Στέφανος Κασσελάκης: Όταν η πολιτική εξελίσσεται σε επικοινωνιακό παιχνίδι

Στέφανος Κασσελάκης: Όταν η πολιτική εξελίσσεται σε επικοινωνιακό παιχνίδι Facebook Twitter
0

«ΚΑΝ’ ΤΟ ΟΠΩΣ Ο ΟΜΠΑΜΑ». Αυτή η φράση έχει αποτυπωθεί πλέον στο συλλογικό υποσυνείδητο ως η πιο επιτυχημένη στρατηγική πολιτικής επικοινωνίας. Το 2008 ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα άλλαξε όλα όσα γνωρίζαμε για το πώς φτιάχνεται ένα εναλλακτικό πολιτικό προφίλ. Η συνταγή επιτυχίας εστίαζε στον ίδιο, ο οποίος είχε μελετήσει ενδελεχώς το αντισυστημικό ρεύμα που κυριαρχούσε στην αμερικανική κοινωνία αλλά και την πολιτική δυσπιστία απέναντι στο κομματικό κατεστημένο.

Ύστερα, ανάπτυξε με τεράστια επιτυχία ένα είδος μονοπρόσωπης πολιτικής εκπροσώπησης, δίνοντας βάρος στην οικειότητα, στη διάδραση και στην αμεσότητα με τους ψηφοφόρους. Αξιοποίησε πλήρως τη δύναμη των social media, προβάλλοντας την ασυνήθιστη για τα αμερικανικά δεδομένα οικογενειακή του ιστορία. Εμπλούτισε το λεξιλόγιό του με λέξεις όπως ενσυναίσθηση, διαφορετικότητα, συμπερίληψη, ευκαιρίες και ανέπτυξε στη συνέχεια μια αμφίδρομη σχέση με τους ψηφοφόρους του. Ποιος θα ξεχάσει την άψογη χρήση των επικοινωνιακών εργαλείων, π.χ. η δημοσίευση φωτογραφιών που τον έδειχναν να βάζει τα πόδια του πάνω στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου μετά από μια κουραστική ημέρα. Έκτοτε, πολλοί τον αντέγραψαν, άλλοι επιτυχημένα, άλλοι αποτυχημένα.

Φυσικά, και στη χώρα μας δεν ήταν λίγοι αυτοί που ακολούθησαν το παράδειγμα του Ομπάμα. Παρακολουθώντας, λοιπόν, αυτές τις μέρες τις εξελίξεις στον εσωκομματικό μαραθώνιο του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω ότι η νέα υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη, που κατά πολλούς τάραξε τα νερά και έβγαλε από τον λήθαργο την εκλογική διαδικασία, αντιγράφει πιστά την πολιτική γλώσσα και τη ρητορική που άφησε ως παρακαταθήκη ο Ομπάμα. Το «ελληνικό όνειρο» που επικαλείται συχνά είναι κατά κάποιον τρόπο copy paste του «αμερικανικού».

Στο Ενετικό Λιμάνι των Χανίων, δίπλα στους κατοίκους της πόλης, τα σκηνοθετικά τρικ συνεχίστηκαν· όχι μόνο δεν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις αλλά οι απαντήσεις του ήταν ένα μείγμα ασάφειας, αοριστολογίας και ανασφάλειας, έπεσε δε σε αρκετές αντιφάσεις, ενώ με το επιθετικό του ύφος σε αυτονόητες ερωτήσεις του δημοσιογράφου επέδειξε αμηχανία και ακατανόητο εκνευρισμό.

Αρχικά, αναρτήθηκε ένα βίντεο τεσσάρων λεπτών στο οποίο αυτοσυστήνεται και ανακοινώνει την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Πρωτότυπο για τα εγχώρια δεδομένα, ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει ιδιαίτερα τα χαρακτηριστικά του νέου, πλούσιου, αυτοδημιούργητου και μοντέρνου πολιτικού που ήρθε να δώσει ένα τέλος στον νεποτισμό στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας.

