Ποιος είπε
ότι το tattoo
δεν είναι τέχνη;

Ο δράκος του Αγίου Γεωργίου... αλλιώς

Ο Βασίλης είναι γεμάτος tattoo. Κανένα τους δεν σημαίνει κάτι, απλώς του άρεσαν. Όταν επισκέφθηκε τη Sotja για το συγκεκριμένο, ήξερε από την αρχή τι ήθελε. Συζήτησαν μαζί όλες τις λεπτομέρειες του σχεδίου, από τα tattoo που θα είχε πάνω της η γυναίκα μέχρι το όπλο που θα κρατούσε.

«Η πλάτη μου ήταν για πάρα πολλά χρόνια “λευκός καμβάς” και, παρά το ότι είχα δεκάδες τατουάζ στο σώμα μου, την κρατούσα κενή για να κάνω ένα και μόνο μεγάλο τατουάζ και όχι κάποιο patchwork. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε όταν είχα τα λεφτά να το κάνω. Η επιλογή να μου το κάνει η Sotja ήταν μονόδρομος μετά από 7-8 που μου έχει κάνει ήδη. Η ιδέα προήλθε από ένα τατουάζ που είχα δει με τη μορφή του Αγίου Γεωργίου. Μια και δεν είχα κανένα τατουάζ με μορφή δράκου (ποτέ δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα), σκέφτηκα ότι είχα την ευκαιρία να κάνω έναν. Οι γυναικείες μορφές είναι ένα πολύ αγαπημένο μου θέμα στα τατουάζ (έχω άλλες 4 πάνω μου) κι έτσι ακόμα μία βρέθηκε πάνω στο άλογο.

Το πιο δύσκολο σημείο ήταν το πρώτο από τα τέσσερα ραντεβού, που κράτησε κάτι λιγότερο από 5 ώρες, γιατί η Sotja προσπάθησε να βγάλει σε αυτό όλο το linework, αλλά δεν άντεξα τον πόνο. Αυτή ήταν η πρώτη και η μοναδική φορά που ανέβασα πυρετό από τατουάζ, αλλά άξιζε το αποτέλεσμα.

Μπορεί να είναι το tattoo που δεν βλέπω, αλλά είναι αυτό το οποίο σχολιάζουν όλοι πάνω μου, από φίλοι μέχρι άγνωστοι στην παραλία, άρα είναι σαν να το βλέπω περισσότερο από κάθε άλλο», λέει ο Βασίλης.

Για τη Sotja, ολόκληρη η διαδικασία είναι πρόκληση, από την τοποθέτηση του stencil μέχρι την εφαρμογή των γραμμών και εν τέλει τη ζωή που θα δώσει στο tattoo μέσω της σκίασης. «Είναι ένας δρόμος γεμάτος μικρές δυσκολίες σε κάθε βήμα. Είναι μέρος της δουλειάς το να καταφέρεις να βγάλεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε μια ζωντανή επιφάνεια που αναπνέει, πονάει και ψιλοκουνιέται», μου λέει.

«Νομίζω πως το tattoo πρέπει να το αντιμετωπίζουν και οι δύο πλευρές με ενθουσιασμό και υπομονή», συνεχίζει η Sotja. «Είναι δύσκολη πίστα και για τους πελάτες και για τους tattooers η αποπεράτωση ενός τόσο μεγάλου πρότζεκτ, αλλά όταν φτάνει αυτή η τελευταία συνεδρία είναι όλοι χαρούμενοι! Άλλωστε, οι περισσότεροι από εμάς τους επαγγελματίες έχουμε βρεθεί κι εμείς με τη σειρά μας σε αυτή την θέση, οπότε ξέρουμε πόσο αφόρητος μπορεί να είναι ο πόνος ορισμένες φορές».

Instagram @sotjatattoo

Ένα βραβευμένο old school μανίκι

Η Νάσια ήξερε για χρόνια ότι ήθελε ένα old school μανίκι – είχε αφήσει το χέρι της «καθαρό» επίτηδες, μέχρι να αποκτήσει αρχικά τη σιγουριά πως θα έκανε το βήμα κι έπειτα να βρει τον κατάλληλο καλλιτέχνη. Όταν είχε και τα δύο, ήταν έτοιμη να πει: «Ορίστε το χέρι μου, κάνε ό,τι θέλεις». Αναζητούσε τον άνθρωπο που θα ειδικευόταν στο συγκεκριμένο στυλ, έκανε την έρευνά της στα σόσιαλ και η δουλειά του Χρήστου Παπαδάκη της άρεσε. Είδε ένα σχέδιό του σε μια φίλη της, τον συνάντησε σε μια έκθεση και συζήτησαν για την ιδέα της, έδωσαν ραντεβού στο Moth and Rose όπου δουλεύει ο Χρήστος και αυτό ήταν.

