Έχουν περάσει περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες από τότε που άνοιξε στην Αθήνα το Athenaeum InterContinental, που υπέγραφαν οι αρχιτέκτονες Ιάσων Ρίζος και Σωτήρης Κουκής. Ήταν το πρώτο ξενοδοχείο που φιλοξένησε περίπου 350 έργα σύγχρονης τέχνης, τα οποία δεν είχαν ενιαίο θεματικό χαρακτήρα αλλά αποτελούσαν μια επιλεκτική επισκόπηση της ελληνικής παραγωγής από τη συλλογή του Δάκη Ιωάννου.
Η «Μεγάλη Μπλε Φιγούρα» του Γιώργου Λάππα που υποδέχεται τους επισκέπτες στην είσοδο, η «Ηλεκτρομαγνητική Σφαίρα» του Takis, η «Γέννηση της Αφροδίτης» της Μαρίνας Καρέλλα, το «Άτιτλο» του Νίκου Αλεξίου, όπως και έργα της Διοχάντης, του Γιώργου Μεράντζα, της Ελένης Χριστοδούλου, ανάμεσα σε άλλα, προσδιορίζουν τη μοναδική ταυτότητα του ξενοδοχείου από την πρώτη ημέρα που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό.
«Είχαμε την ιδέα να προσφέρουμε μια οπτική και αισθητική εμπειρία στους επισκέπτες μας, μένοντας πιστοί στη δέσμευση να στηρίξουμε τη δημιουργικότητα και το καλλιτεχνικό ταλέντο γενικότερα», είχε πει ο Δάκης Ιωάννου.
Τα έργα σύγχρονης τέχνης στα ξενοδοχεία δημιουργούν μέσα από την ξεχωριστή τους ταυτότητα ένα διαφορετικό, τολμηρό, αυθεντικό κράμα, που εμπλουτίζει την εμπειρία των επισκεπτών, οι οποίοι συναντούν σύγχρονη τέχνη σε χώρους απρόσμενους, αφού δεν έχουν την ευκαιρία πολλές φορές να την ανακαλύψουν εξαιτίας της σύντομης διαμονής τους στην πόλη.
Ο Ιωάννου ήταν αυτός που ανακατασκεύασε ριζικά το ιστορικό ξενοδοχείο Semiramis στο Κεφαλάρι, μετατρέποντάς το στο πρώτο design hotel της Ελλάδας, με τον παγκοσμίου κύρους σχεδιαστή βιομηχανικών προϊόντων Karim Rashid να υπογράφει το τολμηρό design των χώρων, τους οποίους κόσμησε με έργα σύγχρονης τέχνης από τη συλλογή του, που περιλαμβάνει καλλιτέχνες όπως οι Tim Noble και Sue Webster, Kurt Kauper, Vanessa Beecroft.
Αργότερα, θα ανακαινίσει ένα παλιό αθηναϊκό ξενοδοχείο στην οδό Φιλελλήνων που θα το ονομάσει NEW Hotel –το έργο της ανακαίνισης φέρει την υπογραφή των Fernando & Humberto Campana–, παρουσιάζοντας έναν συνδυασμό του παλιού και του νέου με έργα τέχνης από Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες, όπως οι Douglas Gordon, Jenny Holzer, Barbara Kruger, Jeff Koons, Όλγα Μηλιαρέση-Φωκά, Ραλλού Παναγιώτου, Κώστας Σαχπάζης, Αλίκη Παναγιωτοπούλου κ.ά., και έπιπλα που έχουν αναδημιουργηθεί μέσα από παλιά, εγκαταλελειμμένα κομμάτια επίπλων που υπήρχαν στο αρχικό κτίριο, κάνοντας τους επισκέπτες να αισθάνονται ότι βρίσκονται μέσα σε μια μεγάλη εικαστική εγκατάσταση.
Τα έργα σύγχρονης τέχνης στα ξενοδοχεία δημιουργούν μέσα από την ξεχωριστή τους ταυτότητα ένα διαφορετικό, τολμηρό, αυθεντικό κράμα, που εμπλουτίζει την εμπειρία των επισκεπτών, οι οποίοι συναντούν σύγχρονη τέχνη σε χώρους απρόσμενους, αφού δεν έχουν την ευκαιρία πολλές φορές να την ανακαλύψουν εξαιτίας της σύντομης διαμονής τους στην πόλη.
