40 χρόνια William Kentridge με μια μεγάλη έκθεση στο Ηνωμένο Βασίλειο

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Σκίτσο από το φιλμ Stereoscope [Felix Crying] 1998-1999. The Museum Of Modern Art, Νέα Υόρκη.
0

Ο καθηλωτικός πολυαισθητηριακός κόσμος του William Kentridge, του πιο διάσημου εν ζωή καλλιτέχνη της Νότιας Αφρικής, θα παρουσιαστεί στη μεγάλη φθινοπωρινή έκθεση της Royal Academy στο Λονδίνο από τις 24 Σεπτεμβρίου έως τις 22 Δεκεμβρίου 2022, συνεχίζοντας την παράδοση των μεγάλων εκθέσεων της Ακαδημίας με καλλιτέχνες όπως ο Ai Weiwei, ο Anish Kapoor και ο Antony Gormley.

Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη έκθεση του έργου του καλλιτέχνη στο Ηνωμένο Βασίλειο, του οποίου η παγκοσμίως αναγνωρισμένη πρακτική εκτείνεται από τη χαρακτική, το σχέδιο, το κολάζ, τον κινηματογράφο και τη γλυπτική μέχρι την ταπισερί, το θέατρο, την όπερα, το χορό και τη μουσική.

Ο γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ καλλιτέχνης ανέπτυξε το πρώιμο έργο του κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του απαρτχάιντ τη δεκαετία του 1980, και τα έργα μεγάλης κλίμακας και τα κινούμενα σχέδιά του έχουν έκτοτε παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο. Πολλά έργα δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν, ενώ ορισμένα έχουν κατασκευαστεί ειδικά για την έκθεση

Στη 40χρονη καριέρα του ο Kentridge συνδυάζει σχέδιο, γραφή, θέατρο, κουκλοθέατρο, όπερα, κινηματογράφο, χορό, γλυπτική, ταπισερί και περφόρμανς. Τα έργα είναι τεράστια σε έκταση αλλά και τεράστια σε κλίμακα: υπάρχουν σχέδια από το δάπεδο μέχρι την οροφή, ταπισερί τεσσάρων μέτρων, ταινίες με πολλαπλές οθόνες, μηχανικά θεατρικά σκηνικά και σκηνικές παραστάσεις με υπερμεγέθεις συντελεστές.

Το υλικό των πηγών του είναι επίσης τεράστιο: αντλεί έμπνευση από τους Αφρικανούς αχθοφόρους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Ρωσική Επανάσταση. Συγχωνεύει γεωγραφίες, οπτικές και τεχνικές ιστορίες, με τη διαστρωμάτωση καλλιτεχνικών και πολιτικών αναφορών.

Το υλικό των πηγών του είναι επίσης τεράστιο: αντλεί έμπνευση από τους Αφρικανούς αχθοφόρους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Ρωσική Επανάσταση. Συγχωνεύει γεωγραφίες, οπτικές και τεχνικές ιστορίες, με τη διαστρωμάτωση καλλιτεχνικών και πολιτικών αναφορών. Ο άξονας πλοήγησής του κινείται μεταξύ Ευρώπης, Αφρικής και Κίνας, μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος που ξεδιπλώνεται από αυτή την ιστορία. Η μουσική ρέει σχεδόν μέσα από όλα αυτά, από τον Μότσαρτ και τον Χίντεμιθ μέχρι τις αφρικανικές μπάντες χάλκινων πνευστών.

Σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, η πρώιμη καριέρα του ήταν μπερδεμένη και χωρίς κατεύθυνση. Αρχικά, φοίτησε σε κολέγιο τέχνης για να σπουδάσει ζωγραφική, αλλά έφυγε επειδή ήταν «πολύ κακός ζωγράφος», σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Έτσι, μεταπήδησε στην υποκριτική, στη συνέχεια στην κινηματογραφική παραγωγή και στη συνέχεια –αφού απέτυχε και στα τρία– επέστρεψε στην τέχνη. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών, το έργο του έχει αξιοποιήσει και επεκτείνει όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία «απέτυχε» όταν πρωτοξεκίνησε.

Το σχέδιο αποτελεί το σημείο εκκίνησης σχεδόν όλων των έργων του. Βλέπει το σχέδιο ως «μια δοκιμή ιδεών, μια αργόσυρτη εκδοχή της σκέψης».

Το κάρβουνο είναι το μέσο με το οποίο δουλεύει περισσότερο – είναι εύκολο να το σβήσεις και μπορείς να αλλάξεις τη σύνθεσή σου «τόσο γρήγορα όσο μπορείς να αλλάξεις γνώμη». Πιο πρόσφατα δουλεύει επίσης με ινδικό μελάνι.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Seven Things I Have Forgotten

Ως καλλιτέχνης με απεριόριστη φαντασία, ο Kentridge μετατρέπει μια στατική εικόνα σε κινητική σκηνή: μια γραφομηχανή γίνεται δέντρο, μια γάτα κουλουριάζεται σε καρτούν-βόμβα, ένας άντρας με κοστούμι στην παραλία γλιστράει μια πέτρα πάνω στα κύματα. Άλλες φορές, τα σχέδιά του αποτελούν τη βάση για περφόρμανς, εγκαταστάσεις και όπερες, ένα είδος πολύπλευρου σχεδίου σε διαφορετικές διαστάσεις με κίνηση και ήχο.