Στο βίντεο αυτό βέβαια τον άκουσα να λέει: «Θέλετε να βάλετε απέναντι στον σκηνοθετημένο πρωθυπουργό του Γκρίνμπεργκ έναν άνθρωπο με ενσυναίσθηση;». Και στη συνέχεια διαπίστωσα ότι όλα όσα ακολούθησαν ήταν άκρως σκηνοθετημένα από τον ίδιο και τους συνεργάτες του.

Έτσι, λίγο αργότερα, στην πρώτη του επίσημη εμφάνιση ως υποψήφιου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε έξω από τους τάφους των Βενιζέλων (προκαλώντας τις αντιδράσεις του δήμου Χανίων και του Ιδρύματος Βενιζέλου) και παρουσιάστηκε ως «ένας κουζουλός ο οποίος αφήνει την Αμερική για να έρθει εδώ, στην πατρίδα».

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με την πρώτη του συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Κόντρα και στον δημοσιογράφο Πάνο Χαρίτο, όπου έδωσε και τις πρώτες απαντήσεις για τις πολιτικές του θέσεις. Μια εμφάνιση που αρκετοί χαρακτήρισαν κακή ή φιάσκο, αφού ο ίδιος φάνηκε εντελώς απροετοίμαστος.

Στο Ενετικό Λιμάνι των Χανίων, δίπλα στους κατοίκους της πόλης, τα σκηνοθετικά τρικ συνεχίστηκαν· όχι μόνο δεν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις αλλά οι απαντήσεις του ήταν ένα μείγμα ασάφειας, αοριστολογίας και ανασφάλειας, έπεσε δε σε αρκετές αντιφάσεις, ενώ με το επιθετικό του ύφος σε αυτονόητες ερωτήσεις του δημοσιογράφου επέδειξε αμηχανία και ακατανόητο εκνευρισμό.

Ήταν μια συνέντευξη στην οποία κατάφερε να δημιουργήσει περισσότερα ερωτήματα απ’ αυτά στα οποία κλήθηκε να απαντήσει. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν του ζητήθηκε να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις για το χτύπημα που δέχθηκε η οικογένειά του από το παραδικαστικό κύκλωμα, όπως ο ίδιος έχει επισημάνει, περιορίστηκε να πει: «Δεν έχω υποχρέωση να δώσω περισσότερα στοιχεία».

Παράλληλα, όταν ρωτήθηκε για ένα άρθρο του στο οποίο είχε προβεί σε έναν παραλληλισμό του Ντόναλντ Τραμπ με τον Αλέξη Τσίπρα, σημειώνοντας ότι κανείς από τους δύο δεν υλοποίησε όσα είχε υποσχεθεί, είπε ότι δεν το θυμάται και πως θα πρέπει να το διαβάσει για να απαντήσει, και πρόβαλε ως επιχείρημα ότι αρθρογραφούσε εθελοντικά, καθώς εργαζόταν αλλού, ενώ συμπλήρωσε ότι και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας το έχει παραδεχτεί ότι δεν υλοποίησε όλα αυτά για τα οποία είχε δεσμευθεί. 

Ο Στέφανος Κασσελάκης στο Kontra News

Αναμφίβολα, ο αμερικανοτραφής υποψήφιος είναι ένα φρέσκο πρόσωπο που αλλάζει τις ισορροπίες και ανανεώνει το ενδιαφέρον στον χώρο της κεντροαριστεράς. Ωστόσο, έχει μπροστά του μια δύσκολη διαδρομή προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι ένα εντυπωσιακό πυροτέχνημα. Βέβαια, στη χώρα μας πάντοτε είχαμε την τάση να γοητευόμαστε από διάττοντες αστέρες.

