Τέσσερα μουσικά βιβλία που κυκλοφόρησαν τον τελευταίο καιρό

ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ, όπως τα λέμε, ή τα βιβλία που σχετίζονται με τη μουσική, βρίσκονται πάντα στις προτεραιότητες των μουσικόφιλων – όλων εκείνων που στηρίζουν τα live των καλλιτεχνών, τη δισκογραφία κ.λπ. Είναι βασικά συμπληρώματα της ενασχόλησης των fans με τη μουσική, ανοίγοντας, πολλές φορές, νέες διεξόδους, βοηθώντας περαιτέρω στη βαθύτερη κατανόηση των μουσικών καταστάσεων.

Τέσσερα τέτοια βιβλία, που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, σας παρουσιάζουμε στη συνέχεια...

ΚΡΙΣΤΗ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ημερολόγια On the Road

Opportuna, 2023

Facebook Twitter

Η Κρίστη Στασινοπούλου είναι μια τραγουδοποιός γνωστή σε όλους τους μουσικόφιλους. Οι πιο παλιοί θα τη θυμούνται σίγουρα από την παρουσία της στο «Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο» (1978), των Μίμη Πλέσσα-Δημήτρη Μαλαβέτα, στον ρόλο της Μαγδαληνής, πιθανώς να την θυμούνται και από την παρουσία της στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού της Κέρκυρας, το 1981, όταν θα τραγουδούσε την «Νυχτωδία» των Μιχάλη Τερζή-Άκου Δασκαλόπουλου ή ακόμη και από την Eurovision του ’83 με το «Μου λες» των Αντώνη Πλέσσα-Σοφίας Φίλντιση, όμως όλοι θα γνώριζαν την Κρίστη Στασινοπούλου από τις συναυλίες και τους δίσκους της, με τον Στάθη Καλυβιώτη, στην τρανή εποχή του ethnic (world για άλλους), στις δεκαετίες του ’90 και του 2000, αλλά και μετά απ’ αυτήν.

Ήταν οι δίσκοι της, με άλλα λόγια, «Υφαντόκοσμος» (1997), «Ηχοτρόπια» (1999), «Τα Μυστικά των Βράχων» (2002), «Ταξιδισκόπιο» (2006), «Greekadelia» (2012) και «ΝΥΝ» (2016), που θα εκτόξευαν τη φήμη της όχι μόνο στην Ελλάδα, μα και στο εξωτερικό.

To βιβλίο έχει σχεδόν γραμμική αφήγηση, καθώς υπάρχουν ελάχιστες χρονικές «ανακολουθίες», βοηθώντας έτσι τον αναγνώστη να αντιληφθεί τι ακριβώς συνέβη με αυτό το συγκρότημα της Κρίστης Στασινοπούλου και του Στάθη Καλυβιώτη και πώς από έναν δίσκο που δεν ήθελε κανένας να εκδώσει  θα προέκυπτε όλη αυτή η ανέλπιστη επιτυχία του γκρουπ, σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική.

Φοβερά «εξαγώγιμα» τα ethnic-projects της Κρίστης Στασινοπούλου, θα γνώριζαν παντού μεγάλη επιτυχία, φέρνοντας την καλλιτέχνιδα να δίνει συναυλίες και να πουλάει δίσκους στα πέρατα του κόσμου – με τα τραγούδια της να εμφανίζονται συνεχώς στα ethnic charts και να αγαπιούνται όπου γης.

Έχοντας καλή σχέση και με το γράψιμο κι έχοντας ήδη τυπώσει δύο βιβλία, τα διηγήματα «Επτά φορές στην Αμοργό» [Καστανιώτης, 1992] και το μυθιστόρημα «Πύρινη Ρομφαία» [Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη, 1995], η Κρίστη Στασινοπούλου αποφασίζει τώρα να εκδώσει τις μουσικές περιπέτειές της, με το συγκρότημά της, στα διάφορα μέρη του κόσμου, τα οποία θα επισκεπτόταν για συναυλίες, ανάμεσα στα χρόνια 1998-2019.

