Η περίπτωση Rosalía είναι ολόκληρο κεφάλαιο στη σύγχρονη ποπ. Αρχικά γιατί δεν έχει κάνει τίποτα τυχαίο στη μέχρι τώρα καριέρα της. Κάθε βήμα της από τότε που εμφανίστηκε στην παγκόσμια μουσική ως αναγεννήτρια του φλαμέγκο είναι υπολογισμένο και σοφά μελετημένο, από τότε που ήταν μικρό κοριτσάκι (σήμερα κοντεύει τα 29).
Μπήκε δυναμικά στη δισκογραφία με ένα άλμπουμ με παραδοσιακά τραγούδια για τον θάνατο και η φήμη της εκτοξεύτηκε σε ολόκληρο τον ισπανόφωνο κόσμο, προετοιμάζοντας το έδαφος για το φιλόδοξο «El Mal Querer» του 2018, ένα άλμπουμ με θεματική την τοξικότητα μιας σχέσης, που της χάρισε έξι Grammy, τα πιο πολλά που έχει κερδίσει ποτέ γυναίκα μουσικός στα Latin Grammy Awards – μεταξύ αυτών και για το άλμπουμ της χρονιάς.
Το πάντρεμα των σπαρακτικών μελωδιών του φλαμέγκο, των ρυθμικών χτυπημάτων των χεριών και της ακουστικής κιθάρας με την ηλεκτρονική μουσική ήταν κάτι που ξετρέλανε όχι μόνο το κοινό που αγαπούσε τις λατινόφερτες μουσικές, αλλά και ένα ελιτίστικο κοινό στην Ευρώπη που έψαχνε τον νέο ποπ «μεσσία», αναζητώντας το καινούργιο στο έθνικ.
Η Rosalía τα είχε όλα, ήταν ταλαντούχα, ήταν όμορφη, ήταν αρκούντως παλιοκόριτσο (τόσο όσο χρειάζεται για να έχει ενδιαφέρον), άρεσε σε όλες τις ηλικίες, για διαφορετικό λόγο στην κάθε μία, κατάφερε έτσι να γίνει εκτός από η νέα λατίνα σούπερ σταρ και περιζήτητη για συνεργασίες σε κάθε χώρο.
Διαβάζοντας τις πρώτες κριτικές για το νέο άλμπουμ της που μονοπωλεί το μουσικό ενδιαφέρον στα πιο πολλά μέσα του πλανήτη, το πρώτο που διαπιστώνεις είναι το πόσο έχει ευτελιστεί η λέξη «πειραματικός» και πόσο εύκολα κοτσάρεται πλέον παντού.
Η επιτυχία της στα social media (ειδικά στο TikTok) ήταν σαρωτική. Πριν προλάβει να κοπάσει η φασαρία για το «El Mal Querer» (που ήταν σε όλες σχεδόν τις λίστες με τα καλύτερα εκείνης της χρονιάς, ακόμα και ανθρώπων που κανείς δεν το περίμενε), βρέθηκε να παίζει στο Coachella, να κάνει παρέα με την Κάιλι Τζένερ, να σχετίζεται με ράπερ, να εμφανίζεται στο προβοκατόρικο βίντεο του «WAP» της Cardi B και της Megan Thee Stallion και να ηχογραφεί με celebrities όπως o J Balvin, η Billie Eilish και ο Travis Scott.
Αν όλο αυτό ήταν στοχευμένο, μιλάμε για ιδιοφυή περίπτωση «α λα Μαντόνα», με παρόμοιο καλλιτεχνικό πλάνο, χωρίς όμως την αμφισβήτηση και την καχυποψία με την οποία είχαν υποδεχτεί οι κριτικοί τη Μαντόνα, επειδή η Rosalía είχε αφετηρία την παράδοση.
Η πρόσφατη εμφάνισή της στο «Saturday Night Live» –τυλιγμένη με ένα πάπλωμα και κουκουλωμένη με το sleeping bag (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων)– ήταν ξεκάθαρα σχεδιασμένη για να γίνει meme – και φυσικά επακολούθησε πανζουρλισμός. Δεν ήταν η μόνη κίνηση που δείχνει ότι ελέγχει πλήρως τα πάντα. Το τραγούδι που είπε στο SNL, το «La Fama», ήταν δεύτερη συνεργασία της με τον Weeknd, μετά από τη συμμετοχή της στο remix του δικού του single «Blinding Lights», μια συνεργασία που ανέβασε στα ύψη τις προσδοκίες για το τρίτο άλμπουμ της, στο οποίο με την πορεία της υποσχόταν ότι θα είναι μια Rosalía με πολλές πλευρές, ρομαντική και σπαρακτική όπως στο ξεκίνημά της, αλλά και διψασμένη για πλούτο και φήμη.
