Πόσο πρέπει να κοστίζουν τα ρούχα μιας αριστερής;

Πόσο πρέπει να κοστίζουν τα ρούχα μιας αριστερής; Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0


ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ λέξη που να περιγράφει το mental load των γυναικών σε σχέση με το ντύσιμο. Θέλω όλα τα «αν το βάλω αυτό φαίνομαι φτηνή;», «αυτή η φούστα με δείχνει επαγγελματία ή ασόβαρη;», «άμα βάλω ακριβό φόρεμα λες να νομίζουν ότι προσπαθώ να κάνω επίδειξη;», «άμα βαφτώ λες να νομίζουν ότι προσπαθώ να φανώ κάποια;» να μπορούν να περιγραφούν μονολεκτικά. Χρειαζόμαστε έναν όρο που να περιγράφει τη μόνιμη διαλεκτική σχέση των γυναικών με τη σημειωτική των ρούχων τους. 

Κάθομαι και σκέφτομαι τα σχόλια που έχω ακούσει από γυναίκες για το ντύσιμό τους και δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ. Το υπέροχο «είναι αυτό το μποτάκι αρκετά δεξιό ή φαίνομαι Εξαρχιώτισσα;» φίλης όταν θα πήγαινε να κάνει παρουσίαση σε εκδήλωση για το φορολογικό δίκαιο και ήθελε να ταιριάζει στο κλίμα; Το προστατευτικό «άλλαξε, παιδί μου, ρούχα, πού πας με το πουκάμισο, σε πάρτι κατάληψης πάμε”; Ή το γεμάτο υποτίμηση «στο παίζει τώρα αυτή αριστερή, που προχθές την είδα στο Brunello Cucinelli στο Κολωνάκι»; 

Δεν τη γλιτώνεις ούτε αν είσαι δημόσιο πρόσωπο, ούτε αν είσαι απλός άνθρωπος. Το ρούχο που φοράς πάντα κάτι υποδηλώνει, απλώς δεν μπορείς να ξέρεις τι. Κι όποιος θέλει να σε μειώσει, πάντα μπορεί να πιαστεί απ’ αυτό που φοράς, ό,τι και να είναι, επειδή μια γυναίκα μπορεί να γελοιοποιηθεί από όλες τις πλευρές.

Η γενική λογική είναι ότι τα ρούχα αρέσουν στις γυναίκες, άρα τα ρούχα είναι ασόβαρα, άρα οι σοβαρές γυναίκες με πολιτικές πεποιθήσεις και πολιτική ταυτότητα δεν μπορούν να είναι ταυτόχρονα σοβαρές και καλοντυμένες. Σχετικά με το ότι κάθε φορά που η Μποφίλιου ντύνεται βγαίνουν αριστερόμετρα από κάθε κατεύθυνση, έχω να πω το εξής:

Σ’ έναν άλλο κόσμο, αγγελικά πλασμένο, θα πίστευα ότι κάθε φορά που σχολιάζεται η ενδυμασία των γυναικών σε συνδυασμό με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις ο σχολιαστής εμφορείται από ειλικρινή πίστη στην ιδεολογική καθαρότητα. Ότι, τέλος πάντων, κάποιος ασχολείται με τη συνέπεια των ιδεών. Τώρα πιστεύω πάντα ότι πρόκειται περί μισογυνισμού και προσπάθειας να αποθαρρυνθούν οι γυναίκες από το να ασχολούνται ενεργά με την πολιτική.  Ειδικά σε σχέση με το αριστερόμετρο, να σημειωθεί ότι το «ηθικό» ρούχο είναι ακριβό. 

Το ρούχο που έχει δημιουργηθεί με σεβασμό στα δικαιώματα των εργατών που συλλέγουν το βαμβάκι και των εργατριών που το ράβουν, το ρούχο που έχει πράσινες πιστοποιήσεις, το ρούχο που έχει αποδείξεις ιχνηλασιμότητας και δεν έχει παραχθεί με επικίνδυνα υλικά, βλάπτοντας τοπικές κοινωνίες, το ρούχο που συνδυάζει με διάφορους τρόπους κοινωνικές ευαισθησίες, είναι ένα ρούχο που κοστίζει.

Άρα τι; Είναι υποκρίτρια ως προς τα πιστεύω της η γυναίκα που ψωνίζει Zara και ψηφίζει ΚΚΕ ή αυτή που ψωνίζει σοκολάτες χωρίς πιστοποιήσεις εργασιακών συνθηκών όσων μαζεύουν κακαόσπορο; Η κριτική φαίνεται να γίνεται προς γυναίκες που θέλουν να είναι αριστερές και ασχολούνται με το τι φοράνε, ειδικά όταν αυτό που φοράνε είναι «ακριβό» ή «πολυτελές». 

Αλλά κι αυτό δεν είναι παρά κομμάτι της κριτικής που δέχονται γενικά οι γυναίκες σε σχέση με το ντύσιμο. Δεν τη γλιτώνεις ούτε αν είσαι δημόσιο πρόσωπο, ούτε αν είσαι απλός άνθρωπος. Το ρούχο που φοράς πάντα κάτι υποδηλώνει, απλώς δεν μπορείς να ξέρεις τι. Κι όποιος θέλει να σε μειώσει, πάντα μπορεί να πιαστεί απ’ αυτό που φοράς, ό,τι και να είναι, επειδή μια γυναίκα μπορεί να γελοιοποιηθεί από όλες τις πλευρές. Δεν είναι το τι φοράς η πέτρα του σκανδάλου. Είναι το ότι θες να είσαι πολιτικοποιημένη και γυναίκα. Άλλες μέρες είναι ότι θες να είσαι σέξι και μητέρα. Τα Σάββατα μπορεί να είναι ότι είσαι επιχειρηματίας και ζητάς να σε πάρουν στα σοβαρά ενώ φοράς ροζ παλ. Δεν κερδίζεις από πουθενά, είναι έτσι στημένο. 

Κι επειδή είναι έτσι στημένο, η λύση είναι απλή: φορέστε ό,τι θέλετε. Κριτική δέχτηκε και η Μέρκελ, που φοράει πάντα το ίδιο σακάκι σε άλλο χρώμα. Όταν δεν μπορείς να νικήσεις με τίποτα, είσαι ελεύθερη να χάσεις όπως θες. Κι έτσι, αδιαφορώντας για την ήττα, κερδίζεις το παιχνίδι. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