Και κάπως έτσι θα προέκυπταν τα πολυσέλιδα (465 σελίδες) «Ημερολόγια Οn the Road», που θα τυπώνονταν προσφάτως από τις πατρινές εκδόσεις Opportuna. Όπως γράφει η ίδια η συγγραφέας στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της:

«Στα Ημερολόγια On the Road διηγούμαι τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις μου από τα εικοσιπέντε χρόνια που, μαζί με τον Στάθη Καλυβιώτη και τη μπάντα μας, γυρνάμε τον κόσμο παίζοντας τη μουσική μας. Από τα διάφορα, διεθνή μουσικά φεστιβάλ, τα φημισμένα συναυλιακά μέγαρα ή τα θρυλικά αντεργκράουντ κλαμπάκια των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης και της Αμερικής, μέχρι τις πολιτιστικές συναυλίες σε απομακρυσμένα χωριά εξωτικών χωρών, δυσκολίες αλλά και πλάκες του δρόμου, γνωριμίες με ενδιαφέροντες μουσικούς όλων των εθνικοτήτων, πολιτιστικές ομοιότητες και διαφορές... δεν γινόταν παρά να τα καταγράφω σχεδόν καθημερινά μέσα στα βαν, τα αεροπλάνα και τα τραίνα, σε δωμάτια ξενοδοχείων, αίθουσες αναμονής, καμαρίνια. Την εποχή της πανδημίας βρήκα την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω και να καθαρογράψω αυτά τα κείμενα και να σκανάρω τα σκιτσάκια μου, ξεχασμένα ανάμεσα στις σελίδες. Γραμμένα μέσα από τη δική μου ματιά και έχοντας ήδη διανύσει μια πολύχρονη πορεία στα αντίστοιχα μουσικά πράγματα της χώρας μας, θεώρησα ενδιαφέρον, ευχάριστο, ίσως και χρήσιμο, να τα μοιραστώ...».

To βιβλίο έχει σχεδόν γραμμική αφήγηση, καθώς υπάρχουν ελάχιστες χρονικές «ανακολουθίες», βοηθώντας έτσι τον αναγνώστη να αντιληφθεί τι ακριβώς συνέβη με αυτό το συγκρότημα της Κρίστης Στασινοπούλου και του Στάθη Καλυβιώτη και πώς από έναν δίσκο που δεν ήθελε κανένας να εκδώσει (λέμε για τον «Υφαντόκοσμο», που θα κυκλοφορούσε το 1997 στην μικρή, ανεξάρτητη Θέσις) θα προέκυπτε όλη αυτή η ανέλπιστη επιτυχία του γκρουπ, σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική.

Περιγράφονται λοιπόν, με λεπτομέρειες, πλείστες όσες παρουσίες των Στασινοπούλου-Καλυβιώτη σε φεστιβάλ, κλαμπ και σκηνές... από το Μόντρεαλ (συνάντηση με την Patti Smith), την Βαρκελώνη, το Sunset Festival στην πόλη London του Ontario και το Winnipeg Folk Festival στην Manitoba (στην ίδια σκηνή με τον Richie Havens), μέχρι το BBC Saturday Night Show στο Λονδίνο (συνάντηση με τον προμότερ, συγγραφέα κ.λπ. Charlie Gillett), το Central Park Summer Stage Festival στην Νέα Υόρκη, το Womex 2002 στο Έσεν (γνωριμία με τον Ian A. Anderson του περιοδικού fRoots) και το An στα Εξάρχεια... μα και από το Orient Inside του Μπόχουμ (γνωριμία με την Schäl Sick Brass Band), το Τελ-Αβίβ, την Αλμερία της Ανδαλουσίας και το Σάο Πάολο (γνωριμία με την Rita Ribeiro), μέχρι την Goa, το Folk Music International Festival της Αρμενίας στο Ερεβάν, την Βιέννη, το Camden του Λονδίνου και την Βαλέτα της Μάλτας.

Οι περιοδείες, τα live, οι συναντήσεις με ανθρώπους επώνυμους ή μη και βασικά οι περιπέτειες είναι άπειρες και περιγράφονται στο βιβλίο, με τρόπο απλό και κατανοητό από την Κρίστη Στασινοπούλου, χωρίς καμία έπαρση ή επιτήδευση.

