Ποιος θα βάλει τέλος στο Pasokification

Ποιος θα βάλει τέλος στο Pasokification… Facebook Twitter
Θα είναι ο σημερινός ηγέτης του ή κάποιος/-α από τους/τις υπόλοιπους/-ες επτά υποψηφίους/υποψήφιες που διεκδικούν τη θέση του; Σε αυτό το ερώτημα θα κληθούν να απαντήσουν οι χιλιάδες ψηφοφόροι. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0

ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ του 2010 αλλά και νωρίτερα σε όλη την Ευρώπη τα άλλοτε ισχυρά και ιδιαίτερα παρεμβατικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που κυριάρχησαν σε κυβερνητικό επίπεδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισαν να γνωρίζουν μικρές ή πολύ μεγάλες ήττες. Η επιρροή τους μειωνόταν σταθερά σε υπερθετικό βαθμό, οι εκλογικές τους επιδόσεις θύμιζαν κόμματα που οδηγούνται σε κατάρρευση, οι παρεμβάσεις τους στην κοινωνία είχαν περιοριστεί δραματικά. Κάποιοι άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί, αριστεροί ή λαϊκιστικοί, σταδιακά έπαιρναν τη θέση τους, κερδίζοντας τις προτιμήσεις εκατομμυρίων ψηφοφόρων που για αρκετές δεκαετίες τροφοδοτούσαν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Ήταν η αρχή της παρακμής του μοντέλου διακυβέρνησης που αποτελούσε την εναλλακτική πρόταση στα συντηρητικά κόμματα.

Το ΠΑΣΟΚ, αναμφισβήτητα βοηθούσης σε μεγάλο βαθμό της τεράστιας οικονομικής κρίσης που έφεραν τα μνημόνια, αποτέλεσε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της παρακμής της σοσιαλδημοκρατίας ή του «τρίτου δρόμου», όπως είχε χαρακτηριστεί ως πολιτικό ρεύμα μεταξύ του καπιταλισμού και του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ο όρος «Pasokification» (πασοκοποίηση), με την έννοια της εξαιρετικά αρνητικής επίδοσης των σοσιαλιστών, καθιερώθηκε στα λεξικά και σε όλη την Ευρώπη, στις δημόσιες συζητήσεις με τις οποίες πολιτικοί επιστήμονες προσπαθούσαν να καταγράψουν την παρακμή και συχνά, σε πολλές χώρες, τη συντριβή της σοσιαλδημοκρατίας. Το κόμμα που κυριάρχησε στη χώρα μας μετά τη Μεταπολίτευση γνώρισε την απόλυτη κατάρρευση. Από το 43,9%, με το οποίο κέρδισε τις εκλογές το 2009, έπεσε στο 13,2% τον Μάιο του 2012, στο 12,3% τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου και ακολούθησε ο πολιτικός εξευτελισμός με το 4,7% του 2015.

Φαντάζομαι πως όσοι ρίξουν την ψήφο τους στις κάλπες που θα ανοίξουν στις 6 Οκτωβρίου για την ανάδειξη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ προσβλέπουν σε έναν πρόεδρο που θα τους φέρει σχετικά σύντομα στην εξουσία. Που, με άλλα λόγια, θα δώσει τέλος στον εφιάλτη του Pasokification.

Από τότε η ελληνική σοσιαλδημοκρατία, με όποιες ιδιαιτερότητες και στρεβλώσεις είχε, πέρασε απο αρκετές δύσκολες περιπέτειες οι οποίες συνεχίζονται μέχρι τις μέρες μας· έχανε επιρροή και ενίσχυε άλλους σχηματισμούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, καταρχάς, εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία (μνημόνια) και υποδέχτηκε με μεγάλη ικανοποίηση μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων που έφευγαν από το ΠΑΣΟΚ – πολλά στελέχη που είχαν θέσεις ευθύνης σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έβλεπαν πια το προσωπικό τους μέλλον και την πολιτική τους καριέρα στην Κουμουνδούρου. 