Είναι μια γέφυρα ανάμεσα στην οπτική εμπειρία που έχουν αποκομίσει θαυμάζοντας τις αθηναϊκές αρχαιότητες και σε μια πόλη στην οποία η σύγχρονη τέχνη είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ζωντάνιας και της ενέργειάς της. Δεν είναι πολλά τα χρόνια που η Αθήνα έγινε, από στάση για τα νησιά, προορισμός· αυτό δημιούργησε την επιθυμία και έδωσε την ευκαιρία στους ανθρώπους που άνοιξαν νέες ξενοδοχειακές μονάδες να εμπλουτίσουν τη σχέση τους με τους φιλοξενούμενους στους χώρους τους με μια εικαστική εμπειρία.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και το Perianth της Αναστασίας Σγουμποπούλου, που οφείλει το όνομά του στον Ευθύμη Φιλίππου. Πρόκειται για ένα επιβλητικό κτίριο στην πλατεία Αγίας Ειρήνης που ανήκει στο μοντέρνο κύμα της αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου. Οι αρχιτέκτονες του K-studio εμπνεύστηκαν από την ιστορία και τον χαρακτήρα του αρχικού κτιρίου και σχεδίασαν παράλληλα τα μίνιμαλ έπιπλα του χώρου, στον οποίο η σύγχρονη ελληνική τέχνη είναι πανταχού παρούσα.
Το Perianth έχει τη δική του συλλογή έργων τέχνης, και η ιδιοκτήτριά του, που έχει σπουδάσει Ιστορία Τέχνης, θέλει να φέρει σε επαφή τους φιλοξενούμενους του ξενοδοχείου με έργα τέχνης, κάποια από τα οποία είναι commissions και άλλα εκπροσωπούν τη σύγχρονη εικαστική σκηνή. Μία φορά τον χρόνο, μια εικαστική δράση, η παρουσίαση νέων καλλιτεχνών σε επιμέλεια Γιώργου Μπεκιράκη, «καταλαμβάνει» το δωμάτιο 505 του ξενοδοχείου, φέροντας σε επαφή τον χώρο με φιλότεχνους που έχουν την ευκαιρία να περιηγηθούν στους διαδρόμους και να απολαύσουν δημιουργίες σύγχρονων Ελλήνων και Κύπριων καλλιτεχνών οι οποίες είναι τοποθετημένες σε αναπάντεχες θέσεις.
Η συλλογή του Perianth χαρτογραφεί τη σύγχρονη ελληνική και κυπριακή τέχνη, συστήνοντάς τη στον ξένο επισκέπτη, και περιλαμβάνει 80 και πλέον έργα. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η πρόταση της Αναστασίας Σγουμποπούλου να φέρει στο προσκήνιο ονόματα σημαντικών καλλιτεχνών της παλιότερης γενιάς –κυρίως γυναικών–, όπως οι Χρύσα Ρωμανού, Ελένη Βερναδάκη, Γαβριέλλα Σίμωση, Μπία Ντάβου, Ρένα Παπασπύρου, Ναυσικά Πάστρα, Σύλια Δασκοπούλου, σε συνομιλία με νεότερους καλλιτέχνες, όπως ο Ανδρέας Αγγελιδάκης, ο Antonakis, ο Γιάννης Βαρελάς, η Ραλλού Παναγιώτου, η Λητώ Κάττου, ο Απόστολος Γεωργίου, η Γεωργία Σαγρή, ο Θανάσης Τότσικας, η Ίρις Τουλιάτου, η Μαρίνα Ξενοφώντος κ.ά.
Το παλιό Phoenix στη Γλυφάδα έγινε Ace Hotel & Swim Club Athens και το φιλόδοξα επιμελημένο καλλιτεχνικό πρόγραμμά του είναι μια συνεργασία μεταξύ του Atelier Ace και του ciguë, με την υποστήριξη του Matthieu Prat καθώς και της Αλίκης Λαμπροπούλου σε συνεργασία με το Mare Studio. Το πρόγραμμα τέχνης εμβαθύνει στη σύγχρονη αθηναϊκή καλλιτεχνική σκηνή με όλη της τη ζωντάνια, την προκλητική ειλικρίνεια και την τραχιά φαντασία. Φέρνοντας βασικούς παράγοντες του σύγχρονου αθηναϊκού καλλιτεχνικού τοπίου κάτω από μία στέγη, η συλλογή περιλαμβάνει 18 καλλιτέχνες που εργάζονται σε διάφορους κλάδους, παρουσιάζοντας μια πολύχρωμη διατομή έργων γλυπτικής, τοιχογραφίας, ταπισερί, φωτογραφίας, ζωγραφικής και σχεδίου.
