Το ραντεβού για την αναχώρηση από το ξενοδοχείο ήταν στις 12 το πρωί. Η πτήση μας έφευγε στις 2 για το Νατάλ, την πόλη στη βόρεια Βραζιλία όπου λέγεται ότι έχει την καλύτερη ατμόσφαιρα στον κόσμο και που φημίζεται για τους αμμόλοφούς της.
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και το ταξίδι μας ήρεμο.
Αφού φτάσαμε στο Νατάλ, μας περίμενε το πούλμαν που θα μας πήγαινε στο γήπεδο. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής η ίδια εικόνα πέρναγε για άλλη μια φορά από τα μάτια μου. Κοντά στο αεροδρόμιο φτωχογειτονιές και φαβέλες με ανθρώπους που μπορεί να είχαν κρεμασμένη μια σημαία της Βραζιλίας στην πόρτα τους, αλλά που η καθημερινότητά τους δεν τους επιτρέπει να ασχοληθούν με το παγκόσμιο κύπελλο.
Όσο έφτανες προς το κέντρο, οι ουρανοξύστες και οι ακριβές συνοικίες έκαναν την εμφάνισή τους. Μετά από 1 ώρα διαδρομή φτάσαμε στο γήπεδο. Η ώρα ήταν 5 το απόγευμα και είχαμε 2 ώρες μπροστά μας μέχρι την έναρξη.
Δεν μπήκα στο γήπεδο, ήθελα να νιώσω το κλίμα του Μουντιάλ. Δυνατές μουσικές, μπύρα και πολλές εκδηλώσεις στον προαύλιο χώρο του γηπέδου. Για άλλη μια φορά φίλαθλοι από όλο τον κόσμο είχαν έρθει να δουν το παιχνίδι της εθνικής. Ολλανδοί, Ελβετοί, Βραζιλιάνοι, Γερμανοί και βέβαια οι χιλιάδες Ιάπωνες που ήταν ντυμένοι με διάφορες στολές και καπέλα.
Πηγαίνοντας προς τη θύρα είδα Έλληνες από την Κατερίνη, τη Θεσσαλονίκη και μίλησα με άλλους από Πειραιά, Χαλκίδα και πολλά άλλα μέρη. Είχαμε όλοι την ελπίδα ότι θα δούμε κάτι καλό από την εθνική σήμερα.
H θέση μου ήταν λίγο πιο πάνω από τον πάγκο της εθνικής. Τα έβλεπα όλα από κοντά. Ξαφνικά άρχισαν να μπαίνουν οι Έλληνες φίλαθλοι και ο γαλανόλευκος φάρος. Μαζεύτηκαν όλοι πίσω από το τέρμα. Όποιος έμπαινε τον φώναζαν να πάει να κάτσει εκεί. Τότε ένοιωσα κάτι περίεργο. Είπα από μέσα μου: θα πάω και εγώ εκεί, θέλω να είμαι ανάμεσά τους και να νοιώσω τον παλμό της εξέδρας. Πήδηξα κάγκελα, διαζώματα, κρύφτηκα από τους ελεγκτές εισιτηρίων και τελικά έφτασα στη θύρα. Τα συναισθήματα μοναδικά. Τύμπανα, συνθήματα, βαμμένοι Έλληνες φίλαθλοι και εγώ να χοροπηδάω ανάμεσά τους!
Έτσι πέρασαν 90 λεπτά και παρά την αποβολή του Κατσουράνη, καταφέραμε να κρατήσουμε το 0-0. Έγινε το πρώτο βήμα. Όλα θα κριθούν στο ματς με την Ακτή σε 5 μέρες.
Θα είμαστε και στην Φορταλέζα για να πανηγυρίσουμε τη μεγάλη πρόκριση.
Για περισσότερες ανταποκρίσεις από τους αγώνες της Εθνικής στο Mundial πατήστε εδώ