Είχαν προηγηθεί μια σειρά από πολύ καλά singles σε συνεργασία με άλλους μουσικούς (Bad Bunny, Rauw Alejandro, Oneohtrix Point Never, Baby Keem). Tο κορίτσι του «Los Ángeles» έχει γίνει πλέον γυναίκα και διεκδικεί αυτό που ονειρεύεται απενοχοποιημένη και με αξιοθαύμαστη ειλικρίνεια.
ROSALÍA - LA FAMA (Official Video) ft. The Weeknd
Διαβάζοντας τις πρώτες κριτικές για το νέο άλμπουμ της που μονοπωλεί το μουσικό ενδιαφέρον στα πιο πολλά μέσα του πλανήτη, το πρώτο που διαπιστώνεις είναι το πόσο έχει ευτελιστεί η λέξη «πειραματικός» και πόσο εύκολα κοτσάρεται πλέον παντού.
Οι πρώτες –ενθουσιώδεις– κριτικές για το «ΜΟΤΟΜΑΜΙ» μιλούν για έναν «καταπληκτικό πειραματικό δίσκο», εννοώντας ότι η Rosalía τόλμησε να ασχοληθεί με όλους αυτούς τους ήχους που ορίζουν σήμερα το mainstream: ρεγκετόν, χιπ χοπ, R&B και bachata συν μια ιδέα τζαζ και φλαμέγκο για να υπάρχει αναφορά και στις προηγούμενες δουλειές της και τις σπουδές της. Ως ιδέα είναι πιο κοντά στο «Debut» της Bjork από οποιοδήποτε άλλο ποπ άλμπουμ, με τη διαφορά ότι σήμερα πολύ δύσκολα μπορείς να κάνεις κάτι τόσο ριζοσπαστικό και να εκπλήξεις – τουλάχιστον το κοινό που γνωρίζει. Πειραματικό μπορεί να μην είναι, ωστόσο, αυτό που δημιουργεί στο τρίτο άλμπουμ της είναι και τρομερά ενδιαφέρον και εξαιρετικό.
Το «ΜΟΤΟΜΑΜΙ» ηχογραφήθηκε σε διάφορα μέρη του κόσμου (Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Βαρκελώνη, Δομινικανή Δημοκρατία) και έχει θαυμαστές συνεργασίες, από τον Weeknd που στηρίζει το χιτ «La Fama», μέχρι τον Pharell Williams, τον Q Tip (των A Tribe Called Quest), τον James Blake, τον μόνιμο συνεργάτη της El Guincho –που φέτος μεταμόρφωσε και την FKA Twigs– και τον Πορτορικανό παραγωγό Tainy. Ο ήχος, επομένως, ήταν αδύνατο να μην είναι υψηλών προδιαγραφών, σημερινός και προορισμένος να χιτάρει.
Κι η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ούτε μία αδύναμη στιγμή στα 15 κομμάτια του (το 16ο είναι μια απαγγελία ενός λεπτού), με την προϋπόθεση πάντα να έχεις επαφή με τη δημοφιλή μουσική και να μην ψάχνεις για πρωτοπορία. Το «MOTOMAMI» είναι ένα άλμπουμ που «παίζει» με τα πάντα, το χυδαίο της τραπ και τους προκλητικούς στίχους, το συναίσθημα και τη θλίψη, τα σεξουαλικά υπονοούμενα και τους σέξι ρυθμούς, τη συγκίνηση και την ανατριχίλα (στο «Bulerias», ένα φλαμέγκο που λέει α καπέλα, η Rosalía είναι συγκλονιστική), ή την απίστευτη τρυφερότητα με την οποία τραγουδάει το «Hendai» περιγράφοντας την ερωτική πράξη με έναν τρόπο που θυμίζει το «Cocoon» της Bjork: «Θα σε καβαλήσω όπως καβαλάω και το ποδήλατό μου» λέει στον εραστή της, επαινώντας τον για το «μεγάλο μαγικό ραβδί» του που «έχει ένα διαμάντι στην κορυφή». Ταυτόχρονα αποτίνει και φόρο τιμής στους ανθρώπους που τη διαμόρφωσαν μουσικά: στη Niña Pastori και στον Mercé, στη Lil’ Kim, στον Tego (Calderon) και στη M.I.A.