Χαλαρό και οπωσδήποτε χορταστικό ανάγνωσμα (καθότι και πολυσέλιδο), διανθισμένο με τα ωραία σκίτσα της συγγραφέως και βεβαίως πλημμυρισμένο από τις μουσικές του κόσμου (που κυλάνε, νοερώς, συνεχώς στο κεφάλι σου, ενώ διαβάζεις το βιβλίο ή απλώς το ξεφυλλίζεις).

Επαφή: www.opportuna.gr

ΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΑΤΑΤΗΣ: It’s Only Rock ’n’ Roll

Όγδοο, 2023

Facebook Twitter

Τον συγγραφέα Ντίνο Δηματάτη τον γνωρίζουν όλοι οι μουσικόφιλοι του ροκ, και ιδίως οι παλαιότεροι, από τα βιβλία του «Οι Άγνωστοι του Ροκ» [Rotonda, 1982], «25 Χρόνια Ελληνικού Ροκ» [Νέα Σύνορα-Α.Α. Λιβάνη, 1992], «Παύλος Σιδηρόπουλος / Το Μοναχικό Μπλουζ του Πρίγκηπα» [Κατσάνος, 1997], «Get That Beat / Ελληνικό Ροκ 60’s & 70’s» [Κατσάνος, 1998], «Get That Beat / Ελληνικό Ροκ 80’s & 90’s» [Κατσάνος, 2001] και «Get That Beat / Ελληνικό Ροκ 2000-2013» [Ars Nocturna, 2015].

Αν και προσωπικά τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση για το πρώτο-πρώτο βιβλίο τού Ντίνου Δηματάτη, τους «αγνώστους του ροκ», επειδή εκείνη την εποχή (early 80s) τής πληροφοριακής ξεραΐλας και της άπνοιας λειτουργούσε κάπως σαν «ευαγγέλιο» (σημειώναμε τα ονόματα των όντως άγνωστων, τότε, βρετανικών ροκ συγκροτημάτων και γυρνούσαμε στα δισκάδικα ρωτώντας για τους… Comus και για τους Saturnalia), δεν μπορώ να μην παραδεχθώ πως τα νεότερα βιβλία του ήταν εκείνα που διαβάστηκαν περισσότερο – και βασικά εκείνο για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, που μάλλον είναι το πιο επιτυχημένο εμπορικά, μουσικό ροκ βιβλίο, όλων των εποχών, γραμμένο από έλληνα συγγραφέα.

Ο Ντίνος Δηματάτης γράφει σαν rock fan, σαν «ροκάς», δεν γράφει σαν ερευνητής. Αυτό έχει ως συνέπεια η ακρίβεια όσων γράφει πολλές φορές να είναι σχετική και ελεγχόμενη – με αποτέλεσμα να υπάρχουν ελλείψεις, λάθη σε ημερομηνίες και το κυριότερο λάθη σε ονόματα.

Ένα σύντομο βιογραφικό του Ντίνου Δηματάτη είναι εκείνο που διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του «25 Χρόνια Ελληνικού Ροκ» και είναι το ακόλουθο: «Ο Ντίνος Δηματάτης ξεκίνησε ως δημοσιογράφος το 1969 στην εφημερίδα “Νέα Αλήθεια”, με θέματα μουσικού και αθλητικού περιεχομένου, ενώ δύο χρόνια αργότερα  προσχώρησε στην εφημερίδα “Θεσσαλονίκη”. Οι δραστηριότητές του σταμάτησαν το 1972, όταν έφυγε για νομικές σπουδές στην Ιταλία. Το 1979 επιστρέφει στην δημοσιογραφία, γράφοντας κυρίως στο περιοδικό “Μουσικό Εξπρές”. Δύο χρόνια αργότερα εκδίδει το πρώτο του βιβλίο “Οι Άγνωστοι του Ροκ”, που αναφέρεται στη βρετανική σκηνή. Σήμερα ασκεί το επάγγελμα του νομικού στη Θεσσαλονίκη, ενώ παράλληλα ασχολείται με το ραδιόφωνο. Η εκπομπή του “Στην άκρη της βελόνας” αναδείχθηκε από το περιοδικό “Ποπ & Ροκ”, μέσα στις καλύτερες για τα έτη 1989 και 1990».

Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν, αλλά δεν πέρασε και η «μανία» του Ντίνου Δηματάτη να γράφει βιβλία, με το τελευταίο του να έχει τίτλο “It’s Only Rock ’n’ Roll”.

Το βιβλίο αυτό με μία λέξη θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις... αυτοβιογραφικό. Βασικά είναι ένα βιβλίο στο οποίο ο συγγραφέας επιχειρεί να αποτυπώσει την προσωπική σχέση του με το ροκ. Πώς και πότε ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το ροκ, πώς «έμπλεξε» με τη μουσική, στο επίπεδο του ακροατή, του δημοσιογράφου, του ραδιο-παραγωγού και του ροκ-αρθρογράφου και συγγραφέα, και βασικά πώς συγχρωτίστηκε με μεγάλα ονόματα του ροκ, στην Ελλάδα, όταν αυτά θα μας επισκέπτονταν για συναυλίες (αν και στο βιβλίο υπάρχουν κεφάλαια που αναφέρονται και σε έλληνες ρόκερ).

Κάτι που ξεκινά από πολύ παλιά, από τις εμφανίσεις των Johnny Hallyday-Sylvie Vartan, στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης (7-8 Σεπτ. 1968), φθάνοντας μέχρι τα πιο πρόσφατα χρόνια (δεκαετίες του 2000 και 2010).

Από τις σελίδες του βιβλίου, λοιπόν, παρελαύνουν δεκάδες ονόματα τού πιο κλασικού ροκ, μα και νεότερα, συγκροτήματα και καλλιτέχνες, με τα οποία και τους οποίους ήρθε σε επαφή ο Ντίνος Δηματάτης, μέσα από διάφορες θέσεις (αν και τις περισσότερες ως απλός fan).

Έτσι, στο “It’s Only Rock ’n’ Roll” μπορείς να διαβάσεις ιστορίες για τους Θόδωρο Παπαντίνα, Rocky Roberts, Manu Dibango, Marmalade, Shocking Blue, Ντέμη Ρούσσο, Osibisa, Cat Stevens, Omega, Steppenwolf, Alex Harvey, Talking Heads, Eric Burdon, Police, Marianne Faithfull, Patti Smith, Willy DeVille, Rory Gallagher, Pavlov’s Dog, Chris Spedding, Τζίμη Πανούση, Gogol Bordello κ.ά., ενώ υπάρχουν σελίδες που έχουν να κάνουν και με τον μουσικό Τύπο στην Ελλάδα, εγχώριο και εισαγόμενο, από την εποχή των «Μοντέρνων Ρυθμών», μέχρι τη φάση του «ZOO», του «Διφώνου», του «Jazz & Τζαζ» κ.λπ.

Πρέπει να το πούμε κι αυτό. Ο Ντίνος Δηματάτης γράφει σαν rock fan, σαν «ροκάς», δεν γράφει σαν ερευνητής. (Φυσικά το δεύτερο δεν αποκλείει το πρώτο. Δεν αποκλείεται δηλαδή ένας ερευνητής να είναι και fan). Αυτό έχει ως συνέπεια η ακρίβεια όσων γράφει πολλές φορές να είναι σχετική και ελεγχόμενη – με αποτέλεσμα να υπάρχουν ελλείψεις, λάθη σε ημερομηνίες και το κυριότερο λάθη σε ονόματα.

Αυτό το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό, και θα έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθεί. Εντάξει μπορεί να μην είχε, ο Ν. Δηματάτης, τις ημερομηνίες των συναυλιών τού Manu Dibango στη Θεσσαλονίκη (ήταν 11 και 12 Μαΐου 1974), μπορεί να νομίζει ότι οι Rolling Stones έπαιξαν το 1967 στην Αθήνα δύο μέρες πριν από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου (ενώ είχαν παίξει, ως γνωστόν, τέσσερις ημέρες πριν, αφού η συναυλία είχε γίνει στις 17 Απριλίου 1967), μπορεί να μην θυμόταν πως οι Osibisa είχαν παίξει στη Θεσσαλονίκη στις 27 Σεπτεμβρίου 1975 και όχι τις «μέρες του ’76» όπως διαβάζουμε –οk με όλα αυτά, δεν τρέχει και τίποτα, αφού είπαμε πως ο συγγραφέας είναι fan, όχι ερευνητής–, αλλά το να γράφει λανθασμένα πλείστα όσα ονόματα μουσικών το θεωρώ αρνητικό για το βιβλίο. Αυτό σίγουρα θα μπορούσε να αποφευχθεί, και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.

