Οι αρχαίοι Έλληνες απέναντι στη μετά θάνατον ζωή

Οι αρχαίοι Έλληνες απέναντι στη μετά θάνατον ζωή Facebook Twitter
Πρόθεση του νεκρού. Επιτύμβια πλάκα από τερακότα , 520-510 π.Χ., Aττική.
0



ΓΝΩΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑ και για τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει με σεβασμό τόσο τις πρωτογενείς και τις δευτερεύουσες πηγές όσο και τις μυθολογικές αναφορές, η καθηγήτρια και γνωστή μεταφράστρια περίοπτων αρχαίων κειμένων, Ντανιέλ Ζουανά, μας προσφέρει μια εμπεριστατωμένη μελέτη για τους Έλληνες στον κάτω κόσμο ‒ Από τον Όμηρο στον Επίκουρο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Εστίας σε φροντισμένη μετάφραση από τον Χαράλαμπο Μαγουλά και επιστημονική-φιλολογική επιμέλεια του Σωτήρη Μετεβελή.

Πρόκειται για ένα απολαυστικό στην ανάγνωσή του έργο με εμβριθή αξιοποίηση κάθε είδους κειμενικής αναφοράς από την αρχαία αλλά και την ύστερη γραμματεία, καθώς και των υλικών κατάλοιπων που έχει στη διάθεσή της η ερευνήτρια και συγγραφέας, ώστε να καταθέσει μια πλήρη εικόνα για το τι ακριβώς θεωρούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι συμβαίνει στη μετά θάνατον ζωή, τι πίστευαν για τον κόσμο των νεκρών και ποια ήταν η θέση τους για την ανθρώπινη ψυχή, τη μετεμψύχωση και άλλου είδους δοξασίες.

Αν στον Όμηρο η αθανασία ταυτιζόταν με την αριστεία και τη γενναιότητα, στον Πλάτωνα, στον οποίο η Ζουανά αφιερώνει ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου, αφορά το καλό, που παραπέμπει στην ευδαιμονία και την αρετή.  

Το μεγάλο ερώτημα για το τι συμβαίνει μετά τον θάνατο φαίνεται να απασχολεί πολύ πρώιμα τους Αρχαίους ήδη από τον 8ο και τον 7ο αι. π.Χ., τόσο στον Ησίοδο, στο κορυφαίο εκείνο απόσπασμα της Θεογονίας του, όσο και στον Όμηρο, με την περιγραφή του τρομακτικού κάτω κόσμου με τις τεράστιες θύρες, μοιρασμένου ανάμεσα στο Έρεβος, όπου πήγαιναν οι κοινές ψυχές, και τον Τάρταρο, για τον οποίο προορίζονταν οι εγκληματίες. Οι αρχαίοι ποιητές, πριν από τους Ίωνες φιλοσόφους, μιλούν έτσι τόσο για έναν ζοφερό κόσμο, που ταυτίζεται κυρίως με τον Άδη, όσο και για ένα ωκεάνιο σύμπαν που αναφέρεται στη Νήσο των Μακάρων.

Και αν στον Όμηρο η αθανασία ταυτιζόταν με την αριστεία και τη γενναιότητα, στον Πλάτωνα, στον οποίο η Ζουανά αφιερώνει ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου, αφορά το καλό, που παραπέμπει στην ευδαιμονία και την αρετή. Ενδιάμεσα, βέβαια, παρεμβάλλονται οι άπειρες φιλοσοφικές δοξασίες, τόσο των πυθαγορείων όσο και των ορφικών, οι οποίοι συνέδεαν την κατάληξη της ψυχής με την ικανότητα των μυημένων να εξασφαλίζουν, μέσω των τελετουργιών, τα κλειδιά του παραδείσου.

Το σημαντικό είναι ότι η συγγραφέας, μεταφράστρια η ίδια του Ομήρου και των αρχαίων κλασικών, δεν αξιοποιεί μόνο τις πρωτογενείς πηγές αλλά και κάθε είδους ευρήματα, ακόμα και ελάσματα ‒κάτι σπάνιο για τους μελετητές‒, υποστηρίζοντας ότι «τα ελάσματα αυτά εκφράζουν τον πόθο για γνώση μιας άλλης ζωής», πολύ διαφορετικής από αυτής των ομηρικών ειδώλων.

Πιστοποιούν σε κάθε περίπτωση ότι ο νεκρός ήταν το υποκείμενο μύησης, η οποία έπρεπε να περιλαμβάνει τη διδασκαλία μιας κοσμογονίας (ενδεχομένως σχετικά απλοποιημένης), ενός τρόπου ζωής και κάποιων τελετουργικών, πράγμα που τον οδηγεί στο να μπορεί να παρουσιάζεται ως μέλος μιας ομάδας που αποτελείται από «μύστες» και «βάκχους», τους οποίους ελπίζει να ξαναβρεί στην άλλη ζωή.


Η αναφορά στις θεότητες αυτές δεν είναι διόλου τυχαία, αφού η Ζουανά τους τοποθετεί σε σχέση με την ατελείωτη σκηνογραφία των θεών και των θεοτήτων του κάτω κόσμου: επαναπροσδιορίζει τον ρόλο και τον συμβολισμό τους, επιμένοντας, για παράδειγμα, ότι ο Διόνυσος στην αρχή περισσότερο συνδεόταν με τον ορφισμό παρά με τον θρακικό διονυσιασμό, παραπέμποντας άμεσα σε μετέπειτα ερμηνείες του Θεόφραστου.

Ανάλογα, πάλι, σκηνοθετεί εκ νέου τη γεωγραφία του κάτω κόσμου, τα χωροχρονικά της όρια, ακόμα και τα τερατόμορφα είδη που τον χαρακτηρίζουν, όπως ο Κέρβερος, αλλά και φυτά, όπως οι ασφόδελοι, ενώ αναλύει την άμεση σχέση των διαφόρων ερμηνειών για τη ζωή μετά θάνατον σε σχέση με την πολιτική αναταραχή στη Μεγάλη Ελλάδα, την Αθήνα και άλλες ιωνικές πόλεις, οι οποίες επηρέασαν τις ερμηνείες των Ιώνων φιλοσόφων και τους έκαναν να φτάσουν ακόμα και στον Σκεπτικισμό, ειδικά όσον αφορά τη μετά θάνατον ζωή.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Σειρήνια δείπνα»: Τι έτρωγαν κι έπιναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι;

Λέσχη Ανάγνωσης: Γαστρονομία / «Σειρήνια δείπνα»: Τι έτρωγαν κι έπιναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι;

Ο Βρετανός ιστορικός Andrew Dalby μάς προσκαλεί σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία των τροφών και όλη τη γαστρονομική κουλτούρα στον ελλαδικό χώρο, από τη μακρινή αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στο βιβλίο του που κυκλοφορεί από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