ROSALÍA - BULERÍAS
Το funkyton του «Bizkochito» δίνει τη θέση του στον λυγμό που δημιουργούν το autotune, το πιάνο και το αρμόνιο στο «G3N15», σε ένα τραγούδι που χτίζεται στρώμα-στρώμα για να απλωθεί υπέροχα η φωνή της, απαλλαγμένη από κάθε εφέ – σε μια από τις πιο όμορφες στιγμές του δίσκου. Η απομόνωση της καραντίνας και η νοσταλγία για την οικογένειά της που είχε καιρό να συναντήσει γίνονται ακόμα πιο δραματικές από τη φωνή της γιαγιάς της, που της θυμίζει πόσο σημαντική είναι η οικογένεια, με ένα μήνυμα που της άφησε στο κινητό.
Το «Diablo» είναι το ένα από τα δύο κομμάτια που έγραψε με τον James Blake (το άλλο είναι το «Como un G»), φορτωμένο με τη μελαγχολία του Blake αλλά και μια hyperpop υπερβολή στα φωνητικά που ως συνδυασμός είναι «ψαρωτικός» (στο πέρασμα που κάνει ο James Blake στο κομμάτι ακούγεται σαν τον Ντέμη Ρούσσο).
Οι χορευτικοί ρυθμοί όλης της νότιας αμερικανικής ηπείρου κυριαρχούν και η Rosalía κάνει ό,τι μπορεί για να τονίσει ότι τα 560 εκατομμύρια ισπανόφωνοι δεν είναι καθόλου μειονότητα, θυμάται ακόμα και το ταγκό στο «Delirio de Grandeza» (η διασκευή της σε ένα παλιό κουβανέζικο μπολερό), κάνοντας ένα νοσταλγικό διάλειμμα στο σερί των κομματιών που είναι σαν παρέλαση σύγχρονων κλαμπ χιτ. Στο τέλος ακούγεται να ραπάρει ο Soulja Boy, δίνοντας μια πιο σημερινή απόχρωση στο vintage του τραγουδιού.
ROSALÍA - CANDY
Κορυφαία στιγμή του άλμπουμ είναι το νέο single της, το τέταρτο που βγαίνει από το «ΜΟΤΟΜΑΜΙ», το «Candy», όπου τραγουδάει ένα μέρος του «Archangel» του Burial με το πιάνο να συνοδεύει διακριτικά πάνω στον ρεγκετόν ρυθμό, ένα κομμάτι πιο πικρό από ό,τι φαίνεται αρχικά, γιατί εκεί που περιγράφει πώς κάποιος την ερωτεύτηκε την ώρα που την είδε να χορεύει το κομμάτι, δηλώνει πως δεν θυμάται το πρόσωπό του αλλά μόνο την προδοσία του.
Δυστυχώς όλοι οι στίχοι είναι στα ισπανικά, όχι ότι έχει καμία σημασία, έτσι κι αλλιώς ελάχιστα από τα σημερινά χιτ έχουν στίχους που αξίζει να σταθείς και να προσέξεις.
Το «ΜΟΤΟΜΑΜΙ» είναι αναμφισβήτητα ένα άλμπουμ που είναι προορισμένο να κάνει ρεκόρ και να σαρώσει, κι αυτό θα γίνει. Μπορεί να έχει κανείς όσες ενστάσεις θέλει για τον τρόπο που ενσωμάτωσε στα κομμάτια όλα τα στοιχεία που κάνουν «φτηνή» τη σημερινή ποπ, που ξέφυγε από το intellectual της παράδοσης, βουτώντας βαθιά στην σύγχρονη εμπορική μουσική, το σημαντικό είναι ότι η Rosalía κατάφερε να φτιάξει ένα εξαιρετικό άλμπουμ, πάλι για την ελίτ – πώς το έλεγαν οι Κόρε Ύδρο, φτηνή ποπ για την ελίτ; Αυτό ακριβώς…
ROSALÍA - HENTAI
ROSALÍA - DELIRIO DE GRANDEZA