«Το αγαπημένο μου στοιχείο είναι η κοπέλα στην πίσω πλευρά του μανικιού, που μοιάζει σαν να βουτά στο κενό», λέει η Νάσια. «Φορά και αυτό το vintage ολόσωμο μαγιό… Για μένα συμβολίζει τη μεγάλη αλλαγή, το μεγάλο βήμα που κάναμε οι γυναίκες και πάψαμε να κρύβουμε το σώμα μας. Ε, και το χειρότερό μου ήταν ο αγκώνας, χωρίς αμφιβολία. Το έκανα Δεκέμβρη μήνα, κοντά στα Χριστούγεννα. Την πρώτη μέρα στη δουλειά κατάλαβα ότι ήταν όλο λάθος. Το μετάνιωσα όχι επειδή δεν μου άρεσε αλλά για το timing. Θα έπρεπε να το είχα κάνει λίγο νωρίτερα ή αργότερα, για να μπορώ να εργαστώ. Και να σκεφτείς ότι πήγα εντελώς χαλαρή, δεν περίμενα τέτοιο πόνο. Πόνεσα σε σημείο που με έπιασε νευρικό γέλιο – τι να έκανα».

Ο Χρήστος ποτέ δεν δείχνει το τελικό σχέδιο πριν από το ραντεβού – με όλους υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης. «Το μόνο που θέλω είναι η πρώτη ιδέα και μετά το μανίκι μού λέει από μόνο του τι χρειάζεται και πού. Το πιο απαιτητικό σημείο του συγκεκριμένου σχεδίου ήταν το αγαπημένο της Νάσιας, αυτή η δύτρια, τόσο για το σημείο όπου βρίσκεται όσο και για την επούλωση».

Πέρασε περίπου ένας χρόνος μέχρι να ολοκληρωθεί αυτό το μανίκι. Άξιζε τον πόνο και τον κόπο όμως· και η Νάσια το λατρεύει, και βραβεύθηκε το 2022 στο Athens Tattoo Expo.

Instagram @chris_tattooer

Μια ολάνθιστη πλάτη

Η πλάτη της Ελευθερίας ολοκληρώθηκε σε περίπου δέκα ώρες, που χωρίστηκαν σε δύο πεντάωρα sessions. «Η Διώνη ήταν πολύ γρήγορη, και δεν μπορώ να πω ότι τη διευκόλυνα, λόγω του πόνου. Αποφάσισα ότι ήθελα το συγκεκριμένο κομμάτι σε μια στιγμή. Σκεφτόμουν πως ήθελα να ξεκινήσω ένα μεγάλο back piece, αλλά δεν είχα ιδέα τι θα έκανα και σε ποιον. Εντελώς τυχαία γνώρισα τη Διώνη σε μια φωτογράφιση για έναν κοινό μας φίλο, είδα το δικό της σχέδιο στη δική της πλάτη και της είπα “θέλω αυτό”. Μου απάντησε “γαμώ” – ετοίμαζε ένα παρόμοιο κομμάτι που ήθελε να “βαρέσει”. Εν τω μεταξύ είχα αποθηκεύσει ήδη στο Instagram το post με το tattoo της, χωρίς να ξέρω ότι ήταν η ίδια.

Αυτό το σχέδιο στην πλάτη μου με κάνει να αισθάνομαι ιδιαίτερη. Με ρωτάνε άκυροι στον δρόμο αν μου το έχει κάνει εκείνη, επειδή το στυλ της είναι χαρακτηριστικό. Αισθάνομαι λες και το είχα από πάντα, είναι ένα κομμάτι μου πια και το λατρεύω», μου λέει η Ελευθερία.