Από το 2019 ένα αριθμητικά μικρότερο, αλλά δυναμικό κομμάτι ψηφοφόρων, άλλοτε του ΠΑΣΟΚ, «ερωτεύτηκε» πολιτικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και με το επιχείρημα(;) ότι έπρεπε να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία ψήφιζε με θέρμη τη Νέα Δημοκρατία (συμβαίνει ακόμα), ενώ ο σημερινός πρωθυπουργός, στην προσπάθεια διεύρυνσης της εκλογικής του βάσης, προτίμησε σε αρκετές περιπτώσεις την αξιοποίηση σε θέσεις εξουσίας στελεχών του παλαιού (Χρυσοχοΐδης) αλλά και του νεότερου (Πιερρακάκης) ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας ακόμα και δυσαρέσκεια σε δεξιά στελέχη.

Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης συχνά καυχιέται ότι πήρε ένα ΠΑΣΟΚ σχεδόν ημιθανές και σταδιακά κατάφερε να ανεβάσει τα ποσοστά του. Είναι αλήθεια αυτό, αλλά υπάρχει και μια παράλληλη αλήθεια που λέει πως ενώ το αντίπαλο κόμμα του ίδιου ή σχετικά ίδιου –πάντως συγγενικού– χώρου (ΣΥΡΙΖΑ) βίωνε και εξακολουθεί να βιώνει τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία του, τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ απέχουν πολύ από τις προσδοκίες που δημιουργούν οι συνθήκες. Σίγουρα δεν είναι ποσοστά κόμματος εξουσίας.

Φαντάζομαι πως όσοι ρίξουν την ψήφο τους στις κάλπες που θα ανοίξουν στις 6 Οκτωβρίου για την ανάδειξη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ προσβλέπουν σε έναν πρόεδρο που θα τους φέρει σχετικά σύντομα στην εξουσία. Που, με άλλα λόγια, θα δώσει τέλος στον εφιάλτη του Pasokification.

Θα είναι ο σημερινός ηγέτης του ή κάποιος/-α από τους/τις υπόλοιπους/-ες επτά υποψηφίους/υποψήφιες που διεκδικούν τη θέση του; Σε αυτό το ερώτημα θα κληθούν να απαντήσουν οι χιλιάδες ψηφοφόροι. Δεδομένης της συνέχειας της κρίσης της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη (τα αντίστοιχα κόμματα, με μικρές εξαιρέσεις, διανύουν περίοδο παρατεταμένης παρακμής), το στοίχημα για τον όποιο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο – και είναι.

Ωστόσο, είναι γνωστό πως η κρίση της σοσιαλδημοκρατίας συνδέεται με τη σχεδόν απόλυτη υποταγή αυτής στην οικονομική φιλελευθεροποίηση που ακολουθήθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη (και όχι μόνο σε αυτή) μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Τότε έπεσαν οι πρώτοι σπόροι: οι κυβερνήσεις ακολουθούσαν ένα μοντέλο διακυβέρνησης που τις αποξένωνε από τις μεγάλες μάζες, οι οποίες έβλεπαν πως οι πολιτικές τους δεν διέφεραν από αυτές των συντηρητικών κυβερνήσεων.

Ανάμεσα στους/στις οκτώ υποψηφίους/υποψήφιες για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ οι ψηφοφόροι θα έχουν εύκολα τη δυνατότητα να διακρίνουν ποιοι/-ες υιοθέτησαν το ακραία φιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο τα προηγούμενα χρόνια ή έγειραν τόσο δεξιά που δύσκολα διακρίνονταν οι θέσεις τους από αυτές της δεξιάς. Είναι φανερό αυτό.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Παύλος Γερουλάνος: «Στο ΠΑΣΟΚ έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε»

Συνέντευξη / Παύλος Γερουλάνος: «Στο ΠΑΣΟΚ έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε»

«Προσωπικό, ιδέες, όραμα: Το ΠΑΣΟΚ έχει σήμερα ό,τι χρειάζεται για να αντιπροσωπεύει τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας», σύμφωνα με τον υποψήφιο για την προεδρία του, Παύλο Γερουλάνο, αλλά «πρέπει να διορθώσει τα λάθη του», όπως εξηγεί σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στη LiFO.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΕΠΕΞ Το Ελληνικό Λαϊκό Μέτωπο…

Οπτική Γωνία / Μπορεί να δημιουργηθεί ένα Ελληνικό Λαϊκό Μέτωπο;

Τα κόμματα που θα μπορούσαν να συγκροτήσουν ένα τέτοιο σχήμα συνεργασίας δεν έχουν διάθεση να παραχωρήσουν μικροεξουσίες, ούτε και οι προσωπικές φιλοδοξίες των ηγετών τους θα υποχωρήσουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