Οι Green Day σπάνε όλα τα κλισέ μιας ροκ συναυλίας

Οι Green Day σπάνε όλα τα κλισέ μιας ροκ συναυλίας Facebook Twitter
To πιο σοκαριστικό στοιχείο της βραδιάς είναι η απίστευτη φωνή του Billie Joe Armstrong, ο οποίος αποδεικνύεται ένας χαρισματικός και αεικίνητος frontman. Φωτ.: @paranoidtrooper/ Instagram
0


Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΖΕΣΤΗ κάπως μας τα χάλασε χθες στο ΟΑΚΑ, στο οποίο έφτασα κάπως καθυστερημένα, με αποτέλεσμα να χάσω όλα τα support act. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πάει γι’ αυτά. Αν μια συναυλία δεν ήθελα να χάσω το φετινό καλοκαίρι, αυτή ήταν των Green Day, με διαφορά.

Δεν ήμουν ποτέ καμιά ιδιαίτερη φαν του ροκ τρίο από την Καλιφόρνια. Το τρίτο τους άλμπουμ, το «Dookie», ένας δίσκος που αναβίωνε το πανκ με ποπ τρόπο σε μια εποχή στην οποία μεσουρανούσε το grunge, πρωτοβγήκε το 1994. Ή σου άρεσε ή δεν σου άρεσε, το δεύτερο ήταν πιο πιθανό αν ήσουν ακόμη κολλημένος με παλιότερες, πιο ορίτζιναλ εποχές και την αλήθεια που κρύβεται στους Sex Pistols – όπως διαπιστώσαμε μερικές δεκαετίες αργότερα, αυτό ήταν μέγα λάθος. Έκανε πάντως επιτυχία εξαιτίας του «Basket Case», ενός πανκ ύμνου για τις κρίσεις πανικού και το άγχος∙ λίγα κομμάτια αγγίζουν το θέμα της ψυχικής υγείας όπως το συγκεκριμένο.  

Το σετ τους ήταν απίστευτα σφιχτό και καθόλου βαρετό. Κράτησε μιάμιση ώρα και κάπου στη μέση απέτισαν φόρο τιμής στον Ozzy Osbourne, παίζοντας για λίγα λεπτά το intro του «Iron Man».

Δέκα χρόνια αργότερα και μετά από κάμποσα άλμπουμ στη δισκογραφία τους, το 2004 κυκλοφόρησαν το «American Idiot» και τότε τους «ανακάλυψα» προσωπικά. Το «American Idiot» ήταν ένα κόνσεπτ άλμπουμ, μια φορτισμένη ροκ όπερα που αποτύπωνε την παράνοια τής μετά την 11η Σεπτεμβρίου εποχής. Το γκρουπ ασκούσε δριμύτατη κριτική στην πολιτική του Μπους και στην αμερικανική κοινωνία γενικότερα.

Green Day - American Idiot [Official Music Video]

Το ομώνυμο κομμάτι παραμένει ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα τραγούδια διαμαρτυρίας, καυτηριάζοντας τον εθνικισμό και τον τρόμο που έσπερναν τα αμερικανικά media τότε, κάτι που δεν φαίνεται να έχει αλλάξει μέχρι σήμερα – γι’ αυτό θα είναι για πάντα επίκαιρο. Ειδικά όταν ακούς τον Billie Joe Armstrong να αλλάζει με άνεση τους στίχους επί σκηνής και να τραγουδάει «I am not part of a MAGA agenda» αντί για τη λέξη «redneck» που ήταν η κύρια έμπνευσή του όταν το έγραφε.

Με το συγκεκριμένο κομμάτι άνοιξαν τη βραδιά στο ΟΑΚΑ, μπροστά σε ένα πλήθος που έκανε ουρές για μια κρύα μπίρα αλλά με τις πρώτες νότες εξαφανίστηκε σε δευτερόλεπτα από τα μπαρ για να πάει όσο πιο κοντά στη σκηνή μπορούσε. Είχαν προηγηθεί, βέβαια, το «Bohemian Rhapsody» των Queen και το «Blitzkrieg Bop» των Ramones με έναν ροζ κούνελο –τον Drunk Bunny– να ανεβαίνει στη σκηνή και να χορεύει. Μετά το «American Idiot» ήρθε το «Holiday», με τον Armstrong να ψέλνει «No War». Είπαν δύο από τα μεγαλύτερά τους χιτ στην αρχή της συναυλίας, πράγμα που σε έκανε να αναρωτιέσαι πώς θα κλείσουν. Το σετ τους ήταν απίστευτα σφιχτό και καθόλου βαρετό. Κράτησε μιάμιση ώρα και κάπου στη μέση απέτισαν φόρο τιμής στον Ozzy Osbourne, παίζοντας για λίγα λεπτά το intro του «Iron Man».

