Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη

Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη Facebook Twitter
«Και τι έγινε; Το Εθνικό δεν παύει να υπάρχει και να είναι ενεργό».
0



KAΘΩΣ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΗ «συνάντηση ενημέρωσης» με καλλιτεχνικούς συντάκτες, όπως προτίμησε να τη χαρακτηρίσει, αντί του τυπικού όρου «συνέντευξη Tύπου», ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρης Λιγνάδης, σκέφτηκε, και μας εκμυστηρεύτηκε, ότι ένας καλός τίτλος γι' αυτήν θα ήταν «προθέσεις, θέσεις, αντιθέσεις». Σωστά, αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, ο αποκλειστικός σκοπός της συνάντησης ήταν η ενημέρωση σχετικά με τις νέες συνθήκες υπό τις οποίες θα κάνουμε και θα βλέπουμε θέατρο την εποχή της πανδημίας. Κοντολογίς: ακυρώσεις, περιορισμοί, ειδικές συνθήκες, ειδικότερες προϋποθέσεις, επινόηση δράσεων με ανθρωπιστικό και υποστηρικτικό ύφος.


Μπαίνοντας στον υπέροχο προαύλιο χώρο του «Σχολείου», του θεάτρου της Ειρήνης Παπά, χαμηλά στην οδό Πειραιώς, στο ύψος του Μοσχάτου, το οποίο έχει παραχωρηθεί οριστικά πια στο Εθνικό Θέατρο ώστε να στεγάσει τη δραματική του σχολή, συναντούσες ήδη την ιδιόρρυθμη συνθήκη οι καρέκλες να έχουν τοποθετηθεί σε απόσταση 1,5 μέτρου η μία από την άλλη, ενώ το επιτελείο του γραφείου Τύπου υποδεχόταν τους καλλιτεχνικούς συντάκτες με απολυμαντικό υγρό, μάσκες και κρύο νερό.

Ένα μικρόφωνο δέσποζε ανάμεσα στα καθίσματα, καθώς, όπως πληροφορηθήκαμε, δεν επιτρέπεται να κυκλοφορεί ασύρματο μικρόφωνο από χέρι σε χέρι, οπότε, όποιος ήθελε να θέσει ερωτήματα, θα έπρεπε να σηκώνεται, να το πλησιάζει, ιδανικά φορώντας μάσκα και γάντια, σε περίπτωση που το άγγιζε.

Αυτήν τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει σε πρόβες για νέες παραγωγές για το χειμερινό πρόγραμμα, οπότε είναι απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο να επαναληφθούν όσες είναι έτοιμες.


Το αντικείμενο της συνάντησης ήταν οι καλοκαιρινές παραστάσεις, η συμμετοχή του Εθνικού στο κουτσουρεμένο Φεστιβάλ Επιδαύρου και οι δράσεις σε αρχαιολογικούς χώρους που ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού.

Αφού, λοιπόν, ο καλλιτεχνικός διευθυντής υπογράμμισε ότι το Εθνικό Θέατρο μόνο αδρανές δεν έμεινε την περίοδο της καραντίνας, απαριθμώντας μια σειρά από πρωτοβουλίες, όπως η αιμοδοσία, το ράψιμο προστατευτικών μασκών, η συμμετοχή ηθοποιών σε ανάγνωση κειμένων για την εκπαιδευτική τηλεόραση, οι προβολές μαγνητοσκοπημένων παραστάσεων από την ιστοσελίδα του θεάτρου, οι συμφωνίες με τον ΕΟΤ, η ψηφιοποίηση παραστάσεων και αρχείου και άλλες, ειδικότερου ενδιαφέροντος, προχώρησε σε ανακοινώσεις σχετικά με το καλοκαιρινό πρόγραμμα.

Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη Facebook Twitter
Μπαίνοντας στον υπέροχο προαύλιο χώρο του «Σχολείου» του θεάτρου της Ειρήνης Παπά, συναντούσες ήδη την ιδιόρρυθμη συνθήκη οι καρέκλες να έχουν τοποθετηθεί σε απόσταση 1,5 μέτρου η μία από την άλλη.


