5 ανεβαστικά set που ξεχώρισαν στο φετινό Sonar στη Βαρκελώνη

5 ανεβαστικά set που ξεχώρισαν στο φετινό Sonar στη Βαρκελώνη Facebook Twitter
Τα φώτα των BICEP, επιμελημένα από τους ίδιους, αποτελούν σπουδή στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής και το σετ τους είναι με μια λέξη ανατριχιαστικό.
0


ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ επιδραστικά φεστιβάλ, το Sonar, που αποτελεί πλέον ορόσημο στην Ευρώπη, αυτοπροσδιορίζεται ως φεστιβάλ «ηλεκτρονικής μουσικής, καινοτομίας και δημιουργικότητας» και όχι απλά ως techno. Είναι επίσης «εύκολο», μιας και δεν απαιτεί κάποιου είδους ταλαιπωρία, γίνεται στο κέντρο της Βαρκελώνης και όχι σε κάποιο camping site μακριά από την πόλη και έχει ένα όχι τόσο εξαντλητικό πρόγραμμα δυόμισι ημερών −Πέμπτη απόγευμα, Παρασκευή και Σάββατο απόγευμα και βράδυ−, με τους ντόπιους να επιλέγουν κυρίως τα βραδινά.Το ημερήσιο έχει τρία διαφορετικά stages και το νυχτερινό τέσσερα, το καθένα με διακριτό ύφος και ακόλουθους. Τα φώτα είναι προσεγμένα, ο χώρος άφθονος ακόμη και με δεκάδες χιλιάδες θεατές και ο ήχος από τους καλύτερους που έχω ακούσει, ακόμη και στα εξωτερικά stages.

Λόγω της επιρροής του, αποτελεί εγγύηση πως οι DJ θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό (μερικά από τα set καταγράφονται και ανεβαίνουν στο ARTE concert). Κάθε χρονιά είναι αρκετά διαφορετική από την προηγούμενη, με κάποιες να έχουν περισσότερο techno χαρακτήρα και άλλες να τείνουν προς πιο πειραματικούς ήχους. Το φετινό άνηκε στη δεύτερη κατηγορία, που ομολογουμένως δεν είναι στις προτιμήσεις μου. Το περσινό Sonar είχε σαφώς ανώτερο και πιο ακριβοπληρωμένο line up και καλύτερη μουσική συνολικά. Παρ’ όλα αυτά, άκουσα μερικά σετ που θα μου μείνουν για πάντα και μάλιστα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.

Κάθε χρονιά του Sonar είναι αρκετά διαφορετική από την προηγούμενη, με κάποιες να έχουν περισσότερο techno χαρακτήρα και άλλες να τείνουν προς πιο πειραματικούς ήχους.

Bicep present CHROMA

Έχοντας αφήσει πίσω για την ώρα τα εξαιρετικά live set τους, που απαρτίζονταν μόνο από δική τους μουσική, οι Bicep επιστρέφουν ως κλασικοί DJ και είχα την ευκαιρία να τους ακούσω λίγο πριν από την πολυαναμενόμενη εμφάνισή τους στην Αθήνα. Στο SonarClub (το μεγαλύτερο εσωτερικό νυχτερινό stage) χιλιάδες θεατές γεμίζουν τον χώρο, παρότι είναι από τα πρώτα ονόματα της βραδιάς, και ζητωκραυγάζουν όλο ενθουσιασμό όταν ανεβαίνει στο stage το ιρλανδικό δίδυμο. Λίγοι DJ τα τελευταία χρόνια έχουν αγαπηθεί τόσο, και δικαιολογημένα, καθώς επανειλημμένα οι Bicep με τη μουσική τους μεταδίδουν συναισθήματα και ενδιαφέρονται να περάσει καλά ο κόσμος.

Τα φώτα, επιμελημένα από τους ίδιους, αποτελούν σπουδή στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής και το σετ τους είναι με μια λέξη ανατριχιαστικό. Δεν μπορώ να σκεφτώ πολλούς άλλους DJ που στον ίδιο χρόνο να σε κάνουν να θες να χορέψεις, να κλάψεις και να αισιοδοξείς για το μέλλον. Είναι ένας ήχος νοσταλγικά σύγχρονος, αν θα μπορούσε να περιγραφεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Παρότι παίζουν πλέον ελάχιστες παραγωγές τους, τα remixes και τα edits τους συνεχίζουν να φωνάζουν αδιαμφισβήτητα «Bicep», ενώ τα «Opal» (edit του ’24) και «L.A.V.A.» θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό.

