Η τελευταία τραγωδία του Σαίξπηρ (1606/-07), ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, το οποίο στην Ελλάδα έχει παρουσιαστεί μόνο άλλες τέσσερις φορές, εξετάζεται εδώ κάτω από νέο φως, απογυμνωμένο από κάθε περιττό στοιχείο, μέσα σ’ένα βίαιο και ηρωικό σύμπαν.
Ο εξαμελής θίασος παρουσιάζει την ιστορία του μεγάλου ιδεολόγου που προτίμησε να βαδίσει ενάντια στην ίδια του την πατρίδα, παρά να προδώσει τις ιδέες του. Οι ακραίες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο ασφυκτικό περιβάλλον της διεκδίκησης και της διατήρησης της εξουσίας, διατρέχουν το έργο. Κάθε αγαθή ανθρώπινη προαίρεση, κάθε αίσθημα και κάθε συμπεριφορά έχει οξειδωθεί από την εμμονή με την κυριαρχία επί των πάντων. Όλοι οι ήρωες του έργου έχουν απόλυτη συνείδηση των πράξεών τους και ακλόνητη προσήλωση στις προθέσεις τους· πρόκειται για έναν μέχρι τελικής εξόντωσης αγώνα, για μια θανατηφόρα πάλη του ανθρώπου με τη μοίρα του μέσα στο περίοπτο δημόσιο σφαγείο της εξουσίας.
Λιμός σαρώνει τη Ρώμη. Ο Γάιος Μάρκιος Κοριολανός, εθνικός ήρωας, πολεμιστής γενναίος και αλαζόνας, απεχθάνεται το λαό. Στο μεταξύ ξεσπάει πόλεμος με τους εχθρούς των Ρωμαίων, τους Βόλσκους, από τον οποίο ο Κοριολανός γυρνάει θριαμβευτής. Κατευθυνόμενος και χειραγωγούμενος από τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης, αλλά και από την ίδια του τη μητέρα, τη Βολούμνια, ο Κοριολανός μπλέκει σ’ένα πολιτικό παιγχνίδι, και καταλήγει στην εξορία. Ζητώντας την εκδίκηση, συμμαχεί με το θανάσιμο εχθρό, δικό του και της Ρώμης, τον Βόλσκο πολέμαρχο, Τούλλο Αουφίδιο και βαδίζει ενάντια στην πατρίδα του. Ο αδιάλλακτος χαρακτήρας του και η πολιτική άγνοια που τον οδήγησαν στην εξορία, γίνονται και η αιτία του θανάτου του, στα χέρια των νέων του συμμάχων.
σχόλια