Δεν είναι σωστό δηλαδή να βλέπουμε Jimmy Hendrix αντί Jimi Hendrix, Van de Graaf Generator αντί για Van der Graaf Generator, Chacachas αντί του σωστού Chakachas, Airdales αντί του πρέποντος Airedales, Marisca Veres αντί Mariska Veres, Ruben van Leween αντί του σωστού Robbie van Leeuwen, Locomotive GTO αντί Locomotiv GT, Aynsley Dunbar Retalations αντί Aynsley Dunbar Retaliation, Jean Shripton αντί Jean Shrimpton, Willie de Ville αντί του ορθού Willy DeVille κ.λπ.

Είδα κάπου πρόσφατα, στο διαδίκτυο, τον Ντίνο Δηματάτη να τον γράφει κάποιος... Ντίνο Δημάτη (όντως). Νομίζω πως αυτό δεν θα του άρεσε καθόλου.

Κατά τα λοιπά το βιβλίο διαβάζεται εύκολα και είναι όμορφο σαν lay-out. Και χρήσιμο. Γιατί όχι; Βιβλίο είναι. Από κάθε βιβλίο κάτι θα πάρεις... Το αν αυτά θα είναι πολλά ή λίγα θα εξαρτάται, πάντα, από το ποιος είναι ο αναγνώστης. 

Επαφή: www.ogdoobooks.gr

SAKIS PAPADIMITRIOY: Piano Diary / Photographs by ANDREAS ZACHARATOS

Εκδόσεις Τόπος, 2023

Facebook Twitter

Ένα όχι συνηθισμένο βιβλίο έχουμε εδώ – ένα βιβλίο, που ετοίμασε ο φωτογράφος Ανδρέας Ζαχαράτος, για τον πιανίστα, συνθέτη και αυτοσχεδιαστή βασικά Σάκη Παπαδημητρίου.

Για το ποιος είναι ο Ανδρέας Ζαχαράτος υπάρχει το μικρό βιογραφικό του στο πρώτο «αυτί» του βιβλίου. Ένα μέρος του εδώ: «Ο Ανδρέας Ζαχαράτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961 και εργάζεται ως διευθυντής φωτογραφίας, από το 1985 έως σήμερα, στον κινηματογράφο και την τηλεόραση (ΕΡΤ). Ασχολείται με την καλλιτεχνική φωτογραφία από το 1978 και έχει πραγματοποιήσει 35 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη με τις φωτογραφικές ενότητες: Μια μέρα ένα πέταγμα αετού, The Greek Icon, Jazz Moments, Μάνη από Πέτρα & Χρόνο, Η Γλυκιά Φωνή της Φύσης, Η Άλλη Ελλάδα και Αυτή η Χώρα αυτή η Ομορφιά».

Το βιβλίο, που ουσιαστικά φωτογραφίζει από πολύ κοντά μία παράσταση με στοιχεία επιτελεστικά, ολοκληρώνεται με την προσφορά ενός CD του Σάκη Παπαδημητρίου, του “Piano Voices”, που είχε κυκλοφορήσει, για πρώτη φορά, από τo label Το Pikap Records, το 2018.

