40 χρόνια William Kentridge με μια μεγάλη έκθεση στο Ηνωμένο Βασίλειο

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Σκίτσο από το φιλμ Stereoscope [Felix Crying] 1998-1999. The Museum Of Modern Art, Νέα Υόρκη.
0

Ο καθηλωτικός πολυαισθητηριακός κόσμος του William Kentridge, του πιο διάσημου εν ζωή καλλιτέχνη της Νότιας Αφρικής, θα παρουσιαστεί στη μεγάλη φθινοπωρινή έκθεση της Royal Academy στο Λονδίνο από τις 24 Σεπτεμβρίου έως τις 22 Δεκεμβρίου 2022, συνεχίζοντας την παράδοση των μεγάλων εκθέσεων της Ακαδημίας με καλλιτέχνες όπως ο Ai Weiwei, ο Anish Kapoor και ο Antony Gormley.

Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη έκθεση του έργου του καλλιτέχνη στο Ηνωμένο Βασίλειο, του οποίου η παγκοσμίως αναγνωρισμένη πρακτική εκτείνεται από τη χαρακτική, το σχέδιο, το κολάζ, τον κινηματογράφο και τη γλυπτική μέχρι την ταπισερί, το θέατρο, την όπερα, το χορό και τη μουσική.

Ο γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ καλλιτέχνης ανέπτυξε το πρώιμο έργο του κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του απαρτχάιντ τη δεκαετία του 1980, και τα έργα μεγάλης κλίμακας και τα κινούμενα σχέδιά του έχουν έκτοτε παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο. Πολλά έργα δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν, ενώ ορισμένα έχουν κατασκευαστεί ειδικά για την έκθεση

Στη 40χρονη καριέρα του ο Kentridge συνδυάζει σχέδιο, γραφή, θέατρο, κουκλοθέατρο, όπερα, κινηματογράφο, χορό, γλυπτική, ταπισερί και περφόρμανς. Τα έργα είναι τεράστια σε έκταση αλλά και τεράστια σε κλίμακα: υπάρχουν σχέδια από το δάπεδο μέχρι την οροφή, ταπισερί τεσσάρων μέτρων, ταινίες με πολλαπλές οθόνες, μηχανικά θεατρικά σκηνικά και σκηνικές παραστάσεις με υπερμεγέθεις συντελεστές.

Το υλικό των πηγών του είναι επίσης τεράστιο: αντλεί έμπνευση από τους Αφρικανούς αχθοφόρους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Ρωσική Επανάσταση. Συγχωνεύει γεωγραφίες, οπτικές και τεχνικές ιστορίες, με τη διαστρωμάτωση καλλιτεχνικών και πολιτικών αναφορών.

Το υλικό των πηγών του είναι επίσης τεράστιο: αντλεί έμπνευση από τους Αφρικανούς αχθοφόρους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Ρωσική Επανάσταση. Συγχωνεύει γεωγραφίες, οπτικές και τεχνικές ιστορίες, με τη διαστρωμάτωση καλλιτεχνικών και πολιτικών αναφορών. Ο άξονας πλοήγησής του κινείται μεταξύ Ευρώπης, Αφρικής και Κίνας, μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος που ξεδιπλώνεται από αυτή την ιστορία. Η μουσική ρέει σχεδόν μέσα από όλα αυτά, από τον Μότσαρτ και τον Χίντεμιθ μέχρι τις αφρικανικές μπάντες χάλκινων πνευστών.

Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, η πρώιμη καριέρα του ήταν μπερδεμένη και χωρίς κατεύθυνση. Αρχικά, φοίτησε σε κολέγιο τέχνης για να σπουδάσει ζωγραφική, αλλά έφυγε επειδή ήταν «πολύ κακός ζωγράφος», σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Έτσι, μεταπήδησε στην υποκριτική, στη συνέχεια στην κινηματογραφική παραγωγή και στη συνέχεια –αφού απέτυχε και στα τρία– επέστρεψε στην τέχνη. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών, το έργο του έχει αξιοποιήσει και επεκτείνει όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία «απέτυχε» όταν πρωτοξεκίνησε.

Το σχέδιο αποτελεί το σημείο εκκίνησης σχεδόν όλων των έργων του. Βλέπει το σχέδιο ως «μια δοκιμή ιδεών, μια αργόσυρτη εκδοχή της σκέψης».

Το κάρβουνο είναι το μέσο με το οποίο δουλεύει περισσότερο – είναι εύκολο να το σβήσεις και μπορείς να αλλάξεις τη σύνθεσή σου «τόσο γρήγορα όσο μπορείς να αλλάξεις γνώμη». Πιο πρόσφατα δουλεύει επίσης με ινδικό μελάνι.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Seven Things I Have Forgotten

Ως καλλιτέχνης με απεριόριστη φαντασία, ο Kentridge μετατρέπει μια στατική εικόνα σε κινητική σκηνή: μια γραφομηχανή γίνεται δέντρο, μια γάτα κουλουριάζεται σε καρτούν-βόμβα, ένας άντρας με κοστούμι στην παραλία γλιστράει μια πέτρα πάνω στα κύματα. Άλλες φορές, τα σχέδιά του αποτελούν τη βάση για περφόρμανς, εγκαταστάσεις και όπερες, ένα είδος πολύπλευρου σχεδίου σε διαφορετικές διαστάσεις με κίνηση και ήχο.