Σε μια από τις αρκετές φορές που με σύντομες σιωπές φάνηκε η συγκίνηση του, τόνισε ότι «ο κλάδος μας περνάει δύσκολα και θα ζήσει μεγάλη δυσχέρεια» ενώ επέμεινε ότι αδυνατεί να ξεχωρίσει την ιδιότητα του ως ηθοποιού από εκείνη του καλλιτεχνικού διευθυντή, και υπογράμμισε την εφευρετικότητα που όλοι έχουν επιδείξει για να προχωρήσουν τα πράγματα, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα ότι σύντομα θα χαλαρώσουν οι περιορισμοί στο θέατρο, όπως και στην υπόλοιπη κοινωνία. Όπως είπε χαρακτηριστικά σε σχέση με τις παραστάσεις στο Διαδίκτυο: «Η θεατρική πράξη δεν μπορεί να αντικατασταθεί με την κάμερα, το θέατρο είναι κοινωνία, μετάληψη κολλητική!».


Ως εκ τούτου, βρίσκεται εν μέσω της προετοιμασίας των «Περσών» του Αισχύλου, τη σκηνοθεσία των οποίων έχει αναλάβει, υπό ιδιότυπες συνθήκες προβών: οι ηθοποιοί απαγορεύεται διά ροπάλου να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον σε απόσταση μικρότερη από 1,5 μέτρο, καθώς θα καραδοκεί ο οδηγός σκηνής που θα επιβάλλει την τάξη σε περίπτωση παρέκκλισης ανάμεσά τους ή με τον σκηνοθέτη. Παράλληλα, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ο οποίος ετοιμάζει τη «Λυσιστράτη», εκεί η έκπληξη θα είναι για όλους μας το πώς θα χειριστεί την εγγύτητα που θα πρέπει υπάρχει ανάμεσα στους ηθοποιούς.

Όπως και να χει, οι δύο παραγωγές θα παρουσιαστούν στην Επίδαυρο για πρώτη φορά σε τριήμερες παραστάσεις. Οι «Πέρσες», Παρασκευή 24, Σάββατο 25 και Κυριακή 26 Ιουλίου και η «Λυσιστράτη», Παρασκευή 31 Ιουλίου, Σάββατο 1 και Κυριακή 2 Αυγούστου. Με αυτόν τον τρόπο ελπίζουν, όπως επισήμανε η αναπληρώτρια καλλιτεχνική διευθύντρια, Έρη Κύργια, να αναπληρώσουν μέρος της απώλειας των εισπρακτικών εσόδων. Μέχρι πρότινος ο σχεδιασμός του πώς θα κάθονται οι θεατές και σε τι αποστάσεις δεν είχε διευκρινιστεί και οι αποφάσεις που θα παρθούν είναι ευθύνη του Φεστιβάλ Επιδαύρου. Πάντως, λόγω των ειδικών συνθηκών, ανοίγουν και τα επάνω διαζώματα.


Οι δύο παραστάσεις θα παρουσιαστούν και στην Αθήνα. Η «Λυσιστράτη», μετά την Επίδαυρο, στο θερινό θέατρο που αυτήν τη στιγμή ολοκληρώνεται στο πίσω αίθριο του «Σχολείου» της Ειρήνης Παπά με χρήματα του Ιδρύματος Λάτση και μελλοντικά θα έχει χωρητικότητα 1.200 άτομα, αν και, βάσει του πρωτοκόλλου του φετινού καλοκαιριού, δεν θα ξεπερνάει τα 450 άτομα. Πιθανόν για ορισμένο αριθμό παραστάσεων να παρουσιαστούν στον ίδιο χώρο και οι «Πέρσες», παράλληλα με τη μίνι περιοδεία τους σε ανοιχτά θέατρα και αρχαιολογικούς χώρους της Αττικής, σε συνεργασία με την Περιφέρεια.

Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη Facebook Twitter
Το θερινό θέατρο, το οποίο αυτήν τη στιγμή ολοκληρώνεται στο πίσω αίθριο του «Σχολείου» της Ειρήνης Παπά, με χρήματα του Ιδρύματος Λάτση, μελλοντικά θα έχει χωρητικότητα 1.200 άτομα.