«Είναι σημαντικό να σε εμπιστεύεται ο άλλος και, για να γίνει αυτό, εσύ πρέπει να του δείξεις ότι ξέρεις τι κάνεις. Όταν βλέπω μια πλάτη τη χωρίζω σε φόρμες και προσπαθώ να δω πώς θα τονίσω και θα ακολουθήσω τη ροή του σώματος, ώστε το τατουάζ να κολακεύει το κάθε σημείο. Το σχέδιο είναι εντελώς δικό μου και το ξέρει ο άνθρωπος που θα έρθει σ’ εμένα», μου λέει η Διώνη.

«Η μεγαλύτερη ανταμοιβή σε αυτήν τη δουλειά είναι οι εκφράσεις των πελατών μου στο τέλος και η φράση “είναι καλύτερο από αυτό που πίστευα”. Ένας άνθρωπος με εμπιστεύεται, παίρνει κάτι δικό μου και το έχει πάνω για πάντα. Είναι τιμή μου που τα τατουάζ μου γίνονται κομμάτι της δικής τους ιστορίας.

Τι με ενέπνευσε για την πλάτη της Ελευθερίας, να αναπτύξω αυτό το στυλ; Αρχικά, και ίσως υποσυνείδητα, τα ornaments που βρίσκονται πάνω στα ρούχα τα οποία απεικονίζονται στις αγιογραφίες που έκανε ο πατέρας μου. Επίσης, τα σεμεδάκια της γιαγιάς μου και κυρίως η ιαπωνική κουλτούρα. Οι φωτιές και τα λουλούδια αντιπροσωπεύουν εμένα και κάθε γυναίκα – δυναμική και ευαίσθητη την ίδια στιγμή. Και οι παιώνιες που φτιάχνω είναι εμπνευσμένες από τη γυναικεία φύση: δυνατές στον κορμό, με ρίζες πιο βαθιές από αυτό που βλέπουν τα μάτια, και άνθη πανέμορφα που χρειάζονται το σωστό περιβάλλον για να ανθίσουν».

Instagram @dione__tattoo

Ένα tattoo εμπνευσμένο από το Studio Ghibli

Αυτό το half-sleeve, εμπνευσμένο από το Spirited Away του Hayao Miyazaki, είναι το πρώτο μεγάλο τατουάζ της Λείρυας, το τρίτο που της έχει κάνει η Άννα, και το ολοκλήρωσε πριν από περίπου έναν μήνα. Αισθάνεται πως το έχει από πάντα ωστόσο. «Ήθελα εδώ και χρόνια να κάνω κάτι με τους πρωταγωνιστές, αλλά δεν το είχα τελειοποιήσει ως σχέδιο στο μυαλό μου, οπότε παρέμενε ιδέα όλον αυτόν τον καιρό. Μέχρι που συνάντησα την Άννα», μου λέει.

Το tattoo αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία «λόγω των πολύ ωραίων μηνυμάτων που περνά στο κοινό για την ανιδιοτελή αγάπη, την αλληλοφροντίδα, την αντίσταση στην απληστία και εννοείται για τη μαχητικότητα των γυναικών όλων των ηλικιών, που δεν χρειάζονται προστάτες, αλλά συνοδοιπόρους και συμμάχους, σε οποιαδήποτε μάχη δίνουν.

Λατρεύω το σχέδιο, που είναι πρωτότυπο, σχεδιασμένο από την Άννα, αλλά και τα χρώματα και το πώς δένουν όλα μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα πολύχρωμο ομοιόμορφο σύνολο. Και εννοείται μου άρεσε ολόκληρη η διαδικασία του χτυπήματός του – η Άννα είναι πολύ φωτεινό άτομο και έκανε και τα δύο sessions να περάσουν ευχάριστα, παρά τον πόνο».

Για την Άννα, έμπνευση αποτέλεσε η ίδια η Λείρυα. «Όταν υπάρχει σύνδεση, ειδικά για το θέμα που διαλέγουμε, μπορεί η μία να μπει στο μυαλό της άλλης και να καταλήξουμε στο αποτέλεσμα που πραγματικά ικανοποιεί και τις δύο», μου λέει. Επίσης, την ενέπνευσαν τα χρώματα, το anime το ίδιο «επειδή είμαι σούπερ φαν». Γενικά, την εμπνέει οτιδήποτε γυαλίζει επειδή της τραβάει το μάτι, αλλά και το ουράνιο τόξο.

Instagram @__annablue

Ένα σχέδιο που δεν θα ξαναχτυπηθεί

Αυτό το tattoo είναι δικό μου. Θα ήθελα να είχα μια καλή ιστορία για τον συμβολισμό του, ωστόσο ειλικρινά δεν σημαίνει τίποτα.

