Για όσους κινούνται στο κέντρο και βγαίνουν στα Εξάρχεια, οι πιάτσες εξόδου είναι γνωστές, οι τελευταίες πιο ζωντανές είναι αυτές της Ασκληπιού, της Μαυρομιχάλη και της Καλλιδρομίου, που ξανάνιωσε. Πρόκειται για δρόμους στους οποίους τα βράδια, ακόμα και μεσοβδόμαδα, δεν υπάρχει σκαμπό διαθέσιμο από μία ώρα και μετά.
Όσο ανηφορίζουμε, βέβαια, με κατεύθυνση προς την Αλεξάνδρας, οι μπάρες όπου μπορούμε να απολαύσουμε ένα ποτό μειώνονται. Αλλά να που κάποιοι ερωτεύτηκαν την πρόσοψη ενός μαγαζιού και αποφάσισαν να κάνουν το δικό τους ολοήμερο στέκι μακριά από τις περατζάδες, στα ψηλά των Εξαρχείων.
Στον αριθμό 98 της Μαυρομιχάλη ο Λευτέρης Μαθιουδάκης, η Ιωάννα Βολάκη και ο Μιχάλης Σίας άφησαν ανέγγιχτη την έντονα κίτρινη σιδεριά που περιβάλλει το πρώτο τους κοινό εγχείρημα, το οποίο βάφτισαν Τιγρέ, τους το έβγαλε το χρώμα, έχει και κάτι το καλτ. Η μπλε τέντα τους και το κόκκινο λόγκο τους προκαλούν μια χρωματική αντίθεση που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, το less is a bore βρίσκει την εφαρμογή του στην όψη αυτής της νέας άφιξης.
Οι τρεις τους έχουν ταξιδέψει πολύ, έχουν βγει και έχουν διασκεδάσει άλλο τόσο, «την έχουμε ζήσει την εστίαση, γι’ αυτό θέλαμε να φτιάξουμε κάτι που θα μας εκπροσωπεί, που θα μας άρεσε να το επισκεφθούμε και να το κάνουμε στέκι μας, ακόμα και αν δεν ήταν δικό μας. Γι’ αυτό προτεραιότητά μας ήταν, πάνω απ’ όλα, να διαμορφώσουμε έναν ζεστό χώρο», θα μου πει ο Μιχάλης, ο οποίος βρίσκεται και πίσω από τα χειροποίητα παγωτά Morris Brown.
Δεν είναι ένα καφέ που τραβάει μέχρι να νυχτώσει ούτε ένα μπαρ που ανοίγει λίγο νωρίτερα για να προλάβει τα after work drinks. Το Τιγρέ δείχνει να είναι ένα μέρος μέσα στο οποίο έχουν φροντίσει να υπάρχει ισορροπημένη ροή από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Ξεκίνησαν να στήνουν τον χώρο τους με αναφορές από ένα ταξίδι τους στη Βηρυτό που τους είχε συγκινήσει, στη συνέχεια τού έβαλαν στοιχεία από τα '90s της εφηβείας και των πρώτων τους εξόδων, με πιο χαρακτηριστικά τα σκαμπό του μπαρ, που έψαξαν πολύ για να τα βρουν, αλλά άξιζε τον κόπο. Αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, η Ιωάννα έδωσε μορφή στον χώρο με τα ξύλινα καθίσματα που σχεδίασαν και θυμίζουν κάτι μεταξύ diner και pub – η μπάρα είναι από εμφανές μπετόν, το οποίο καλούπωσαν για να προκύψει ο ακατέργαστος όγκος που θα συναντήσετε.
Σκόρπισαν μέσα σε αυτόν διάφορα δικά τους memorabilia, από τα οποία, σύμφωνα με τον Μιχάλη, ιδιαίτερης συναισθηματικής αξίας είναι o Ciao, η μασκότ του Μουντιάλ του ‘90 που διεξήχθη στην Ιταλία – αναζητήστε το κοιτώντας ψηλά.
Δεν είναι ένα καφέ που τραβάει μέχρι να νυχτώσει ούτε ένα μπαρ που ανοίγει λίγο νωρίτερα για να προλάβει τα after work drinks. Tο Τιγρέ δείχνει να είναι ένα μέρος μέσα στο οποίο έχουν φροντίσει να υπάρχει ισορροπημένη ροή από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Πώς; Δουλεύουν με specialty καφέ της Cafeistas, με ένα african blend, ένα χαρμάνι με γεύση ώριμων φρούτων και επίγευση ξηρών καρπών και έναν guest μονοποικιλιακό που αυτή την περίοδο είναι από τη Βραζιλία – ο ειδικός του καφέ από την ομάδα είναι ο Λευτέρης που εργαζόταν για χρόνια στο καφεκοπτείο του Λουμίδη στην Κηφισιά.
