ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

Οι πίσω μου αναρτήσεις

πελώνη Facebook Twitter
Aνασύρθηκαν, από τα βάθη του προφίλ της κυρίας Πελώνη, κάποια παλιότερα (μέχρι και δεκαετίας) tweets, καυστικά και δηλητηριώδη, που είχαν ως στόχο επιφανή και ηγετικά στελέχη του νυν κυβερνώντος κόμματος.
0



ΦΟΒΕΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ hashtag που τρεντάρει στο Twitter εξαιτίας παλαιών σου δημοσιεύσεων που είχαν λησμονηθεί ίσως, παρέμεναν όμως διατηρημένες στην κατάψυξη του ίδιου αυτού μέσου. Κάτι σαν inception (ή «ινσέψιο») όπως λένε συχνά οι χρήστες των social media ή σαν επιστροφή του απωθημένου, σύμφωνα με την ψυχανάλυση. Αυτό συνέβη στην δημοσιογράφο και κυβερνητική εκπρόσωπο Αριστοτελία Πελώνη καθώς ανασύρθηκαν από τα βάθη του προφίλ της κάποια παλιότερα (μέχρι και δεκαετίας) tweets, καυστικά και δηλητηριώδη, που είχαν ως στόχο επιφανή και ηγετικά στελέχη του νυν κυβερνώντος κόμματος. Κάποιος/α έκανε την αρχή να τα δημοσιεύσει ξεκινώντας μια αλυσίδα κοινοποιήσεων που σύντομα  συγκροτήθηκε υπό το «πιασάρικο» hashtag  #Πελωνη_σβηνε (ως γνωστόν, δεν είναι η διακριτικότητα αυτή που χαρακτηρίζει το σαβουάρ βιβρ του τρολισμού).  

Ακόμα και πρωτοκλασάτα στελέχη της αντιπολίτευσης μπήκαν στο κόλπο, όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδης Τσακαλώτος, κοινοποιώντας ένα tweet της κ. Πελώνη από τον Ιούλιο του 2015 (λίγες μέρες αφότου ο κ. Τσακαλώτος είχε αντικαταστήσει τον Γιάνη Βαρουφάκη και ανήμερα ενός από τα πιο κρίσιμα Eurogroup) το οποίο έλεγε «Είναι ΘΕΟΣ ο Τσακαλώτος. Αυτό». Δεν το άφησε ασχολίαστο όμως, αλλά πρόσθεσε ως (νόστιμη) απόκριση την λέξη «Υπερβάλλετε…» μαζί με το hashtag που είχε ήδη κυκλοφορήσει. (Γενικά μου είναι συμπαθής μάλλον, απλά ώρες-ώρες μου βγάζει κάτι από σπασίκλα, φλώρο και λίγο χάχα συγχρόνως, συνδυασμός όχι και τόσο ελκυστικός, ειδικά αν είσαι δύσπιστος με τον προσδιορισμό «φλεγματικός» που του αποδίδουν).   

Τα social media είναι ένας υπερτροφικός μηχανισμός που λειτουργεί 24/7 τοιχοκολλώντας κάθε ανάρτηση, κάθε άποψη, κάθε πιθανό φάουλ ή αυτογκόλ. Και κάθε ανάρτηση που γίνεται υπό την επήρεια και την φόρτιση της στιγμής μπορεί κάποτε, ακόμα και πολλά χρόνια μετά, να γυρίσει πίσω για να σε δαγκώσει. 

Εν μέρει, δικαίως νομίζω εξανέστη η εκπρόσωπος της κυβέρνησης, η οποία αναρωτήθηκε δημοσίως: «Για ποιο λόγο εγκαλούμαι τελικά; Εγκαλούμαι επειδή προ δεκαετίας σχολίαζα σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο, ως δημοσιογράφος, ή επειδή δεν τα έσβησα όπως κάνουν άλλοι λίγο πριν την είσοδό τους στην πολιτική;». 

Και εν πάση περιπτώσει, ποιος λίγο-πολύ δεν έχει κάνει τις πιρουέτες, τις προσποιήσεις και τις κωλοτούμπες του σ’ αυτά τα μέσα, ειδικά σε μια περίοδο όπως η τελευταία δεκαετία που δεν μπορούμε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που δεν βρισκόμασταν όλοι στα κάγκελα. Για να μην πούμε για το υφάκι, την ηδυπάθεια, την αγαρμποσύνη και την άγνοια πρωτοκόλλου που μας διέκρινε προτού εξοικειωθούμε με τους άγραφους κανόνες των social media. 

Από την άλλη, μοιάζει περίεργο στην εποχή μας που όλοι, και ειδικά τα δημόσια πρόσωπα, φυλάνε τα ρούχα τους, φοβούνται τον ίσκιο τους και προσέχουν πάρα πολύ τι μπορεί να αφήσει πίσω το ψηφιακό τους αποτύπωμα, το γεγονός ότι δεν είχε μπει στην τυπική πλέον διαδικασία να αφαιρέσει από το ιστορικό της τα «επίμαχα» tweets πριν ανασυρθούν από την λήθη για να την στοιχειώσουν.    

Τα social media είναι ένας υπερτροφικός μηχανισμός που λειτουργεί 24/7 τοιχοκολλώντας κάθε ανάρτηση, κάθε άποψη, κάθε πιθανό φάουλ ή αυτογκόλ. Και κάθε ανάρτηση που γίνεται υπό την επήρεια και την φόρτιση της στιγμής μπορεί κάποτε, ακόμα και πολλά χρόνια μετά, να γυρίσει πίσω για να σε δαγκώσει. 

Γι’ αυτό και οι πάσης φύσεως και ιδιότητας επώνυμοι – ειδικά οι πολιτικοί – φροντίζουν συχνά να εξαφανίζουν από τους λογαριασμούς τους παλιότερες απόψεις με τις οποίες συνδέθηκαν κάποτε αλλά τώρα πρέπει να βγουν από τη μέση σαν επικίνδυνοι μάρτυρες που «ξέρουν πολλά». Το ψηφιακό προφίλ απαιτεί διαρκή επιτήρηση, επιμέλεια και μοντάζ.   

Πλέον αποτελεί πάγια τακτική για τις περισσότερες εταιρείες και τους περισσότερους οργανισμούς διεθνώς κατά την διαδικασία πρόσληψης (ειδικά αν πρόκειται για διοικητική θέση), να σε βάζουν να κάνεις «πλυντήριο» στις προσωπικές σου σελίδες στα social media προτού καν παρουσιαστείς για συνέντευξη. Εάν, παρά την δική σου «εκκαθάριση», ανακαλυφτεί από τα δικά τους εντεταλμένα λαγωνικά κάποιου τύπου «αμφιλεγόμενο» περιεχόμενο, η υποψηφιότητα σου για την θέση έχει λήξει αυτομάτως. Ούτε «θα σας ειδοποιήσουμε» δεν πρόκειται καν να σου πουν.   

Daily
0

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τα πανηγύρια

Daily / Για τα πανηγύρια

Τα πανηγύρια είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του πακέτου της καλοκαιρινής εμπειρίας. Δεν είναι κακό αυτό. Κι ας απορούμε κάποιοι με την «γιγάντωσή» τους, την οποία δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει με τίποτα λίγες δεκαετίες πριν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