Το αποικιακό παρελθόν της Αφρικής είναι συνυφασμένο με το έργο του και ανταποκρίνεται στις αδικίες του απαρτχάιντ και στις κληρονομιές της αποικιοκρατίας.

Οι γονείς του, και οι δύο δικηγόροι, ήταν κατά του απαρτχάιντ, μάλιστα ο πατέρας του εκπροσώπησε τρεις αποδέκτες του βραβείου Νόμπελ κατά τη διάρκεια της καριέρας του: τον Νέλσον Μαντέλα, τον αρχιεπίσκοπο Ντέσμοντ Τούτου και τον αρχηγό Άλμπερτ Λουθούλι. Έπαιξε ηγετικό ρόλο στη δίκη για την προδοσία (1956-61) και υπερασπίστηκε την οικογένεια του ακτιβιστή Steve Biko κατά τη διάρκεια της ανάκρισης για τον θάνατό του σε αστυνομική κράτηση (1977).

Η μητέρα του, Felicia, ήταν συνιδρύτρια του South Africa Legal Resources Centre, μιας οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων που παρέχει ακόμη και σήμερα δωρεάν νομικές υπηρεσίες σε περιθωριοποιημένα άτομα.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Act IV Scene I from Ubu Tells the Truth, 1996-1997 | courtesy of the artist

Το 2010, ο βουλευτής του Τότεναμ David Lammy αποκάλεσε τον Sir Sidney Kentridge έναν από τους ήρωές του: «Ο Kentridge είναι ένας από τους πολλούς δικηγόρους στους οποίους θα χρωστάω για πάντα, και των οποίων οι καθημερινοί αγώνες κατά της αδικίας πρέπει να μας εμπνέουν όλους».

Η τέχνη του Kentridge δεν είναι σε καμία περίπτωση ντοκιμαντέρ – είναι αποσπασματική, χιουμοριστική και αφήνει χώρο για ασάφειες. Σε ένα έργο το έμβολο μιας καφετιέρας τρυπάει τη γη φτάνοντας στα βάθη ενός χρυσωρυχείου κάτω από το Γιοχάνεσμπουργκ. Σε ένα άλλο, μπλε νερό ρέει από την τσέπη του στήθους ενός άνδρα με ριγέ κοστούμι, μια λίμνη που ανεβαίνει γύρω του σε αυτό που φαίνεται να είναι η μελαγχολία και η θλίψη του.

Το έργο του συνδέεται με πραγματικά γεγονότα: Το έργο «Ubu Tells the Truth» (1997) συνδυάζει μαρτυρίες από την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης της Νότιας Αφρικής (1996-2003) με το θεατρικό έργο «Ubu Roi» (Ο βασιλιάς Ubu) του Alfred Jarry από το 1896 και το δράμα «Ubu and the Truth Commission» της Jane Taylor από το 1997, το οποίο σκηνοθέτησε για το θέατρο. Στην επανεκτέλεσή του, ο πρωταγωνιστής Ubu γίνεται πράκτορας της μυστικής αστυνομίας κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Casspirs Full of Love, 1989. Tate

Το έργο «Felix in Exile» (1994) γυρίστηκε λίγο πριν από τις πρώτες γενικές εκλογές στη Νότια Αφρική και έθεσε το ερώτημα για τον τρόπο με τον οποίο ο λαός θα θυμόταν εκείνους που πέθαναν στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ.

Σε ορισμένα από αυτά τα έργα εμφανίζονται τα alter ego του Kentridge, Felix Teitelbaum (η ομώνυμη φιγούρα από το «Felix in Exile») και Soho Eckstein, ο πρώτος ως μια συμπονετική φιγούρα και ο δεύτερος ως ένας αδίστακτος καπιταλιστής.

Παίρνοντας το όνομά του από την παροιμία της Τσουάνα «αν ο καλός γιατρός δεν μπορεί να σε θεραπεύσει, βρες τον λιγότερο καλό γιατρό», το «Κέντρο για τη Λιγότερο Καλή Ιδέα» χρησιμοποιείται από νέους καλλιτέχνες για να πειραματιστούν. Παρουσιάζει δύο φορές τον χρόνο ένα πρόγραμμα δημόσιων παραστάσεων και προσφέρει εργαστήρια και δραστηριότητες καθοδήγησης.

Η ιδέα προήλθε από την πρακτική του ίδιου και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ιδέα ότι η αποτυχία μπορεί να εμπνεύσει μια δημιουργική απάντηση στην αναζήτηση μιας εναλλακτικής λύσης.

Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Σκίτσο για το φιλμ Felix in Exile, 1994. San Francisco Museum of Modern Art
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Dogana, 1999. Tate
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Colleoni", 2021 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
Willliam Kentridge, "Σύντροφε Δέντρο, σου αναφέρoμαι", 2020. | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Ο χορός των Συντηρητικών", 1985 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, βίντεο από το "Waiting for the Sibyl", 2020.| courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Σχέδιο για Το κεφάλι και το φορτίο (Οι σάλπιγγες που συνηθίζαμε να φυσάμε)", 2018 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, Ubu Tells the Truth, 1996-1997 | courtesy of the artist
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, "Σημειώσεις για ένα μοντέλο όπερας", 2015. | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, από το "Πώς δεν ήμουν υπουργός Επικρατείας", 2012. | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge, still από το έργο "Notes Towards a Model Opera", 2015 | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge | courtesy RA
Ο William Kentridge στη μεγαλύτερη έκθεσή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει τα 40 χρόνια της καριέρας του Facebook Twitter
William Kentridge,
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