Μέχρι στιγμής, ο συγκεκριμένος πολιτικός έχει αρκεστεί στην προβολή ενός υπερβάλλοντος συναισθηματισμού μέσω των social media, σε αριστερές κενολογίες και στην κατασκευή μιας πολιτικής εκδοχής που ναι μεν θέλει να εξελιχθεί σε βασικό εκφραστή μιας σύγχρονης αριστεράς, ακόμη και να ανοιχτεί στο ευρύτερο τοπίο της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά το μόνο που έχει επιτύχει ως τώρα είναι να παραπέμπει περισσότερο σε νεοφώτιστο μάνατζερ που δοκιμάζει να «αναστήσει» μια αποτυχημένη επιχείρηση.    

Στέφανος Κασσελάκης: Όταν η πολιτική εξελίσσεται σε επικοινωνιακό παιχνίδι Facebook Twitter
O Στέφανος Κασσελάκης μπορεί να μη διαθέτει κομματικές περγαμηνές και να πλασάρεται ως ένα κοσμοπολίτικο μεταπολιτικό insta-life, αλλά ας μην ξεχνά ότι βρίσκεται σε ένα κόμμα που χλευάζει όλα όσα εκείνος υποστηρίζει στην προσωπική του πλατφόρμα.

Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε καιρούς μεταπολιτικής και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο να γίνει ένας υποψήφιος top trending topic. Στο παρελθόν το έχουμε ξαναδεί το έργο είτε με τους νεωτερισμούς του Γιώργου Παπανδρέου είτε με το ΠΟΤΑΜΙ και τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος πρώτος χρησιμοποίησε τον ενικό και αναφερόταν στους «επαγγελματίες της ζωής - νέους στην πολιτική». Μάλιστα, θυμάμαι ότι ξεκινούσε τη διακήρυξη του κινήματος λέγοντας: «Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι’ αυτήν τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το τέλος. Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν;». 

Επομένως, ο Στέφανος Κασσελάκης μπορεί να μη διαθέτει κομματικές περγαμηνές και να πλασάρεται ως ένα κοσμοπολίτικο μεταπολιτικό insta-life, αλλά ας μην ξεχνά ότι βρίσκεται σε ένα κόμμα που χλευάζει όλα όσα εκείνος υποστηρίζει στην προσωπική του πλατφόρμα. Μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τις παραδοσιακές ιδεολογικοπολιτικές αντιθέσεις ή τους πολιτικούς των μεταπολιτευτικών αριστερών οργανώσεων, αλλά αναρωτιέμαι ποιους θα πείσει από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος με την «αριστεία», που υπερτονίζει, και την τεχνοκρατική του νοοτροπία.

Επίσης, έχει άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα, αφού η μη εκλογή του στο ψηφοδέλτιο της Επικρατείας τού στερεί, στην περίπτωση που καταφέρει να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ, την παρουσία του στις συνεδριάσεις της Βουλής. Μα πώς είναι δυνατό, σκέφτονται πολλοί, να απουσιάζει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να αντικαθίσταται από άλλον;

Κοντολογίς, το άφθαρτο, το μεταμοντέρνο, το ελκυστικό και το ευπαρουσίαστο δεν σε κάνουν καλό πολιτικό. Σ’ ένα κόμμα που βρίσκεται σε παρατεταμένη κρίση δεν αρκούν οι διαπιστώσεις γενικού περιεχομένου, τα συνθήματα, οι ατάκες και τα κλισέ. Οι απαιτήσεις της κοινωνίας επιβάλλουν έναν ήπιο, ορθό και πειστικό λόγο και όχι ηγετικά πρότυπα όπου η επικοινωνία προηγείται της πολιτικής. Αυτό που σίγουρα πρέπει να έχει κατά νου ο κ. Κασσελάκης είναι ότι όλοι κοιτούν εκστασιασμένοι τα πυροτεχνήματα όταν εκτοξεύονται στον αέρα αλλά μόλις χαθεί η λάμψη τους τα ξεχνούν και αποχωρούν.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