Για πρωινό δεν επέλεξαν να κάνουν ούτε croque madame ούτε κάτι με αβοκάντο, τηγανίζουν αυγά ή τα κάνουν βραστά και τα σερβίρουν με γραβιέρα, νούμπουλο φουμικάδο Κέρκυρας, προζυμένιο ψωμί, βούτυρο και μέλι, έχουν και ένα μπριός με τηνιακό τυρί, κόπα, ρόκα και ντοματίνια, γιαούρτι με σπιτική γκρανόλα και μέλι. Στο σφιχτό μενού που έχει διαμορφώσει η –επίσης αρχιτέκτονας με αγάπη για το φαγητό– Μαρία Πρασσά βρίσκουμε ιδέες απλές και νόστιμες, όλες τους βγάζουν κάτι το σπιτικό, θα μπορούσε να μας τις έχει ετοιμάσει ένας φίλος μας σε μια επίσκεψη.
Για παράδειγμα, οι μπρουσκέτες που έχουν κάνει σε προζυμένιο ψωμί, η μία με λιωμένη γραβιέρα Αμφιλοχίας, μορταδέλα και φρέσκο πιπέρι, η άλλη με το ίδιο τυρί, με μανιτάρι και φρέσκα μυρωδικά, είναι ό,τι πρέπει μεζέδες για να παίζουν στη σέντρα ενός τραπεζιού στο οποίο πίνουμε μπίρες ή μοιραζόμαστε ένα κρασί.
Ετοιμάζουν σούπα ημέρας, μια σαλάτα πλιγούρι με σουσάμι, αμύγδαλο, ραπανάκι, φρέσκο κρεμμυδάκι, φέτα και μυρωδικά, scones με σαλάτα ρόκα, θα βγάλουν τραχανά με λουκάνικο Κυθήρων και φέτα, ενώ το ίδιο λουκάνικο από το αγαπημένο τους νησί το χρησιμοποιούν και για να προσφέρουν ένα προσεγμένο χοτ ντογκ με χειροποίητη μουστάρδα, κρεμμύδι τουρσί και σαλάτα ζυμωμένο λάχανο. Και επειδή τους αρέσει τόσο το συγκεκριμένο νησί, θα σερβίρουν και το παραδοσιακό του λικέρ, τη φατουράδα.
Με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις, οι τρεις τους έχουν κοινές μουσικές προτιμήσεις και έτσι στο μαγαζί ακούμε punk και dark wave, electro και reggae μερικές φορές, τα Σάββατα γκρουβάρουν με funk και soul.
Εσείς που ψάχνετε χαλαρά μερή, στα οποία όμως μπορεί και να χορέψετε, προσθέστε το στον χάρτη σας. Όσο για τα ποτά που θα πιείτε εκεί, τον κατάλογο με τα μόλις τέσσερα και χωρίς πολλές φιοριτούρες κοκτέιλ έχει επιμεληθεί ο Κωνσταντίνος Σαμπανιώτης, προσφέροντας συνταγές όπως ένα Daquiri με ροζ γκρέιπφρουτ, λάιμ και panda.
Αν είναι ο Δημήτρης στο μπαρ, να θυμάστε ότι είναι πολύ δυνατός στο Old Fashioned και στο Negroni – στο Τιγρέ θα σας φτιάξουν και όλα τα κλασικά, εκτός από Bloody Mary. Στα απλά ποτά, οι ετικέτες τους είναι μετρημένες και καλές.
Εσείς που αγαπάτε το κρασί δεν θα απογοητευτείτε, έχουν αρκετό από αυτό, δώδεκα προτάσεις, αφού ως πελάτες έχουν συνειδητοποίησει πως αν ήθελαν να πιουν ένα ωραίο κρασί, θα έπρεπε να επισκεφθούν αναγκαστικά κάποιο wine bar, ακόμα και αν το περιβάλλον που γύρευαν εκείνη την ώρα ήταν ενός «απλού» μπαρ – όσοι αγαπάτε τα φυσικά κρασιά, μπορείτε να πιείτε Τετράμυθο εκεί.
Το Τιγρέ μπορεί να σας κρατήσει με τις ώρες, μπορείτε να διαβάσετε εκεί, να πάτε με μια παρέα και να φύγετε με άλλη, να ξεκινήσετε πίνοντας καφέ, να τσιμπήσετε κάτι και να περάσετε στα ποτά. Είναι ένα μέρος που εύκολα μπορεί να γίνει ολοήμερο στέκι, χωρίς να προσπαθεί υπερβολικά γι’ αυτό.
Μαυρομιχάλη 98, Eξάρχεια, 210 3631232
