Όταν η Πυθία ρωτά και η τεχνητή νοημοσύνη απαντά

Όταν η Πυθία συνάντησε την τεχνητή νοημοσύνη/ Όταν η Πυθία ρωτά και η τεχνητή νοημοσύνη απαντά Facebook Twitter
Άποψη από τη νέα εγκατάσταση του PCAI The Garden of Pythia του καλλιτέχνη Charles Sandison στο “πι” Παγκόσμιο Κέντρο Κυκλικής Οικονομίας και Πολιτισμού στους Δελφούς. Φωτ.: Μαρία Τούλτσα & PCAI
0

Πόση σχέση μπορεί να έχει το Μαντείο των Δελφών με το AI; Η site specific εικαστική εγκατάσταση «The Garden of Pythia» (Ο Κήπος της Πυθίας) είναι μια νέα ανάθεση μεγάλης κλίμακας στον καλλιτέχνη Charles Sandison για το «πι» (Παγκόσμιο Κέντρο Κυκλικής Οικονομίας και Πολιτισμού) στους Δελφούς. 

Πρόκειται για μια βιντεοπροβολή που προέκυψε μετά από πρόσκληση του πολιτιστικού οργανισμού PCAI και προβάλλεται στον υπαίθριο χώρο του «πι» των Δελφών και συγκεκριμένα επάνω στα δέντρα που περιβάλλουν τον κήπο του παλιού περιπτέρου (Παβίλιον) που δημιούργησαν ο Δημήτρης και ο Πέτρος Πικιώνης τη δεκαετία του 1950. Η βιντεοπροβολή δημιουργήθηκε με τη συμβολή κώδικα και του ΑΙ και αποτελείται από μια εμβυθιστική εγκατάσταση δεδομένων.

Ο Σκωτσέζος στην καταγωγή, αλλά πολιτογραφημένος Φινλανδός εικαστικός Charles Sandison απέκτησε μεγάλη φήμη με την εγκατάστασή του «Living Rooms» στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2001. Ξεκίνησε να προβάλλει τις ψηφιακές εγκαταστάσεις του στις γκαλερί και στα μουσεία ανά τον κόσμο, αλλά σύντομα διαπίστωσε ότι οι site specific εγκαταστάσεις του σε εξωτερικούς χώρους είχαν μεγαλύτερη σημασία, τόσο ως προς το αποτέλεσμα όσο και ως προς την επικοινωνία με το μεγάλο κοινό.

Ο καταιγισμός λέξεων που ο ίδιος επέλεξε και καθοδήγησε το ΑΙ ώστε να τις αναπτύξει, δίνοντάς τους πνοή, ζώνει σαν φίδια τα φύλλα και τα κλαδιά των δέντρων μέσα στο σκοτάδι. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, καθώς μοιάζει με αναφορά στον μύθο του Πύθωνα, τη χθόνια θεότητα που κατά την αρχαιότητα ήταν φύλακας στο Μαντείο των Δελφών.

Μία από τις πρώτες του απόπειρες ήταν στο πάρκο Φαρνέζε στη Ρώμη, κοντά στο Κολοσσαίο, όπου πρόβαλε τις άυλες βιντεο-εγκαταστάσεις του. Έκτοτε προτιμάει περισσότερο να βγαίνει έξω από τα «λευκά κουτιά» που συνήθως τού διαθέτουν τα μουσεία και να επεξεργάζεται μεγάλων διαστάσεων ψηφιακές προβολές επάνω σε μνημεία και οικοδομήματα με ιστορική σημασία. Έχει παρουσιάσει το έργο του στο Grand Palais και στις Κατακόμβες στο Παρίσι, στον εξωτερικό τοίχο των Βασιλικών Ανακτόρων στη Μαδρίτη, στην Αψίδα του Τίτου στη Ρώμη, στην Catedral Nueva στη Σαλαμάνκα της Ισπανίας, στην Όπερα του Όσλο και στο Πανεπιστήμιο του Τάμπερε της Φινλανδίας, όπου ζει μόνιμα και διδάσκει.

Όταν η Πυθία συνάντησε την τεχνητή νοημοσύνη/ Όταν η Πυθία ρωτά και η τεχνητή νοημοσύνη απαντά Facebook Twitter
Charles Sandison, Living Rooms (2001) Μπιενάλε της Βενετίας
Όταν η Πυθία συνάντησε την τεχνητή νοημοσύνη/ Όταν η Πυθία ρωτά και η τεχνητή νοημοσύνη απαντά Facebook Twitter
Charles Sandison, Catedral Nueva (2018) Σαλαμάνκα, Ισπανία

Αδιαμφισβήτητα ο Sandison δίνει μεγάλη σημασία στη δημόσια διάδραση των έργων του με το κοινό, οπότε αυτό είναι ένας ακόμα λόγος που δέχτηκε να δημιουργήσει μια site specific εγκατάσταση στους Δελφούς.