Ήξερα ότι μου άρεσε το στυλ, ακολουθούσα τον Αντώνη στα σόσιαλ για καιρό και χαζομιλούσαμε με memes, μέχρι που μια μέρα αποφάσισα να ξεπεράσω την ντροπή – όλοι ξέρουμε πως όταν πρέπει να μιλήσεις σε τατουατζή, αισθάνεσαι ο λιγότερο κουλ άνθρωπος του κόσμου. Του έστειλα ένα «πάρα πολύ επαγγελματικό μήνυμα», λοιπόν, μαζί με μια δουλειά του που είχε ανεβάσει στο Instagram. Τον ρώτησα αν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, «αλλά όχι ολόιδιο». «Ποτέ δεν κάνω ολόιδια», μου απάντησε και κλείσαμε ραντεβού για να το συζητήσουμε. Ήμουν οριακά έτοιμη να του πω να πάρει το χέρι μου και να το κάνει κατάμαυρο, εκείνος ήταν πιο προσγειωμένος.

Χρειάστηκαν πέντε ολοήμερα sessions για να το ολοκληρώσουμε – εκείνο που μαυρίσαμε τον αγκώνα μου το έχω αποβάλει από τη μνήμη μου, ενώ αυτό που θυμάμαι καλύτερα απ’ όλα είναι το πρώτο, που ζωγράφιζε με μαρκαδόρους πάνω στο χέρι μου για να το βρούμε. «Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι, η σύλληψη της ιδέας και το στήσιμο. Στη δεύτερη θέση είναι τα sessions που ακολουθούν αφού έχουμε ολοκληρώσει τις γραμμές κι έχουμε το βάψιμο. Είναι πιο ξεκούραστο», μου λέει ο Αντώνης.

«H δυσκολία εδώ ήταν ότι υπήρχε ήδη ένα tattoo στο ίδιο χέρι, αλλά σε διαφορετικό στυλ», παραδέχεται. «Οπότε έπρεπε να βρω έναν τρόπο να τα ενώσω. Δεν ήθελα να μαυρίσουμε ένα ολόκληρο χέρι χωρίς λόγο».

Instagram @stone_tatt

Μια καλτσοδέτα από κόκκινες καμέλιες

Αυτό είναι το δεύτερο tattoo που «χτύπησε» στη Μαργαρίτα η Κατερίνα Κοντοδήμα. Το πρώτο τής το έκανε όταν έκλεισε τα 18. «Νιώθω ότι ξέρει ακριβώς τι θέλω, είμαι πολύ τυχερή», λέει.

«Το σχέδιο το βρήκαμε μαζί. Πήγα γνωρίζοντας ότι θέλω κάτι δικό μου μεν, αλλά να το δημιουργήσει εκείνη. Της είπα πού θέλω να το κάνω και το άφησα πάνω της. Διάλεξα να κάνω λουλούδι για το όνομά μου. Είναι ένα από τα τατουάζ που έχω και συμβολίζουν μία εκδοχή του εαυτού μου. Το συγκεκριμένο, μάλιστα, με κάνει να αισθάνομαι όμορφη».

«Η Μαργαρίτα είναι από τα πρώτα άτομα που με εμπιστεύθηκαν πριν καν γίνω γνωστή. Όταν βρεθήκαμε περάσαμε πολύ ωραία – εκείνη μου έδωσε την πρώτη ιδέα και μετά τη ζητούσε πολύς κόσμος. Όταν ξανάρθε να κάνουμε κάτι όπως το φανταζόμουν εγώ ένιωσα τέλεια, είναι πολύ ωραίο που κάποιος σε εμπιστεύεται και σου δίνει ελευθερία. Σε αυτή την ελευθερία υπάρχει και η ευθύνη να μην τον απογοητεύσεις», λέει η Κατερίνα.

«Σκέφτηκα ότι θα ταίριαζε στο πόδι της, γύρω από την καλτσοδέτα. Είναι σέξι το σημείο, εγώ όμως το ήθελα και πιο ρομαντικό, οπότε της έκανα κόκκινες καμέλιες – κάνουν εξαιρετική αντίθεση και με το δέρμα της, που είναι πολύ ανοιχτό. Φυσικά και υπήρχε δυσκολία σε όλο αυτό. Όταν υπάρχει επανάληψη πρέπει να είσαι προσεκτική στη λεπτομέρεια, ώστε όλα τα λουλούδια να είναι ίδια. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένη, πρέπει να είναι όλα άρτια και να συμπληρώνουν την εικόνα, δεν έχεις την πολυτέλεια να αφήσεις το μυαλό σου να ξεφύγει».

