«Ούτε λίφτινγκ ούτε μπότοξ»: Η Τζόαν Μπαέζ για το τότε και για το τώρα

«Ούτε λίφτινγκ ούτε μπότοξ»: Η Τζόαν Μπαέζ για το τότε και για το τώρα Facebook Twitter
Ανήκω στο γκρουπ των ανθρώπων που δεν κάνουν λίφτινγκ.  Σίγουρα έχω μπει στον πειρασμό, αλλά εγκατέλειψα την ιδέα. Προτιμώ να είμαι αναγνωρίσιμη ως εγώ. Φωτ.: COURTESY OF MAGNOLIA PICTURES
0

— Λέτε στην ταινία ότι όταν κάποιος γίνεται διάσημος σε νεαρή ηλικία, δεν περιμένει ποτέ ότι αυτό θα τελειώσει. Υπήρξε κάποιο σημείο που σκεφτήκατε ότι είχε τελειώσει;
Ναι, όταν οι αίθουσες όπου εμφανιζόμουν δεν ήταν γεμάτες πλέον [στη δεκαετία του 1980]. Άρχισα να κατηγορώ όλους τους άλλους, αλλά στην πραγματικότητα είχα απομακρυνθεί εγώ. Δεν είχα τους μηχανισμούς υποστήριξης γύρω μου, επειδή υπήρξα «αντιεμπορική» για τόσο πολύ καιρό. Μου πήρε λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω πού βρισκόμουν, δηλαδή πουθενά.

— Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι ξεχνούν ότι εσείς βοηθήσατε τον Μπομπ Ντίλαν στην άνοδό του και όχι το αντίστροφο. Πώς αισθάνεστε γι' αυτόν σήμερα;
Δεν δυσανασχετώ για τίποτα από όλα αυτά τώρα πια. Μια μέρα ζωγράφιζα το πορτρέτο του, όταν ήταν πολύ νέος. Έβαλα τη μουσική του και είχα μια επιφοίτηση. Έκλαιγα για περίπου 48 ώρες. Σκέφτηκα: «Θεέ μου, ήμουν τόσο τυχερή που γνώρισα αυτόν τον τύπο και άκουσα αυτά τα τραγούδια». Ο Μπομπ ήταν πόσο, 22 χρονών; Ήμουν κι εγώ παιδί, αλλά είχα περισσότερη ικανότητα να διαχειριστώ πράγματα και καταστάσεις από ό,τι εκείνος. Νομίζω ότι αυτό είναι δίκαιο να το πω. Αλλά δεν έχω εχθρότητα τώρα πια. Κάποτε σίγουρα είχα. Ήταν απαίσιο. Αλλά αυτά έχουν τελειώσει πια.

Κανείς δεν θα μπορούσε να γράψει το σενάριο αυτού που συμβαίνει τώρα [μετά τον Τραμπ]. Είναι θανατηφόρο, δηλητηριώδες. Είναι σατανικό. Προωθεί το αντίθετο της ενσυναίσθησης και της στοργής. Προωθεί τον θυμό, την υποτίμηση και τον εκφοβισμό.

— Είναι εύκολο στις μέρες μας να εξιδανικεύουμε τη δεκαετία του '60, αναρωτιέμαι όμως πώς πραγματικά συγκρίνεται με το σήμερα;
Τότε υπήρχε μια κόλλα που μας συνέδεε. Αισθανόμασταν ότι ήμασταν με κάποιον, ότι ήμασταν μαζί. Το μόνο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ για τους ανθρώπους που δεν το έζησαν αυτό είναι μια αναλογία με την εποχή που ο Ομπάμα διεκδικούσε το ανώτατο αξίωμα. Υπήρχε ένα τόσο θετικό συναίσθημα, οι άνθρωποι αντάλλασσαν high-fives και φιλιόντουσαν στο μετρό, αυτό ήταν η κόλλα.

«Ούτε λίφτινγκ ούτε μπότοξ»: Η Τζόαν Μπαέζ για το τότε και για το τώρα Facebook Twitter
Η Τζόαν Μπαέζ το 1957. Φωτ.: COURTESY OF MAGNOLIA PICTURES

— Είναι η Αμερική χειρότερη σήμερα;
Κανείς δεν θα μπορούσε να γράψει το σενάριο αυτού που συμβαίνει τώρα [μετά τον Τραμπ]. Είναι θανατηφόρο, δηλητηριώδες. Είναι σατανικό. Προωθεί το αντίθετο της ενσυναίσθησης και της στοργής. Προωθεί τον θυμό, την υποτίμηση και τον εκφοβισμό. Συν τοις άλλοις, υπάρχει και η κλιματική αλλαγή, η οποία για μένα είναι η πιο σπαρακτική εξέλιξη.

— Μια σημαντική πτυχή της ταινίας είναι η έμφαση που δίνει στη φυσικότητα που εκπέμπει το σώμα και το πρόσωπό σας, στη φυσική καθημερινή τους μορφή. Η Αμερική έχει αυτή την τάση να κρύβει τη γήρανση ή να τη θεωρεί ελάττωμα.
Ανήκω στο γκρουπ των ανθρώπων που δεν κάνουν λίφτινγκ.  Σίγουρα έχω μπει στον πειρασμό, αλλά εγκατέλειψα την ιδέα. Προτιμώ να είμαι αναγνωρίσιμη ως εγώ.

— Ούτε μπότοξ ή οτιδήποτε άλλο;
Όχι!

— Πολλοί φίλοι και συγγενείς και συνοδοιπόροι σας που εμφανίζονται στην ταινία έχουν πεθάνει. Πώς αισθάνεστε ως μία από τους τελευταίους επιζώντες;
Μου θυμίζει την παλιά τηλεφωνική ατζέντα της μητέρας μου. Από ένα σημείο και μετά υπήρχαν διαγραμμένα με χαρακιές τηλέφωνα, επειδή είχαν χαθεί όλοι πλέον. Απλά πρέπει να συνηθίσω στην ιδέα. Είμαι υγιής, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Με στοιχεία από Los Angeles Times

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