Ο Matthieu Prat επικεντρώθηκε κυρίως στους δημόσιους χώρους, ενώ η Αλίκη Λαμπροπούλου επιμελήθηκε τα δωμάτια. Στις προσόψεις του κτιρίου υπάρχουν τοιχογραφίες της Claire Manent και του Πάνου Προφήτη. Μια ταπισερί των Callas, μια vintage μεταξοτυπία της Χρύσας στο λόμπι, η μαρμάρινη ρεσεψιόν του Ηλία Λέφα, εκτυπώσεις έργων του Αλέκου Φασιανού στα δωμάτια, έργα του Αριστείδη Λάππα στις σουίτες, ανάμεσα σε άλλα, δημιουργούν ένα εντυπωσιακό μείγμα δημιουργικής έκφρασης και τοπικής κουλτούρας, καθιστώντας το Ace μια ζωντανή αντανάκλαση του περιβάλλοντός του και έναν φόρο τιμής στην αισθητική της Αθήνας.
Για σχεδόν 60 χρόνια, το Hilton Athens, ένα τοπόσημο της πόλης που αντιπροσώπευε την αισιοδοξία της εποχής του, σχεδιασμένο από τους αρχιτέκτονες Εμμανουήλ Βουρέκα, Προκόπη Βασιλειάδη, Αντώνη Γεωργιάδη και Σπύρο Στάικο, σηματοδότησε την είσοδο της Ελλάδας στην παγκόσμια αγορά του πολυτελούς τουρισμού, αποτελώντας το κατεξοχήν σύμβολο της μεταπολεμικής ανάπτυξης. Ως σύμβολο του μοντερνισμού, με τις εμβληματικές συνθέσεις του Γιάννη Μόραλη στις προσόψεις του, αλλά και ως τόπος που στέγασε την πρώτη γκαλερί τέχνης σε περιβάλλον φιλοξενίας, δημιούργησε μια μοναδική και ανεκτίμητη κληρονομιά.
Στο ανακαινισμένο Hilton, που ονομάζεται πλέον The Ilisian, άρχισε να λειτουργεί το House of Nynn, «η πρώτη σύγχρονη λέσχη στην καρδιά της Αθήνας», όπως περιγράφεται ο νέος χώρος που φιλοδοξεί να εισαγάγει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής στην αστική καθημερινότητα, συνδυάζοντας τη γαστρονομία, την ευεξία, τον πολιτισμό και τον σύγχρονο σχεδιασμό υπό το πρίσμα της ευζωίας. Το Mare Studio επιμελήθηκε και ανέθεσε τη δημιουργία έργων στον χώρο. Η χειροποίητη, κεντημένη ταπισερί, ερμηνεία του έργου του Κωστή Βελώνη «Η μεγάλη λάμψη στον ουρανό» («Falling Star– Ensisheim»), που έχει εκτελεστεί από τη Ριζάρειο Σχολή Χειροτεχνίας στο Μονοδένδρι, δεσπόζει στον χώρο του εστιατορίου-μπαρ.
Σε μια βιβλιοθήκη εκτίθεται μια συλλογή 27 κεραμικών κομματιών, παρουσιάζοντας το έργο 15 σύγχρονων Ελλήνων τεχνιτών, που στοχεύει να αφηγηθεί την ιστορία της κεραμικής παράδοσης της Ελλάδας. Ανάμεσα σε άλλα, συναντάμε το έργο του Ανδρέα Αγγελιδάκη «Memorabilia from Another Dimension», του Δημήτρη Γκέτση «Trying to hear your whispers», μια σύνθεση έργων του Κώστα Κουλεντιανού, έργα του Τάκι και της Χρύσας από τη συλλογή της Ιονικής, ενώ ο χώρος του co-working gallery συγκεντρώνει έργα μοντέρνων και σύγχρονων καλλιτεχνών που εξερευνούν την πόλη ως ζωντανό οργανισμό, όπως των Παντελή Χανδρή, Μάριου Πράσσινου, Διονύση Χριστοφιλλογιάννη, Χριστίνας Μήτρεντσε, Βασιλικής Γκαβαισέ, Χρυσάνθης Κουμιανάκη, Νάνας Σαχίνη.
Ο χώρος μεταμορφώνεται σε «ζωντανό» αρχείο καλλιτεχνών (index), προσκαλώντας τους επισκέπτες να ανακαλύψουν διαφορετικούς καλλιτέχνες και πρακτικές μέσα από ένα πολυφωνικό σύνολο που διαρκώς θα αναπτύσσεται. Κάθε έργο λειτουργεί σαν ένα μικρό «παράθυρο» στον κόσμο του δημιουργού και της εποχής του.
Το νέο ειδικό τεύχος ADM The Urban Issue της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.
