Weeknd: Τίτλοι τέλους ή απλώς μια καινούργια αρχή;

Weeknd: Τίτλοι τέλους ή απλώς μια καινούργια αρχή; Facebook Twitter
Ο Tesfaye χαρακτήρισε τον ήχο του «Hurry Up Tomorrow» ως «Φρανκενστάιν», έτσι όπως παίζει με τα είδη. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0


ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΝΕΙΣ να είναι κακό το «Hurry Up Tomorrow», το έκτο κατά σειρά άλμπουμ του Weeknd που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Ο 34χρονος Καναδός ολοκληρώνει την τριλογία που ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια με το «After Hours» με έναν εξαιρετικό δίσκο. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Το συνειδητοποιείς λίγο στον τρόπο που το κοινό υποδέχτηκε το «Hurry Up Tomorrow»: αν και έκανε μεγάλα streaming νούμερα, δεν ήταν τόσο μεγάλα όσο τα προηγούμενα, παρ’ όλα αυτά ανέβηκε στην κορυφή του Billboard και θεωρείται το πιο εμπορικό άλμπουμ της χρονιάς που μόλις ξεκίνησε.

Το «After Hours», που κυκλοφόρησε μέσα στην πανδημία, λατρεύτηκε όσο κανένα άλλο άλμπουμ εκείνη την περίοδο σε παγκόσμιο επίπεδο. Γεμάτο τραγούδια που μιλούσαν άμεσα στη χρονική στιγμή την οποία βιώναμε τότε, ήταν αδύνατο να το προσπεράσεις. Ο Abel Tesfaye εμφανιζόταν πιο σοβαρός, πιο σκοτεινός και απαισιόδοξος, υιοθετώντας μια αινιγματική περσόνα, καταρρακωμένη από αυτοκαταστροφικές τοξικές σχέσεις και λάθος αποφάσεις. Έντονα αυτοαναφορικός, κοιτούσε πίσω στο έργο του και στην αρχή της καριέρας του, προσπαθώντας να κάνει τον απολογισμό του, κάτι που δεν φαίνεται γενικά να αποτινάζει και εδώ. 

Για τους φαν του, η τριλογία του δανείζεται στοιχεία από τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, με τα τρία άλμπουμ να συμβολίζουν τη διαδρομή του από την κόλαση («After Hours») προς το καθαρτήριο («Dawn FM») και τον παράδεισο («Hurry Up Tomorrow»). Ενδιαφέρουσα θεωρία, αν μη τι άλλο.

Μουσικά πλουραλιστικό, το «Hurry Up Tomorrow» κρύβει κάτι για όλους: από πειραματισμούς του τρομερού «Sao Paolo», ένα εκρηκτικό μείγμα house και Brazilian funk, μέχρι trap όπως το «Timeless» με τον Playboi Carti αλλά και πειραγμένες φολκ μπαλάντες και ’70s soul.

Ο ίδιος άφησε υπόνοιες ότι ίσως η τωρινή δουλειά του να είναι και η τελευταία του ως Weeknd, το ψευδώνυμο –ή την περσόνα– που χρησιμοποιεί εδώ και 13 χρόνια και θέλει τώρα να «σκοτώσει». Η προώθηση του άλμπουμ έγινε με εσχατολογικά μηνύματα όπως «το τέλος είναι κοντά», ενώ στο «Wake Me Up», εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, πριν αυτό μετατραπεί σε μια σύγχρονη απόδοση του «Thriller» του Michael Jackson διά χειρός Justice, ερμηνεύει τους στίχους «το μόνο που μου έχει απομείνει είναι η κληρονομιά μου/Χάνω τη μνήμη μου/Δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή, καμιά άλλη πλευρά/Είμαι ολομόναχος όταν πέφτει το σκοτάδι», κάνοντας μια σύνδεση με τον πεσιμισμό του «Gasoline» από το προηγούμενο άλμπουμ του.  