To πιο σοκαριστικό στοιχείο της βραδιάς, εκτός από την πιτσιρικαρία που έχει μαζευτεί –δεν περίμενα να έχουν τόσο νεαρό κοινό−, είναι η απίστευτη φωνή του Billie Joe Armstrong, ο οποίος αποδεικνύεται ένας χαρισματικός και αεικίνητος frontman. Ο τρόπος με τον οποίο ξεσηκώνει τον κόσμο είναι αντικείμενο για μελέτη. Σε κάποια φάση παίρνει μια ελληνική σημαία, την ανεμίζει και μετά τη φοράει σαν κασκόλ. Ο τύπος είναι απίθανος.

Οι Green Day σπάνε όλα τα κλισέ μιας ροκ συναυλίας Facebook Twitter
Σε κάποια φάση παίρνει μια ελληνική σημαία, την ανεμίζει και μετά τη φοράει σαν κασκόλ. Ο τύπος είναι απίθανος. Φωτ.: @paranoidtrooper/ Instagram

Ο χρόνος βέβαια φαίνεται περισσότερο πάνω στον Mike Dirnt, με το μοναδικό στυλ παιξίματος, και ειδικά στον Tré Cool, που φοράει ένα καρό σορτσάκι και κοπανάει μανιασμένα τα ντραμς.

Για να μην τα πολυλογούμε, εκεί που περίμενε κανείς να κλείσουν με το «Basket Case», η μπάντα το λέει λίγο μετά τη μέση, στη σειρά με τα «When I Come Around», «Saviors», «Wake Me Up When September Ends» και σπάει όλα τα κλισέ που θέλει τις μπάντες να τελειώνουν με τα χιτ τους, να ξεσηκώνουν το κοινό όσο δεν πάει, να χαιρετάνε και να βγαίνουν ξανά για το encore. Όχι, προτιμούν το επικό «Jesus of Suburbia», που το παίζουν για περίπου 9 λεπτά.

Οι Green Day σπάνε όλα τα κλισέ μιας ροκ συναυλίας Facebook Twitter
Φωτ.: @paranoidtrooper/ Instagram
Οι Green Day σπάνε όλα τα κλισέ μιας ροκ συναυλίας Facebook Twitter
Φωτ.: @paranoidtrooper/ Instagram

Στο συγκεκριμένο κομμάτι ο Armstrong έχει αλλάξει πάλι τους στίχους. To «runnin' away from pain when you've been victimized» γίνεται «runnin' away from pain like the kids from Palestine», ενώ πάνω από τα κεφάλια μας εμφανίζεται ένα άσπρο μπαλόνι σε σχήμα ζέπελιν που γράφει «Bad Year». Δεν τελειώνουμε εδώ όμως, ουσιαστικά το live κλείνει χαρούμενα με τα «Bobby Sox» και μια κιθαριστική εκδοχή του «Good Riddance (Time of Your Life)» όπου το γκρουπ μάς αποχαιρετά με τον Tré Cool να κρατάει έναν κουβά με μπαγκέτες, να τον αδειάζει και να τον πετάει πάνω στα ντραμς, στο πνεύμα του αυθεντικού πανκ.

Οι Green Day άργησαν πολύ να έρθουν στην Ελλάδα αλλά άξιζαν μέχρι το τελευταίο λεπτό της συναυλίας.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ
Αν γράψεις κακή κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ, θα λάβεις απειλές για τη ζωή σου: Mέσα στον ψηφιακό πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μουσικοκριτικοί

Μουσική / Έγραψες αρνητική κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ; Την έβαψες

Πέντε μουσικοί συντάκτες εξηγούν πώς ασκούν την κριτική τους σε μια εποχή όπου η γνώμη για μια σούπερ σταρ μπορεί να προκαλέσει διαδικτυακό εκφοβισμό, παρενόχληση ή ακόμα και αποκάλυψη προσωπικών στοιχείων.
THE LIFO TEAM