Ο Βόυτσεκ, γραμμένος το 1836 στη Γερμανία από τον 24χρονο Γκέοργκ Μπύχνερ, είναι έργο κλασικό και ταυτόχρονα το ορόσημο της σύγχρονης δραματουργίας, το έργο που επηρέασε όσο κανένα άλλο το θεατρικό τοπίο του 20ού αιώνα. Ένα έργο πολυεπίπεδο μέσα στη φαινομενική του απλότητα: Ο στρατιώτης Βόυτσεκ, που ξυρίζει το λοχαγό του και για λίγες πενταροδεκάρες κάνει το πειραματόζωο σ' έναν γιατρό, θα σκοτώσει τη Μαρία, τη μάνα του παιδιού του, γιατί τον απάτησε. Στη φυλακή της κοινωνίας και στη φυλακή του μυαλού του δεν έχει άλλη καταφυγή πέρα από τη βία, που δε στρέφεται ενάντια στους καταπιεστές του αλλά ενάντια στην αγαπημένη του, σε τελική ανάλυση ενάντια στον ίδιο τον εαυτό του. Το έργο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.
Ο Mπύχνερ πέθανε πριν προλάβει να ολοκληρώσει τον Bόυτσεκ. Κι ωστόσο σ' αυτές τις βιαστικά γραμμένες σκηνές, που η σειρά τους είναι ένα αίνιγμα, περιέχονται όλες σχεδόν οι υφολογικές τάσεις του σύγχρονου θεάτρου: νατουραλισμός, εξπρεσιονισμός,σουρεαλισμός,επικό θέατρο, θέατρο του παραλόγου. Ο Mπύχνερ περιγράφει τα πρόσωπα και τα πάθη τους με την ακρίβεια ενός ανατόμου αλλά και με βαθύ αίσθημα αλληλεγγύης. Σε μια παράσταση που προσδοκά να γίνει ένα παιχνίδι εκφραστικών μέσων,ρευμάτων τέχνης και εναλλαγής ύπαρξης και απουσίας ψυχολογικών γραμμών, ο θεατής καλείται να ρίξει κλεφτές ματιές στο ταραγμένο μυαλό του Βόύτσεκ και να «δει την πλαδαρή ανθρωπότητα μέσα από την καρδιά ενός μοναχικού ανθρώπου»,να δει τη δράση όχι όπως είναι αλλά όπως τη φαντασιώνεται ο ήρωας. Διαστρεβλωμένα.
σχόλια