jankowski, ο οποίος θα επιμελείται του όλου εγχειρήματος, ο συγγραφέας θα υποβληθεί σε μία ιατρική εξέταση από τον Henry Perschak, γιατρό της κλινικής Hirslanden στη Ζυρίχη. Γιατί; Διότι, ο Houellebecq τρέφει μεγάλο ενδιαφέρον για την αισθητική της ιατρικής και αυτός ήταν ο λόγος που δέχθηκε να παρουσιαστούν στην έκθεση x-ray... πορτρέτα του εγκεφάλου του, καθώς και ηχογραφημένοι ήχοι, καθώς και βίντεο της καρδιακής του λειτουργίας, επιχειρώντας με αυτόν το πρωτοποριακό – και σίγουρα παράτολμο θέαμα – να απαντήσει στο αιώνιο ερώτημα: «Ποιό είναι το τίμημα της καλής υγείας;».

Με λίγα λόγια είναι μία έκθεση, στην οποία ο συγγραφέας πρωταγωνιστεί, αυτή τη φορά μέσω των φωτογραφιών, των φιλμ και των εμμονικών ιδεών του, μέσα από μία πραγματική βουτιά μέσα σ' αυτές.

Στο ευρύτερο project, υπό τον τίτλο «Τι κάνουν οι άνθρωποι για τα λεφτά;», συμμετέχει και η διάσημη Μεξικανή φωτογράφος Teresa Margolles, ενώ την πρόκληση του εγχειρήματος αποδέχθηκε και ο Καταλανός καλλιτέχνης, Carles Congost. Και οι δυο τους εστιάζουν στον επαγγελματικό προσανατολισμό ανθρώπων – από πυροσβέστες μέχρι πορνοστάρ – επιχειρώντας να εισδύσουν στον κόσμο εμμονών του συγγραφέα. Με λίγα λόγια είναι μία έκθεση, στην οποία ο συγγραφέας πρωταγωνιστεί, αυτή τη φορά μέσω των φωτογραφιών, των φιλμ και των εμμονικών ιδεών του, μέσα από μία πραγματική βουτιά μέσα σ' αυτές.

Ας υπενθυμιστεί, ότι ο Houellebecq φημίζεται για τα προκλητικά γραπτά, τις δηλώσεις και την εν γένει συμπεριφορά του. Πέρσι, το μυθιστόρημα του, «Η υποταγή», στο οποίο παρουσίαζε το Παρίσι του 2022 να εξουσιάζεται από έναν μουσουλμάνο πρόεδρο είχε προκαλέσει σάλο. Ακολούθησε ένα σκίτσο στο Charlie Hebdo, που τον παρουσίαζε ως προφήτη, ακριβώς λόγω αυτού του βιβλίου και την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το περιοδικό με αυτό το εξώφυλλο, σημειώθηκε και η ένοπλη τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού...

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια
ειναι αδικο να αναφερεται οτι ο Ουελμπεκ προκαλει σοκ με τις δηλωσεις του. Δεν ειναι η Καρντασιαν η οποιοσδηποτε αλλος μαιντανος.Και κυριως στην πραγματικοτητα δεν προκαλει σοκ με τις ιδιες τις δηλωσεις του.Προκαλει σοκ με τα βιβλια του, που δεν καταλαβαινουν μια απο πολιτικη ορθοτητα, δεν χαριζονται στη κενη υπερκαταναλωτικη Δυση που το μονο που την ενδιαφερει ειναι να φαει το κοσμο και τον εαυτο της, πολύ περισσοτερο δεν χαριζεται στους μεταμοντερνους του συρμου - ταυτιζοντας τους με αυτο το κενο νοηματος οραμα της hyperconsumerist Δυσης, αλλά και ακομα δεν χαριζεται σε αυτο που υπαρχει εξω απο την Δυση, αυτη τη στιγμη, το οποιο σε ορισμενες περιπτωσεις ταυτιζεται με τον Μεσαιωνα.Με λιγα λογια δεν χαριζει τιποτα σε κανενα και για αυτο "προκαλει". ολους τους εν δυναμει καθεστωτικους υπερασπιστες του έργου του τους εχει καψει. Ειναι πεσιμιστης και αυτο δεν αρεσει στους institutionalized οργανικους "διανοουμενους".Ισως να ειναι η Κασσανδρα του μέλλοντος που ερχεται.ΥΓ. Για καποιον που δεν τον εχει διαβασει η ιστορια με τις ιατρικες εξετασεις ίσως αποτελει κενο performance. ωστοσο ασχολειται σε ολο τους το εργο με την φυση του ανθρωπινου σωματος, και τι μας κανει ανθρωπους, και τι τιμημα ειμαστε διατεθειμενοι να πληρωσουμε για την αθανασια.
Διάβασα το Elementary Particles στα αγγλικά και το βρήκα συγλονιστικό. Είναι φοβερό πώς πραγματεύεται την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους (όσο μεγαλεπίβολο ή τετριμμένο κι αν ακούγεται, το κάνει με φοβερό τρόπο χωρίς να το καταλαβαίνεις). Το διάβασα όταν είχε αρχίσει και το ενδιαφέρον μου για την κβαντομηχανική και νομίζω είναι φοβερή η κατανόηση που έχει για την επιστήμη, αλλά και ο τρόπος που παρουσιάζεται. Με έπιανε απόγνωση κάθε τόσο για τον κυνισμό του, μέχρι που συνέβαινε ή έγραφε κάτι που έδειχνε πως η αγάπη παραμένει "driving force" στον άνθρωπο, ακόμα και στους τελείως παραιτημένους χαρακτήρες του. Θέλω να διαβάσω κι άλλα, μου έχουν πει αντίστοιχες εντυπώσεις για το Ο χάρτης και η επικράτεια.
Διάβασα το Elementary Particles στα αγγλικά και το βρήκα συγλονιστικό. Είναι φοβερό πώς πραγματεύεται την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους (όσο μεγαλεπίβολο ή τετριμμένο κι αν ακούγεται, το κάνει με φοβερό τρόπο χωρίς να το καταλαβαίνεις). Το διάβασα όταν είχε αρχίσει και το ενδιαφέρον μου για την κβαντομηχανική και νομίζω είναι φοβερή η κατανόηση που έχει για την επιστήμη, αλλά και ο τρόπος που παρουσιάζεται. Με έπιανε απόγνωση κάθε τόσο για τον κυνισμό του, μέχρι που συνέβαινε ή έγραφε κάτι που έδειχνε πως η αγάπη παραμένει "driving force" στον άνθρωπο, ακόμα και στους τελείως παραιτημένους χαρακτήρες του. Θέλω να διαβάσω κι άλλα, μου έχουν πει αντίστοιχες εντυπώσεις για το Ο χάρτης και η επικράτεια.