Στέφανος Κασσελάκης, πρίγκιπας των φασαίων

Στέφανος Κασσελάκης, πρίγκηπας των φασαίων  Facebook Twitter
Είδε φως («φάση») στον ΣΥΡΙΖΑ και μπήκε για να επαναφέρει τη γραβάτα; Φωτ.: Menelaos Myrillas / SOOC
0

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΓΚΟ προσδιορισμός πιο αμφιλεγόμενος, αμφίσημος, αφηρημένος και προβληματικός εν τέλει, από τον όρο φασαίος-α;

Οι απαρχές του θα μπορούσαν να αναζητηθούν στο κομμάτι «Είναι φάση το αγόρι» που τραγουδούσε η Ρένα Παγκράτη για τον Στάθη Ψάλτη (ντυμένο με πανκ αμφίεση από το Remember) στην ταινία «Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ» πριν από σαράντα χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια πάντως μοιάζει να έχει υποκαταστήσει τον χίπστερ και τον (δήθεν) «εναλλακτικό». Φαίνεται επίσης ότι δεν περιορίζεται από ηλικιακά όρια καθώς προ καιρού ζητώντας σχετικές διευκρινίσεις από τον 20χρονο γιο γνωστής μου, μου είπε ότι κι εγώ θα μπορούσα να χαρακτηριστώ φασαίος (γερο-φασαίος θα σκέφτηκε, αλλά είναι ευγενικό παιδί).

Σύμφωνα πάντως με το Βικιλεξικό, φασαίος (νεολογισμός, αργκό) είναι «αυτός που κοινωνικά και πολιτισμικά κινείται και δρα αποκλειστικά εντός μιας "φάσης", χωρίς να κατανοεί πλήρως αυτό που κάνει, αλλά αντιθέτως το κάνει σε ένα επιφανειακό επίπεδο». 

«Τι φάση;» μοιάζει να αναρωτιέται κάθε τόσο ο φασαίος μέσα στον διαρκή ετεροπροσδιορισμό του. Είναι όμως οπορτουνιστής και καιροσκόπος ή απλά αναζητά πάντα την ιδανική περίσταση; Τι είναι τελικά ο φασαίος; Χαμαιλέων ή παράσιτο; 

Δικαίωμα ψήφου έχουν ακόμα και οι 15χρονοι «μετα-φασαίοι» που ενδεχομένως δεν έχουν και τόσο αρνητική άποψη για τη λεγόμενη μεταπολιτική.  

Τα παραπάνω ασαφή στοιχεία μοιάζουν να ταιριάζουν στην αινιγματική (και ως εκ τούτου απείρως ιντριγκαδόρικη) περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη, για τον οποίον έχουν γραφτεί τις τελευταίες μέρες όσα δεν έχουν γραφτεί για τους τέσσερεις συνυποψηφίους του σε όλη την διάρκεια της πολιτικής τους καριέρας σχεδόν. Τι φάση;

Μικρή σημασία έχει το γεγονός ότι τα περισσότερα σχετικά άρθρα στάζουν σαρκασμό και απαξίωση – από «πουκάμισο αδειανό» και «νάιλον σημαία» μέχρι νοσηρό «σύμπτωμα της μεταπολιτικής» ή και της μετα-δημοκρατίας ακόμα, κι αυτοί είναι κάποιοι από τους ηπιότερους χαρακτηρισμούς. Δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα, που λένε και στην Αμερική. 

Οι χαρακτηρισμοί από επιφανείς «συντρόφους» του ήταν ακόμα πιο καυστικοί. Ο Νίκος Φίλης εξέφρασε την αποστροφή του δηλώνοντας μετά βδελυγμίας ότι «δεν θέλουμε μεσσίες του Instagram». Ok μπούμερ! (φαίνεται ότι δεν του έχουν πει ακόμα για το TikTok). Και του ίδιου όμως πώς του ήρθε να μεταλαμπαδεύσει το (κατακερματισμένο) Αμερικανικό Όνειρο στα πάτρια («οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δικαιούνται μια ευκαιρία στο δικό τους Ελληνικό Όνειρο»); Είδε φως («φάση») στον ΣΥΡΙΖΑ και μπήκε για να επαναφέρει τη γραβάτα;

