Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα με το Severance;

Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα με το Severance; Facebook Twitter
Οι χαρακτήρες της σειράς συχνά θυμίζουν υπνοβάτες που αδυνατούν να ξυπνήσουν από ένα επίμονο και βαθιά ανησυχητικό όνειρο.
0


ΣΧΕΔΟΝ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ μεσολάβησαν από τον πρώτο μέχρι τον δεύτερο κύκλο του Severance που προβάλλεται αυτόν τον καιρό από το Apple TV, συγκεντρώνοντας την προσοχή ενός όλο και μεγαλύτερου κοινού, γεγονός που νομίζω ότι έχει να κάνει τόσο με την απέριττη ρετροφουτουριστική αισθητική και την αινιγματική ατμόσφαιρα της σειράς όσο και με την σχετική ένδεια που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό στο τοπίο της υψηλού κύρους τηλεοπτικής μυθοπλασίας.

Ακόμα κι όσοι είχαν παρακολουθήσει τον πρώτο κύκλο που κυκλοφόρησε στα τελειώματα της πανδημίας και έμοιαζε απολύτως ταιριαστός με εκείνη την αλλόκοτη χρονική στιγμή, έπρεπε να κάνουν ένα μικρό έστω φρεσκάρισμα στα τεκταινόμενα που είχαν προηγηθεί και έμοιαζαν με μακρινό, απόκοσμο όνειρο. Μια αίσθηση που μοιάζουν να μοιράζονται και οι χαρακτήρες της σειράς που συχνά θυμίζουν υπνοβάτες που αδυνατούν να ξυπνήσουν από ένα επίμονο και βαθιά ανησυχητικό όνειρο, κι ας μην μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τα μηνύματά του.

Αν μπορούσες να χωρίσεις τον εαυτό σου στα δύο, και να στέλνεις το «άλλο» μέλος στη δουλειά ενώ «εσύ» έμενες πίσω με απεριόριστο πλέον ελεύθερο χρόνο, θα το έκανες;

Συνεχίζουν πάντως, και στον δεύτερο κύκλο, να εργάζονται – κατά το «ήμισυ» του εαυτού τους – σε έναν μυστηριώδη οργανισμό που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε γιγαντιαία, απρόσωπη πολυεθνική και σε αίρεση τύπου Σαϊεντολογίας, ο οποίος για να προφυλάξει την μυστικότητα του «έργου» που επιτελεί, τοποθετεί στους εργαζόμενους ένα τσιπάκι «διαμερισμού» του ίδιου τους του εαυτού, ή της συνείδησής τους, σε δύο κομμάτια.

Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα με το Severance; Facebook Twitter
Η σειρά έχει αποκτήσει φανατικούς θαυμαστές που εκθειάζουν τα φοβερά σκηνικά, την υποβλητική ατμόσφαιρα, την high-concept προσέγγιση και τον υπνωτικό ρυθμό της.

Ο «μέσα» (‘innie’) εαυτός –  αυτός που πηγαίνει κάθε μέρα για δουλειά στην εταιρεία – δεν γνωρίζει τίποτα για τον «έξω» εαυτό (‘outie’), την ζωή του, τις σκέψεις του, τα κίνητρά του. Και ο «έξω» δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει μέσα στις κλινικές και αχανείς εγκαταστάσεις της εταιρείας.

Οι «μέσα» όμως δεν έχουν ιδέα και τι ακριβώς κάνουν οι ίδιοι στο γραφείο ως τις πέντε το απόγευμα που η συνείδησή τους κατεβάζει ρολά, μέχρι το επόμενο πρωί. Το μόνο που ξέρουν είναι ότι αθροίζουν ή αφαιρούν ή μετατοπίζουν νούμερα σε vintage υπολογιστές, στο πλαίσιο ενός αέναου “macrodata refinement”.

Ένα αποκαλυπτικό σκηνικό εργασιακής αποξένωσης που θα «ζήλευε» και ο Μαρξ. Το ερώτημα όμως παραμένει για τον θεατή που αναπόφευκτα ιντριγκάρεται από το κεντρικό θέμα της σειράς: Αν μπορούσες να χωρίσεις τον εαυτό σου στα δύο, και να στέλνεις το «άλλο» μέλος στη δουλειά ενώ «εσύ» έμενες πίσω με απεριόριστο πλέον ελεύθερο χρόνο, θα το έκανες;

Η σειρά έχει αποκτήσει φανατικούς θαυμαστές που εκθειάζουν τα φοβερά σκηνικά, την υποβλητική ατμόσφαιρα, την high-concept προσέγγιση και τον υπνωτικό ρυθμό της. Ο δεύτερος κύκλος είναι ακόμα πιο κινηματογραφικός και σύμφωνα με το Bloomberg το κόστος της παραγωγής απογειώθηκε στα είκοσι και πλέον εκατομμύρια δολάρια ανά επεισόδιο, παρότι ο Μπεν Στίλερ –  ο οποίος σκηνοθετεί τα περισσότερα επεισόδια, ανάμεσά τους και το εκπληκτικό τέταρτο (και πιο πρόσφατο) επεισόδιο του δεύτερου κύκλου που έχει τίτλο «Η κοιλάδα της οδύνης» – δήλωσε ότι όλα τα ποσά που κυκλοφορούν είναι ανακριβή.

Κάποιες φορές όμως, το «αργό» δεν σημαίνει απαραίτητα «βαθύ» ούτε η σιωπή εγκυμονεί απαραίτητα νόημα (κάτι που κατάφερνε να κάνει μια σειρά όπως το Mad Men που επίσης διακρινόταν για την αργή και υποδόρια «ροή» της) και έχουν υπάρξει πολλές στιγμές στο Severance που ένιωθα ότι οι χαρακτήρες διατελούν σε τέτοια σύγχυση που δεν έχουν πραγματικά τι να πουν, με αποτέλεσμα να πρέπει ο θεατής να χορτάσει αποκλειστικά με mood και ατμόσφαιρα. Ελλείψει σοβαρού ανταγωνισμού όμως, και λόγω του υψηλού επιπέδου της παραγωγής, θα μείνουμε στο αινιγματικό παράλληλο σύμπαν της σειράς μέχρι να ξεδιαλύνουμε το μυστήριο ή μέχρι να μην πηγαίνει πάρα πέρα η βαλίτσα.

Severance — Season 2 Official Trailer | Apple TV+

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Daily / Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Αν υπήρξε ένα ναδίρ στην μαζική χρήση του Chat GTP για τη δημιουργία εικόνων που μιμούνται την αισθητική του γιαπωνέζικου Studio Ghibli, αυτό ήταν μάλλον η «παιγνιώδης» οικειοποίηση του εργαλείου από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Daily / Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Έξι δεκαετίες μετά από την κλασική ταινία του Βισκόντι, το ιταλικό έπος του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα αναβιώνει στο Netflix, σε μια άρτια και πολυτελή σειρά έξι επεισοδίων, λουσμένη στο σικελικό φως 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