Ο Σάκης Παπαδημητρίου, από την άλλη, είναι ο άνθρωπος, που έχει συνδέσει την παρουσία του με την ανάπτυξη της τζαζ και του αυτοσχεδιασμού στην Ελλάδα – και όχι μόνο θα λέγαμε, καθώς τα ενδιαφέροντά του επεκτείνονται, πέρα από τη μουσική, και στη λογοτεχνία και αλλού. Το σύντομο βιογραφικό του στο πίσω «αυτί» του βιβλίου συνοψίζει ωραία τα πεπραγμένα του: «Ο Σάκης Παπαδημητρίου γεννήθηκε στην Καβάλα το 1940 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1960 από το περιοδικό Διαγώνιος με πεζογραφήματα και μελέτες για τη μουσική. Έχει συνθέσει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και πολυσύνθετες εκδηλώσεις, όπου η μουσική συνδυάζεται με τη λογοτεχνία, τον χορό, το video, τη ζωγραφική. Από το 1989 ασχολείται με τη σχέση βωβού κινηματογράφου και μουσικής επί σκηνής. Έχει επενδύσει πάνω από τριάντα ταινίες. Έχει κάνει εμφανίσεις σόλο πιάνο ή με διάφορα σχήματα σε πολλά ευρωπαϊκά και διεθνή φεστιβάλ (Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Βέλγιο, Γερμανία, Αυστρία, Σερβία, Σλοβενία, Αίγυπτος, Μεξικό, Κίνα). Έχουν εκδοθεί συνολικά είκοσι προσωπικοί δίσκοι του και είκοσι τρία βιβλία του (δοκίμια, ποίηση, πεζά, μελέτες). Έχει κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στην ΕΡΤ Θεσσαλονίκης (1975-2006) και στο Τρίτο Πρόγραμμα (1983-1995 και 2003-2010)». 

Τώρα, σε μια παράσταση του Σάκη Παπαδημητρίου στην Αθήνα, μαζί με τους συνεργάτες του, την τραγουδίστρια Γεωργία Συλλαίου και τον αείμνηστο percussion player Χρήστο Γερμένογλου, θα ήταν παρών και ο Ανδρέας Ζαχαράτος, κάπως σαν τέταρτο μέλος του γκρουπ, φωτογραφίζοντας τα καθέκαστα. Και είναι αυτές οι φωτογραφίες, που θα αποτελούσαν την ύλη τού εν λόγω βιβλίου. Φωτογραφίες ασπρόμαυρες, που εστιάζουν στην λεπτομέρεια.

Βλέπουμε, δηλαδή, τον πιανίστα από πολύ κοντά, παρατηρούμε τις εκφράσεις τού προσώπου του ή τις θέσεις των χεριών και των δακτύλων του πάνω και μέσα στο πιάνο, άλλοτε σε θέσεις καθήμενου και άλλοτε ορθίου, ενώ φωτογραφίζεται και το εσωτερικό του πιάνου, με τα διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιεί ο πιανίστας για να «πολλαπλασιάσει» και να διαφοροποιήσει τον ήχο τού οργάνου (hi-hat, πετσέτες, μανταλάκια, αλυσίδες κ.λπ.), δημιουργώντας αυτό που θα αποκαλούσαμε «αυτοσχεδιαστική εμπειρία». Όπως διαβάζουμε και στο βιβλίο:

«Ο αυτοσχεδιασμός σαν διαδικασία ή σαν διαδικασία για προσωπική απελευθέρωση δεν είναι συνταγή δημιουργικότητας δεν είναι σχολή σύνθεσης και εκτέλεσης σκηνοθετημένη παράσταση είναι μια άσκηση σωματική και πνευματική μια επίκληση στις αρχέγονες δυνάμεις για να εκμηδενίσουν το άγρυπνο μάτι του ορθολογισμού ν’ ανοίξουν τα φράγματα των ήχων που μας επιδόθηκαν υποχρεωτική αποδοχή κληρονομιάς ανακατάληψη χαμένης γης θησαυρών παιδικής αθωότητας παιχνιδιού και πλάκας τελετουργίας σωματικότητας έκστασης».

Το βιβλίο, που ουσιαστικά φωτογραφίζει από πολύ κοντά μία παράσταση με στοιχεία επιτελεστικά, ολοκληρώνεται με την προσφορά ενός CD του Σάκη Παπαδημητρίου, του “Piano Voices”, που είχε κυκλοφορήσει, για πρώτη φορά, από τo label Το Pikap Records, το 2018.