DJ Heartstring

Αν υπάρχει το απόλυτο απογευματινό σετ, αυτό ακούει στο όνομα DJ Heartstring και πρόκειται για δύο Γερμανούς που παντρεύουν στοιχεία techno, disco και trance σε έναν μελωδικό και upbeat ρυθμό που σε κάνει να μη θες να σταματήσεις να χορεύεις. Μπήκαν στη λίστα του «MixMag» με τους DJ που διαμόρφωσαν τη μουσική σκηνή το 2024 και στο Sonar έλαμψαν το απόγευμα του Σαββάτου, θέτοντας ψηλά τον πήχη για το υπόλοιπο πάρτι. Στο σετ τους ξεχώρισαν η αδιάκοπη ροή που δεν έκανε καμία κοιλιά, τα υψηλά BPMs, οι βελούδινες μεταβάσεις από το ένα κομμάτι στο άλλο και η χαρακτηριστική γλυκύτητα στον ήχο τους.

Overmono

Επιστρέφοντας στο δωμάτιο το πρωί του Σαββάτου και καθώς η υπερένταση δεν με άφηνε ακόμη να κοιμηθώ, βγήκα μια σύντομη βόλτα στον ήλιο γύρω από την περιοχή της Plaça d'Espanya. Κατά τη διάρκεια της βόλτας, έτυχε να περάσω ξανά μπροστά από το Sonar by Day όπου άκουσα έναν οικείο ήχο και σύντομα ανακάλυψα πως είναι τα τελικά rehearsals των Overmono (τους οποίους θα ακούγαμε αργότερα μέσα στην ημέρα), οι οποίοι έπαιζαν εκείνη τη στιγμή το remix του «Ι have a love».

Καθώς ήταν πανέμορφο edit, έπιασα τον εαυτό μου να συγκινείται και αυτή είναι η πιο όμορφη εικόνα που έχω από το φετινό Sonar. Όταν τους άκουσα και κανονικά, ενθουσιάστηκα ακόμη περισσότερο. Με τον εξαιρετικά χαρακτηριστικό τους ήχο, σήμα κατατεθέν της βρετανικής ηλεκτρονικής σκηνής, οι Overmono, που συχνά χαρακτηρίζονται και ως πιο πειραματικοί Bicep, παίζουν μόνο δικά τους κομμάτια και η αίσθηση που αφήνουν τα σετ τους είναι τόσο συναισθηματική, σαν να άκουσες μόλις το αγαπημένο σου συγκρότημα από την εφηβεία.

Eric Prydz

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως δεν έχει επηρεάσει άλλος τόσο πολύ τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική όσο ο Eric Prydz, και καταλαβαίνεις το γιατί όποιο σετ του κι αν ακούσεις∙ όμοιό του ποτέ δεν παίζει δεύτερη φορά. Τα εκατοντάδες πράσινα λέιζερ κατακλύζουν το SonarClub που γεμίζει ασφυκτικά και ο Prydz μαγνητίζει με το σετ του, που έχει progressive χτίσιμο για σεμινάριο (τα δεκάδες layers που βάζει στη μουσική του είναι γνωστά και ως «Pryda sound»), αλλαγές που δεν αντιλαμβάνεσαι καν και εκπληκτικά unreleased κομμάτια του που μόνο από τον ίδιο έχεις την ευκαιρία να ακούσεις. Εντυπωσιακό είναι το βαθύ και καθηλωτικό μπάσο του, που είναι ίσως το πιο καθαρό και διαυγές που έχω ακούσει. Εξίσου εντυπωσιακά είναι και τα φώτα που επιμελείται ο ίδιος πάντα στα σετ του, και ενώ μου έλειψε ίσως κάποια κορύφωση, λίγοι DJ τον πλησιάζουν σε αρτιότητα και ποιότητα.