Το αποικιακό παρελθόν της Αφρικής είναι συνυφασμένο με το έργο του και ανταποκρίνεται στις αδικίες του απαρτχάιντ και στις κληρονομιές της αποικιοκρατίας.

Οι γονείς του, και οι δύο δικηγόροι, ήταν κατά του απαρτχάιντ, μάλιστα ο πατέρας του εκπροσώπησε τρεις αποδέκτες του βραβείου Νόμπελ κατά τη διάρκεια της καριέρας του: τον Νέλσον Μαντέλα, τον αρχιεπίσκοπο Ντέσμοντ Τούτου και τον αρχηγό Άλμπερτ Λουθούλι. Έπαιξε ηγετικό ρόλο στη δίκη για την προδοσία (1956-61) και υπερασπίστηκε την οικογένεια του ακτιβιστή Steve Biko κατά τη διάρκεια της ανάκρισης για τον θάνατό του σε αστυνομική κράτηση (1977).

Η μητέρα του, Felicia, ήταν συνιδρύτρια του South Africa Legal Resources Centre, μιας οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων που παρέχει ακόμη και σήμερα δωρεάν νομικές υπηρεσίες σε περιθωριοποιημένα άτομα.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Act IV Scene I from Ubu Tells the Truth, 1996-1997 | courtesy of the artist

Το 2010, ο βουλευτής του Τότεναμ David Lammy αποκάλεσε τον Sir Sidney Kentridge έναν από τους ήρωές του: «Ο Kentridge είναι ένας από τους πολλούς δικηγόρους στους οποίους θα χρωστάω για πάντα, και των οποίων οι καθημερινοί αγώνες κατά της αδικίας πρέπει να μας εμπνέουν όλους».

Η τέχνη του Kentridge δεν είναι σε καμία περίπτωση ντοκιμαντέρ – είναι αποσπασματική, χιουμοριστική και αφήνει χώρο για ασάφειες. Σε ένα έργο το έμβολο μιας καφετιέρας τρυπάει τη γη φτάνοντας στα βάθη ενός χρυσωρυχείου κάτω από το Γιοχάνεσμπουργκ. Σε ένα άλλο, μπλε νερό ρέει από την τσέπη του στήθους ενός άνδρα με ριγέ κοστούμι, μια λίμνη που ανεβαίνει γύρω του σε αυτό που φαίνεται να είναι η μελαγχολία και η θλίψη του.

Το έργο του συνδέεται με πραγματικά γεγονότα: Το έργο «Ubu Tells the Truth» (1997) συνδυάζει μαρτυρίες από την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης της Νότιας Αφρικής (1996-2003) με το θεατρικό έργο «Ubu Roi» (Ο βασιλιάς Ubu) του Alfred Jarry από το 1896 και το δράμα «Ubu and the Truth Commission» της Jane Taylor από το 1997, το οποίο σκηνοθέτησε για το θέατρο. Στην επανεκτέλεσή του, ο πρωταγωνιστής Ubu γίνεται πράκτορας της μυστικής αστυνομίας κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Casspirs Full of Love, 1989. Tate

Το έργο «Felix in Exile» (1994) γυρίστηκε λίγο πριν από τις πρώτες γενικές εκλογές στη Νότια Αφρική και έθεσε το ερώτημα για τον τρόπο με τον οποίο ο λαός θα θυμόταν εκείνους που πέθαναν στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ.

Σε ορισμένα από αυτά τα έργα εμφανίζονται τα alter ego του Kentridge, Felix Teitelbaum (η ομώνυμη φιγούρα από το «Felix in Exile») και Soho Eckstein, ο πρώτος ως μια συμπονετική φιγούρα και ο δεύτερος ως ένας αδίστακτος καπιταλιστής.

Παίρνοντας το όνομά του από την παροιμία της Τσουάνα «αν ο καλός γιατρός δεν μπορεί να σε θεραπεύσει, βρες τον λιγότερο καλό γιατρό», το «Κέντρο για τη Λιγότερο Καλή Ιδέα» χρησιμοποιείται από νέους καλλιτέχνες για να πειραματιστούν. Παρουσιάζει δύο φορές τον χρόνο ένα πρόγραμμα δημόσιων παραστάσεων και προσφέρει εργαστήρια και δραστηριότητες καθοδήγησης.

Η ιδέα προήλθε από την πρακτική του ίδιου και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ιδέα ότι η αποτυχία μπορεί να εμπνεύσει μια δημιουργική απάντηση στην αναζήτηση μιας εναλλακτικής λύσης.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Σκίτσο για το φιλμ Felix in Exile, 1994. San Francisco Museum of Modern Art
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Dogana, 1999. Tate
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Colleoni", 2021 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
Willliam Kentridge, "Σύντροφε Δέντρο, σου αναφέρoμαι", 2020. | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Ο χορός των Συντηρητικών", 1985 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, βίντεο από το "Waiting for the Sibyl", 2020.| courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Σχέδιο για Το κεφάλι και το φορτίο (Οι σάλπιγγες που συνηθίζαμε να φυσάμε)", 2018 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Ubu Tells the Truth, 1996-1997 | courtesy of the artist
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Σημειώσεις για ένα μοντέλο όπερας", 2015. | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, από το "Πώς δεν ήμουν υπουργός Επικρατείας", 2012. | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, still από το έργο "Notes Towards a Model Opera", 2015 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge,
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM
Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Εικαστικά / Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση που μας ταξιδεύει στις διαχρονικές του συνδέσεις

Εικαστικά / Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση για τις διαχρονικές του συνδέσεις

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