Δύσκολο πάντως να αντιπαθήσεις κάποιον που δήλωσε ερωτώμενος για την απουσία του από την αίθουσα του συνεδρίου όταν μιλούσε ο «Ζέλινγκ» της γενιάς του Πολυτεχνείου και της πολιτικής ζωής από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, Στέφανος Τζουμάκας: «Στον Τζουμάκα πήγα για ένα διάλειμμα τουαλέτας και κόλλησα έξω από τον κόσμο και την αγάπη του. Δεν ήταν κάτι προσωπικό».

Όποιο κι αν είναι πάντως το αποτέλεσμα των εκλογών για την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η πυροτεχνική υποψηφιότητά του καταγράφεται ως τονωτική ένεση στο μουντό πολιτικό σκηνικό (και το γεγονός ότι είναι ανοιχτά γκέι δεν είναι καθόλου μα καθόλου ασήμαντο μέσα στο πλαίσιο της άγριας συντηρητικοποίησης της κοινωνίας).

Ποιος ξέρει; Δικαίωμα ψήφου έχουν ακόμα και οι 15χρονοι «μετα-φασαίοι» που ενδεχομένως δεν έχουν και τόσο αρνητική άποψη για τη λεγόμενη μεταπολιτική.  

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Κασσελάκης και ο θρίαμβος της μεταπολιτικής

Γιάννης Παντελάκης / Ο Κασσελάκης και ο θρίαμβος της μεταπολιτικής

Η όποια αποδοχή του Κασσελάκη από ένα κομμάτι του ΣYΡIZA είναι το αποτέλεσμα της ιδεολογικής σύγχυσης, της χρεοκοπίας πολιτικών προσώπων και εν τέλει των ατέλειωτων λαθών στα οποία υπέπεσε ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να κάνει ποτέ αυτοκριτική ή να τα παραδεχτεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ναζί κανείς ή να μη ζει;: Το φάντασμα της Λένι Ρίφενσταλ επιστρέφει ξανά  

Daily / «Ναζί κανείς ή να μη ζει;»: Το φάντασμα της Λένι Ρίφενσταλ επιστρέφει ξανά  

Συμπαθούσα ή συνεργός; Το ντοκιμαντέρ «Riefenstahl» επαναφέρει για μια ακόμη φορά το ερώτημα που ακολουθούσε την «σκηνοθέτρια των Ναζί» μέχρι το τέλος της ζωής της σε ηλικία 101 ετών. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εθνικός πανωλεθρίαμβος

Daily / Εθνικός πανωλεθρίαμβος

Δύο απανωτές πανωλεθρίες – μία από την «σύζυγο» χθες και μία από την «επίσημη αγαπημένη» σήμερα – δύσκολα θα τις αντέξει ο ευάλωτος ψυχισμός του Έλληνα φιλάθλου, όπου τα συμπλέγματα κατωτερότητας βαδίζουν αγκαλιά με τις ψευδαισθήσεις μεγαλείου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Highest 2 Lowlest: Ο Σπάικ Λι μεταφέρει το πνεύμα του Κουροσάβα στη Νέα Υόρκη του σήμερα

Daily / Highest 2 Lowlest: Ο Σπάικ Λι φέρνει τον Κουροσάβα στη σημερινή Νέα Υόρκη

Η νέα ταινία του «μαέστρου» από το Μπρούκλιν, διαθέσιμη εδώ και λίγες μέρες στο Apple TV+, αποτελεί ένα συναρπαστικό ριμέικ του αστυνομικού θρίλερ «High and Low» του Ιάπωνα σκηνοθέτη, έξι δεκαετίες μετά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Για τα πανηγύρια

Daily / Για τα πανηγύρια

Τα πανηγύρια είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του πακέτου της καλοκαιρινής εμπειρίας. Δεν είναι κακό αυτό. Κι ας απορούμε κάποιοι με την «γιγάντωσή» τους, την οποία δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει με τίποτα λίγες δεκαετίες πριν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