Επαφή: www.toposbooks.gr, [email protected]

ΜΟΥΣΙΚΗ / Όλα όσα θέλεις να ξέρεις / Ο πλήρης οδηγός για παιδιά

Όγδοο, 2023

Υπάρχουν πολλά βιβλία, που επιχειρούν να εξηγήσουν στα παιδιά τι είναι η μουσική. Και όχι μόνο τι είναι, πώς παράγεται, πώς σημειώνεται, πώς σχηματίζεται μια σύνθεση ή ένα τραγούδι, αλλά και πώς αναπτύχθηκε η μουσική μέσα στους αιώνες, ποιοι θεωρούνται οι θεμελιωτές και οι καινοτόμοι της, τι μορφή είχε, και έχει, στις διάφορες χώρες του κόσμου, ποια είναι τα είδη της κ.λπ. Το κάνουν ή επιχειρούν να το κάνουν και σχολικά βιβλία αυτό, αλλά το κάνουν και εξωσχολικά.

Ένα τέτοιο εξωσχολικό βιβλίο είναι και το «Όλα όσα θέλεις να ξέρεις / Ο πλήρης οδηγός για παιδιά», που θα μπορούσε να ενδιαφέρει παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου (ή μάλλον τους γονείς τους, τους θείους και τις θείες τους ή τους νονούς και τις νονές τους, γιατί εκείνοι αγοράζουν βιβλία για παιδιά).

Το βιβλίο, μεταξύ άλλων, επιχειρεί να απαντήσει σε μια σειρά ζητημάτων, σαν κι αυτά: «Γιατί αγαπάμε τη μουσική;», «Η μουσική αρέσει στα ζώα;», «Πώς παράγεται ο ήχος;», «Πώς να φτιάξεις ένα τραγούδι», «Γιατί η μουσική σού κολλάει στο μυαλό;», «Γιατί κουνιόμαστε με τη μουσική;» κ.λπ.

Το βιβλίο είναι ξένο και μεταφέρεται στη γλώσσα μας από τον Γιάννη Καστανάρα. Το έχει γράψει ο Charlie Morland, δάσκαλος της μουσικής σε κάθε επίπεδο, ενώ το έχει εικονογραφήσει ο David Humphries.

Η μορφή του βιβλίου έχει την αίσθηση των κόμιξ, με περίτεχνα σχέδια και προσαρμοσμένες φωτογραφίες, είναι πολύχρωμο φυσικά και είναι τυπωμένο σε βαρύ και γυαλιστερό χαρτί. Πρόκειται, απλώς, για μία ωραία έκδοση.

Το βιβλίο, μεταξύ άλλων, επιχειρεί να απαντήσει σε μια σειρά ζητημάτων, σαν κι αυτά: «Γιατί αγαπάμε τη μουσική;», «Η μουσική αρέσει στα ζώα;», «Πώς παράγεται ο ήχος;», «Πώς να φτιάξεις ένα τραγούδι», «Γιατί η μουσική σού κολλάει στο μυαλό;», «Γιατί κουνιόμαστε με τη μουσική;» κ.λπ.

Φυσικά, από το βιβλίο παρελαύνουν κεφάλαια για «όλα» τα είδη της μουσικής (κλασική, ινδική κλασική, όπερα, φολκ, λαϊκή μουσική, κάντρι, μπλουζ, τζαζ, φανκ, ροκ, ρέγκε, ποπ, ηλεκτρονική και βεβαίως ανάμεσα σε άλλα διάφορα η K-pop και το χιπ χοπ).

Βρίσκεις επίσης στις σελίδες απλά «μαθήματα» θεωρίας της μουσικής, οργανογνωσίας, μα και βιογραφικά ορισμένων καίριων μουσικών προσωπικοτήτων (Βιβάλντι, Μπαχ, Σοπέν, Τσαϊκόφσκι, Ντεμπισί, Μότσαρτ, John Lee Hooker, David Bowie, Björk κ.ά.), που άλλαξαν, μαζί με άλλους, την πορεία της μουσικής μέσα στους αιώνες, τις δεκαετίες και τα χρόνια.

Το «ΜΟΥΣΙΚΗ / Όλα όσα θέλεις να ξέρεις / Ο πλήρης οδηγός για παιδιά» είναι τυπωμένο σε μεγάλο σχήμα, έχει hardback εξώφυλλο και 100 πολύχρωμες και φανταχτερές σελίδες.

Επαφή: www.ogdoobooks.gr