Όταν ο CEO της περιβαλλοντικής οργάνωσης Polygreen, Αθανάσιος Πολυχρονόπουλος, και ιδρυτής του PCAI είδε τον Οκτώβριο του 2020 την ατομική του έκθεση «Garden of Light» στην Bernier/Eliades στην Αθήνα, ήξερε ότι έπρεπε να τον φέρει στους Δελφούς και να του αναθέσει ένα έργο ειδικά σχεδιασμένο για το «πι». Εκείνη την εποχή βρισκόμασταν μεταξύ lockdown κι έτσι η μία αναβολή έφερνε την επόμενη.

Πέρασαν τέσσερα χρόνια μέχρι ο διεθνής καλλιτέχνης να καταφέρει να συντονιστεί με τον PCAI και να βρει τον χρόνο που χρειαζόταν να διαθέσει για το εγχείρημα. Τελικά η εγκατάσταση εγκαινιάστηκε στις 9 Απριλίου, στο πλαίσιο του Οικονομικού Φόρουμ Δελφών. Στη επίσημη δήλωσή του ο Sandison αναφέρει: «Πρόκειται για ένα φανταστικό μέρος που τοποθετείται εν μέρει σε μια ορεινή πλαγιά στην αρχαία Ελλάδα και εν μέρει στη μήτρα του ηλεκτρονικού υπολογιστή μου. Με έμπνευση την επίσκεψή μου στον ναό του Απόλλωνα, έχω κωδικοποιήσει αυτό το εικαστικό έργο τεχνητής νοημοσύνης που συνδυάζει τις αναμνήσεις της Πυθίας με τις όμορφες πλαγιές του Παρνασσού».

Όπως σε όλες του τις δουλειές, ο Sandison επιδιώκει να φέρει την ανθρώπινη γνώση και νόηση όσο γίνεται πιο κοντά στον υπολογιστή. Ο καταιγισμός λέξεων που ο ίδιος επέλεξε και καθοδήγησε το ΑΙ ώστε να τις αναπτύξει, δίνοντάς τους πνοή, ζώνει σαν φίδια τα φύλλα και τα κλαδιά των δέντρων μέσα στο σκοτάδι. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, καθώς μοιάζει με αναφορά στον μύθο του Πύθωνα, τη χθόνια θεότητα που κατά την αρχαιότητα ήταν φύλακας στο Μαντείο των Δελφών. Πρόκειται για μια ψηφιακή εγκατάσταση της οποίας η εικαστική αξία συνδέεται με την κίνηση και τους σχηματισμούς που μεταβάλλονται συνεχώς, παίρνοντας νέες μορφές και νοήματα. Οι σχηματισμοί αυτοί συνδέονται με τους στόχους και τις περιβαλλοντικές δραστηριότητες του PCAI και της Polygreen.

Όταν η Πυθία συνάντησε την τεχνητή νοημοσύνη/ Όταν η Πυθία ρωτά και η τεχνητή νοημοσύνη απαντά Facebook Twitter
«Ξεκινάμε με τις πρώτες λέξεις που είπαμε, τις κουβαλάμε μια ολόκληρη ζωή και τελειώνουμε με όλες εκείνες που χάνουμε». Φωτ.: Μαρία Τούλτσα & PCAI

Ο Sandison επέλεξε μια σειρά ελληνικών και αγγλικών ονομασιών από ολόκληρη την πανίδα και τη χλωρίδα του Παρνασσού και μια σειρά ανθρώπινων συναισθημάτων για να συνθέσει το κείμενο αυτής της εντυπωσιακής δημιουργίας. Καθώς οι λέξεις τρέχουν, πάνω - κάτω, δεξιά - αριστερά, άλλοτε ακολουθώντας μια ευθεία γραμμή και άλλοτε πέφτοντας σαν βροχή, προλαβαίνεις να διαβάσεις ονόματα ζώων (ασβός, αγριογούρουνο, νυφίτσα, σαλαμάνδρα, λαγός, βάτραχος) και φυτών (παιώνια, κάππαρη, στάχυ, δάφνη, καμπανούλα) και συναισθημάτων (envy, nostalgia, melancholia, peace, sympathy, excitement, calm, repulsion κ.ά.).

Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι οι λέξεις που γέννησε το ίδιο το ΑΙ, καθώς ο Sandison έδωσε την εντολή να παραχθούν νέες λέξεις από τη σύμπτυξη εκείνων που έβαλε στον κώδικά του και που χιουμοριστικά αποκαλεί «baby words». Το σκεπτικό του βασίστηκε στο ότι δυο ανόμοιες λέξεις συγκρούονται και τα γράμματα από τα οποία συντίθενται δίνουν μια νέα, υπαρκτή λέξη. Ανάμεσά τους έχουν ενταχθεί αποσπάσματα ιστορικών κειμένων και επιγραφές.

Ως εκ τούτου, ο Sandison, μέσα από μια εικαστική διεργασία, συναντάει την αρχαιολογία, τη βιολογία, την ανθρώπινη εξέλιξη, την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά, πάνω απ’ όλα, τη γλώσσα. Ο ανθρώπινος παράγοντας και η τεχνολογία συγχωνεύονται στα άδυτα του υπολογιστή και η σύγχρονη πραγματικότητα αποκαλύπτει το ψηφιακό μας παρόν και, ίσως, το δυστοπικό μέλλον, εκεί που η ανάγκη του αρχαίου ανθρώπου για γνώση συναντάει την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου να κατανοήσει το σύμπαν. Είναι λες και οι ερωτήσεις που υποβάλλονταν στην Πυθία γυρεύουν να απαντηθούν από την τεχνητή νοημοσύνη του 21ου αιώνα.

Κατά τη δημοσιογραφική παρουσίαση της εγκατάστασης τα γράμματα, οι λέξεις και οι αριθμοί δεν γέμιζαν μόνο τη σκοτεινή φύση γύρω μας αλλά και τα σώματα όσων παρεμβάλλονταν μεταξύ του προτζέκτορα και της προβολής, γεγονός που ικανοποιούσε την επιθυμία του καλλιτέχνη να ενσωματώσει τους θεατές στα έργα του. Ξαφνικά, εμφανίστηκαν επάνω στα δέντρα πρόσωπα και εικόνες που παρέπεμπαν σε δελφικά αγάλματα που το πράσινο των δέντρων τούς δίνει μια απόκοσμη αίσθηση οξειδωμένου χαλκού. Ο Sandison, τελικά, καταθέτει τη δική του εικαστική έκφραση μέσα από μια γλυπτική προσέγγιση της κινούμενης εικόνας και της τεχνολογίας της πληροφορίας.

Όταν η Πυθία συνάντησε την τεχνητή νοημοσύνη/ Όταν η Πυθία ρωτά και η τεχνητή νοημοσύνη απαντά Facebook Twitter
Άποψη από τη νέα εγκατάσταση του PCAI The Garden of Pythia του καλλιτέχνη Charles Sandison στο “πι” Παγκόσμιο Κέντρο Κυκλικής Οικονομίας και Πολιτισμού στους Δελφούς. Φωτ.: Μαρία Τούλτσα & PCAI

Στο περιθώριο της βραδιάς, είπε: «Δεν γνωρίζουμε καν τι είναι η νοημοσύνη, οπότε πώς να κατασκευάσουμε την τεχνητή νοημοσύνη. Οι επιστήμονες που μελετούν τον ανθρώπινο εγκέφαλο θεωρούν ότι ακόμα βρισκόμαστε σε νηπιακό στάδιο σχετικά με την κατανόηση της ανθρώπινης νοημοσύνης, δηλαδή το πώς λειτουργεί στον ανθρώπινο εγκέφαλο και πώς αναπαράγεται».

Τι πιστεύει όμως ο ίδιος; «Η άποψή μου είναι, ας μην προσπαθούμε να αντιγράψουμε την ανθρώπινη νοημοσύνη, ας πάμε πίσω στην αρχή όλων και ας δούμε αν μπορούμε να κατασκευάσουμε απλούς κυτταρικούς οργανισμούς. Προσωπικά, αυτό κάνω, χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή. Οπότε, αντί να τοποθετήσω μικροοργανισμούς σε ένα εργαστηριακό περιβάλλον, περιμένοντας 30 εκατομμύρια χρόνια να ξεπεταχτεί κάποιο τέρας από τον δοκιμαστικό σωλήνα, αντί να περιμένω από τον υπολογιστή μου να δημιουργηθεί ένα τεχνητό οικοσύστημα, εκμεταλλεύομαι την ταχύτητά του, τη δυνατότητά του να παράγει πληροφορίες σε απίστευτους χρόνους σε σχέση με τον ανθρώπινο νου». Και παραδέχεται πως βλέπει τους ανθρώπους ως λέξεις: «Ξεκινάμε με τις πρώτες λέξεις που είπαμε, τις κουβαλάμε μια ολόκληρη ζωή και τελειώνουμε με όλες εκείνες που χάνουμε».