Ηiroko Yamamura

Την έμαθα πριν από περίπου έναν χρόνο όταν, δεν θυμάμαι με ποια ακριβώς αφορμή, την είχε εγκωμιάσει κάποια όχι λιγότερη από τη Charlotte De Witte, κάτι που δεν συνηθίζει. Είχα ακούσει κάποια σετ της πριν από το Sonar, μα δεν ήξερα τι να περιμένω. Έχει πειραματιστεί με διάφορα είδη ηλεκτρονικής μουσικής, από Chicago afro house μέχρι minimal techno. Το σετ στο Sonar δεν ήταν απλά πολύ καλό, ήταν σοκαριστικό και εκ των κορυφαίων που έχω ακούσει γενικά. Έπαιξε στο αγαπημένο μου, εξωτερικό SonarLab, όπου, σε συνεργασία με το Printworks, έχει δημιουργηθεί ένα stage με εξαιρετικά φώτα και ήχο που δεν πιστεύεις για ανοιχτό χώρο. Η Hiroko μας ξάφνιασε, παίζοντας ένα σετ που δεν μπορώ εύκολα να παρομοιάσω με κάποιο άλλου γνωστού DJ.

Σε ορισμένα σημεία μου θύμισε Pan Pot, αλλά ήταν πιο ανεβαστική κι ελαφρώς πιο trance. Το μπάσο της είναι από τα πιο έντονα, ζωντανά και διαφορετικά που έχω ακούσει. Δεν κούρασε, δεν έκανε κοιλιά ή παύση ούτε μισό λεπτό, η επιλογή των κομματιών ήταν άμεμπτη, το πάντρεμα των κομματιών σε εντελώς άλλο επίπεδο και ένιωθες κυριολεκτικά να δημιουργεί ήχο από την αρχή, όχι απλώς να μπλέκει τραγούδια. Ένας ήχος τόσο σύγχρονος μα και πιστός στη λογική της techno, που έμοιαζε να δείχνει το μέλλον. Οποιοδήποτε άλλο mainstream set μπροστά της μοιάζει πληκτικό, κι οποιοδήποτε minimal μοιάζει αναχρονιστικό. Αν αυτή είναι η επόμενη μέρα της Chicago-influenced techno, ανυπομονώ.  

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Mara Gibb»: Μια space όπερα για ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας

Μουσική / Μια ελληνική space όπερα για τη μυστική ζωή ενός non-binary εξωγήινου

Το «Secret life of Mara Gibb» του Prins Obi έχει για κεντρικό ήρωα ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας. Ο ήχος έχει ρίζες στην ψυχεδέλεια αλλά δεν μένει εκεί. Παίζει να είναι και η καλύτερη δουλειά του μετά τους Baby Guru.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
ΕΠΕΞ INDIRA PAGANOTTO INTERVIEW

Μουσική / H Ιndira Paganotto φέρνει στην Αθήνα την απίθανη psy-techno της και μια στρατιά νίντζα

Είναι περήφανη για τις ιταλικές και τις ισπανικές της ρίζες, και για τη μουσική της. Το στυλ της, χωρίς κανόνες ή κουτάκια, ανεβάζει τον πήχη, μαζί και τις προσδοκίες μας για την εμφάνισή της στο Techniques.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Το πρόγραμμα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής για τη νέα σεζόν περιλαμβάνει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπραμς με τον διεθνώς αναγνωρισμένο πιανίστα Αλεξέι Βολόντιν, και η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στην ιστορία αυτού του αριστουργήματος που γεννήθηκε μέσα από τη μοιραία γνωριμία του συνθέτη με την Κλάρα Σούμαν.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
ΖΟΡΝΤΙ ΣΑΒΑΛ: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Μουσική / Jordi Savall: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Ο διακεκριμένος μουσικός κάνει μουσική σαν να ανακαλύπτει νέα, όμορφα μέρη. Επιστρέφει στην Αθήνα και συμπράττει με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ σε μια συναυλία που υμνεί την ενωτική φύση της Μεσογείου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
REWORKS 2025 - Τα νέα / ανερχόμενα ονόματα του φετινού φεστιβάλ

Μουσική / Κρατήστε σημειώσεις: Αυτά είναι τα ανερχόμενα ονόματα του φετινού Reworks

Μέσα σε πέντε μέρες το κορυφαίο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής φέρνει στη Θεσσαλονίκη πολυσυλλεκτικά, απρόβλεπτα και ατμοσφαιρικά sets που συνδυάζουν την εγκεφαλική με τη χορευτική διάσταση.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Μουσική / Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Ο Taki Tsan και ο DJ Alx έχουν γράψει μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού χιπ χοπ. Τριάντα χρόνια μετά το ξεκίνημά τους είναι ακόμα εδώ, alive and kicking, με κοινό live στο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ στο ΠΛΥΦΑ, καινούργια σεζόν για το Taki Tsan Show αλλά και νέο άλμπουμ.
M. HULOT