The Weeknd, Justice - Wake Me Up (Audio)

Βέβαια, παραμένει άγνωστο αν όντως το εννοεί: αν θα κυκλοφορεί δηλαδή μουσική από εδώ και μπρος με το κανονικό του όνομα, Abel Tesfaye, ή αν θα τα παρατήσει όλα και θα ασχοληθεί αποκλειστικά με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Αν και θα έπρεπε να τρέμει κανείς στην ιδέα, όπως γράφουν στον «Guardian», αν αναλογιστεί το «The Idol», στο οποίο πρωταγωνιστούσε και το οποίο ήταν άθλιο, σύμφωνα με πολλούς – η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω δει για να έχω προσωπική άποψη. Εκεί, όμως, φαίνεται ότι το πηγαίνει. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, κυκλοφόρησε το τρέιλερ ενός φιλμ με τον ίδιο τίτλο στο οποίο πρωταγωνιστεί και το οποίο θα προβληθεί στους κινηματογράφους τον Μάιο.

Αν θεωρήσουμε ότι όλα αυτά ισχύουν, τότε μας αφήνει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Ένα άλμπουμ με 22 κομμάτια στο οποίο συμμετέχει μια πλειάδα από ονόματα, όπως οι Justice, Giorgio Moroder, οι μακροχρόνιοι συνεργάτες του Metro Booming και Oneohtrix Point Never, οι Future, Playboi Carti, Anitta και Lana Del Rey. Μουσικά πλουραλιστικό, το «Hurry Up Tomorrow» κρύβει κάτι για όλους: από πειραματισμούς του τρομερού «Sao Paolo», ένα εκρηκτικό μείγμα house και Brazilian funk, μέχρι trap όπως το «Timeless» με τον Playboi Carti αλλά και πειραγμένες φολκ μπαλάντες και ’70s soul. Ο Tesfaye χαρακτήρισε τον ήχο του άλμπουμ ως «Φρανκενστάιν», έτσι όπως παίζει με τα είδη.

Το μόνο μελανό σημείο του είναι ότι στα εξαντλητικά 90 λεπτά που διαρκεί απαιτεί να του αφιερωθείς σαν να βλέπεις μια ταινία, αλλά, αντίθετα από μια ταινία, ως ακροατής πλέον είναι αρκετά δύσκολο να συγκεντρωθείς σε ένα άλμπουμ χωρίς διακοπές. Δεν ξέρω αν αφαιρεί από τη συνολική ακρόαση, αλλά σίγουρα αυτή η αποσπασματικότητα δεν λειτουργεί και απόλυτα υπέρ της. Τα απίθανα περάσματα που κάνει, π.χ., από κομμάτι σε κομμάτι χάνονται, όπως συμβαίνει με το «Niagara Falls» και το «Take Me Back to L.A.».

The Weeknd - São Paulo (Official Music Video)

Κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας του το 2022, ο Tesfaye αναγκάστηκε να τα παρατήσει στη μέση επειδή η φωνή του έσπασε όταν τραγουδούσε το «Can’t Feel My Face». Δεν ανακάλυψε ποτέ τον λόγο, αν ήταν κάποιο πρόβλημα στις φωνητικές του χορδές από υπερβολική χρήση ή κόπωση. Το σοκ που έπαθε εκείνη τη βραδιά ίσως αποτυπώνεται ιδανικά στο κομμάτι «Baptized in Fear», στο οποίο περιγράφει μια κρίση πανικού.

Δεν ξέρω αν αυτό τον οδήγησε στην απόφαση να επαναπροσδιορίσει την καριέρα του. Το «Hurry Up Tomorrow» μάς αποχαιρετά υποβλητικά με μπαλάντες. Στην τελευταία του στιγμή, στο ομώνυμο κομμάτι, κάνει μια ηχητική αναφορά που το ενώνει με το «High for This», το κομμάτι που ανοίγει το «House of Balloons», το πρώτο επίσημο άλμπουμ του, ολοκληρώνοντας τον κύκλο, κοιτώντας προς το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

The Weeknd - Baptized In Fear (Audio)

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