Instagram @katerina_kontodima

Ένα tattoo με διάφορες ερμηνείες

Αυτό είναι το πρώτο –και μοναδικό, ως τώρα– τατουάζ του Γιώργου. Όπως οι περισσότεροι, όταν ξεκινήσαμε, έτσι κι εκείνος αναζητούσε ένα σχέδιο που κάτι θα συμβόλιζε. Η ιδέα γεννήθηκε από τη σκηνή ενός βιντεοκλίπ, την οποία θέλησε να αποτυπώσει στο δέρμα του.

«Το περιέγραψα στον Jordan, του έστειλα screenshot το στιγμιότυπο με το ηλιοβασίλεμα και του είπα “καν’το με τον τρόπο σου, σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη”. Πάντα αγχωνόμουν ότι θα με ρωτήσουν αν σημαίνει κάτι το tattoo και ήθελα να έχω απάντηση. Έχει διάφορες ερμηνείες: βγάζει κάτι χαλαρωτικό, αυτό που κάθεσαι δίπλα στη θάλασσα και σταματά το overthinking», λέει ο Γιώργος.

«Όλα μου τα σχέδια έχουν ξεχωριστή σημασία, αλλά δεν μου αρέσει να τη μοιράζομαι», λέει ο Jordan από την πλευρά του. «Σ’ αυτό το tattoo, η πρόκληση ήταν το να μπορέσει να αποτυπωθεί σχεδιαστικά αυτό που είχαμε και οι δύο στο μυαλό μας, δηλαδή το να κρατήσω όλα τα στοιχεία που ήθελε ο Γιώργος και να τα φέρω στο δικό μου ύφος.

Συνήθως, οι πελάτες έρχονται με κάποιο reference. Στις περιπτώσεις που το μόνο που έχουμε είναι μια ιδέα, προσπαθώ να την καταλάβω και να τη νιώσω μέσα από συζήτηση, σχέδιο και φαντασία. Μετά τη μετατρέπω σε εικόνα που ταιριάζει στην προσωπικότητα του πελάτη και, όταν τελικά αποτυπώνεται στο δέρμα, αισθάνομαι ότι κάτι άυλο γίνεται πραγματικό. Αυτό το συναίσθημα είναι μοναδικό κάθε φορά».

Instagram @jordan_darksidetattoosociety

Ένα tattoo-νέα αρχή

Το tattoo του Νίκου είναι κάτι περισσότερο από μια εντυπωσιακή Hannya (μάσκα που στην ιαπωνική κουλτούρα αντιπροσωπεύει έναν θηλυκό δαίμονα που ζηλεύει). Είναι ένα cover-up, μια νέα αρχή πάνω σε παλιότερα σχέδια που δεν τον αντιπροσώπευαν πια.

Ήξερε από την αρχή τι ήθελε: κάτι σε japanese αισθητική και, κυρίως, τον Μάριο στον ρόλο του δημιουργού. Ο Μάριος, από την άλλη, δεν ήταν εξοικειωμένος με τα cover-ups – πόσο μάλλον με ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα. Κι όμως, αποδέχθηκε την πρόκληση.

«Όταν το είδα ολοκληρωμένο, συγκινήθηκα», λέει ο Νίκος. «Ένιωθα άβολα με την πλάτη μου, δεν ήθελα να τη δείχνω. Τα προηγούμενα τατουάζ τα είχα κάνει μικρός και δεν με εξέφραζαν. Τώρα, επιτέλους, τη νιώθω δική μου».

«Ήθελα να του δώσω ελευθερία στο σχέδιο», πρόσθεσε ο Νίκος, ο οποίος ήθελε να ξεκινήσουν άμεσα. Ο Μάριος, πάλι, προτίμησε να πάρει λίγο χρόνο για να μελετήσει το πρότζεκτ πρώτα, ώστε να είναι άρτιο. Το στυλ του είναι πολύ συγκεκριμένο, αλλά αυτό δεν αποτέλεσε εμπόδιο – ακόμα και όταν παθαίνει creative block, σχεδιάζει μέχρι να του βγει. Αυτό είναι και το αγαπημένο του σημείο από την όλη διαδικασία, πρώτα το σχέδιο και μετά οι γραμμές που γίνονται στο πρώτο session.

«Είναι πολύ συγκινητικό όλο αυτό, από τα σημαντικότερα tattoo που έχω κάνει ως τώρα», λέει ο Μάριος. «Βλέπω πόσο χαρούμενος είναι και πόση αυτοπεποίθηση έχει. Και για μένα είναι σημείο-σταθμός, ας πούμε. Δεν ήξερα καν αν θα έβγαινε, αλλά τελικά πετύχαμε αυτό το αποτέλεσμα».

Instagram @marios_rta

Το σκοτάδι και το φως σε μια πλάτη

«Να σου πω από τώρα ότι δεν είναι σατανιστικό», μου είπε η Ether αμέσως μόλις μου έδειξε το τατουάζ στην πλάτη της Νατάσσας.

«Δεν αντιπροσωπεύει κάτι θρησκευτικό», συμπληρώνει και η Νατάσσα. «Μου αρέσει το σχέδιο, αλλά έχω επιλέξει συγκεκριμένα σύμβολα για συγκεκριμένους λόγους. Ήθελα πολύ να μπει ο Σταυρός Leviathan που συμβολίζει την ελευθερία στην έκφραση του ανθρώπου και το αιώνιο σύμπαν. Στην αλχημεία έχει πολλές σημασίες, με σημαντικότερη αυτήν της ελεύθερης επιλογής – συμβολίζει και το θείο, ένα από τα τρία βασικά στοιχεία της φύσης. Ο Baphomet υπάρχει και στον παγανισμό. Συμβολίζει την ισορροπία και τη διττότητα, αποτυπώνει τη συνύπαρξη των αντιθέτων και τη θρησκευτική ελευθερία, το σκοτάδι μαζί με το φως.

Το σχέδιο το βρήκαμε μαζί. Εγώ της είπα ότι ήθελα κάτι μυστικιστικό με κεντρικό πρόσωπο τον Baphomet, βάλαμε και το Mercury – κάναμε μαζί μια σύνθεση. Αυτό το tattoo αντιπροσωπεύει την προσωπικότητά μου αλλά και τη δυναμική τόσο τη δική μου όσο και της Ether. Πριν από την Ether έψαχνα καιρό, για να μην πω χρόνια, το γεωμετρικό tattoo. Ένας φίλος μου μού την πρότεινε, μου έκανε ένα σχέδιο που ξεπέρασε όλα τα προηγούμενα και την ερωτεύτηκα. Είχαμε απόλυτη χημεία και ως άτομα – θα σε ακούσει, θα σου δώσει χώρο, είναι και πολύ δημιουργική. Όλο αυτό βγήκε αβίαστα, από μόνο του».

«Όλη η διαδικασία ήταν πολύ ομαλή και το σχέδιο απλώς ταίριαξε επάνω της με την πρώτη», λέει η Ether. «Σε κάθε tattoo αντλώ έμπνευση από το εκάστοτε άτομο και το vibe που θα μου βγάλει. Στο συγκεκριμένο πρότζεκτ με ενέπνευσε όχι μόνο το στυλ της κοπέλας αλλά και το στοιχείο του αποκρυφισμού, το οποίο μου έδωσε χώρο για πειραματισμό με συμβολισμούς».

«Αυτό που ξεκινάει ως ιδέα για μένα είναι το έναυσμα για δημιουργία. Έχοντας κάνει την πρώτη συνάντηση με τον πελάτη, ετοιμάζω το σχέδιο το οποίο το προβάρω ψηφιακά, μέσω φωτογραφίας, στο σημείο του σώματος όπου θα “χτυπήσουμε” το tattoo. Η μεταφορά του σχεδίου γίνεται με stencils τα οποία κολλάω στο σημείο και ξεκινάω τις πρώτες γραμμές. Αυτό είναι και το αγαπημένο μου μέρος της διαδικασίας.

Είναι πολύ τιμητικό κάποιος να μου δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη και αφήνεται στην εμπειρία και στα χέρια μου. Αυτή είναι η τέλεια συνταγή για την καλή συνεργασία και το βέλτιστο αποτέλεσμα».

Instagram @___ether___