Οι δράσεις που, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του υπουργείου Πολιτισμού, ετοιμάζονται να ταξιδέψουν σε αρχαιολογικούς χώρους που έχουν παραμείνει ανεκμετάλλευτοι μέχρι τώρα, καταρχάς στην Αττική και πιθανόν και αλλού ανά την επικράτεια, κατά τη διάρκεια της ημέρας, άρα με φυσικό φως και ήχο, είναι οι εξής: «Σπουδαία ερείπια: Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών (16ος-19ος)», σε σύνθεση και επιμέλεια κειμένου των Στέφανου Καβαλλιεράκη και Άγγελου Κουτσολαμπρόπουλου και σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη, η «Αθηναίων Πολιτεία», στο πλαίσιο της οποίας ο Γιάννης Λιγνάδης έχει μεταφράσει και διασκευάσει κείμενα του Ηροδότου, του Θουκυδίδη, του Διογένη του Λαέρτιου, του Πλουτάρχου και άλλων σχετικά με το πώς οδηγήθηκε η Αθήνα στη Δημοκρατία, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, και, τέλος, το «Αμάρτημα της μητρός μου» του Γεώργιου Βιζυηνού στα αγγλικά, σε σκηνοθεσία της Δανάης Ρούσου, μουσική του Νίκου Κυπουργού και ερμηνεία της Ρένας Κυπριώτη, το οποίο θα παρουσιαστεί σε μη αναμενόμενους χώρους, σε συνεργασία με τον ΕΟΤ, για προσέλκυση ξένων επισκεπτών.


Ο Δημήτρης Λιγνάδης έκλεισε την άτυπη συνάντηση/συνέντευξη Τύπου, εκφράζοντας την ικανοποίησή του, καθώς η Σοφία Βγενοπούλου, σκηνοθέτις της παιδικής παράστασης «Υπάρχουν μονόκεροι» ξεκινάει ακροάσεις για νέους ηθοποιούς, γεγονός που δείχνει ότι κάτι αρχίζει να κινείται και πάλι στο θέατρο.

Πάντως, υπάρχει η ελπίδα ότι η νέα χρονιά, για την οποία κανείς δεν ξέρει ακόμα τίποτα, θα ξεκινήσει με όσες παραστάσεις δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν, κάποιες ούτε καν να ξεκινήσουν, όπως η «Κυρία του Μαξίμ», το «Φεγγάρι από χαρτί» και το «Εσείς που με ακούτε» – κι ας είναι προγραμματισμένο ρεπερτόριο προηγούμενης διεύθυνσης. Συμπληρώνοντας, είπε χαρακτηριστικά: «Και τι έγινε; Το Εθνικό δεν παύει να υπάρχει και να είναι ενεργό». Άλλωστε, αυτήν τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει σε πρόβες για νέες παραγωγές για το χειμερινό πρόγραμμα, οπότε είναι απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο να επαναληφθούν όσες είναι έτοιμες».

Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με χαρούμενη και αισιόδοξη διάθεση, με μια περιήγηση στον υπαίθριο χώρο όπου κατασκευάζεται το νέο θερινό θέατρο του Εθνικού. Το οποίο, απ' ό,τι φαίνεται, όσο συνεχίζεται η απειλή της πανδημίας, θα αποδειχτεί ιδιαίτερα χρήσιμο για καλλιτέχνες και φιλοθεάμον κοινό.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Όλες οι δράσεις της φετινής διοργάνωσης

Culture / Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Όλες οι δράσεις της φετινής διοργάνωσης

Η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, ανακοίνωσε μέσω streaming όσα θα δούμε φέτος το καλοκαίρι στα ανοιχτά θέατρα του Ηρωδείου και της Επιδαύρου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ο Αναστάσης Ροϊλός θα μετακόμιζε στην Ιαπωνία, αλλά προέκυψαν οι «Άγριες Μέλισσες»

Θέατρο / Ο Αναστάσης Ροϊλός θα μετακόμιζε στην Ιαπωνία, αλλά προέκυψαν οι «Άγριες Μέλισσες»

Ένας από τους πιο αγαπημένους νέους ηθοποιούς μιλά για τον ρόλο του «Νικηφόρου» και τη σαρωτική επιτυχία του σίριαλ «Άγριες Μέλισσες», λέει «όχι» στο εμπορικό θέατρο και θυμάται τα παιδικά του χρόνια.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΡΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