Η εγκατάσταση του «Κήπου της Πυθίας» είναι επίσης εφοδιασμένη με ειδικά σχεδιασμένο κώδικα και αισθητήρες που ανιχνεύουν τη θερμοκρασία και τα επίπεδα φωτισμού, επιτρέποντας στο έργο να αλληλεπιδρά με το ντόπιο περιβάλλον και να εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου. Συμπληρώνεται από μια ηχητική εγκατάσταση του sound artist Michail Kostadis.

Όταν η Πυθία συνάντησε την τεχνητή νοημοσύνη/ Όταν η Πυθία ρωτά και η τεχνητή νοημοσύνη απαντά Facebook Twitter
Άποψη από τη νέα εγκατάσταση του PCAI The Garden of Pythia του καλλιτέχνη Charles Sandison στο “πι” Παγκόσμιο Κέντρο Κυκλικής Οικονομίας και Πολιτισμού στους Δελφούς. Φωτ.: Μαρία Τούλτσα & PCAI

Ποιος είναι ο Charles Sandison

Ο Charles Sandison γεννήθηκε το 1967 στο Haltwhistle του Northumberland και μεγάλωσε στο Wick του Caithness. Το ενδιαφέρον του για την Πληροφορική ξεκίνησε στην ηλικία των 12 ετών, όταν έμαθε μόνος του να δημιουργεί κώδικα στον υπολογιστή του. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γλασκώβης (1987-1993) και μετά την αποφοίτησή του δίδαξε εκεί για λίγο. Το 1995 μετακόμισε στη Φινλανδία και σήμερα διαμένει μόνιμα στο Tampere. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 συμμετείχε μαζί με την ομάδα των Young British Artists στις εκθέσεις «Wonderful Life» (Lisson Gallery, Λονδίνο, 1993) και «Institute of Cultural Anxiety: Works from the Collection Institute of Contemporary Arts» (Λονδίνο, 1994).

Κατά τη διάρκεια μιας πενταετούς παύσης έφυγε από το Ηνωμένο Βασίλειο και ανέλαβε τη θέση του επικεφαλής του τμήματος Καλών Τεχνών στο Tampere School of Art and Media. Έγινε ευρύτερα γνωστός το 2001 μετά την έκθεσή του στην Μπιενάλε της Βενετίας. Το 2004 υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Le Fresnoy της Λιλ, επίσης έχει δώσει σειρά διαλέξεων και στη Σορβόννη. Το 2010 τιμήθηκε από την πρόεδρο της Φινλανδίας Tarja Halowen με το βραβείο Ars Fennica. Η δουλειά του σε ένα μεγάλο ποσοστό περιλαμβάνει προβολές βίντεο που παράγονται από υπολογιστή και δημιουργούν εμβυθιστικές εγκαταστάσεις δεδομένων, τοποθετώντας τον θεατή στο κέντρο ενός μεταβαλλόμενου σύμπαντος που αποτελείται από λέξεις, σημεία και χαρακτήρες. Η τέχνη του Charles Sandison επιδιώκει να ενσωματώσει τον θεατή στο έργο του, ούτως ώστε ο υπολογιστής και το ανθρώπινο μυαλό να μπορούν να συνυπάρξουν. Αντλεί έμπνευση από τη φύση και το περιβάλλον του και επιχειρεί να αποτυπώσει στοιχεία της ανθρώπινης ζωής και του κόσμου στον οποίο ζούμε σήμερα.

Info

Οι επισκέψεις στην εγκατάσταση «The Garden of Pythia» του Charles Sandison στο «πι» (Παγκόσμιο Κέντρο Κυκλικής Οικονομίας και Πολιτισμού) στους Δελφούς έχουν ξεκινήσει και θα πραγματοποιούνται κάθε Τρίτη, Τετάρτη και Σάββατο μετά τη δύση του ήλιου, σύμφωνα με το εκάστοτε ισχύον εποχικό πρόγραμμα, μέχρι το τέλος του 2025. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε τηλεφωνικά στο 2104060088 και μέσω μέιλ στα pcai.gr και [email protected]

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